A tale of two warrants (005)
donderdag 5 juni-2008
Het begint op pingpong te lijken. En wij zijn de tafel.
Ping. Eergisteren meldde VN onder het lieflijke kopje Holleeder-Chinees financierde crimineel Gijs van Dam jr. dat die ondeugende Anddy Chen niet alleen een contract had getekend met Mike Offenberg, maar ook met Stacor BV. Een zakenvehikel van hasjhandelaar Gijsje van Dam. Alleen, dat met Gijsje was effe eerder. Op 23 april 2004. Het ging om een lening van rond de half meloen, waarbij Van Dam junior als zekerheid wat vastgoed en wat waardevodjes zou inbrengen. Later tekenden beide participanten om de een of andere reden een ontbindingsverklaring. Toch zei VN niet te weten wat Gijsje met de geleende poen had gedaan. Kennelijk weten ze daar niet wat een ontbindingsverklaring inhoudt. Daarnaast denkt een beetje bijdehante crimiliefhebber al gauw: das effe toevallig. Bij Maikie was sprake van een half meloen en bij Gijsje ook. En dan doemt logischerwijs meteen de vraag op: ging het bij Gijsje soms ook om dat plannetje van Paul Herrie om een firma te installeren? Om hier allerlei Chinese electronische wannahaves op de markt te smakken? Vragen we even aan meneer Chen.
Pong. Anddy Chen schreef ons het volgende terug:
Eerlijk gezegd heb ik die persoon [Gijsje, red.] nooit ontmoet. Ik kon me nauwelijks zijn naam herinneren. Toentertijd wilde Paul [Herrie, red.] een onderneming in Nederland vestigen voor de import van Chinese produkten [yes, red.]. Hij introduceerde deze heer voor de business en die wilde om te kunnen starten 550.000 euro van mij lenen. Maar dat plan gaf mij geen goed gevoel, dus wilde ik een garantie in de vorm van wat vastgoed. Daar voldeed hij niet aan en we hebben toen een overeenkomst getekend, waarbij de deal werd gecancelled. Paul Herrie was in die tijd voor de volle honderd procent mijn zakenpartner en ik vertrouwde hem volledig.
Na deze gebeurtenis introduceerde hij vervolgens Mike Offenberg om de deal toch van de grond te krijgen. De rest is bekend. Als Vrij Nederland ervan overtuigd is dat ik hem [Gijsje, red.] het geld heb gegeven, zouden ze dan misschien hun best willen doen om het voor me terug te halen? Krijgen ze commissie voor.
Het is weer een spelletje van Paul Herrie, die nog dom is ook, want hij bewaarde indertijd de kopieën. En nu speelt hij er spelletjes mee. Voor de procureurs-generaal misschien? Om alles lekker te kunnen verdraaien?
Eens geheimagent, altijd geheimagent. Dus dat laatste is zeker niet ondenkbaar. Er zijn nu eenmaal hele volksstammen achter de duinen die de overname van Nederlandse bedrijven door Chinezen niet zien zitten. En hoe fijn is het dan als een vooruitgeschoven vertegenwoordiger van Beijing die op dit terrein actief is geïncrimineerd kan worden. Game, second set. Stay tuned.
