Bossche bollen (031)

Allerzielen vier je met zijn allen, denk ik dan, en zo toog ik vanochtend op tijd naar het kapelletje van Orthen waar Gerrit de Korte de mis zou doen en daarna –aangekondigd als een soort van bonus voor de kerkgangers- in de kelder van het ding zijn voorgangers zou zegenen. Maar ik was de eerste die het normaliter alleen voor begrafenissen geopende kerkje binnenkwam en toen Gerrit binnenschreed had ik gezelschap gekregen van slechts twaalluf anderen, ook allemaal behoorlijk grijs en nie meer zo kwiek.
Tja, dacht ik, terwijl Gerrit nogal gehaast zijn riedeltje ten gehore bracht: zo heb je er dus als kerk zelf om gevraagd. Je schopt achtereenvolgens de vrouwen, de homosexuelen, de armen en ieder die effe op een iets andere manier in het geloof staat, eruit, legt vervolgens out of the blue het celibaat op aan degenen die nog wel een jurk aanwillen en zet tenslotte de slachtoffers van de orgie die dan natuurlijk is ontstaan weg als ´ongelovigen´.
Ons Gerrit deed een goed woordje bij zijn God voor degenen die niet op zijn manier in die God willen geloven. En op mij wierp hij een slinkse blik toen ik netjes –zoals de regel in zijn kerk immers voorschrijft- bleef zitten terwijl de rest aan de wijn ging. Nee, ik hoor niet bij je club, Gerrit, en je weinig toegedane manier van doen van vanochtend heeft me niet nader tot U gebracht... Integendeel, ik moest bijna lachen toen je in de voorbeden het lekker over jezelf had. Was dat nou echt niet te voorkomen geweest?
Dat gedoe in die crypte na afloop was van hetzelfde treurige gehalte. Gerrit gaf zijn voorgangers de zegen. In nabijheid van ons, die dus nooit in zo´n laatje in die muur zullen worden geschoven. Waarom en waartoe? Om de strenge pikorde in zijn kerk-van-allemaal te benadrukken? Om en plein publique te checken waar het nu nog onbeschreven steentje in die muur is waarachter hijzelf zal verdwijnen? Dat maakte het allemaal macaber in plaats van plechtig, om maar te zwijgen van inclusief...