Octopussy (162)

zaterdag 16 april-2005
Zoals gezegd, de gemeente Den Haag wilde graag van ING Real Estate weten wie de koper en diens achtergronden waren. De projectontwikkelaar liet Deetman cs. het volgende weten:

“Donderdag 12 februari 2004 heeft overdracht plaatsgevonden van het Kurhaus aan Wefora. Zoals gebruikelijk bij dergelijke transacties heeft ING Real Estate vooraf onderzoek gedaan naar identiteit en achtergrond van de kopende partij. Volgens de normale procedures is in dit onderzoek ook de notaris betrokken. In dit onderzoek zijn geen feiten naar voren gekomen die de transactie belemmerden. Vanwege de aanhoudende geruchten over mogelijke betrokkenheid van andere partijen bij de transactie is besloten aanvullend onderzoek te doen. Hierbij is gekeken of het onderzoek zoals gedaan voorafgaand aan de transactie adequaat is uitgevoerd. ING Real Estate heeft dit onderzoek afgerond. De in het voortraject getrokken conclusie blijft ook na dit vervolgonderzoek overeind staan”.

Ja, dat is heel leuk allemaal, maar de stad achter de duinen had graag inzage in dat onderzoek gehad. Noteert een ambtenaar:

“Desgevraagd is ING op grond van haar bedrijfsbeleid niet bereid het onderzoek aan het gemeentebestuur ter inzage te geven. Dit impliceert dat - zo de gemeente daar al reden toe zou hebben - de gemeente niet zelfstandig kan beoordelen of de door ING getrokken conclusies door het onderzoek worden geschraagd”.\

Deetman en zijn cluppie hadden dus maar te geloven wat ING Real Estate ze voorschotelde. Ten onrechte, bleek achteraf. Maar een geliefd gezegde luidt: achteraf kijk je een koe in zijn gerief.
Schrale troost: Jan Doets ruimde vroegtijdig het ING-veld. Wij dachten om een stil leven te gaan lijden, maar een nijvere lezer tikte ons op de knokkels. Janus is namelijk door Gerrit Zalm verzocht om het zogenaamde dokmodel in Amsterdam te gaan begeleiden. Oftewel de ringweg A 10 te voorzien van een overkapping die dan weer mooi gebruikt kan worden om er kantoren op te zetten.
Nou staat er al een zootje leeg, maar je moet er maar op vertrouwen dat de gemeente Amsterdam de haalbaarheid van het project heeft laten onderzoeken. Vooral wat de financiering betreft, want de gemeente hikt nu al aan tegen een tekort van 700 meloen euro. Maar gelukkig hebben VROM en VWS al aangekondigd dat ze 500 meloen extra in het megalomane project zullen steken. Mag Jan Doets voor de resterende 200 meloen zorgen. Heeft ie ook wat te doen en raakt ie niet in een sociaal isolement. Hij blijft zijn ouwe gabbertjes ontmoeten. Zeker in Amsterdam.
Bijvoorbeeld Ton Hooijmaijers, de voormalige VVD-wethouder van Economische Zaken die begin dit jaar zijn entree maakte bij Gedeputeerde Staten van Noord-Holland en onder meer Ruimtelijke Ordening, Financiën en Stedelijke Vernieuwing in zijn portefeuille heeft zitten. Volgens burgemeester Cohen is Ton een bestuurder “die de dingen graag bij de naam noemt”.
Komt goed uit. Hoe noemt Ton het volgende?
In augustus 2003 toen hij net als wethouder afscheid had genomen van het Amsterdamse college van B en W bracht hij samen met de illustere vastgoedhandelaar Bertus Lüske en diens advocaat Jos Fruytier een bezoekje aan het gekraakte ADM-terrein (1). Bertus aan het stuur van zijn Mercedes, Hooijmaijers op de achterbank.
Ton zou later verklaren dat hij op eigen houtje probeerde de impasse tussen Lüske en de krakers te doorbreken. In het belang van de stad. Net als Deetman in het geval van ING Real Estate kunnen wij niet bewijzen dat de verklaring van het geachte Statenlid Hooijmaijers juist is. Maar je krijgt er wel een kriebelig gevoel van.
Overigens werd in diezelfde maand augustus de impasse tussen Lüske en de ADM-krakers wel doorbroken. Bertus werd vermoord op de Middenweg. Het recherche-onderzoek heeft nog niets opgeleverd. Carry on.

(1). Zowel Lüske als Fruytier werden al eerder her en der op onze sites licht geschoren. Zie bijvoorbeeld het artikeltje “Honourable men” in deze rubriek dd. 2 juni 2003.