Van Nairobi naar Conakry (002)

donderdag 3 oktober-2013
Nou? Wat zeiden we gisteren? Dat spierballen die coupjes uit de klapperbomen proberen te schudden in arme buitenwijken altijd elders in de wereld baasjes hebben. En jawel, de Israëlische krachtpatsers die een paar weken geleden de boel in Guinée bijna tot critical mass wisten op te krikken blijken ook zo'n baasje te hebben. Het gaat om de Israëlische zakenman Beny Steinmetz. Een ruime vijftiger en een grote meneer op het terrein van de blingblinghandel en bij de exploitatie van goud-, diamant- en andere lompen en metalenmijnen. Zo heeft ie bijvoorbeeld wat poen gestoken in de Canadese onderneming Gabriel Resources, die al jarenlang voor veel polletieke eilie zorgt in Roemenië (1).
Blijkbaar is hij een man van de lange adem, onze Beny. Want ook in Guinée is hij al heel wat jaartjes actief. In 2008 wist hij net voordat de ouwe dictator Lansane Conté de weg naar boven insloeg een concessie van hem los te peuteren voor de exploitatie van de imposante Simandou ijzermijn. De deal trok de aandacht van Amerikaanse smurfendiensten. Die vermoedden namelijk dat Beny flink wat onder tafel door had geschoven. Vooral omdat hij maar 165 meloen dollar voor de concessie had betaald. Een prikkie als je het vergelijkt met de 2.5 miljard die hij een paar maanden daarna opstreek toen hij de helft van de rechten verpatste aan de Braziliaanse groep Vale.
Hoe dit ook zij, na de verhuizing van Conté naar hogere sferen brak voor Beny een wat onzekere tijd aan. Om zijn belangen in stand te houden liet hij een van zijn agenten, Viktor Kenan, een contract afsluiten met de Israëlische “beveiligingsorganisatie” CST Global en stelde een contingent spierballen van die club ter beschikking van de nieuwe militaire machthebber, Alpha Condé. Die kon de afschrikwekkende expertise van de aangeboden ballen uitstekend gebruiken bij de training van zijn rode baretten en de rigoureuze stabilisering van zijn bewind. Zo werden in 2009 naar Argentijns voorbeeld 157 polletieke opponenten in het stadion van Conakry over de kling gejaagd.
Maar in 2010 draaide de wind richting democratisering. Weliswaar à al Africaine, maar Beny zag toch narigheid in het verschiet. En nam maatregelen. Althans, volgens de eerder genoemde Amerikaanse snuffeldiensten. Beny zou zijn veiligheidsagent Victor Nassar naar Zuid-Afrika hebben gestuurd voor een onderhoud met Willem Ratte (zoiets verzin je niet). Een figuur die je niet wilt tegenkomen op een onverlichte parkeerplaats. Hij behoorde tot de ballenverhuurvereniging van Bob Denard, Patrick Klein en Steve Bokhobza, die nog niet zo lang geleden voor wat vuurwerk op de Comoren zorgde.
Na het onderonsje ging Willem aan de slag en zocht een aantal vrijwilligers voor een nummertje baardbestrijding in Afghanistan. Maar omdat de kandidaten de vraag kregen voorgelegd of ze de Franse taal een beetje beheersten en een beetje thuis waren in Westafrika was de werkelijke reden voor de werving niet moeilijk te raden. Goed, de couppoging smoorde in goede bedoelingen, maar voor hetzelfde geld was het raak geweest. Of Beny in Guinée nog voldoende invloed heeft om het vege lijf van zijn gevangen genomen groepje spierballen te redden cq. zijn belangen in de Simandoumijn veilig te stellen is nog een open vraag. Wij blijven alert. Stay tuned.

(1) Zie het artikeltje “Hardleers (3)” van gisteren.