Spaanse Gladiolen
woensdag 19 december-2012
De ETA is niet meer wat het was. Maar toen dat nog wel zo was zweefde door de contreien van de Baskische afscheidingsbeweging het sterke gerucht, dat ergens op hoog niveau een infiltrant actief was. Moeilijk om uit te vlooien, want vanwege de veiligheid was de club in streng gescheiden compartimenten verdeeld. Hield het gerucht steek? Het lijkt erop.
Voordat generalissimo Francisco Franco er in 1973 definitief tussenuit peerde liep zijn opvolger, admiraal Luis Carrero Blanco, al maanden warm om de boel netjes over te nemen en lekker fascistisch voort te zetten. Desnoods met een koning als schaamlap. In juni van dat jaar wisselden Francisco en Luis stuiver en alles leek op rolletjes te gaan. Maar er kwam een explosieve kink in de kabel. Carrero Blanco was stevig katholiek en kwam geregeld in de Madrileense San Francisco Borga kerk om zijn handen te wassen. Niks mis mee, maar hij had de beroerde gewoonte om zich steeds langs dezelfde weg van zijn huis naar de kerk en andersom te laten rijden. Eitje voor de ETA. Ze groeven een tunnel onder de weg door en legden onder een put een paar bommen neer. In zijn laatste momenten moet de admiraal even gedacht hebben dat ie bij de luchtmacht terecht was gekomen. Zijn auto zeilde over de daken van de aanpalende gebouwen naar de meet. De aanslag zou het begin vormen voor de terugkeer van Spanje tot de rijen van democratisch bestuurde landen. Met dank aan de ETA.
Wil niet zeggen, dat er geen onderzoek werd gepleegd naar de verrassende vliegreis van Carrero Blanco. Vooral de dodelijke precisie en de gelikte operatie van de ETA deed bij de onderzoeksmurfen het vermoeden rijzen dat de Franse geheimedienst om de een of andere reden een handje had geholpen. Maar in de loop van de tijd werd dat vermoeden losgelaten en richtten de smurfenoogjes zich westwaarts. Meer en meer leek het erop, dat een collega van de CIA zich bij de ETA naar binnen had gewurmd en op de een of andere manier assistentie had verleend. De Spaanse snuffelaars ontdekten binnen dat kader, dat kort voor de aanslag tien uiterst moderne anti-tankmijnen waren afgeleverd bij de Amerikaanse legerbasis Torrejon, vlakbij Madrid. Ze konden met remote control tot ontploffing worden gebracht. Dat was redelijk nieuw in die tijd en in het gegeven geval bijzonder aangenaam. Gevoegd bij het orthodoxe rommeltje waarover de ETA zelf beschikte en er was voldoende drijfkracht voorhanden om de admiraal een voorproefje van een hemelvaart te bezorgen.
Uiteraard wordt zon besluit tot het wegwerken van een regeringsleider op het hoogste niveau genomen. En laat nou een paar dagen voor de lancering van Carrero Blanco onze oude vriend Henry Kissinger een bezoekje aan Madrid hebben gebracht. Si, si. De rechterhand van president Nixon zelve.
Alle onderzoekgegevens en speculaasjes belandden in een dik dossier en in handen van een onderzoekrechter. Ene Fernando Herrero Tejedor. Ook hij ging vroegtijdig naar andere sferen via een merkwaardig ongevalletje met zijn auto. Het dossier ging het vriezertje in. Uiteindelijk mochten kortgeleden twee gerenommeerde Spaanse journalisten even een paar stukjes proeven. Heerlijk zon tappaatje. Dat smaakt naar meer. Stay tuned.
