Catalonië en Madrid (013)
De nieuwe regering in Madrid van de PSOE onder Sanchez, is afhankelijk van een waaier van regionale nationalistische partijen, waaronder die voor Catalaanse onafhankelijkheid strijden. Deze schijnmeerderheid is niet stabiel en afhankelijk van, om een voorbeeld te noemen, of de nieuwe regering bereid is de belofte van 400 miljoen aan infrastructurele investeringen die de vorige regering-Rajoy aan de Baskische PNV voor regeringssteun deed gestand te doen.
Om de Catalaanse nationalisten te paaien zijn 6 van de 9 nog in Madrid gevangen Catalaanse politieke gevangenen (waaronder de afgezette vice-premier Oriol Junqueres) naar gevangenissen onder de jurisdictie van de Catalaanse regering overgebracht. Daar zijn ze direct door de Catalaanse parlementsvoorzitter Roger Torrent bezocht. In een gezamenlijke verklaring met de nieuwe Catalaanse premier Quim Torra eiste hij onmiddelijke vrijlating van de republikeinen. Het is een voorzetje voor de onderhandelingen (door Rajoy altijd geweigerd) maandag aanstaande tussen Sanchez en Torra in Madrid. Hoewel de woordvoerder van Sanchez gezegd heeft dat een nieuw Referendum over Onafhankelijkheid 'onbespreekbaar' is, heeft de nieuwe speciale gezant van Madrid voor Catalonië gezegd dat de onderhandelingen maandag 'zonder voorwaarden vooraf' zullen zijn; oftwel dat een Referendum ook ter tafel kan komen. Ciutadans en de PP schreeuwen moord en brand over deze 'uitverkoop door de socialisten'.
Uiteraard is het niet de bedoeling van de tot op het bot reformistische PSOE om de 'eenheid van Spanje' op het spel te zetten. Ze heeft in het verhinderen van het "illegale" Referendum de regering-Rajoy altijd gesteund. Dat er nu met de Catalaanse regering wordt onderhandeld is slechts uit uiterste nood geboren: zonder de steun van de Catalanen valt de regering-Suarez. Er moet hen een kluif worden toegeworpen.
Onder de Catalaanse partijen die ijveren voor onafhankelijkheid heerst een euforische stemming. De nieuwe situatie zal niet meer terug te draaien zijn. De Catalaanse regering en haar 'culturele organisaties' hebben de posities die ze waren verloren na de afzetting in 2017, de installatie van 'direct rule' uit Madrid en de arrestatie van de Catalaanse leiders terugveroverd. De 'Mossos d'Esquadra', de Catalaanse politie is weer onder de Generalitat van Barcelona geplaatst en ook het gevangeniswezen waar hun leiders nu gevangen zitten. De resterende 3 gevangenen worden volgende week eveneens naar Catalonië overgeplaatst. Iets wat altijd en tot op heden aan de Baskische ETA-gevangenen is geweigerd. Hun families moeten al decennia tot in Andalucia reizen om hun verwanten te bezoeken.
De aandacht richt zich nu op Italië, waar de (rente op de) staatsschuld en de onwil van de nieuwe regering om nog langer te voldoen aan de wensen van de EU om het land als doorgangskamp voor de vluchtelingenstroom te laten fungeren, voor een explosieve situatie zorgt waarbij de Griekse crisis kinderspel was. Immers Italië is de derde economie van de EU, en de achtste ter wereld. Haar crash zal Brussel kraken. En Frankfurt doen schudden. Het krankzinnige idee om maar euro's te drukken om (ondermeer) Italiaanse staatsleningen op te kopen, terwijl dit tegelijkertijd de handelspositie van Italië verzwakte (Italiaanse producten bleven te duur), zal Italië dwingen om een offensieve politiek te voeren, wil het nog iets van haar economie redden. Het plan is om Italië van al haar schatten te beroven. Zodat alleen Unilever en Nestlé nog Italiaanse producten maken. Dat alles in Italië, van wijn, machines tot kaas, wordt ontdaan van haar eigen standaarden. Maar de Italiaanse industrie is te internationaal georiënteerd om zich, zoals Griekenland, zonder verzet naar de wensen van het IMF, Brussel en Berlijn te voegen. De internationale aspiraties van het Italiaanse bedrijfsleven (denk aan de wapenindustrie) dwingen haar tot een onafhankelijke koers. Daar is deze nieuwe regering slechts een uiting van.
Spanje zonder Catalonië is het volgende zorgenkind van de EU: de economie zal kelderen. Op termijn is dat onvermijdelijk, net als dat Baskenland zich ooit onafhankelijk zal verklaren. Andorra kreeg in 1974 (nog tijdens Franco) onafhankelijkheid, na door Frankrijk en Spanje te zijn bestuurd. In het geval van Catalonië en Baskenland zullen (op termijn) ook de Franse Baskische en Catalaanse gebieden bij de nieuwe Republieken worden gevoegd, evenals de Baskische delen van Navarra en de Rioja. Dat is de bom onder de staatkundige verhoudingen in Europa. Het uiteenvallen van de grote staatsverbanden die eeuwenlang de Europese politiek hebben gedomineerd: Spanje; GB; Frankrijk en (Bayern roert zich) wie weet Duitsland.
Het Europese experiment dat Washington ons opdrong, 'de Verenigde Staten van Europa' (maarnietheus) was een giftig mengsel in combinatie met de 'eurodollar' die de dynamiek uit de Europese economie haalde en de tegenstelling Noord-Zuid juist versterkte.
Het is niet mogelijk dat ze allemaal overleven: de EU; de euro en de grote staatsverbanden die Europa eeuwen hebben gedomineerd. Ze zijn te verrot. (WK)
