De baten van privatisering
maandag 28 juni-2004
Dat burgerrechten en markteconomie niet bepaald door één deur kunnen is uiteraard jammer voor die rechten. Tenslotte moeten we allemaal iets inleveren voor ons eigen bestwil. Nou horen we niet zoveel van iets inleveren door ondernemingen, banken en daaraan verwante organisaties - tenzij het om banen gaat. De politieke partijen liggen al decennia op de rug, dus verweer en verzet hoef je daar niet van te verwachten, de media hypen alleen op emotie en daarbij passende beelden. Nou is Engeland één van de landen waar de privatisering van publieke dienstverlening en van nutsbedrijven ver is doorgevoerd. Tony B. Liars regeringvan New Labour staat daar wel garant voor. Al jaren wordt er strijd gevoerd over een nieuwe fase, de deregulering van de Londense ondergrondse. De Engelse rekenkamer kwam recentelijk met een aardig onderzoek. De voorbereidingskosten van gedeeltelijke deregulering van de Underground komen neer op het aardige bedragje van 455.000.000 pond, oftewel zon 300 miljoen euro, geen kattepis. Uiteraard is hiermee geen spijker de muur ingeslagen, geen rail aangelegd of een likje verf gesmeerd, nee dit zijn de kosten van juristen, consultants en accountants, en uiteraard: ook de kosten die de ondernemingen gemaakt hebben om een bod uit te brengen. Een uurloon van zon 500 euro is niet vreemd in die kringen. En wie betaalt dat? Juist, de belastingbetalende burger. Tenslotte is dat waar het om draait: minder geld voor publieke diensten, meer geld voor de ondernemer, te betalen door de burger. Geen controle over de dienstverlening meer, want dat is in handen van privé eigendom. En laten we wel zijn: burgerrechten scoren niet hoog op de agenda van de ondernemer.