Bossche bollen (040)

Beste woningbouwclub Mooiland, jammer dat ik U vandaag (maandag) telefonisch niet bereiken kon omdat U denkt dat het zondag is. Hopelijk heeft U zich inmiddels van die vergissing hersteld en kunt U deze mail van mij aan U veilig openen, lezen en in behandeling nemen.

Ik huur samen met mijn vrouw een appartement in Uw verhuurobject Ortduynen, in het mooie ‘s-Hertogenbosch. Vanochtend maandag 27 april om tien uur werden wij opgeschrikt door een politieke manifestatie voor Uw verhuurobject. Een drietal mensen -twee van hen herkenden wij als medebewoners, een derde bezoekt hier regelmatig haar levensgezel maar woont zelf in het mooie Maastricht- stonden rond de vlaggemast die zich voor de ingang op de begane grond verheft.

Een van hen had zich potsierlijk uitgedost. Zij droeg het gereedschap dat men in deze dreven bij gelegenheid van het feest carnaval pleegt te dragen: een bril waardoorheen men niet kan kijken, immense oorbellen, en een van slecht papier gemaakte sjaal. Al deze mislukte visuele grappen waren in de kleur oranje. De andere deelnemer aan de manifestatie droeg -wellicht ingegeven door een gevoel van gène- slechts de papieren ketting. De derde aanwezige had aan wat hij elke ochtend aanheeft wanneer hij zich op weg begeeft naar zijn rondje bejaardenzwemmen: een donkere pantaljon, een turkwase overhemd, en iets dat op een badmuts lijkt maar eigenlijk zijn kale hoofd is.

Wij vroegen ons hardop af waarover het allemaal ging totdat de bejaarde zwemmer zich naar de vlaggemast wendde en Uw vlag -de vlag waarop staat Mooiland- van de mast haalde. Daarop opende de clown in haar oranje dwangbuis een doos en haalde daaruit samen met de maastrichtse gast een ander dundoek. Het drietal rolde het geval uit en hing het met vereende krachten -en waarschijnlijk veel gesteun maar wij hadden het raam vooralsnog dicht dus dat konden wij ons alleen maar voorstellen- aan de voor Uw vlag bestemde vlaggemast. Boven de eigenlijke vlag -de zogenoemde Nederlandse- hangt nu een zogenoemde wimpel, ook weer in de kleur oranje.

Het drietal verdween naar binnen nadat ik het raam wel had geopend en hen had toegeroepen: ‘Waar blijft de Hitlergroet, stelletje domme kutPVV-ers?’

Je hebt mensen en je hebt fietsbellen, zo placht mijn goede moeder altijd te zeggen. Een half uur na de politieke manifestatie werd aan onze deur gebeld. Ik deed open en keek naar een zogenoemde serveerkar zoals men die in hotels wel gebruikt om room service langs te brengen. Maar deze kar lag vol zogenoemde tompoezen, in de kleur oranje. Ik had deze tompoezen eerder bij honderden in de aanbieding zien liggen bij onze buurtsuper, Paanakker.

Weldra verscheen weer een drietal mensen in beeld. Het betrof nu de met oranje rotzooi behangen idioot en de maastrichtenaar. De bejaarde versie van Maarten van der Weijden was vervangen door een grijs duifje dat ik nooit eerder gezien heb, wellicht was ook zij afkomstig uit het mooie Maastricht en allleen even op bezoek. De idioot nam het woord:

‘Mogen wij jullie ter gelegenheid van…
Ik: ‘Smakeloos’.
‘… namens de bewonersvereniging Ortduynen een heerlijke tompoes ...’
Ik nogmaals: ‘Smakeloos’.
‘… omdat het vandaag ...’
‘Hou nu even je scheve smoel en luister: wie geeft jullie het recht om voor de flat in het zicht van iedereen een politieke manifestatie te organiseren?
‘… en we bieden dat aan alle bewoners aan…‘
‘Je mag dit niet namens alle bewoners doen want ik voel me door die vlag niet vertegenwoordigd’.
‘Dan moet je een briefje in onze ideeëenbus stoppen met daarin je klacht...’
‘Mag ik ook een vlag ophangen wanneer me dat goeddunkt?’
‘Stop maar dat briefje...’
‘Als ik nou op 1 mei een vlag wil ophangen, mag dat dan?’
‘Daar gaan wij niet over, dat beslist Mooiland’.

Vandaar deze mail aan U, beste Mooiland. Zoudt U mij uiterlijk donderdag 30 april een vlag willen doen bezorgen. Het gaat om een afbeelding van een zwarte en een rode vlag met daaromheen geschreven de tekst Antifascistische Aktie.

Ik krijg em vrijdag zelf wel in die mast…