Een duimpie voor de SS

Wij noemen de EU vaak Das Reich. Omdat de Westeuropese elite en hun Brusselse greppelgravers nooit het waanidee van Adolf en in de eeuwen voor hem Caesar, Karel de Grote en Nappie hebben losgelaten. Dat ideaal is - uiteraard zouden we bijna zeggen – niet langs democratische weg te realiseren. De Europese Commissie is met een beetje goeie wil te vergelijken met een junta en het zogenaamde Europese parlement met de Duitse volksvertegenwoordiging kort voordat haar onderkomen in de hens ging en Van der Lubbe de piel was. Als extra bonus zien we binnen het huidige Reich onder invloed van de zoveelste volksverhuizing nazistische bloemetjes hun kopjes boven het maaiveld steken. Het weelderigst aan de oost- en de noordkant, maar inmiddels heeft buuf Merkel ze ook al in de tuin staan. Adolf's onleesbare meesterwerk “Mein Kampf” mag je zo langzamerhand wel weer naast je laptop leggen. Desnoods als curiosum. Wie het nog steeds over Prinz Bernhard heeft wordt als gaga bestempeld (zonder Lady) en de vader van onze koningin is overleden. Dus waar hebben we het helemaal over. Mag je dan een tentoonstelling houden over de goeie kanten van de SS, de Schutzstaffel van snorremans? In het VERZETSMUSEUM? Tuurlijk. No sweat. Per saldo staan we jaarlijks op de Dam niet alleen omgebrachte verzetsmensen uit WO II te herdenken, maar ook jongens en meisjes die daarna met VOC- en NATO-vaandels op pad werden gestuurd. Nous maintiendrons. Gelukkig zijn we nog geen roepende op Rottumerplaat. Getuige deze mail. Maar we moeten wel heel goed uitkijken. Voor we in een sleepnet terechtkomen.