Holleedergate (009)

Oh wat een circus, oh wat een show. De ‘Frank Wieland revue’ denderde ook op de zestigste verjaardag van Willem Holleeder verder met het verhoor van ‘Judas Astrid Holleeder’ over wat zij denkt te weten over de moord op zwager Cor van Hout. De show werd echter maar matigjes bezocht en dat lag niet alleen aan het stralende weer van de laatste dagen. Het lijkt erop dat we een beetje moe beginnen te worden van het proces, in ieder geval van Astrid met haar statements die ze niet waar kan maken. Vandaag gaat het over de liquidatie van zwager Cor van Hout waar Astrid haar broer Willem van beschuldigt. Maar er zijn meer verdachten, waaronder zus Sonja die veel belang had bij de dood van haar man die op het punt stond haar te verlaten.

Willem is jarig en krijgt?
Ja, wat krijgt iemand die jarig wordt in de gevangenis? Willem schijnt er niet mee te zitten dat hij zijn verjaardag in de ‘Bunker’ moet doorbrengen: “Ik heb nu in ieder geval bezoek”, maar of dat over de getuigenis van zijn zus ging is nog maar de vraag. Het OM start met drie opgenomen gesprekken. Astrid komt gelijk tot de kern over wat ze zegt en wat wij krijgen te horen. Het lijkt allemaal anders, omdat het uitgangspunt van ieder gesprek is dat Astrid en Willem weten waarover zij het hebben. Dat betekent: we horen niet precies waar het over gaat en Astrid vertelt ons dan hoe we dat moeten interpreteren!

Hoe heet zij ook alweer? Astrid Kim-Yung-Un? Volgens Astrid blijkt uit de opgenomen gesprekken met Willem dat hij opdracht heeft gegeven voor de liquidaties omdat hij nooit zegt dat hij het niet gedaan heeft. Nee natuurlijk niet, waarom zou hij als hij het niet gedaan heeft? Hij zegt ook niet dat hij het wel gedaan heeft. Hier draait alles om. We hebben alleen het woord van Astrid als het ‘over dat bepaalde gaat’, met een ontkenning van Willem. En wat het woord van Astrid waard is weten we ondertussen wel.

Een paar voorbeelden:
Officier Sabine Tammes stelt ‘over de gesprekken’, de vraag of haar broer expliciet vertelt dat hij bij liquidaties betrokken is? Astrid: “Het is moeilijk om precies aan te geven op welk moment in de gesprekken zijn betrokkenheid duidelijk werd. Hij deed dat op een eigen manier.” Korter antwoord: ‘Neen’.

Op de vraag of Astrid wist dat haar broer bij de liquidaties van Kees ‘Woody’ Houtman en Thomas van der Bijl betrokken was, zegt Astrid dat Willem zoiets niet expliciet maar op zijn eigen manier vertelt. Korter antwoord: ‘Neen’.

Willem wilde niet voor Dino Soerel getuigen, maar wat Astrid nog erger vond was dat hij de afpersing van Willem Endstra niet toegaf terwijl hij daarvoor toch al veroordeeld was. In Astrids visie omdat hij altijd vooruitdacht. Als hij dat zou toegeven zat hij te dicht tegen de liquidatie aan. Zij noemt dat Willem's vorm van anticiperen. Kan het ook anders zijn? Geeft Willem die afpersing niet toe omdat hij het niet gedaan heeft?

Officier Tammes gaat verder met een nieuw fragment.
Holleeder is kwaad. "Wie zijn ze dan! Vieze hoer. Ik ben het zat. Vieze hoer. Dit is de grootste hondenstreek die je kunt maken”, horen we Holleeder zeggen.
Hij vervolgt dat Peter de Vries nu echt moet oppassen en niet moet denken dat hij slim is.
“Zal je zien, ze krijgt echt verdriet hoor, die vieze hoer. Zij wou ook dat Cor eraan ging, zij wou het ook. Als ik ga, gaat zij mee.” Volgens Astrid beschuldigd hij daarmee ook zijn zus om te voorkomen dat zij gaat verklaren. Dit is voor haar een glasharde bekentenis en toont daarmee zijn betrokkenheid bij de moord op Cor van Hout.’

Het gesprek gaat verder. Holleeder zegt: "Als ze over Cor praat, heb je een probleem."
Wat volgt is onverstaanbaar. Gelukkig is Astrid erbij om het voor ons te vertalen naar het Holleeders en komt met iets heel onverwachts:
"Hij zegt dat hij het al geregeld heeft dat Sonja zou worden vermoord. Dat kwam later ook binnen als tip bij het CIE (Criminele Inlichtingen Eenheid). Uit deze informatie bleek ook dat er al betaald was om Sonja te laten vermoorden. Deze persoon heeft nu achttien jaar cel gekregen. Wie dat is? Het is nu wel mooi zo, dat ga ik niet zeggen.”

Dat gaat ze niet zeggen? Dat mens staat toch onder ede? Waarom wordt hier niet over doorgevraagd? Dit is toch een vreemde situatie? Hoe weet Astrid dat er een tip bij de CIE is binnengekomen en dat er al betaald is aan de beoogde moordenaar? Maar nog belangrijker, uit haar antwoord blijkt ook dat Astrid weet wie die beoogde moordenaar was, die nu achttien jaar moet brommen. Deze informatie wordt niet door de CIE verstrekt dus hoe weet Astrid dat? Dat kan alleen als zij zelf die tipgever was.

De emoties van Astrid
Astrid opnieuw in tranen, wel lekker makkelijk, wordt er even niet doorgevraagd. Ook bij Willem Holleeder valt dat op: “Kijk eens naar mijn zuster Astrid, ze ken alleen maar liegen.” Dit is Jordaan Cabaret, ze speelt spelletjes en pinkt regelmatig een traantje weg.” Holleeder begint de zaak om te draaien en beschuldigt Astrid er nu van dat ze hem wilde laten vermoorden.

Astrid: “Het wordt steeds gekker.”
Willem: “Je hebt me proberen te laten liquideren, mafkees.”

Officier Lars Stempher wil een onderbouwing. Holleeder: “Ze is bij bepaalde mensen langsgegaan zoals Dino Soerel en zegt daar dat ik hem en zijn familie zal laten vermoorden. Dat is voor zulke mensen een uitnodiging om mij te liquideren. Dat is wat zij probeerde. Astrid is echt gemener dan de zee diep is.”

Advocaat Malewicz in de aanval
Advocaat Malewicz laat een aantal fragmenten horen van stiekem opgenomen gesprekken en gaat Astrid daar vragen over stellen.

Het eerste fragment dat hij laat horen lijkt volgens de advocaat op een gewoon gezellig gesprek. Nee, zegt Astrid, wij hebben het nooit gezellig. Ik doe daar alleen mijn best om het gezellig te houden. De gesprekken duiden allemaal op een heel gemoedelijke relatie van grappen en grollen, ook wordt er veel gelachen. Astrid: “Allemaal gespeeld. Het lijkt allemaal wel luchtig, maar Willem kan omdraaien als een blad aan de boom.” Zij zegt dat het bij haar vader van hetzelfde laken een pak was. Zonder overgang wordt Astrid heel boos op Malewicz. Ze krijst: “Wat heeft het voor zin om dat allemaal steeds op te rakelen? Waarom?”.

Kijk eens aan, het is niet Willem maar Astrid die draait als een blad aan de boom!

Astrid ploegt voort en zegt het erg te vinden om al die gesprekken terug te horen en zichzelf te horen acteren. Nou breekt mijn klomp, hoe vaak heeft ze ‘uitgeselecteerde’ bandjes af laten draaien die Willem beschuldigden? Daar had ze geen enkele moeite mee. Waarom dan wel met deze gesprekken die de familiesfeer laten proeven? Komt dat omdat die een heel ander beeld geven van Holleeder, omdat die laten zien dat Wim echt de familieman is die velen nog steeds in hem zien? Willem ziet dat ook zo: “Ja, ze zegt wel zus en zo, maar ze was daar met de kleinkinderen, leuk en gezellig. Wat ze nu zegt is allemaal onzin.”

Astrid komt terug op de beschuldiging van Willem dat zij hem wilde liquideren. Dat is het stadium dat je moet zien te voorkomen zegt ze, want hij denkt dat echt. Zo werkt dat in zijn hoofd

Het gaat met hem aan de haal. Natuurlijk denkt hij dat echt. Zij heeft toch meermalen gezegd en geschreven dat ze hem wilde vermoorden. Ook sliep ze jaren met een mes onder haar kussen met het plan om haar vader te vermoorden. Wie is de echte moordenaar in de familie Holleeder?

Malewicz gaat naar de finale. Er komt nu een fragment waarin sprake is van het eten van een broodje. Net als in een eerder gesprek wordt de opname plotseling afgebroken. De advocaat wil weten hoe dat zo komt. Dat komt door de omstandigheden zegt Astrid. Soms begaf het apparaat het, de batterij kan leeg zijn. Sommige opnames zijn helemaal mislukt.

Malewicz heeft beet. Hij confronteert Astrid met een gesprek dat eerst drie delen had maar waarbij eensklaps een vierde deel was bijgevoegd. De advocaat klapt de val open: Heeft u dit met verschillende apparaten gelijk opgenomen?

Astrid beaamt dat: “Ja, het apparaat deed het vaak niet, het kan dan zijn dat er van een gesprek verschillende opnames zijn. Soms had ik wel vier verschillende apparaatjes bij me. Dat is niet makkelijk.” De val klapt dicht: “Dan zouden er van hetzelfde gesprek toch vier verschillende opnames moeten zijn?” Astrid: “Dat hangt ervan af welk apparaat het heeft gedaan.”

Malewicz: ”Heeft u zelf opnames bewerkt?” Astrid: “Nee.” Malewicz: “Heeft u in opnames geknipt en geplakt?” Astrid: “Nee.”

Heeft u het meegekregen? Astrid had soms ‘vier opnameapparaten’ bij zich. Het bange zusje, die haar halve ‘leugenboek’ volschreef over de angst voor ontdekking van het kleine apparaatje dat ze op haar lichaam had verborgen. Willem doorzocht toch steeds alles? Daarom moest ze alles steeds wegbrengen. Nu blijkt dat ze soms vier apparaten tegelijk bij zich had. Maar dat heeft ze nooit verteld. Het is duidelijk dat hier geknipt en geplakt is en dat hoeft niet noodzakelijk van hetzelfde gesprek te zijn. De verdediging van Willem Holleeder heeft zijn punt gemaakt.

Een onderzoek van de bandjes door het NFI of vergelijkbare instelling zal gehakt maken van dit bewijsmateriaal. Nu een gewetensvraag: wat zegt dit over de geloofwaardigheid van Astrid?

Astrid krijgt het zelf ook door: “Het kwam allemaal door de stress, het is niet niks hoor wat ik gedaan heb.” Malewicz zegt dat hij geen stress hoort in de opnames.
Opnieuw komt Astrid tot ontploffing: "Ben jij nou de huispsycholoog of zo? Wil je ook weten hoe ik naar de wc ga? Wat denk je zelf hoe het is om zo’n persoon op te nemen. Jij snapt niks van hoe dit leven is. Ga terug naar de schoolbanken, jongen.” Het bange zusje gaat steeds meer op een psychopaat lijken. Bij iedere moeilijke vraag wordt ze woest, gaat razen, krijsen en tieren. Wie draait als een blad aan de boom hebben we weer kunnen zien. Astrid had het laatste woord: “Ik had er echt plezier in wat ik heb gedaan. Ik heb er zelfs liedjes bij gezongen. Wat denk je zelf? Ja, wat denk ik zelf? Dat ik hoop dat het laatste cynisch bedoeld was, daar ben ik met dit ‘psychopaatje’ nog niet zo zeker van.

Een gedachte laat me niet los: Zong zij nou die liedjes samen met De Hakkelaar?