Skip to main content

Shady (017)

01 maart 2017

woensdag 23 juli-2003
Net als in de zaak rond luitenant-kolonel Matser is het in de affaire-Dolk de vraag of het de bedoeling was om via een vals stortingsbewijs poen te genereren of gestorte poen met een luchtje van een legale achtergrond te voorzien. Met andere woorden: was er inderdaad 132 miljoen dollar gestort bij het filiaal van de HSBC-bank in Bakoe of niet? En had die storting te maken met een illegale wapenleverantie aan of via Azerbeidzjan of niet? Volgens mr. Dolk was er geen sprake van een wapenleverantie en achtte dat deel van de story zelfs het resultaat van een papegaaieneffect. Mogelijk, maar een papegaai begint niet uit zichzelf “wapenleverantie, wapenleverantie, koppie krauw” te roepen. Bovendien blijft het merkwaardig dat het bewuste HSBC-filiaal zijn activiteiten op een laag pitje zette toen een officieel onderzoek werd geopend naar de achtergronden van deze affaire. Maar wellicht horen we daar meer over als het proces versus Dolk eenmaal van start gaat. En misschien ook over de rol van zijn eventuele kornuiten in deze zaak. Het bedragje was namelijk bestemd voor Promcastle Holding BV in Uithoorn. Een onderneming die zich volgens de officiële gegevens bezighield met het initiëren, implementeren en executeren van commerciële communicatieprojecten. Volgens het oorspronkelijke verhaal van Dolk was dat de cliënt voor wie hij bij een bank effe moest checken of het HSBC-document wel echt was. Maar misschien was ook hier sprake van een papegaaieneffect. Hoewel. Wie bleek de enige aandeelhouder van dit communicatieve vehikel te zijn? ECE Holding BV 4 uit Amstelveen. En wie nam op 10 januari 2002 alle aandelen van deze plankholding over? Geertjan Dolk. Dat was dezelfde datum waarop het stortingsbewijs was gesteld. Dolk lijkt dus zijn eigen cliënt te zijn geweest. Op 22 maart zag de toen nog als bekend Rotterdams advocaat door het leven gaande Voorschotenaar het met de holding niet meer zitten en trad weer uit. Bij ECE 4 hadden op papier ook nog de broertjes ECE 1 en ECE 3 een bestuurlijke rol gespeeld. Binnen die constructie figureerde naast Johannes Gijsbertus Maria Baas uit Ouderkerk aan de Amstel eveneens Aloysius Pieter Gustaaf Maria Janssens uit Ridderkerk. Met die laatste zijn we weer dicht bij huis. Geertjan heeft namelijk jarenlang zaken gedaan met meneer Janssens (zie voor de connectie van beide heren met Barbecue-fenomeen Jan Borsboom deel 4 van deze serie op Kleintje Followup). Zonder twijfel hier en daar leuke winstjes gepakt, maar ook verliezen geleden. Forse verliezen. Bijvoorbeeld bij het no cure, no pay-verhaal rond de door westerse banken gestolen tegoeden van Koeweit na de inval van Saddam’s troepen in 1990. Omdat we zijn reputatie verder niet kennen krijgt meneer Baas van ons voorlopig de benefit of the doubt. Maar het is haast ondenkbaar dat Janssens van het gegoochel van Geertjan met het stortingsingsbewijs geen weet heeft gehad. Moeten we toch eens uitvogelen. Stay tuned.

Klik hier om uw reactie toe te voegen
01 maart 2017