Skip to main content

Haute finance

maandag 5 juli-2004
Vorige week kreeg de Londenaar Andrew Worne het consigne van zijn baas om het kantoorpand te verlaten en zeker voorlopig even weg te blijven. Wie zijn baas is? De ABN-AMRO. Die gaat nu intern uitzoeken of de beweringen juist zijn dat Worne zijn boekje te buiten is gegaan tijdens het uitoefenen van zijn werkzaamheden. Want dat kon de baas niet zo één, twee, drie vertellen hè. Een bekende vertragingstaktiek als een grote geldzak onder vuur komt te liggen. Toen het enorme witwasschandaal binnen het ABN-AMRO kantoor aan de Amsterdamse Sarphatistraat bijvoorbeeld mondjesmaat naar buiten kwam in de jaren negentig melddede leiding van De Bank plompverloren dat zij nicht gewusst had wat daar in het filiaal allemaal was gebeurd. Na een intern en justitieel onderzoek werden een paar werknemers tot rotte appelen gedegradeerd en kregen de zak. De juridische nasleep kreeg weinig aandacht, maar de rotte appelen wonnen grosso modo de zaak tegen hun voormalige werkgever. Dat wel. En verder hoorden we er niks meer van.
Voor Andrew dreigt nu dezelfde procedure. Wat had onze vriend precies uitgevreten? Hij had zich in opdracht van de baas jaren beziggehouden met de verkoop van aandelen in split-capital investments trusts. De split zit hem in de keuzemogelijkheid. Je kan kiezen voor gewoon dividend of voor het vergroten van je aandelenkapitaal in een of meerdere ondernemingen waarin je hebt geïnvesteerd. Bij winst zit je met beide mogelijkheden gebakken. Bij verlies schijnt de klap het hardst aan te komen bij de laatste mogelijkheid, als we het goed begrepen hebben. In de jaren negentig ging alles nog crescendo en de leiding van De Bank was heel tevreden met de resultaten van Andrew. Maar toen crashte de economie en zagen de beleggers hun kapitaal ineenschrompelen als een vrieskip voor een vlammenwerper. Toen bleek ook dat Andrew tussen 1998 en 2002 met zeven trusts in zee was gegaan. Twee daarvan gingen op de fles: Aberdeen Leveraged Income en Aberdeen High Income. Al dan niet na frauduleuze fratsen. Dat laatste is de FSA (Finances Services Authority), een officiële Britse controle-instantie tussen de Britse geldbergen, nu diepgaand aan het uitvlooien. Zo’n 50.000 optimistische kleinbeleggers zijn hun poen kwijt. De FSA wil dat de betrokken beleggingsvehikels, waarvan de ABN-AMRO een van de grootste is, met een compensatie van 350 miljoen Pond over de brug komen. De vehikels willen niet verder gaan dan 120 miljoen. Dus dat wordt een compromis van pak hem beet 200 tot 250 miljoen. Beter wat dan niks. Andrew zal de zak wel krijgen en na wat gesteggel bij een bef met een pruik een leuke vergoeding om verder zijn bek te houden. Nee, dat is niks bijzonders. Zo gaat dat in de wereld van de haute finance.

Klik hier om uw reactie toe te voegen