Oekraïne, zal Duitsland het dan nooit afleren?

woensdag 27 augustus-2014
(*) Voor de Duitse bondskanselier naar Kiev in Oekraïne ging wist Angela Merkel in het openbaar te zeggen dat wat Duitsland betreft de territoriale integriteit van Oekraïne voor haar een essentiële beleidslijn is. Een wel heel grove en erg cynische verklaring die wijst op een toenemende arrogantie van de Duitse bewindsvrouw.

Zonder voorwaarden
Immers het afzetten van de Oekraïense president Janoekovitsj was het gevolg van een door de VS en de EU, en dus ook Duitsland, mee georganiseerde staatsgreep. Eentje die men wel liet goedkeuren door het parlement maar dat gebeurde onder bedreiging van geweld door fascistische groepen als Svoboda en Pravy Sektor. Als dat geen schending der territoriale integriteit is. Bovendien beloofde Merkel bij haar bezoek aan Kiev ook nog eens 500 miljoen euro voor de heropbouw van de regio rond Loehansk en Donetsk. Maar echter zonder daar enige voorwaarde aan te verbinden zoals een staakt-het-vuren, begrip voor de lokale bevolking, goed nabuurschap met Rusland of respect voor de politieke vrijheden in de rest van Oekraïne. Ze gaf het zo weg. Merkwaardig.
Dan doet leuteren over ‘de noodzaak van de territoriale integriteit’ denken aan die onzalige eerste augustusdagen van 100 jaar geleden toen de Duitse keizer aan België een ultimatum stelde met onder meer als argument dat Frankrijk via België Duitsland ging aanvallen. Neen, dit soort uitleg wil feitelijk zeggen: Kijk wij annexeerden Oekraïne en jullie Russen moeten dat aanvaarden, er zich niet meer mee moeien. Dat ondertussen tegen andersdenkenden in Oekraïne geweld, fysiek en anders, wordt gebruikt verzwijgen zij. Dat er de facto perscensuur werd ingevoerd eveneens. De veelbekeken Russische Tv-zenders werden gewoon verboden.

Stepan Bandera
Nu al wil men bepaalde politieke partijen zoals de lokale communistische partij gewoon verbieden. Zij pogen het immers schuchter nog wat op te nemen voor het anti-fascistische verzet. In dit klimaat verkiezingen houden doet denken aan de laatste parlementsverkiezingen die Adolf Hitler organiseerde toen al veel parlementairen in zijn goelag crepeerden. Maar dat wekt allemaal geen verbazing. Uiteindelijk zijn partijen als Ons Oekraïne, Svoboda en Pravy Sektor nakomelingen, geestelijke verwanten van de fascistische OUN B van massamoordenaar en fascistenleider Stepan Bandera. En dus zien we niet toevallig in Kiev zaken terugkeren die ons aan die onzalige periode nu 70 jaar terug doen denken.
En dat juist Duitsland dit steunt is zeer verontrustend en zou in een normaal functionerend Europa tot wijdverspreide protesten moeten leiden. Duitsland wordt terug wakker, zoekt ‘lebensraum’ en brengt direct fascisten aan de macht. En dan verrast zijn dat men in Rusland op de achterste poten gaat staan als één man Vladimir Poetin steunt. Daar kent men de geschiedenis.

Joegoslavië
Maar dit is niet het eerste geval van Duitse agressie sinds de Duitse eenmaking. Voordien was er al de oorlog in Joegoslavië waar Duitsland (met Hans-Dietrich Genscher) en de VS het voortouw namen voor de vernieling van dit land. En ook daar steunde men in Kroatië een heruitgegeven versie van de fascistische krachten van weleer, de Ustasja’s, nu onder leiding van Franjo Tudjman. Het was trouwens de ‘groene’ minister van Buitenlandse Zaken Oskar Fischer die toen zijn luchtmacht uitstuurde om Belgrado en andere Servische steden te bombarderen. Waarmee deze (sic) groene politicus de eerste Duitser was die na Hitler in Europa terug steden liet bombarderen. En opnieuw was het Belgrado, een goeie veertig jaar later dan. Van een groen milieubeleid gesproken. In plaats van een bron van stabiliteit, economische groei en vrede te zijn lijkt Duitsland opnieuw af te stevenen op die agressieve imperialistische natie van weleer die denkt dat zij en niemand anders Europa moet bezitten. Een Europa dat liefst zo groot mogelijk is, incluis zelfs gebieden die historisch steeds Russisch waren. Duitsland gaat opnieuw op veroveringstocht.
En dit op een ogenblik dat we overal het feit herdenken dat 100 jaar geleden Duitsland de Groote Oorlog begon. Dat 100 jaar geleden die vermeende Duitse elite hier steden plunderde, in brand stak en duizenden onschuldige burgers gruwelijk vermoorde. Het is gewoon schokkend dat te moeten zien. De mooie woorden van Duitse diplomaten en bewindslui over de Groote Oorlog ten spijt. Vele Grieken stelden Angela Merkel voor als een nieuwe Hitler. Laat ons hopen dat ze ongelijk krijgen. Maar dat Rusland en Poetin niet met zich gaan laten sollen moge wel duidelijk zijn. Poetin is Jeltsin niet en onze economie zal het ondervinden. In internationale betrekkingen is wederzijds respect essentieel, zonder dat geen diplomatie. En Rusland is de pesterijen kotsbeu.

Een sociaal-economisch bloedbad
De Russische boycot van delen van onze voedingssector zou volgens een studie van de Nederlandse bank ING alleen voor België op een verlies van 3000 jobs neerkomen. Voor de EU zou dit op een totaal van 130.000 arbeidsplaatsen komen. Een enorm sociaal-economisch bloedbad dus, veroorzaakt door een stel Europese en Amerikaanse leiders die oorlog verkiezen boven vrede, die in plaats van te zorgen voor economische groei en harmonie kozen voor hondsbrutaal imperialisme. Maar gelukkig voor hen zijn er onze massamedia die alles netjes weten te verbergen. Fascisten in Kiev? “Kom nou, dat is gewoon Russische propaganda, leugens van die dictator in Moskou, de homohater”, dat is de teneur bij bladen als De Morgen. De angsthazen daar durven zelfs de naam van Stepan Bandera niet te vermelden. Maar wie had bij de stichting van De Morgen ooit kunnen denken dat zij later een door de VS georganiseerde fascistische staatsgreep zouden steunen? Niemand had het in zijn wildste dromen zelfs maar kunnen dromen.

En toch is dit de realiteit. Het toont waar onze maatschappij de voorbije decennia naar evolueerde en nu staat. Elke vorm van kritiek hierop lijkt wel dood of verwezen naar de catacomben van de samizdat en de zogenaamde underground press. Erg en vooral bangelijk! George Orwell zou vol verbazing toekijken.

(*) dit artikel hebben we overgenomen van Willy Van Damme