Engeland zat nooit in de EU en hoeft er dus ook niet uit (001)
Kort na het Referendum in het 'Verenigd Koninkrijk' dat tot 'Brexit' leidde schreef ik een collumn waarin ik betoogde dat 'wat nooit lid is geweest er ook niet uit kan treden'. Het VK (Engeland opgetuigd met Schotland, Wales, Noord-Ierland en nog wat grut) kwam onder Margaret Thatcher bij de EEG op instigatie van Washington, dat een economische 'Aufschwung' van Duitsland na de 'Wiedervereinigung' zozeer vreesde dat haar trouwste vazal ('the City of London') in Brussel moest bewerkstelligen dat het nooit iets met 'Europa' zou worden. Zoals geschiedde.
De 'speciale voorwaarden' die Thatcher uit de onderhandelingen sleepte zou geen enkel ander "lid" kunnen hebben verkregen.
Nu moet het Lagerhuis te Londen zich op 19 januari a.s. uitspreken over het beleid van de regering May die een 'zachte Brexit' uitonderhandelde, waarbij het VK binnen de Europese douane-unie zou blijven en op meer gebieden deel zou blijven deel uitmaken van de Europese markt.
Volgens een opiniestuk op de site van de BBC zal de regering May sneven en wel met 200 Lagerhuisleden die tegen zullen stemmen. Dit zal leiden tot een 'harde Brexit'. Met afsluiting voor de Europese markt en 'harde grenzen' in Ierland tussen Ulster en de Republiek. 'Back to the old days'. Met alle gevaren.
De oppositie tegen May loopt dwars door Labour en Conservatieven heen. Corbyn zou best eens voor een 'Harde Brexit' kunnen zijn.
Ik verwacht dat als een duveltje uit een doosje een meerderheid zal worden gevonden voor een 2e Referendum om de status quo (niet in- en niet buiten de EU) te handhaven. (WK)
