Afrin en Erdogan (007)

In een afschuwelijk artikel in De Groene van deze week neemt 'Professor' Rutger van der Hoven (Utrecht en UCLA) stelling tegen de YPG die maar geen afstand wil nemen van de 'terroristische PKK'. In een van onjuistheden en valse beschuldigingen aan elkaar hangend betoog stelt Van der Hoven dat de kans op een ' Vrij Koerdistan', terwijl de mogelijkheden door samenwerking met het Pentagon nog nooit zo goed zouden zijn geweest, nu alweer verkeken zijn. Deze "expert" (geloof nooit een professor) is er niet van op de hoogte dat noch de YPG noch de PKK ooit enige uitspraak hebben gedaan voor een eigen staat. De YPG en haar SDF, SYRIAN Defence Forces, beschouwen zich als Syrische onderdanen. Dat zou gezien de lange Syrische geschiedenis en de verwevenheid met Aleppo (de Koerdische wijk) en Damascus (denk alleen maar aan het standbeeld van Saladdin) ook vreemd zijn wanneer niet. Ook de PKK heeft nooit plannen voor een eigen staat ontvouwd. Dat zou ook vreemd zijn met miljoenen Koerden in de grote steden in het Westen. Remigratie? Vluchtelingen? Apartheid? Het is duidelijk welke kant Van Boven op wil: een situatie als met Israël. Deze vervalsingen door "hoogeleerde" personen zijn schering en inslag geworden in dit land. 'Wiens brood men eet' bepaalt hun standpunten.
De ideologie van Öcalan's PKK is 'supranationaal', gaat voorbij het 19e eeuwse nationalisme dat ons zoveel ellende heeft gebracht. De Koerden bewijzen dat een volk zich niet hoeft te ontlenen aan een staat. Ze maken daarmee Israël belachelijk.
Terug naar het slagveld. De Turkse luchtmacht heeft sinds 3 februari geen luchtaanvallen meer uitgevoerd op Afrin, zo meldt een betrouwbare bron. 'Veranderingen aan het luchtafweersysteem' zouden door Rusland zijn aangevoerd als reden. Nu was 3 februari de dag dat Turkse proxi-rebellen een Russische jet neerhaalden in Idlib. Idlib is nu speerpunt geworden met een Turks legerconvooi dat gedwongen werd rechtsomkeert te maken en hevige aanvallen door het leger van Assad. De verplichte dans van Erdogan met Poetin wordt niet door iedereen begrepen. Erdo speelt poker en bezoekt daarvoor tijdens de 'Olijftak-oorlog' de paus van Rome. Natuurlijk is Ankara als Moskou een fout maakt in het kaartspel direct weer 'de NAVO-bondgenoot' die door de Alliantie te hulp moet worden gesneld tegen Rusland. Dat is het spel en zo wordt het gespeeld.
In deze situatie verslechterden de relaties tussen Nederland en Turkije dramatisch. 'Beter ten Halbe gekeerd dan ten hele gedraaid' luidt een Gronings spreekwoord. Een Turkse ex-diplomaat met veel internationale ervaring stelde de vraag: 'Waarom neemt Nederland tegenover Turkije het voortouw?' Dat kan alleen met steun van grotere machten zijn gebeurd. Een eigen Nederlandse politiek bestaat sinds Nieuw-Guinea niet meer.
Iedere dag brengt nieuwe wendingen in het MiddenOosten. Ondertussen wordt een beslissende strijd uitgevochten in Washington die van doorslaggevende betekenis zal zijn voor het conflict. (WK)