Een dief die geen dief was (002)

Wat vernamen wij gisteren? Dat Frits Veerman eerherstel en poen wil zien. Voor het leed dat de Staat der Nederlanden hem 40 jaar geleden heeft aangedaan. Toen werd ie een paar dagen in een kerker gesmeten en door BVD-smurfen verhoord bij het licht van een overgebleven SD-lamp. Frits was namelijk aan een klokkentouw gaan hangen in de affaire rond de Pakistaanse metallurg Abdul Qadeer Khan. De nucleaire tovenaarsleerling, die de handleiding voor “hoe bouw ik een centrifuge?” naar zijn homebase had meegenomen en uiteindelijk met een heel rijtje centrifuges voldoende materiaal bij elkaar had gebroddeld om een atoombommetje tot ontploffing te brengen. Frits denkt blijkbaar nog steeds dat hij die kutbehandeling kreeg, omdat ie had samengewerkt met Abdul. Daar denken wij een tikkie anders over. Nog afgezien van het feit, dat ie de handleiding niet had gestolen, maar had gekregen ondervond Abdul bij de opbouw van zijn nucleaire speeltuin assistentie van Nederlandse bollebozen en keek de CIA toe of alles naar wens verliep. Dat kan ook de reden zijn geweest waarom de BVD-smurfen Frits op de grill hebben gelegd en daarna op zijn staart zijn blijven zitten. Had Frits misschien iets opgesnoven van de geheime operatie die zich voltrok om Pakistan de bom te bezorgen? Of was ie erin getuind en aanhanger geworden van de door Den Haag verspreide boodschap dat Abdul een vuige spion was. Gelukkig. Het laatste. Neemt niet weg, dat Frits wel degelijk recht heeft op een volledige genoegdoening en een hele berg poen. Succes Frits. Stay tuned.