Skip to main content

Fecundo à la Roos (006)

27 maart 2017

maandag 5 september-2005
Weer wat kleurrijk materiaal over Geurt. Uit het inlichtingenwereldje. Daarvoor gaan we terug naar het woelige jaar 1992. Geurt woonde toen samen met ene Fie in een op twijfelachtige wijze verworven riante villa in Ermelo. Fie bleek een veel oudere vrouw te zijn die helderziend was en zich tevens tebuiten ging aan zwarte magie. Of deze geestelijk leider van Geurt door het ritueel kelen van de rijkelijk aanwezige kippen in de buurt invloed verwierf bij de lokale bromsnorren zullen wij waarschijnlijk nooit aan de weet komen. Maar feit is wel dat op een bepaald moment, toen de spanningen tussen Geurt en Etienne Urka cs. de kritieke massa naderden en de bedekte wederzijdse bedreigingen aan duidelijkheid weinig te wensen over lieten, binnen het korps der snorren een ernstige gebeurtenis plaatvond.
De afluisteroperatie van al dit moois die vanuit Apeldoorn werd gecoördineerd kwam namelijk knarsend tot stilstand door het ingrijpen van de lokale, gereformeerde chef van de technische recherche. Die haalde tijdens een weekend de stekker eruit.
Was het de ontwijding van de dag des heren? Was het de pesthekel die de technische chef koesterde tegenover de boys van de Centrale Inlichtingen Dienst? God van de zwarte kousen mag het weten, maar de taps bij Geurt stonden stil.
Drie dagen daarna werd Edwin van Houten, een jong gabbertje van Geurt, ‘snachts naar diens villa gedirigeerd om een schop op te halen. Ze moesten een lading koper die ze net op de kop hadden getikt ergens begraven en daar hadden ze die schop voor nodig. Althans zo luidde het verhaal dat later de ronde deed. Toen Edwin de garage weer uitreed werd hij op de oprit van Geurt’s villa geliquideerd met een salvo waarmee de varkensstand op de Veluwe meteen weer op peil zou zijn geweest.
The wrong man on the wrong place at the wrong time? Kan. Maar andere scenario’s zijn ook denkbaar. Al snel kwam bijvoorbeeld het gerucht naar buiten dat Edwin op Soestdijk klusjes uitvoerde voor de toen nog niet tot het corps der missing men toegetreden hoofdbewoner. Edwin kon in optiek hebben behoord tot de bekende “mannetjes” van de Prins. Werd uitereraard heftig ontkend door de gleufhoeden van de Veiligheidsdienst van het Koninklijk Huis.
Net als het bericht dat een hofmeester van de Koninklijke Marine die tot het personeel van Soestdijk behoorde eveneens van tijd tot tijd zijn opwachting maakte in Geurt’s residentie. Maar die ontkenning was uiteindelijk niet meer vol te houden toen na controle van de taps bleek dat de hofmeester (Philippo?) niet alleen af en toe vanuit Geurt’s place naar Soestdijk belde maar ook kostbare wijnen uit Prins Bernhard’s kelder meetorste om Geurt’s papillen te kietelen (1).
Vraag is of de gesprekken met de hofmeester ook door Geurt werden vastgelegd voor het nageslacht. Onze wakkere incasso-directeur in spe was in die jaren namelijk al druk in de weer met een diplomatenkoffertje vol afluisterapparatuur. Zelfs tijdens de gesprekken met een “gouden koppel” van de CID die in hem een topinformant vermoedden. Of tijdens séances met notarissen waarbij Geurt vaak een gun op het bureau legde om ze wat vlotter te laten verlopen (2).
Sinds kort weten de vaste lezers van onze sites dankzij onze Fecundo-revelaties dat Geurt zich nog steeds ongestraft kan bedienen van dit soort praktijken om zijn doel te bereiken. Je zou daaruit een geweldige complottheorie kunnen melken. Maar dat zou koren op het windmolentje van AT-5 zijn en bij het Parool zou de term ufologen weer door de toiletten gieren. Laten we ons dit keer maar eens wat bescheiden opstellen. Wij willen ook wel eens serieus worden genomen. Stay tuned.

(1) Voor andere merkwaardige, al dan niet door hem zelf geëntameerde contacten tussen prins Bernhard en de Nederlandse mob zie ondermeer: “Mabeltje” (6) dd. 3 oktober 2006 in deze rubriek en het artikel “Beursfraude” (5) op de site van de Morgenster of in Kleintje Muurkrant 322 dd. 18 juni 1998.
(2) Veel van die séances werden door heren van het AT vastgelegd, soms zelfs in een aangrenzende kamer. De tapsnorren merkten pas na het vertrek van Geurt door de transpiratie onder de deftige neus van de bewuste notaris dat deze tijdens het onderhoud voortdurend in de loop van een gun had gekeken. Aangifte doen? Lachen.

Klik hier om uw reactie toe te voegen
27 maart 2017
Fecundo à la Roos