De Beverwijk files (012)
Mooier kan haast niet. Zijn we in de serie “Lubbers en de Muzelmannenbom” net bezig het nucleaire schandaal waarin de voormalige premier verwikkeld was verder uit te pakken of wat gebeurt er? Wordt er een boek op de markt gepletterd dat al 25 jaar op de plank lag. Over Ruudje's Haagse herinneringen. Had ie ondermeer laten lezen door Bilderbea en de ex-ministers Job de Ruiter en Hans van den Broek en die vonden het te explosief en raadden af om het te publiceren. Zodoende. Nu we alweer twee jaar (tuut, tuut, tuut) de groetjes van Ruud krijgen uit het hiernamaals achtten Haagse hotemetoten blijkbaar de tijd rijp voor witte rook. Gisteren vonden we in het dagvod Trouw dit artikel daarover. En aan de hand daarvan kunnen we veilig concluderen dat er niks in staat over stiekem nucleair gerotzooi op Cyprus en in Beiroet. Verwondert ons niks. Het is gewoon te explosief. Maar wij houden wel van vuurwerk en gaan gewoon door met het laten knallen van de ballen. Tot iedereen wakker is. (JP)
De nucleaire onderhandelingen op Cyprus (1)
(door Peter van Haperen)
Iedereen lijkt de ‘bekentenis’ van onze nationale billenknijper Ruud Lubbers op 9 augustus 2005 te zijn vergeten. Vond men het in Nederland niet belangrijk dat hij op de hoogte was van de technologiesmokkel uit de Almelose ultracentrifuge Urenco door de Pakistaan Abdul Qadir Khan, de latere vader van de Pakistaanse atoombom? Lubbers waste, gelijk Pilatus, zijn handen in onschuld omdat hij, volgens eigen zeggen, in 1975 en 1986 Khan moest laten lopen op verzoek van de CIA. Als minister van Economische Zaken kreeg Lubbers in 1975 informatie over wat in eerste instantie leek op industriële spionage. Nadat hij met de BVD en de CIA had overlegd werd besloten om Qadir Khan zijn gang laten gaan om zo de CIA in staat te stellen hem te volgen en zijn netwerk in kaart te brengen. Khan rook onraad, ging op vakantie naar Pakistan en keerde niet terug.
Was dit wel een eerlijk verhaal van Lubbers? Neen, er was veel meer aan de hand. Vergeet niet dat het hier ging om een Nederlands staatsgeheim en deze Qadir Khan door het niet ingrijpen van Lubbers c.s. Pakistan essentiële informatie verschafte voor het bouwen van een atoombom. Of dat niet erg genoeg was, verkocht Qadir Khan onze nucleaire geheimen ook aan de ‘As van het kwaad’, Libië, Iran en Noord-Korea. Dringt het al een beetje tot u door? Nederland, met Lubbers in de hoofdrol als leverancier van atoomwapens aan totalitaire regimes? Dat zal vermoedelijk niet in zijn memoires staan. Wat zeker niet in zijn memoires zal staan, zijn de onderhandelingen op Cyprus, gevoerd door zijn broer Paul in samenwerking met Gerard Peijnenburg, de secretaris-generaal van Defensie. Ook nu weer ging het om Nederlandse atoomgeheimen, ditmaal met een aantal Arabische landen. Een geheime missie onder dekking van een handelsdelegatie.
In Kleintje Muurkrant heeft u kunnen lezen dat er in juni 1981 op het eiland Cyprus een ontmoeting was met leden van verschillende geheime diensten uit het Midden-Oosten en met Nederlandse politici en dubieuze zakenlieden met in hun gevolg minimaal één kernfysicus. Dat kwam allemaal aan het licht nadat Bob Mitric (Karate Bob) probeerde om premier Lubbers te chanteren met een gestolen partij uranium. Allemaal te lezen in “Lubbers en de muzelmannenbom”, over een Nederlandse zakenman door Jan Portein opgevoerd onder de naam Giesberts, die via de mega-zwendelaar Guido Haak in Libanon kennismaakte met de Palestijnse zakenman Hassan Zubaidi en er wel oren naar had om in navolging van Pakistan te beschikken over een atoombom voor het Midden-Oosten met als doel die in te zetten tegen Israël. Er werd contact gemaakt met enkele Nederlandse bedrijven, genoemd worden Ballast Nedam en Hollandia Kloos, die beter wilden worden van de geplande verrijkingsdeal met Urenco in de vorm van compensatieorders. Er werd een soort van handelsmissie samengesteld met een panel van deskundigen en men toog richting Cyprus waar onderhandeld werd met o.a. Rifat Assad, het toenmalige hoofd van de Syrische geheime dienst en de oom van de huidige Syrische president. De onderhandelingen verliepen niet echt vlot en na intern overleg besloot een van de onderhandelaars om alles af te laten ketsen. De vergadering werd geschorst om ruggespraak te houden met de respectievelijke achterban om te zien of er een nieuwe deal kon worden gesloten. Wat de zakenmensen niet wisten was dat de twee belangrijkste onderhandelaars namens Hollandia Kloos, Paul Lubbers en de secretaris generaal van Defensie Gerard Peijnenburg, aan tafel zaten met een eigen agenda. Zij gebruikten de schorsing om Zubaidi en Assad te overtuigen dat er geen deal in zat met deze avonturiers en hun fantasieverhalen, maar dat er andere mogelijkheden waren mits de juiste mensen aan tafel zaten en stelden voor om de gesprekken op een andere locatie voort te zetten. Stay tuned.
