Skip to main content

Actueel 15 - 31 juli 2001

22 mei 2017

Hardhout met een luchtje (2)

31 juli 2001
Midden jaren zeventig verwierf John Hull, een rancher uit de Amerikaanse staat Indiana, voor een appel en een ei en met wat geld van een aantal investeerders stukken land in het noorden van Costa Rica. Hij liet links en rechts op zijn land airstrips aanleggen en op een ervan een flinke farm. Het grote zagen kon beginnen en aan die situatie veranderde niets toen in 1979 dictator Somosa door de Sandinistische rebellen aan de kant werd gezet. Twee jaar later nam het duo Ronald Reagan/George Bush het roer van Jimmy Carter over in het Witte Huis. Het duurde niet lang of Hull werd een uiterst belangrijke "asset" bij de opbouw en de bewapening van een Nicaraguaans guerilla-leger in het noorden van Costa Rica, dat moest dienen om een einde te maken aan het linkse bawind van de Sandinista's. Omdat het Amerikaanse Congres tegen militaire inmenging in Nicaragua was trok Bush een geheime operatie van de grond. Daarbij werden onofficieel Amerikaanse tussenpersonen ingezet die op grote schaal coca•ne aankochten van het Medellin-kartel. Een van hen was de later vermoorde Barry Seal. Carlos Lehder, een van de kopstukken van het kartel, droeg verantwoordelijkheid voor de operatie aan Colombiaanse zijde. Hij werd, nadat eind 1986 de Iran/Contra-affaire aan het licht was gekomen, het jaar daarop gearresteerd en zou zich nog steeds in Amerikaanse gevangenschap bevinden.
Op de airstrips van Hull's ranch werd het tot eind 1986 een va-et-vient van kleine vliegtuigjes. Uit de VS werden wapens en geld aangevoerd, uit Colombia cocaine. De coke verdween richting VS en kwam in het circuit terecht, de wapens naar de guerilla's, het geld naar Colombia. En alles onder het toeziend oog van lieden uit het netwerk van oud-CIA direkteur en toenmalig vice-president George Bush.
In 1983 vroegen Hull en twee partners in het kwaad een lening van 375 duizend dollar aan bij de OPIC. Een Amerikaans regeringsbureau dat particulieren financieel bijstaat bij investeringen in ontwikkelingslanden. De lening was bestemd voor de bouw van een fabriek op Hull's grondgebied waar kruiwagens en bijlstelen zouden worden geproduceerd. Een paar jaar later bleek die fabriek echter een fata morgana en het geld foetsie. Bij nader onderzoek bleek het rechtstreeks in de pocket van Hull terecht te zijn gekomen. Ondanks de geheime steun aan Hull vanuit het Witte Huis kreeg het recht wat dit betreft toch enigszins zijn loop. De OPIC onteigende een deel van Hull's bezittingen in Costa Rica en verkocht het in 1987 aan een Amerikaanse investeringsbank die er een teakplantage op wilde aanleggen. Een idee dat in die tijd ook was opgekomen in het hoofd van een ondernemende Nederlandse bloemenboer. Wordt vervolgd.

"neo-humanistische" kinderopvang bij 't Zonnelicht in DenBosch

30 juli 2001
De particuliere Stichting 't Zonnelicht in DenBosch functioneert momenteel als peuterspeelzaal, kinderopvang en buitenschoolse opvang. Zij hebben zojuist toestemming van het Bossche gemeentebestuur gekregen om er vier lokalen aan hun eigendom gelegen aan de Rijnstraat 559 bij te bouwen. Vanaf het schooljaar 2002-2003 kunnen er 150 kinderen worden opgevangen. Het Zonnelicht zal vanaf dat moment ook een eigen opleiding gaan verzorgen. Zij werken naar eigen zeggen vanuit een "neo-humanistische" visie en ze noemen het zelf ook wel "holistisch onderwijs". Dat klinkt lekker neutraal.
De achtergronden van 't Zonnelicht verduidelijken echter veel: zij zijn allen volgelingen van de Indiase goeroe Prabhat Rainjan Sarkar, Ba'Ba' oftewel Marga Guru Shrii Shrii Anandamurti (1921-1990), de grondlegger van de sekte "Ananda Marga". De huidige goeroe heet Acarya Sraddhananda Art. De Bossche volgelingen begonnen in 1986 een schooltje aan de Mgr. Prinsenstraat in DenBosch. In die periode runde "Ananda Marga" tegelijkertijd het natuurvoedingwinkeltje "Sattva" aan de Karrenstraat en ze gaven yoga-lessen aan de Boschveldweg. "Ananda Marga" betekent letterlijk "pad der gelukzaligheid" en de beweging kreeg bekendheid door de zelfverbranding van acht van haar leden in 1973 in het Indiase New Delhi en in 1978 voor de GedŠchtniskirche in West-Berlijn. Deze spectaculiare acties vonden plaats naar aanleiding van het verbod van de beweging en het gevangenzetten van 1971 tot 1978, -wegens moord- van P.R. Sarkar door de Indiase regering van Indira Gandhi. In 1979 kaapten drie sekteleden een Russisch vliegtuig en probeerden het toestel in brand te steken toen het boven de luchthaven van Stockholm vloog, uit protest tegen de behandeling van de sekte in de Sovjet-Unie. Die poging werd door de bemanningsleden van het Aeroflot-toestel verijdeld en de kapers werden overmeesterd.
Het doel van "Ananda Marga" wordt bereikt door een streng-kloosterlevenachtige levenswijze van de ingewijde met onophoudelijke geestelijke oefeningen, zoals mantrameditatie en kundalini-yoga. Het hierboven genoemde schooltje 't Zonnelicht in DenBosch wordt gerund door een aantal vrijwilligersters en een aantal didi's (ingewijden). Maar of alle ouders die hun kindertjes hier naar toe sturen dit weten? Meer informatie is te vinden op de internetpagina van SIMPOS.

Hardhout met een luchtje (1)

30 juli 2001
Afgelopen vrijdag meldde De Telegraaf dat een groep van dertig beleggers voor zestig miljoen gulden de boot in was geholpen. Hun investering in de teakhoutplantage Bosque Teca Verde S.A. in Costa Rica bheek weggegooid geld te zijn. Het zou zijn misgelopen toen het van een listige Curaao-route gebruik makende bedrijf Green Capital uit Miami in 1996 de bedrijfsvoering overnam. Sindsdien zou er voor geen kubieke meter meer aan onderhoud zijn gedaan en dat betekent voor welke tropische plantage dan ook in no time ajuu paraplu. Ook de boekhouding leek in de loop der jaren te zijn uitgegroeid tot een geliefd uitgaansoord voor houtwormen, dus een kind kon de was doen. In december 2000 blies het bedrijf de laatste adem uit, de investeerders in verwarring achterlatend. Die hadden overigens beter moeten weten.
Want in feite al sedert het prille begin waarschuwden mensen die het konden weten, dat de winstverwachtingen van de Nederlandse teak-plantages die in de jaren negentig in Costa Rica als tropisch gewas uit de grond schoten te belachelijk voor woorden waren. Maar allerlei (semi-) offici‘le instanties en prins Bernhard's WNF zeiden dat het goed was, dus dan moet hat goed zijn. Het was niet goed. Getuige alleen al de niet te blussen financi‘le bosbrand rond de onderneming Flor y Fauna, een pilot-project in Costa Rica waarin ook het verzekeringsbedrijf OHRA participeerde, die in 1995 door NOVA werd aangestoken en in 2000 nog even werd opgepord (zie het artikel "Skal, EKO-keurmerk, en waarheid" in Kleintje Muurkrant van deze maand). Overigens, dat prille begin van de vestiging van Nederlandse plantages in Costa Rica lag in 1986, toen dat land diep verwikkeld was in het drama dat als de Iran-Contra-affaire de boeken is ingegaan. Een detail misschien. Hoewel.

Wat te doen na Genua?

29 juli 2001
De recente repressie in Genua is niet alleen een uit de hand gelopen politieactie mede ge•nspireerd door fascistische krachten (zie bijvoorbeeld Guardian-artikel). Het is vooral een poging de beweging tegen de globalisering kapot te maken. Deze beweging begint te groot en te dreigend te worden voor de huidige machthebbers. Dit maakt allerlei reactionaire krachten los. Niet vanuit de staat alleen maar ook vanuit het bedrijfsleven. We zullen ons snel ook in Nederland beter moeten organiseren en discussi‘rej over wat komen gaat. Wees niet na•ef in wat ook hier gaat komen. Verdachte aanslagen, infiltraties, criminalisering, invallen in onze kantoren, enzovoorts... Hoe sterker we worden, hoe dichterbij de repressie komt. Er zal alles aan gedaan worden het verzet te breken en los te weken van de massa. Ook bij volstrekt geweldloos verzet wanneer dit als bedreigend wordt ervaren. En geloof maar dat daarbij elk middel gebruikt wordt. Kijk naar de geschiedenis. Wees voorbereid. Maar laten we ons niet verliezen in een strijd uitsluitend tegen de repressie. We zullen juist de verbreding moeten zoeken in de strijd tegen de globalisering en benadrukken waar we voor zijn. En al degenen die op dit moment niet deel uitmaken van actiegroepen maar wel een andere wereld nastreven: steun ons, discussieer met ons, vertrouw ons en niet de machthebbers en de Îmainstreamâ media. Wees kritisch. (Ed)
Kijk op webpagina van Autonoom Centrum naar het dossier Îtophopâ over de gebeurtenissen in Genua en de Globalisering. Discussie bijdragen zijn welkom. Maar je kunt bijvoorbeeld ook kijken bij struggle en/of bijvoorbeeld op Indymedia-Belgi‘.

Lesley

27 juli 2001
In 1979 werd het conservatieve Britse Parlementslid Airey Neaves vroegtijdig het hoekje omgeholpen door de IRA. Vijf jaar daarna werden de Conservatieven opnieuw door de IRA verrast. Toen met een bomaanslag op een hotel in Brighton waar de hele top van de partij een paar dagen bijeen was voor een evaluatie. Deze twee gebeurtenissen waren aanleiding voor de vorming van Tiger (Terrorist Intelligence Gathering Evaluation and Review). Een groep samengesteld uit specialisten van geheime diensten en politie die ondermeer belangrijke Britse politici onopvallend schaduwden om op die wijze snoodaards van de IRA in het snotje te krijgen. Bij het schaduwen van Lesley Archer, ŽŽn van de kopstukken van de Conservatieve Partij en ŽŽn van de intimi van Margaret Thatcher, ondekte de Tiger dat hij vrij frequent naar de hoeren ging. Een van die snoepjes van de week was Marie Coghlan. Die affaire kwam in 1987 aan het licht via de Daily Star. Archer ontkende alles en daagde de krant voor de kadi. Hij won het proces en beurde een schadevergoeding van ruim een miljoen pond. Ondanks het feit dat Tiger Archer's ontmoetingen keurig had gemonitord en wist dat de krant gelijk had greep zij niet in. Zelfs ondanks het feit dat Archer bij zijn verdediging op grote schaal valsheid in geschrifte had gepleegd. Geholpen door zijn echtgenote en een vriend, die voor een alibi had gezorgd. Recentelijk ging Archer in deze kwestie alsnog voor de bijl en leeft de komende vier jaar in een wat beperkter ruimte dan hij gewend is. Daarnaast kan hij een claim van de Daily Star verwachten en mag hij uitleggen wat hij met zo'n slordige 10 miljoen pond aan giften heeft gedaan die hij geacht was ten goede te laten komen aan de Koerden in Noord-Irak, maar die daar nooit zijn aangekomen. Wij halen deze geschiedenis even aan, omdat bij ons vragen leven over de affaire rond ex-minister De Ruiter. Zonder twijfel waren een paar geheime clubs op de hoogte van de door ons gepubliceerde verklaringen inzake Job's chantabiliteit opleverende activiteiten. Wij zouden graag willen weten of die clubs om welke redenen dan ook in de voetsporen van de Tiger zijn getreden in plaats van Job figuurlijk voor zijn noten te schieten om hem te behoeden voor verdere "faux pas". Maar onze vragen zullen wel bij dovemansoren terechtkomen. Die zijn in Den Haag ruim voor handen.

Roze balletten (13)

25 juli 2001
Zoals in aflevering 12 van deze serie al werd vermeld, steunde ons bericht over professor dr. De Ruiter's Marokkaanse connectie tijdens zijn ministerschap van Justitie (1977/1982) op informatie uit politiekringen. Maar ook uit het wereldje van de jongenssex zelf sijpelen verhalen naar buiten die erop wijzen dat Job ook in een van de clubs aan de Amstel vlakbij het Amsterdamse Rembrandtplein geen onbekende figuur zou zijn (meer over deze boysboulevard in het artikel "Van oude koeien en troebel water" in Kleintje Muurkrant 336). De uitbater ervan, Alex Kršner, behoort tot de relatiekring van Groen Links senator en oud-raadslid Bob van Schijndel en was volgens persberichten uit 1998 in het verleden tevens betrokken geweest bij het fabriceren van pornofilms waarij minderjarige jongens figureerden. Deze verbinding met de onderwereld moet met name in de periode waarin De Ruiter procureur generaal was een driftige dosis frustratie hebben opgeleverd bij de Amsterdamse politie. Bovendien geeft het voedsel aan het vermoeden dat de kennis ervan een rol heeft gespeeld bij de afwikkeling van de affaire rond de Chardzjiev-collectie. En mogelijk ook bij andere grote zaken in het verleden. Het is duidelijk - de recente ontwikkeling rond Thatcher-intimus Lesley Archer laat dat nog eens ten overvloede zien - dat je beter niet achter je fluit aan kan lopen. Ook niet in Nederland.

Voor na de vakantie-periode

25 juli 2001
Op 19 oktober aanstaande ligt Europa in Gent. Dan komt de top van staatshoofden en regeringsleiders van de Europese Unie bijeen in de Sint Pietersabdij. Wat de dames en heren gaan bespreken is op dit moment niet duidelijk. Vast staat wel dat nu Belgi‘ voorzitter is van de Europese Unie, de uitbouw van het militaire Europa bovenaan op de agenda staat.
Op 19 oktober werpen we een dam op tegen het militaire Europa. Met mensen, materialen, alarmsirene's en veel geweldloze creativiteit bouwen we een muur rond de militaire agenda. Letterlijk. We sluiten de straten af samen met kunstwerken, fanfares, mobiele keukens, podia, etcetera. Om 17.45u slaat een sirene in heel Gent alarm: hoog tijd voor een niet-militair veiligheidsbeleid. Een militair Europa: het is ook uw zaak. Komt allen. En doe mee. Veiligheid is geen kwestie van militairen.
Het loopt grondig mis met de uitbouw van het zogenaamde `veiligheidsbeleid' van de Europese Unie. Europa richt een eigen `interventieleger' op dat overal kan tussenkomen om de Europese belangen te verdedigen, bouwt aan een eigen wapenindustrie, heeft alle documenten die met Europese defensie te maken hebben geheim verklaard, zorgt dat budgetten naar militair onderzoek gaan en minder naar civiele programma's. En dat alles in sneltreinvaart. Wist u het? Waarschijnlijk niet. Weinigen weten het. De uitbouw van een Europees veiligheidsbeleid gebeurt in geheime kamers en donkere hoeken. Natuurlijk moeten wij schendingen van de mensenrechten tegengaan. Maar het uitbouwen van een interventieleger is daarop niet het juiste antwoord. Integendeel, voor de wereldvrede is het een stap achteruit. Een soldaat is niet opgeleid om conflicten op te lossen, maar om oorlog te voeren. Veiligheid is geen kwestie van militairen sturen maar van duurzame ontwikkeling, van eerlijke handel, van maatregelen die voorkomen dat conflicten gewelddadig worden, van dialoog, van het versterken van de mensenrechten, van ontwapenen. Een interventieleger staat haaks op de ontstaansgedachte die aan de Europese Unie wordt toegedicht, namelijk oorlogen vermijden door economische samenwerking.
Dus: Afspraak 19 oktober, van 16 uur tot 18 uur in Gent, 't Zuid, W. Wilsonplein
Werp een dam op tegen het militaire Europa! Voor meer informatie kun je terecht bij "vredesactie"

It's in the air (2)

24 juli 2001
Op 18 juli jl. meldden wij in deze rubriek dat zich een nieuw geval van drugssmokkel via een militair vliegveld had voorgedaan. Dit keer op Soesterberg. Onze informatie was afkomstig van betrouwbare bronnen uit het Amsterdamse circuit. Op 20 juli kwam het ANP naar buiten met het bericht dat de marechaussee een op Soesterberg werkzame militair had gearresteerd wegens het in bezit hebben van harddrugs. In dit verband was ook een burgerpersoneelslid even van zijn vrijheid beroofd, maar die bleek er geen boutje mee te maken te hebben en werd weer op vrije voeten gesteld. Het OM in Arnhem wenste tegenover het ANP in het belang van het onderzoek verder niks over de zaak te zeggen. Zelfs niet of er meer arrestaties waren verricht. Nou, dat moet haast wel. In het weekend van 7 en 8 juli was namelijk in verband met deze zaak een batterij aan arrestatieteams van politie en marechaussee in de weer. Met name in Amsterdam. En die meisjes en jongens worden er echt niet op uit gestuurd om eens even de benen te strekken of de stad wat te verlevendigen. Kennelijk om een nieuw schandaal ˆ la Valkenburg (zie ons vorige bericht) zoveel mogelijk in de kiem te smoren heeft het OM nu besloten gewoon zijn mond stijf dicht te houden tegenover die varvelende persjongens. Met alleen het toegeven van die ene arrestatie wekt het tegelijkertijd de indruk dat het gaat om een wat zorgeloze militair die ergens op een zondagmiddag op de basis rondbanjerde met een onsje coke in zijn overall, dat hij had gevonden in een krul op de Oude Zijds Achterburgwal. Ja, doeiii.

An eye witness account from the media center

22 juli 2001
( * Genoa July 21, By Starhawk)
I think Iâm calm, that Iâm not in shock, but my fingers are trembling as I write this. We were up at the school that serves as a center for media, medical and trainings. We had just finished our meeting and were talking, making phone calls, when we heard shouts and sirens and the roar of people yelling, objects breaking. The cops had come and they were raiding the center. We couldnât get out of the building because there were two many people at the entrance. Lisa grabbed my hand and we went up, running uP the five flights of stairs, up to the very top. Jeffrey joined us, people were scattering and looking for places to hide. We werenât panicking but my heart was pounding and I could hardly catch my breathe. We found an empty room, a couple of tables, grabbed some sleeping bags to cover our heads if we got beaten. And waited. Helicopters were buzzing over the building, we could hear doors being slammed and voices shouting below, then quiet. Someone came in, walked around, left. I couldnât seem to breath deep and I had an almost uncontrollable cough, but I controlled it.
I lay there remembering we had lots and lots of people sending us love and protection and I was finally able to breathe. The light went on. Through a crack between the tables, I could see a helmet, a face. A big Italian cop with a huge paunch loomed over us. He told us to come out. He didnât seem in beating mode, but we stayed where we were, tried to talk to him in English and Spanish and the few Italian words I know: "paura", "fear" and "pacifisti". He took us down to the third floor, where a whole lot of people were sitting, lined up against the walls.
We waited. Someone came in, demanding to know whether there was someone there from Irish Indy media. We waited. Lawyers arrived: The police left. For some arcane reason of Italian law, because it was a media place we had some right to be there, although the school across the street was also a media center and they went in there and beat people up. We watched for a long time out the windows. They began carrying people out on stretchers. One, Two, a dozen or more. A crowd had gathered and were shouting "Assessini! Assesini!" The brought out the waking wounded, arrested them and took them away. We believe they brought someone out in a body bag.
The crowd below was challenging the cops and the cops were challenging the crowd and suddenly a huge circle of media gathered, bright camera lights. Monica, who is hosting us and is with the Genoa Social Forum, came up and found us. Sheâd been calling embassies and media and may have saved us from getting hurt once the cops finished with the first building. Alh the time there were helicopters thrumming and shining bright lights into the building. A few brave men were holding back the angry crowd, who seemed ready to charge the line of riot cops that was formed up in front of the school, shields up and gas masks on. "Tranquilo, tranquilo," the men were saying, holding up their hands and restraining the angry crowd from a suicidal charge. I was on the phone home, then back to the window, back to the phone. Finally, the cops went away. We went down to the first floor, outside, heard the story. They had come in to the rooms where people were sleeping. Everyone had raised up their hands, calling out "pacifisti! Pacifist!" And they beat the shit out of every person there. Thereâs no pretty way to say it. We went into the other building: there was blood at every sleeping spot, pools of it in some places, stuff thrown around, computers and equipment trashed. We all wandered around in shock, not wanting to think about what is happening to those they arrested, to those they took to the hospital. We know that they have arrested everyone they take to the hospital, taken people to jail and tortured them. One of the young Frenchmen from our training, Vincent, had his head badly beaten on Friday in the street. In jail, they took him into a room, twisted his arms behind his back and banged his head on the table. Another man was taken into a room covered with pictures of Mussolini and pornography, and alternately slapped around and then stroked with affection in a weird psychological torture. Others were forced to shout, "Viva El Duce"! Just in case it isnât clear that this is Fascism. Italian variety, but it is coming your way. It is the lengths they will go to to defend their power. Itâs the lie that globalization means democracy. I can tell you, right now, tonight, this is not what democracy looks like.
Iâve got to stop now. We should be safe if we can make our way back to where weâre staying. Call the Italian Embassy. Go there, shame them! We may not be able to mount another demonstration tomorrow here if the situation stays this dangerous. Please, do something!

Politie-inval bij Indymedia-centrum Genua

22 juli 2001
Zojuist kregen wij dit emailtje binnen:
"Het indymediacentrum en de school daartegenover zijn vannacht binnengevallen door de politie. Ik verbleef in het IMC en na een korte inval trok de politie zich terug. In de school hiertegenover hoorden wij glas breken en geschreeuw. Rond dit tijdstip sliepen daar ongeveer 30 mensen. De politie had de straat bezet en uit de school hiertegenover kwam brancard na brancard naar buiten. Bebloede mensen werden afgevoerd onder het oog van de pers. Ook twee bodybags. Of er mensen inzaten weet ik niet. Ik ben net binnen geweest. Overal bloed. De politie heeft alle spullen overhoop gehaald, waarschijnlijk op zoek naar wapens. Grote plassen bloed liggen op de eerste en tweede verdieping. Je moet iemand heel hard slaan wil er zoveel bloed bij vrijkomen. Ik ken iemand die is afgevoerd maar die liep nog, als een zombie... Alle mensen in de school die niet met ambulances afgevoerd werden zijn gearresteerd. Onmenselijk... (Merijn)"
Vanmiddag is er in Amsterdam een demonstratie bij het Italiaanse consulaat. Verzamelen zondag om 15.00u op het Spui voor een tocht en bloemenlegging bij het consulaat aan de Herengracht. Reden hiervoor is het toenemende geweld van overheidszijde bij top-bijeenkomsten. Voorbeelden hiervan zijn de honderden ongegronde arrestaties en het neerschieten van drie demonstranten in Gšteborg. Vrijdag 20 juli schoot de politie in Genua Carlo Guiliani dood. Op zaterdag 21 juli werd een demonstratie van 200.000 mensen aangevallen door de politie met traangas en charges. We zijn woedend! Maar niet echt verbaasd. En nu dan de overval op Indymedia en op de studio van Radio Gap. Stel jezelf op de hoogte via "indymedia" of kijk naar vreselijke beelden op "KanalB"

Carlo Giuliani in Genua doodgeschoten

21 juli 2001
Er is een dode in Genua! Carlo Giuliani, uit Genua zelf, 23 jaar, werd eerst beschoten, daarna reed een politie-auto over hem heen. Carlo is de zoon van een vakbondsactivist, en aktief in de punk-rock. Terwijl Carlo stierf, dronken zijn feitelijke moordenaars, Berlusconi en Bush, champagne in de G8 bunker. We zullen Carlo niet vergeten, evenmin als de andere doden door het kapitalisme. Net zoals we, op totaal andere manier, Berlusconi en Bush evenmin zullen vergeten als Mussolini, Al Capone, de moordenaars van Timothy Thomas in Cincinnati, en de moordenaars van de anti-IMF demonstranten in Papoea Nieuw Guinea.
Aijk voor actuele informatie op "indymedia".

Falun Gong in Den Bosch

20 juli 2001
De Chinese Falun Gongsekte is actief in Den Bosch. Een van de vijf Nederlandse contactpersonen van Falun Gong is de Bosschenaar Wil van Bavel, oud-docent aan een agrarische school, pianostemmer en gelegenheidsdichter. Wil van Bavel bood zijn verzen de lezer aan via de Bossche boekhandel Palaya. In hetzelfde Palaya kan men, dank zij de tomeloze inzet van Wil van Bavel, nu ook de Nederlandse vertalingen kopen van Li HongzhiÕs Falun Gong en Zhuan Falun. Deze vertalingen kwamen tot stand dank zij de bijzondere financi‘le afspraken met de verschillende Nederlandse sekteleden. Er werd met hen afgesproken dat zij ieder vooraf een vastgestelde hoeveelheid boeken zouden afnemen. En verspreiden. Van Bavel was eerder actief binnen de beweging "a Course in Miracles" en Transcendente Meditatie (TM).
Een andere illustere Bosschenaar die actief is binnen Falun Gong is de schrijver Cor Swanenberg. Hij is getrouwd met de Brabantse kunstenares Nelleke de Laat die een aantal gelegenheidsuitgaven van Cornelis Verhoeven illustreerde. Swanenberg schreef als beoefenaar van Falun Gong een ingezonden brief naar aanleiding van een kritisch artikel, door Justin Jin in de NRC-bijlage M gepubliceerd.

Nederlanders niet welkom in Genua

20 juli 2001
Een bus met Nederlandse activisten die op weg was naar de G8-top in het Noord-Italiaanse Genua is achtereenvolgens bij de Duits-Zwitserse grens en bij de Zwitsers-Italiaanse grens tegengehouden. Bij de eerste grensovergang werden een Nederlandse vrouw (uit Nijmegen) en een Duitse jongen uit de bus geplukt. En bij de tweede grensovergang werd een vrouw uit Amsterdam uit de bus gehaald. In beide gevallen hadden de douane en de rijkelijk aanwezige politiediensten, de beschikking over een door de Nederlandse politie opgestelde lijst met namen. Op basis van deze lijst werden de vrouwen ter plaatse tot "ongewenst vreemdeling" verklaard. Met als toevoeging dat "jullie Genua niet mogen bereiken".
Beide vrouwen werden nadat zij uit de bus waren gehaald, onder politiebegeleiding naar een station gebracht en op de trein terug gezet. De bus met Nederlandse activisten heeft haar weg vervolgd en bevindt zich op dit moment zo'n 150 km ten noorden van Genua. Zij hebben tot nu toe geen verdere problemen gehad.
Het werken met, en uitwisselen van, politielijsten was een beproefd middel tijdens het WK-voetbal, waarbij -ook tamelijk willekeurig- voetbalsupporters uit hun bussen werden gehaald. Na de EU-top in Gšteborg noemde de nieuwe EU-voorzitter Belgi‘ dit soort preventief tegenhouden al als een mogelijke maatregel om de Eurotop-vergaderingen in Gent en Brussel ongestoord te laten verlopen. In dit licht bezien zijn de grenscontroles rondom de G8-top meer dan een incidentele vingeroefening. Zodra er meer informatie bekend wordt, zullen wij dit doorgeven. Met strijdbare groet, Assata-info (Nijmegen, 024.3238162)

Roze balletten (12)

19 juli 2001
Hoogleraar in het Persoons-, Familie- en Jeugdrecht De Ruiter is een kleine tien jaar minister geweest namens het CDA. Van Justitie tussen december 1977 en november 1982 en daarna van Defensie tot juli 1986. Geen toevallige passant dus. Maar tijdens dat ministerschap van Justitie heeft zich volgens politiebronnen een vervelend incident voorgedaan. De Ruiter zou een Jobstijding hebben ontvangen in de vorm van een mes, dat in zijn voordeur was gestoken. Het zou een bizar soort aanmaning zijn geweest van een uitzendburo van minderjarige Marokkaanse jongens, waar nog een rekening van De Ruiter als onbetaald te boek stond. Normaliter krijgen bewindslieden bij dit soort bedreigingen extra politiebewaking. Uit vrees voor lekkages zou in dit geval echter een beroep zijn gedaan op de veiligheidsdienst van het Koninklijk Huis. Dat dit soort informatie desondanks op ongewenste burelen als dat van de CIA en/of andere geheime clubs terecht komt en indien noodzakelijk wordt uitgespeeld ligt voor de hand. Ten tijde van de Haagse crisis rond de aanschaf van de 48 kruisraketten was De Ruiter minister van Defensie en mogelijk net zo kwetsbaar als bijvoorbeeld toenmalig CPN-leider Joop Wolff, VVD-leider Ed Nijpels en prins Claus (zie voor deze materie de artikelen "Wolff in de klem" in de Morgenster en "Van oude koeien en troebel water" in Kleintje Muurkrant 336).
Na zijn ministerschap werd De Ruiter benoemd tot procureur generaal en hij sprak daarbij de hoop uit die functie te mogen vervullen tot zijn pensioengerechtigde leeftijd, die hij ijs en weder dienende in 1996 zou bereiken. Maar het ijs bleek dun, want begin 1991 streek De Ruiter vrij onverwachts het vaandel en droeg dat over aan mr. R. graaf van Randwijck. Ook toen deden geruchten de ronde over De Ruiter's eigen interpretatie van jeugdrecht. Maar op het oog bracht dat weinig schade toe aan zijn verdere carrire. Dit in tegenstelling tot zijn opvolger Van Randwijck. Die zei in januari 1996 tegen Amsterdam "verwacht een ander heer" en vertrok met een forse bonus. Niet alleen was zijn gezag afgekalfd door falend beleid binnen het IRT-complex, maar ook door blote foto's van hem die door onbekende tegenspelers in omloop waren gebracht. Inmiddels was ook de loopbaan van Koninklijk Huisvriend (!) en juridisch adviseur Frits Salomonson definitief in het slop geraakt en net als bij De Ruiter speelde bij hem de Marokko-gambiet een belangrijke rol. In hoeverre deze sportieve activiteiten van de vroegere minister van Justitie van invloed zijn geweest bij de kwestie rond de nalatenschap van Chardzjiev is (nog) onbekend. Maar zeg niet dat het niet kan.

Nieuws uit Genua

19 juli 2001
De G8-Genua protesten krijgen steeds meer support en aandacht. Ook de Nederlandse pers en media heeft gisteravond grote aandacht besteed aan de protesten. De Globaliseer Verzet deelnemers die gisteren vanuit Amsterdam vertrokken zijn uitgebreid ge•nterviewd en hebben op diverse bekende nieuwsnetten hun onvrede geuit en laten weten waarom ze naar Genua gaan.
De Italiaanse overheid heeft in samenwerking met andere Europese landen op alle mogelijke manieren geprobeerd demonstranten af te schrikken en tegen te houden in Genua aanwezig te zijn. Maar de demonstranten hebben vandaag een eerste overwinning behaald. De Globaliseer Verzet bussen vanuit Nederland hebben vanmorgen vroeg de grens bereikt en bevinden zich momenteel in Genua! Ruim 75 Nederlandse demonstranten zijn dus veilig aangekomen om deel te nemen aan wat zelfs de pers al Îde moeder aller toppenâ noemt. Afgezien van afgenomen vlaggenstokken en enkele persoonlijke controles van Îverdachteâ demonstranten, zijn de uitgebreide grenscontroles rustig verlopen.
De Globaliseer Verzet demonstranten bevinden zich momenteel op het Piazza Kennedy, waar ondertussen al duizenden demonstranten uit o.a. Turkije, Frankrijk, Duitsland, Spanje en natuurlijk Itali‘ tezamen zijn komen. Da GSF (Genua Social Forum) organiseert hier da hele week meetings, discussies en debatten. Gisteravond was een hoogtepunt toen de bekende kritische zanger Manu Chao op het Piazza Kennedy een solidariteitsoptreden gaf, met de opbrengsten heeft hij o.a. water en fruit voor demonstranten bekostigt.
Ook de duizenden Globalise Resistance demonstranten vanuit Groot-Brittanni‘ hebben na alle afschrikverhalen hun overwinning behaald. De Franse minister van Transport Jean-Claude Gayssot, gaf na overleg met de Italiaanse regering, de Franse spoorweg maatschappij SNCF opdracht de treinen richting Genua tegen te houden. Dit is ze niet gelukt, de Franse overheid heeft het verbod gisteren onder druk van de Franse Spoorwegvakbonden opgeheven. Daarmee komen ook de vele duizenden demonstranten vanuit het Engelse continent Itali‘ vandaag nog binnen. Voor meer informatie over de protesten in Genua en over de solidariteitsacties op zaterdag 21 juli in Nederland: Dit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken.

It's in the air

18 juli 2001
In de zomer van 1998 werd door de marechaussee een lucratieve smokkellijn van coke en sigaretten naar Nederland opgerold. De lijn was opgezet door twee onderofficieren van het Korps Mariniers die dienst deden op de Antillen en hun Columbiaanse coke door Orions van de Marine naar vliegveld Valkenburg lieten overbrengen. De ironie ten top want de Orions werden en worden gebruikt om in het zeegebied tussen de Antillen en de Zuidamerikaanse kust coketransporten te signaleren. Wie denkt dat met het afsnijden van die lijn het kwaad in onze strijdmacht tot de wortel is uitgeroeid, zit er stevig naast. Volgens welingelichte kringen zijn recentelijk op het militaire vliegveld Soesterberg een paar lieden aangehouden die eveneens hun kapitaal met 2 Mach wensten uit pe breiden via drugssmokkel. Tot nu toe is het onderzoek naar de zaak stil gehouden. Dat zou mede verband hoqden met het feit, dat van tot tijd ook het Koninklijk Huis van de vliegbasis gebruikmaakt en onverlaten voorbarige conclusies zouden kunnen trekken (zie voor dit soort aantijgingen het artikel Achterzijde van het Beursschandaal / deel 5 in Kleintje Muurkrant 322).

Regeringen spannen samen tegen G8-demonstranten

18 juli 2001
De Franse minister Jean Claude Gayssot heeft gisteren de Franse spoorwegen SNCF opdracht gegeven de trein van "Globalise Resistance" uit Engeland die meer 750 vreedzame demonstranten naar Genua zou vervoeren, af te gelasten. De Nederlandse politie hield Oronto Douglas, de bekende advocaat van Ken Saro Wiwa aan, die op weg was naar Itali‘. Als protest tegen de toenemende repressie en uit solidariteit met de demonstranten in Itali‘ organiseert Globaliseer Verzet op zaterdag 21 juli op meerdere plaatsen in Nederland acties.
Oronto Douglas was door de Campagne voor de Hervorming van de Wereldbank en Lilliput Net uitgenodigd om op de tegentkp van het Genoa Social Forum te spreken. De Nederlandse politie hield hem aan omdat hij zogenaamd onvoldoende geld bij zich had. Douglas had echter een brief bij zich waarin de Campagne voor de Hervorming van de Wereldbank en een Italiaans parlementslid verklaren garant te staan voor zijn verblijfskosten. Deze maatregelen zijn het zoveelste voorbeeld in een serie repressieve maatregelen om de protesten tegen de G8-top in Genua onmogelijk te maken. Zij tonen de minachting van regeringen voor fundamentele democratische rechten.
Het Genoa Social Forum dat meer dan 700 organisaties en tienduizenden vertegenwoordigt, en platform Globaliseer Verzet uit Nederland, dat vandaag met twee bussen naar Genua vertrekt, veroordelen deze aanval op democratische rechten en zien dit als een aanval op de hele beweging. We eisen de onmiddellijke opheffing van het Franse besluit en toestemming voor Douglas om Itali‘ te betreden.
Voor meer informatie over de bussen naar Genua en de protesten aldaar: 06-24782865 (Peyman) Voor meer informatie over de solidariteitsacties op zaterdag 21 juli in Nederland: 06-51883646 (Miriyam) GLOBALISEER VERZET: Dit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken.

Roze balletten (11)

17 juli 2001
In maart 1998 verbleef Mink Kok, de veelbesproken topdog uit de Amsterdamse wapens- en drugsscene, in een Belgisch cachot. Hij was gearresteerd omdat hij jarenlang op illegale wijze geheime informatie had afgetapt van het Brusselse bureau SirŽne. Een bureau dat internationale politieonderzoeken en undercoveroperaties administratief cošrdineerde (zie het artikel "de Lange" in de Morgenster). Mink kreeg bezoek. Het was de hem niet onbekende Nederlandse Officier van Justitie Fred Teeven, die ooit samen met de Amerikaanse DEA de beruchte "begeleide doorvoer"-methode in Nederland introduceerde. Er kwam tussen de twee heren een deal tot stand en tot verbijstering van een deel van het Belgische O.M. stond Kok in een mum weer op Belgische kinderhoofdjes. De deal hield in dat Mink met enige regelmaat Teeven zou informeren over illegale wapenhandel en corruptie (zie het artikel "De lange schaduwen van de IRT" in de Morgenster). In het voorjaar van 1999, aan de vooravond van de omstreden onthullingen van de commissie-Kalsbeek over de "begeleide doorvoer" van in ieder geval 15.000 kilo coke, bezorgde Teeven het college van Procureurs Generaal een lijst van lieden uit de topechelons van de Nederlandse samenleving, die zich op verschillende manieren in een chantabele positie hadden gemanouvreerd. In vierentwintig gevallen daarvan hadden betrokkenen ondoordacht hun broek laten zakken. Sommigen met de intentie om kinderen te bestijgen. Een deel van die informatie zal Teeven zonder twijfel hebben gedestilleerd uit de rapportages van zijn deal-genoot. De Tweede Kamer vroeg ongerust aan minister van Justitie Korthals hoe het zat met Teeven's List. Korthals liet de rijksrecherche opdraven. Die trapte flink op het gas. Al in december waren de ruim tachtig dossiers doorgeploegd en kon Korthals opgelucht rapport uitbrengen aan de bezorgde Kamerleden. Ja, in een paar gevallen was er inderdaad sprake geweest van een zweem van dubieus handelen. En ja, er leek hier en daar sprake te zijn van pedofilie. Maar de rijksrecherche had nergens kristalheldere feiten naar boven kunnen halen. Dus in wezen was er niet veel aan de hand. We houden de vinger aan de pols. Prettige Kerstdagen en alvast een gelukkig nieuwjaar.
In politiekringen werd deze wel zeer vlotte schoonmaakbeurt met gemengde gevoelens ontvangen. Want er was daar wel degelijk heldere informatie voorhanden. Bijvoorbeeld over de sexuele escapades van professor dr. Job de Ruiter. Hoogleraar in personen-, familie- en jeugdrecht, voormalig minister van Justitie in de kabinetten Van Agt I, II en III en minister van Defensie in het kabinet Lubbers I. Daarna onder andere Procureur Generaal in Amsterdam, leider van allerlei offici‘le onderzoekscommisies en voorzitter van de Chardzjiev-stichting (zie het roze ballet van gisteren). Meer daarover in een volgende aflevering.

Roze balletten (10)

16 juli 2001
In onze vorige aflevering introduceerden wij Job de Ruiter, ex-minister van Justitie, BZ en Defensie. Op verzoek van de club van Kok, die in 1997 nog een gesprekje over de kwestie had gehad met de toenmalige Russische premier Tsjernomyrdin, nam hij in april 1998 het voorzitterschap van de Chardzjiev-stichting over van mr. Michael PrivŽ. Daarbij werd tevens overeengekomen dat het nieuwe stichtingsbestuur het financi‘le beleid van haar voorganger nog eens ernstig onder de loep zou nemen. Om te zien of er nou sprake was van fraude, diefstal, valsheid in geschrifte en/of nog meer moois op het bonte palet van de misdaad. Maar De Ruiter en zijn mede-bestuurder Van Os, voormalig directeur van het Rijksmuseum, konden niks onoirbaars vinden. Ja goed, PrivŽ cs. hadden natuurlijk het nodige uit de collectie verpatst aan de Keulse galerie Gmurzynska. Ej de buit van dertig miljoen was keurig onderling verdeeld. Maar dat was allemaal redelijk verantwoord geweest volgens het nieuwe bestuurlijke duo. In hoeverre De Ruiter en Co. daarover konden oordelen valt te bezien. PrivŽ en zijn kornuiten hadden twee jaar lang de collectie ondergebracht op een geheime locatie, inclusief de index. Dus wat uiteindelijk aan kunstobjecten, waardevolle correspondentie etc. aan De Ruiter is overgedragen en was te checken aan de hand van de paperassen van PrivŽ, hoeft niet noodzakelijkerwijs te betekenen dat alles kosher was. Om maar te zwijgen over het dodelijk ongeval dat de wantrouwige weduwe van Chardzjiev in haar Amsterdamse woning plotseling overkwam (zie ook het artikel "Terp van Tijn" in De Morgenster). Maar De Ruiter reisde zelfs naar Moskou om ook de Russische autoriteiten ervan te overtuigen dat met zijn aantreden de zaak in betrouwbaar vaarwater was gemanouvreerd. Betrouwbaar? Waarom was De Ruiter - notabene een ex-minister van Justitie- dan in godesnaam bijvoorbeeld niet gevallen over de kwestie van de boekingswaarde van de collectie? Een kwestie die twee jaar later wel degelijk tot een veroordeling van PrivŽ leidde (zie de vorige aflevering). Had de lankmoedigheid die De Ruiter ten toon spreidde ten opzichte van PrivŽ's kongsie te maken met de wens van het Kabinet om de Chardzjiev-affaire zo snel mogelijk van de publicitaire snelweg te krijgen? Of was er misschien een andere reden? Meer van persoonlijke aard. Stay tuned.

One & twoliners

15 juli 2001

  • Tring geeft een vibrator cadeau bij de aankoop van een mobieltje. Je zal ze per ongeluk verwisselen en dan telefoon krijgen.
  • Red Bull lijkt in Zweden te werken. Drie gebruikers kregen vleugels.
  • Openbaar vervoer in Rotterdam: boeiend.
  • De moeder van Maxi is nog niet in het land of de Beurs van Berlage krijgt spontaan een asbestaanval.
  • De ŽŽn z'n dood...
  • De bezettingsgraad van Hilton - Amsterdam is stevig gestegen de laatste dagen.
  • Staatssecretaris Verstand wil een onderzijer.
  • Die vlqcht vale gieren van vorige week leek sprekend op die verzameling bekende Nederlanders die Herman Brood ineens zo leuk vonden.
  • Gek h, maar na die uitverkiezing van Bejing smaakt de bami ineens ook een stuk minder.
Klik hier om uw reactie toe te voegen
22 mei 2017