In banks we trust (007)
Het schijnt een knoert te zijn. In de internationale poenwereld. De Australische Commonwealth Bank. Kwamen we gisteren dit bericht over tegen. U weet wat er gaat gebeuren. Die bank krijgt een paar megaboetes. De betrokken banksters warmen een sigaartje op, nemen een bubbeltje en gaan gokken bij een potje dwerggooien in Queensland. Niks bijzonders. Ook hier niet. Een lulletje rozenwater als Dirk Scheringa gaat voor het luik, de grotere jongens steken hun middelvinger in het zwerk. Ook als ze per ongeluk voor een paar passanten van de Tweede Kamer komen te zitten. Neem bijvoorbeeld eens de bank die een waanzinnige rol heeft gespeeld bij het niet te bevatten corruptieschandaal rond het ABP. Die bleef zelfs naamloos tot Kleintje Muurkrant onthulde dat het ging om de Bank Cantrade in Zwitserland, die onder regie stond van vader en zoon Van Riemsdijk en een paar Van Lanschotjes en er later niet voor terugschrok om de DDR van zijn rotzooi af te helpen en ondeugende Nederlandse ondernemers een handje toe te steken bij het wassen van hun irreguliere handelsrevenuën. U nog iets vernomen? Nee, wij ook niet.
Momenteel zijn we bezig met de rol die de ABN/AMRO en misschien in iets mindere mate de twee andere Nederlandse Grossbanken hebben vervuld met het rondpompen van riekende kapitalen via de filialen van de internationale handelsonderneming Hagemeyer. In de volle overtuiging dat aan het eind van de story -ook al is het à posteriori- geen ene moer zal gebeuren in de richting van de nog in leven zijnde banksters en andere verantwoordelijken. U nog een bonusje? Nou graag. Stay tuned.
