Skip to main content

Actueel 1 juni - 10 juni 2001

22 mei 2017

de wereld is niet te koop!

10 juni 2001
Aanstaande zaterdag 16 juni zal in Leiden vanaf 11.00 uur de landelijke discussiedag "de wereld is niet te koop" plaatsvinden, over mondiaal en lokaal verzet tegen de waanzin van de winst, met workshops, debatten, video's en afsluitend een knallend feest.
Om 11.30 uur begint de dag met het openingsdebat "tegenover hun vrije markt ons verzet" waarna er van 14.00 uur tot 15.15 uur en van 15.45 uur tot 17.00 uur twee blokken met workshops met kwesties als "Propaganda van de `aad", "Van antikapitalisme naar revolutie", "Privatisering, publieke voorzieningen en poldermodel", "Fort Europa, vluchtelingen en extreem-rechts", "Wereldwijde machtsstructuren", "Word je eigen media", "MiDitarisering van de wereldorde" en "Verbindingen met verzet in het Zuiden".
Het bovenstaande dagprogramma zal plaatsvinden in Vrijplaats Koppenhinksteeg in Leiden. Het avondprogramma (met slotdebat, video's en feest) zal vanaf 19.30 uur worden gehouden in Vrijplaats Boerhaavelaan, waar vanaf 17.30 uur eerst gezellig gegeten kan worden. De groep zal zich dus tussen 17.00 en 17.30 uur verplaatsen naar de Boerhaavelaan.
Er is meer informatie te vinden op de volgende websites: eurodusnie en/of xminy en je kunt ook een Dit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken. sturen.

Oneliners

8 juni 2001

  • Cosmonauten mogen niet neuken in de ruimte. Verder hebben ze de vrije hand.
  • Moeilijke ruimte-operatie: het loskoppelen van een vibrator.
  • Wat nou pigs in space?
  • Bij terugkeer op aarde maken cosmonauten meteen een wereldwip.
  • Praten over sex buiten de dampkring: gelul in de ruimte.
  • Boertige benaming van een ruimtestation: trekschuit.
  • Toen Vermeend schrok van die managersalarissen stond ie zeker tegen schrikdraad aan te pissen.
  • Zonder nandrolon had Bea nooit zo hard door die zaal in Moskou kunnen draven.
  • Prullenbak in Hamburg's ziekenhuis: "Nier hier".
  • Me dunkt dat er na 1945 genoeg onrendabele spoorlijnen in Polen waren.
  • Geen hakenkruizen maar huizenkraken!

Mr. D.C.B. "Don" Burgers weer in opspraak

7 juni 2001
Don Burgers, de voormalige burgemeester van Haaren, Rosmalen, 's-Hertogenbosch en tegenwoordig waarnemend burgemeester van Middelburg, is vandaag in serieuze opspraak gekomen middels een artikel in het Brabants Dagblad waarin onthuld wordt dat hij een goed betaald bijbaantje heeft vermengd met zijn fors betaalde publieke functie als burgemeester.
Het gaat natuurlijk om een fors lek en dat leidt vandaag tot een fraai staaltje onthullings journalistiek in het Brabants Dagblad. Voor 30 mille per jaar staat Burgers' eigen bedrijfje 'Hertogstad Consultancy BV' als adviseur op de loonlijst van 'ING Car Lease' (het voormalige CW Lease) uit 's-Hertogenbosch. Laat het nu net dit bedrijf zijn dat aan het onderhandelen is met de Politie Zeeland -waarvan Don Burgers korpsbeheerder is- over een forse auto-lease-deal. En dan staat het handgeschreven bedankbriefje (op briefpapier van de gemeente Middelburg!) dat Burgers afgelopen maand heeft geschreven aan de directeur van ING Car Lease Jeroen van Hasselt, vandaag natuurlijk pontificaal in de krant.
Het Brabants Dagblad verzuimt echter melding te maken van vergelijkbare vriendendiensten van Don Burgers uit de tijd dat hij burgemeester van Rosmalen was. Als geldinzamelaar voor het CDA stond/staat hij op zeer goede voet met nogal wat lokale en landelijke elite: lid van Rotary en Lions Clubs in DenBosch, honorair consul voor Roemenië en zeer nauw betrokken bij het wel en wee van het voormalige "Casino De Keyser" in Rosmalen. Dit heeft allemaal op het nippertje niet geleid tot diverse justitiële onderzoeken en zo kwam Don Burgers maar net goed weg. Zoals vandaag blijkt heeft hij dus niets verleerd.

Oranje en de mafia

7 juni 2001
Gottegot, wat waren we blij met zijn allen dat Willem Alexander Nederlands uithangbord werd in de Olympische wereld. Nog steeds verschijnen in onze dromen -vooral als we wat zwaar getafeld hebben- de glorieuze beelden van de ontmoeting tussen Hem en IOC-baas Juan Antonio Samaranch. Een man die Franco's kont likte alsof het ging om een monsterproductie van Ola. Een man die ook op zakelijk terrein net zo kosher was als twaalf kilo varkenslappen (zie onderandere in Kleintje Muurkrant nummer 332 het artikel "De Bank, deel 1").
Maar goed, gezien het niet eens zo vErre Oranje-verleden waarin de SS, de NSDAP, een Totekopfregiment, Hofmans, Lockheed, Zorreguieta en een reeks van memorabele uitstapjes op sexueel terrein bij de andere skeletten in de kast zijn gepropt, moeten we natuurlijk niet al teveel kapsones hebben. En goed, binnen het IOC gieren de steekpenningen van hot naar her. Maar elke grote organisatie heeft wel ergens een rot plekje en als je dat tijdig eruit snijdt hou je toch nog wat moois over. Dus onze kroonprins in het IOC is een prima zaak. Goed voor onze uitstraling in de wereld. Goed voor onze sport. Toch?
Het nog jonge, uiterst interessante Belgische magazine 'Mao' gooit deze week het roet van de twijfel in ons eten. In het artikel "Het Olympisch ideaal en de Russische mafia" voert het blad één van de huidige vice-voorzitters van het Aziatisch Olympisch Comité ten tonele: de Oezbeek Gafoer Rachimov. Een zakenman. Een kindervriend. Een bejaardensteun. Maar ook in 1995 door een speciale Tsjechische politie-eenheid opgepakt in een Praags restaurant. Samen met de absolute top van de Russische mafia, die daar de verjaardag vierde van Viktor Averin, de rechterhand van Sergej Michailov. Een meneer die door de internationale rubberzolen-organisaties als de criminele topman van Moskou wordt gezien. De hele verzameling feestneuzen werd de Tsjechische grens over gemieterd. Inclusief Rachimov. Dat was voor de van grootscheepse heroïnehandel verdachte zakenman niet de laatste blamage. Zo verzochten ook de Franse autoriteiten hem onvriendelijk en zeer beslist om op te lazeren. En tijdens de laatste Olympische Spelen in Sidney weigerden de Australische autoriteiten het Oezbeekse Olympisch Comitélid in hun land toe te laten "om de veiligheid van de Australische bevolking te bescherman". Dank u.
Op 17 juli wordt in Moskou (!) zonder twijfel met veel pomp en evenveel circumstances de nieuwe voorzitter van het IOC gekozen. We zullen maar niet bij de RVD informeren of het wel verantwoord is om Willem Alexander daar aan te laten schuiven met gajes van de richel. Je kan je niet overal druk om maken.

Excursie naar bedreigd gebied

7 juni 2001
Komende zondag 10 juni kan ieder met eigen ogen zien welk gebied moet verdwijnen als de plannen voor het Multimodaal Transportcentrum (MTC) aan de rand van Nijmegen doorgaan. Het MTC is bedoeld als enorm bedrijventerrein voor de transportsector, met een nieuwe containerhaven, verbindingen met snelwegen en aansluiting op de Betuwelijn. Het Referendumplatform tegen het MTC vindt dat landschap en leefbaarheid niet gebaat zijn bij deze plannen voor nóg meer asfalt en beton.
Op zondag 10 juni wordt voor fietsers een informatieve excursie gehouden in het gebied dat door de komst van het MTC bedreigd wordt. Daarbij zullen gidsen van IVN Rijk van Nijmegen (vereniging voor natuur en milieu-educatie) en van de Historische Kring uitleg geven over natuur en cultuurhistorie. Onderweg wordt op een mooi plekje kort gepauzeerd, waarbij versnaperingen worden uitgedeeld. Deelname aan deze excursie is gratis. Belangstellenden zijn van harte welkom. Het verzamelpunt op zondag 10 juni is voor de Nijmeegse fietsers bij museum Het Valkhof aan Kelfkensbos. Daar wordt om 13.00 uur vertrokken. Ij Lent kan rond 13.10 uur worden aangesloten ter hoogte van Café Waalzicht aan de dijk. Voor bewoners van Oosterhout is het beste punt om aan te haken de splitsing van de Groenestraat en de dijk, ongeveer om 13.20 uur.
Nijmeegs Referendumplatform tegen het MTC is te bereiken via de Daalseweg 30, 6521 GM Nijmegen tel/fax 024.3237544 Dit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken. en/of bezoek de website.

onkruit vergaat niet!

6 juni 2001
Actiegroep "Onkruit Vergaat Niet!" laat zich niet ontmoedigen na vorige maand preventief te zijn aangehouden. De acties tegen nucleaire transporten gaan onverminderd door. Doe mee aan de komende blokkade-acties van Onkruit Vergaat niet! tegen de nucleaire industrie. We verzamelen op maandagavond 11 juni aanstaande om 20.00 uur bij 't meetingpoint op het Centraal Station Utrecht (neem slaapspullen mee en kleed je goed op de buitenactiviteiten).
Op dinsdag 12 juni zal voor de vijfde keer het kerntransport van Dodewaard naar Sellafield rijden en voor de vierde keer van Borssele naar Dodewaard. Alle keren zijn er protesten tegen geweest (of pogingen daartoe) door zowel 'Greenpeace', 'Wise' als 'Onkruit Vergaat Niet!'. De repressie tegen deze actiegroepen neemt toe. Greenpeace en Wise hebben te maken met kort gedingen, waarmee de nucleaire industrie hen de mond probeert te snoeren. En activisten worden standaard strafrechtelijk vervolgd. De laatste keer zijn ze zelfs op voorhand van de weg gehaald, nog voor dat er een actie was! Het is echter belangrijk dat we ons hierdoor niet uit het veld laten slaan en gewoon doorgaan met onze strijd. We kunnen de nucleaire industrie niet ongehinderd hun gang laten gaan. Al staan we er alleen maar met een spandoek, zolang we ons gezicht maar laten zien, kunnen we de druk op de ketel houden. Dus doe mee en sluit je bij onze acties aan of organiseer je eigen activiteiten.
We gaan dus al op maandagavond (11 juni)verzamelen. Ditmaal op NS-station van Utrecht. We hopen dat jullie weer een beetje enthousiast te maken zijn voor de nieuwe acties. Vooral na een teleurstellende vorige keer. Grote kans dat het nu beter gaat! Rond 09.00 uur zal het transport uit Dodewaard vertrekken. Borssele zal rond 14.00u vertrekken. De routes zijn op verschillende websites te vinden, of bel de aktiefoon. Oh ja, en noteer ook maar alvast 4 september in de agenda. Dat is na deze het eerst volgende transport. (ze houden een zomerstop ivm te weinig agenten).
Onkruit Vergaat Niet!, Postbus 85069, 3508 AB Utrecht Bezoek de website en/of bel de aktiefoon: 06-23555247

General, teacher, poet, spy

6 juni 2001
Oscar LeWinter is vrij. Na twee jaar brommen in een Weense petoet woont hij nu in Lissabon en is bezig met het schrijven van een boek over zijn wederwaardigheden in de affaire rond de dood van prinses Diana en Dodi Fayet. Binnen dat kader probeerde de beruchte desinformatie-expert een paar jaar geleden samen met een paar Amerikaanse handlangers Dodi's vader Mohammed Fayet een zogenaamd CIA-dossier in de mik te schuiven tegen een bedrag met meer dan zes nullen. Uit dat dossier moest blijken dat de Britse geheime dienst op last van het Koninklijk Huis het dodelijke ongeval van Di en Dodi in Parijs had geënsceneerd. Iets waarvan Fayet sr. van meet af aan overtuigd is geweest. De "scam" die zich in Wenen voltrok mislukte mede dankzij de activiteiten van de FBI in de Oostenrijke hoofdstad. LeWinter werd gearresteerd en een paar jaar opgeborgen.
Naast het feit dat hij nu een boek schrijft, heeft de oude intrigant in Portugal ook al weer de nodige opschudding veroorzaakt door te beweren dat een vliegtuigongeluk in 1980 te maken had met de eerste ontwikkelingen rond de Iran/Contra-affaire. Bij dat ongeluk kwamen onder meer de toenmalige Portugese premier Sa Carnero en minister van Defensie Amaro da Costa om het leven. Beiden zouden op de hoogte zijn geraakt van de niet-geautoriseerde hulp die officieren van hat Portugese leger verleenden bij de eerste geheime Amerikaanse wapenleveranties aan Iran door Oliver North cs. en van plan zijn geweest daar een stokje voor te steken. Typerend voor de huidige verhalen van LeWinter over deze zaak is het feit, dat familieleden van de toenmalige hoogwaardigheidsbekleders al een tijdje verwoede pogingen ondernemen om de waarheid over het "ongeval" boven water te krijgen. Oscar leert het nooit af.

'Verarmd' uranium

6 juni 2001
De Belgische journalist en auteur Michel Collon heeft nierkanker. Twee weken geleden werd één nier met tumor succesvol verwijderd in het Brusselse Bordet-ziekenhuis. Professor Frühling trof bij zijn onderzoek ook drie radio-actieve stoffen aan die kunnen wijzen op een besmetting met 'vervuild' verarmd uranium, naar alle waarschijnlijkheid opgelopen tijdens zijn journalistiek werk in de Golf of op de Balkan. In een telefoongesprek met de Belgische krant De Morgen (31 mei 2001) vanaf zijn ziekbed zei Collon dat hij vanuit wetenschappelijk oogpunt voorzichtig moet zijn en de resultaten van verdere analyses moet afwachten. Toch zegt hij niet in te zien waar hij die stoffen anders zou hebben kunnen kpslaan in zijn lichaam dan tijdens zijn onderzoeken in Kosovo en Servië of Irak: "Ik heb daar de lucht ingeademd, water gedronken en ter plaatse geteelde producten gegeten..."
Indien de vermoedens wetenschappelijke bevestiging krijgen, overweegt Collon de verantwoordelijken van de Golf- en Balkanoorlog voor de rechter te dagen. Michel Collon is auteur van "Médiamensonges", "Poker Menteur" en "Monopoly". Zijn boeken worden beschkuwd als standaardwerken en kenden herdruk na herdruk. Zij werden ook verschillende talen gepubliceerd. In maart jongstleden was hij nog te gast in de Balie te Amsterdam waar hij de Nederlandse vertaling van "Poker Menteur & Monopoly" presenteerde onder de titel: "Blufpoker. De grootmachten, Joegoslavië en de komende oorlkgen". Lees dat boek!

De terugkeer van de spoken

6 juni 2001
Eind 1991 verdwijnt in Brasschaat de veertien jaar oude Katrien De Kuyper. Een half jaar later wordt haar lijk teruggevonden in het Antwerpse havengebied. Op 8 februari 1997 vertelt Regina Louf, die met haar sensationele verklaringen met betrekking tot de zaak Dutroux in die tijd België op zijn kop zette als getuige X1, dat zij aanwezig is geweest bij de moord op Katrien De Kuyper. Volgens haar gebeurde dat op een kasteeltje in 's-Gravenwezel met onderandere een toren, een slotgracht, een vrij groot park en een orangerie die vijftig à zestig meter verwijderd lag van het kasteel zelf en bareikbaar was via een geplaveid pad dat leidde langs een soort haag, `ie in de vorm van een haan gesnoeid was. Er hadden zich volgens haar verklaringen op dat kasteeltje nog meer bizarre sexuele uitspattingen voorgedaan. In 1993 met een Turks of Marokkaans meisje. Daarna met een jongen van zo'n zeven jaar en diens wat oudere zusje. In augustus 1994 op drie kinderen onder wie een jongetje van drie à vier jaar. En op 5 juni 1995 met een meisje van 15 à 16 jaar. Vrijwel steeds in de aanwezigheid van een stel heren uit de zogenaamde bovenlaag van de samenleving, onder wie de kasteeleigenaar. Meer kon Regina zich niet herinneren, hoewel zij er talloze malen geweest zou zijn. Maar het is niet onmogelijk dat op het bewuste domein veel meer dingen zijn gebeurd op dit zieke terrein. Regina's omschrijving van het kasteel paste vrijwel naadloos op het optrekje van kunstminnaar en -handelaar Axel Vervoordt (zie ons artikel "De wondere wereld van een kunstmusketier, aflevering 6" in deze rubriek) en de politie ging daar dan ook een kijkje nemen. Maar sommige details klopten niet en er was in 's Gravenwezel nog een ander kasteeltje dat ergens ook wel leek op de beschrijving van Regina. Alleen, daar ging de politie niet kijken.
Bovendien kon Regina de beelden van het kasteel in zich hebben opgenomen tijdens een van de jaarlijkse open dagen. Kort na de visite van de politie aan Vervoordt's onderkomen werd een andere verklaring van Regina bijnen deze context naar de pers gelekt. Die hield in dat zij door haar pooier Tony V. tijdens de seance met Katrien de Kuyper op het kasteel gedwongen was geweest om zelf het meisje te doden. Als een soort verzekeringspolis voor Regina's zwijgzaamheid in de toekomst. Voor een groot deel van de pers was dat de bekende druppel. Regina werd knetter verklaard en in ieder geval onbetrouwbaar. Langzaam raakte zij wat in de vergetelheid tot het formidabele boek "de X-dossiers" van de journalisten Annemie Bulté, Douglas De Coninck en Marie-Jeanne Van Heeswyck (in Nederland uitgegeven door Fontein in Baarn) haar in 1999 weer voor het voetlicht bracht en haar ook recht deed. Het boek toont aan, dat zij dwars door al haar trauma's en fantasieën heen toch een zeer betrouwbaar beeld heeft neergezet over alle gruwelen die zij in haar jonge leven had meegemaakt. Onder andere in een kasteel in 's-Gravenwezel, waarvan de eigenaar volgens een van zijn goede Amerikaanse kennissen tot een paar jaar geleden "close encounters" had met jonge jongens.

De wondere wereld van een kunstmusketier (6)

4 juni 2001
Vorige week besteedden wij ondermeer aandacht aan de niet zo frisse gebeurtenissen op de TEFAF van 1998 in Maastricht. Eén van de artdealers die daarin voorbijkwam was de in de loop der jaren schatrijk geworden Axel Vervoordt. Een beroemdheid op zijn terrein, die opereert vanuit een kasteel in 's-Gravenwezel. Een vlek in Vlaams-Brabant, iets ten noordoosten van Antwerpen. In dat kasteel exposeert hij niet alleen zijn meest exclusieve werken, maar ontvangt er ook vele vrienden en kennissen. Zoals de Britse popzanger Sting en de Amerikaanse kunstrecensente Amy Page. Een paar dagen geleden liet deze laatste zich tegenover een "collega" iets ontvallen over haar Belgische vriend dat noch iets met kunst uitstaande had noch getuigde van een exquise smaak. Naar aanleiding daarvan zonden wij Axel Vervoordt een e-mail met ondermeer de volgende passage:

"(...) Dat geldt eveneens bij een andere zaak u betreffende. Na onze reeds genoemde publicaties bereikten ons uit journalistieke, gespecialiseerde bronnen geruchten dat u in het niet al te verre verleden op frequente basis "close encounters" heeft gehad met jongens wier leeftijd geen enkele twijfel liet bestaan over hun minderjarigheid. Tot nu toe zijn die geruchten nog gebrekkig onderbouwd. Buiten misschien de opmerkingen die de Amerikaanse kunstrecensente Amy Page, die zich als wij ons niet vergissen regelmatig als gaste bij u laat coifferen, zich tegenover een goede kennis onlangs liet ontvallen. Quote:
M.: I didn't hear from Axel either, because I have Axel with some holocaust painting, you know.
Amy: You know, Axel is a good guy. I mean, he didn't lie about these things. He said where they were from, you know. I mean, Axel is not a bad man.
M.: Beside the fact that he likes little boys, he's a nice guy.
Amy: No more.
M.: Oh, no more?
Amy: Not for years.
M.: He sees the light now?
Amy: Well, I mean...Axel is changed. He became very much the pater familias, you know.
M.: Well, I think there were lots of scandals in Belgium, so he can't afford it, you know.
Amy: Yeah, but I know that now. That he's very much not doin' that.

Uit bovenstaande blijkt onzes inziens dat u zich de laatste jaren inderdaad van bovengenoemde encounters heeft onthouden. Daarnaast is wat ons betreft duidelijk, dat mevrouw Page kennis droeg van de gebeurtenissen die zich in een eerder stadium op dit terrein blijkbaar hebben voorgedaan.
De vraag of het bovenstaande juist is, zal zonder twijfel van uw zijde met zwijgen worden gehonoreerd. Daar hebben wij begrip voor. Wij hopen dat u begrip zal hebben voor onze pogingen om langs andere wegen de volledige waarheid boven water te krijgen.(...)"
Tot nu toe hebben wij nog niets uit België vernomen.

Het kastje van Pieper

2 juni 2001
Bijna twee jaar geleden overleed plotseling 'uitvinder' Jan Sloot. Hij had een datacompressie-techniek ontwikkeld die het mogelijk maakte dat alle speelfilms die ooit gemaakt zijn op één cd'tje kunnen worden 'samengeperst'. Stel je je eens even voor wat dat betekent voor alle telecombedrijven die momenteel onderling zwaar ruzie maken over internet-toegang via de kabel, glasfyber of door een koperen draadje (om maar even iets te noemen). Internet zou tienduizenden keren sneller worden met die techniek. Omdat Jan Sloot bang was dat zijn vondst hem ontstolen zou worden had hij de 'broncode' van het 'kastje van Sloot' in een voor iedereen geheime bankkluis weggestopt. Na zijn dood bleek het stapeltje papier met daarop 30.000 regels computertaal verdwenen te zijn. Waar zijn die gebleven? Hier en daar wordt momenteel gesuggereerd dat het 'kastje van Sloot' ondertussen 'het kastje van Roel Pieper' (denk aan het rekeningrijden van minister Netelenbos) is geworden aangezien deze voormalige Philips topman een aantal jaren geleden, samen met een aantal andere grote investeerders, het bedrijfje 'The Fifth Force' had opgericht ten einde Sloot's vinding in klinkende munt om te zetten. Tweeëneenhalve maand voordat Roel Pieper zeer onverwacht Philips verlaat -hij wordt tot dat moment gezien als kroonprins van Cor Boonstra- treedt Pieper in dienst van het bedrijf DIPRO, dat fors in Jan Sloot's uitvinding (Sloot Digital Coding System) heeft geïnvesteerd. Een goede vriend van Jan Sloot vertelt in het maandblad Quote van begin dit jaar dat Sloot een kip met gouden eieren in bezit had: "We zijn in de zomer van 1999 naar Amerika gevlogen en hebben de uitvinding aan de wereldtop op IT-gebied getoond. De gerenommeerde investeerder Tom Perkins zei tegen Sloot: 'Jij wordt de rijkste man op aarde'. En ook de ABN/AMRO toonde zich bereid carte blanche te geven voor investeringen in het project.
Maar zoals gezegd, het kastje is spoorloos en Roel Pieper wenst op geen enkele wijze commentaar te geven op dit verhaal dat in twee afleveringen in het yuppenblad Quote heeft gestaan. Aangezien wij bij het Kleintje sterk de indruk hebben dat Sloot's technologie nu gebruikt wordt om de Nederlandse overheid aan klinkende euro's te helpen door 'het kastje van Pieper' in elke auto te willen plaatsen hebben wij het artikel van Eric Smit dat in februari en maart van dit jaar in Quote werd gepubliceerd -overigens zonder noemenswaardige respons in andere media- hier opnieuw weer te geven. Het intrigerende relaas is hier te lezen. Wie het weet mag het zeggen.

Oneliners

2 juni 2001

  • Korthals wil klokkenluiders beter gaan beschermen. Vooral op zondagochtend.
  • Het late nieuws van de NOS: Déjà vu.
  • Ajax: elk aandeel heeft zijn voordeel.
  • De Tweede Kamer is tegen invoer van Argentijns vlees. Is die goedkeuringswet nu ook van de baan?
  • Is er al eens gedacht aan een plasgleuf voor heren?
  • Bush is nu van plan om een ruimteschild rond zijn dochters aan te leggen.

Roze balletten

1 juni 2001
Fringe is een intelligence-blad in opbouw. Het tweede nulnummer dat via internet aan geïnteresseerde snuffelaars is toegezonden bevat naast een wagonlading nieuws uit de internationale rubberzolen-wereld ook een rubriek "Zoek, zoek". Eén van de vragen daarin luidde: Wie heeft informatie over de roze balletten eind jaren zeventig, begin jaren tachtig rond Ameide? Ameide? Die lieflijke vlek in Utrecht, met zijn slingerende dijken, hoge bomen, grasland en MKZ-vrije koeien? Waar je de rivier traag door oneindig laagland ziet gaan? Roze balletten? Pinon in Nederland? No way! Toch begonnen vage herinneringen vorm te krijgen. Herinneringen aan een verhaal in die richting, dat wel degelijk verband hield met Ameide. Dus zochten wij ten einde raad contact met Fringe-redacteur Roger Vleugels. Helaas met vakantie. Maar omdat de komkommertijd met rasse schreden nadert, toch maar even gauw het verhaal.
Een citaat uit het leerzame sleutelromannetje "Eén met stip" van de popgoeroe van De Telegraaf, Jip Golsteijn (uitgeverij Loeb en Van der Velden, Amsterdam) dat in 1978 het licht zag:
"Toen de Christendemocratische politicus minister af was en hij bij het bedrijfsleven niet meer zo in trek was voor adviseurschappen begon hij naar andere inkomsten uit te zien en samen met Schregardus financier`e hij de verbouwing van eeD boerderij in Utrecht tot een besloten club, die in feite een zeer luxueuze hoerenkast was. Met de manager van een Rotterdamse bubblegumgroep die zijn twintig procent van de inkomsten van een Amerikaanse hit ook niet gaarne aan het Rijk afdroeg maar er toch ook niet als een broedkip op wilde zitten, bestierden de heren de hoerenkast, die als im- en exportfirma in Liechtenstein te boek stond".
Geen al te moeilijke opgave om aan de hand van het citaat en wat dieper neuzen in het boekje uit te vogelen wie was. De Christendemocratische politicus was de voormalige minister van Buitenlandse Zaken en KVP-voorman Norbert Schmelzer. Schregardus was Willem van Kooten, de grote baas van platenmaatschappij Red Bullet en tegenwoordig grootbelegger. En nummer drie was Van Leeuwen, de manager van de Rotterdamse bubblegumgroep Shockin' Blue, die het nummer Venus naar de top van de Amerikaanse hitparade had gejaagd.
Golsteijn bevestigde onze vermoedens. Hij had het verhaal tijdens een gezellig samenzijn zowel van Van Kooten als van Van Leeuwen, onafhankelijk van elkaar, gehoord. De naam van het etablissement was hem ontschoten. Het was iets van "Auberge de Lilas" in de buurt van Ameide. Maar hij kon er zijn hand niet voor in het vuur steken. Nou, dat hoefde ook niet. Want what's in a name? Of er enig verband bestaat tussen de door Fringe gesuggereerde roze balletten rond Ameide en de door Golsteijn beschreven luxueuze hoerenkast blijft de vraag. Maar mogelijk is het zeker.

Klik hier om uw reactie toe te voegen
22 mei 2017