Skip to main content

Actueel 1 - 15 februari 2001

22 mei 2017

"Groene" stroom

15 februari 2001
Nu er naast hout dat sterk verontreinigd is met wolmanzouten (arseenzuur en chroomtrioxide), ook versnipperde dieren worden opgestookt in een aantal Nederlandse elektriciteitscentrales, en het geheel - duurder - als "groene stroom" aan ons wordt verkocht zal er toch wel een verontwaardigde storm aan kritiek losbreken?

RVD

14 februari 2001
De Rijksvoorlichtingsdienst is behoorlijk uit zijn slof geschoten. Meestal blinkt de dienst namelijk uit in platitu`es bij vragen vanuit de pers. Nu De Telegraaf heeft gevraagd of prins Friso een homo is ziet de club van Eef Brouwers zich ineens genoodzaakt dat helder en klaar te ontkennen. Namens de prins zelf. En namens de regering. Want uiteraard wist Kok hiervan.
En is hij medeverantwoordelijk voor dit wat malle bericht. Een nieuwe trend wellicht? Kunnen we nu ook vragen stellen over de al tijdenlang rondzoemende geruchten over de homosexuele avonturen van prins Claus? En de geheime ontmoetingen van koningin Beatrix en Laurens Jan Brinkhorst? En de buitenechtelijke kinderen van prins Bernhard in Europa en elders? En de bisexualiteit van prins Hendrik? Om eens een paar voorbeelden te noemen. En is de RVD dan even genegen om daar serieus op in te gaan? Wij denken van niet. Wat in godesnaam de aanleiding is geweest voor dit heldere exposé vanuit Den Haag lijkt raadselachtig. Maar het zal alles te maken hebben gehad met het artikel dat bij de Telegraaf blijkbaar al in de pen zat en nu door de reactie van de RVD wellicht vroegtijdig in de prullenbak verdwijnt. Kok lijkt op Drees waar het om het Koninklijk Huis gaat. Maar lijkt de pers nog op de pers van toen?

Maxima

14 februari 2001
Stèl dat meneer Göring een leuke dochter had gehad, zou Willem-Alexander dan...
Mea culpa, mea culpa, mea MAXIMA culpa?

Cold Turkey

13 februari 2001
In Turkije zijn de eerste vonnissen uitgesproken in de Susurluk-affaire. Een zaak die veel overeenkomsten vertoont met die van de Bende van Nijvel. In november 1996 verongelukte een auto in het in West-Turkije gelegen Susurluk. Daarbij kwamen een hoge politiefunctionaris, een topgangster en een voormalige schoonheidskoningin om het leven. De vierde inzittende, een volksvertegenwoordiger, overleefde het ongeluk. Hij was een specialist op het gebied van Koerdenbestrijding. In de auto werden tevens documenten en wapens aangetroffen.
Onder druk van de publieke opinie sneuvelde (figuurlijk) de minister van Binnenlandse Zaken en werd een strafrechterlijk onderzoek ingesteld naar de achtergronden van de zaak. Daaruit kwam naar voren dat verschillende veiligheidsinstanties, waaronder de Turkse geheime dienst MIT, gebruik maakten van de diensten van de Turkse mafia om politiek lastige mensen als kritische journalisten en Koerdische vrijheidsactivisten uit de weg te ruimen. In ruil voor die assistentie verkreeg de mafia alle ruimte voor het smokkelen van drugs, het afpersen van redelijk bemiddelde Turken en het witwassen van de daarmee verworven centen via een groot aantal casino's. Uiteraard snoepten een aantal lieden uit de betrokken veiligheidsdiensten en naar men vermoedt hoge figuren uit de nationale politiek drifig mee. Andere staaltjes van ontroerende coöperatie was een mislukte couppoging in het naburige Azerbeidjan in 1995 en een samen met de Mossad uitgevoerde operatie in Syrië om de zich daar ophoudende Koerdische leider Öcalan te kelen.
Een voormalig hoofd van een speciale politie-eenheid en een redelijk hoge figuur uit de rubberzolenwereld zijn nu tot zes jaar veroordeeld voor het opzetten van en leiding geven aan een misdaadorganisatie die ten doel had paniek in de samenleving te veroorzaken. Elf anderen kregen voor hun aandeel in de affaire vier jaar voor hun mik. Bij de Turk in de straat leeft echter het sperke vermoeden dat een flink aantal mensen met name uit de top van het politieke spectrum en het leger buiten schot zijn gebleven en dat het bij de veroordeelden om katvangers gaat. Wie bekruipt daarbij niet het gevoel van déjà-vu?

De koning en de kinderen

12 februari 2001
In 1990 baarde het boek "De Bende en Co" van schrijver Hugo Gijsels (uitgeverij Kritak in Leuven) nogal wat opzien bij onze zuiderburen. Hij legde daarin namelijk verband tussen sexfuiven die in de streek rond Nijvel in de jaren zeventig en begin tachtig werden georganiseerd en de afzichtelijke moordpartijen in diezelfde streek van een paar jaar later. Gijsels beweerde in zijn boek dat de fuiven onderieer werden bijgewoond door de voormalige minister van defensie Paul van den Boeynants, een gewezen vice-premier, een rijkswachtgeneraal, een bekende bouwpromotor, een magistraat uit Nijvel, een paar topadvocaten van uiterst rechtse signatuur en "een tot nog toe niet geïdentificeerd persoon die zich verplaatst met een auto waarop een nummerplaat prijkt die is toegekend aan het Hof". Volgens het boek werden ook minderjarigen bij die fuiven tot sex gedwongen. Zij werden "geleverd" door de Nijvelse kinderrechter Agneesens en waren afkomstig uit kindertehuizen in onder andere Sint-Genisius-Rode en Wauthier-Braine.
Vandaag gaat het blad L'Investigateur een stap verder met de publicatie van de complete tekst van een gesprek waarin één van de vroegere bezoekers van de fuiven onverbloemd een paar namen noemt die Gijsels nog voorzichtig ontweek. Eén van de hkofdrollen bij de feestelijkheden zou volgens die getuige weggelegd zijn geweest voor de huidige koning Albert, die na de noodzakelijk geworden "zelfmoorden" van een paar jeugdige deelnemers aan Agneesens zou hebben beloofd dat hij hem bij eventuele moeilijkheden zou dekken. Dat Albert buitenshuis wel eens vaker de broek liet zakken weten we inmiddels ook dankzij de berichten over zijn buitenechtelijke dochter in Londen. Andere belangrijke aanwezigen waren volgens L'Investigateur Paul van den Boeynants en Guy Mathot, een voormalig vice-premier wiens naam net als die van Van den Boeynants opduikt in talloze Belgische (seks)schandalen. De dossiers die betrekking hebben op deze zaak liggen al twintig jaar op het parket in Nijvel.
Maar de kans dat ze ooit serieuze aanleiding zullen vormen voor een rechtszaak is gezien de belangen van monarchale aard die blijkbaar meespelen uitermate klein. En daarin staat België niet alleen.
(zie eveneens de berichten in deze rubriek van 5 en 7 februari jongstleden)

rekenfoutje?

10 februari 2001
Op 5 november 1999 bleek dat de Duitse CDU een buiten de boekhouding gehouden geldkistje bezat. Eind die maand erkende Helmut Kohl het bestaan daarvan. Weer een maand later erkende Kohl dat hij tussen 1993 en 1998 twee miljoen marken als donaties had geaccepteerd, van wie dat heeft hij nooit willen onthullen. De Duitse grondwet notabene verplicht politieke partijen schenkingen publiek te maken. Later blijkt dat er tussen 1989 en 1992 ook nog eens 9 miljoen mark in die illegale pot is gestopt. Op 18 januari 2000 legt Kohl het erevoorzitterschap van de CDU neer en zojuist heeft hij een schikkingsvoorstel geaccepteerd van de Duitse justitie en zal hij 330.000 gulden overmaken. Ergens is er een rekenfoutje gemaakt.

Bizar

10 februari 2001
In Canada is de publieke aandacht even gevestigd op buitenlandse diplomatieke vertegenwoordigers. Aanleiding is de dood van een politieagent, die midden in de nacht door een bezopen Rus werd aangereden. De dronkaard bleek te behoren tot de staf van de Russische ambassade en kon op grond van zijn diplomatieke onschendbaarheid niet juridisch worden aangepakt. De dag erop was hij al op weg naar huis. Gisteren is uitgelekt dat diplomaten uit niet met name genoemde, maar voornamelijk Oosteuropese landen al geruime tijd worden verdacht van pedofilie. Voor hun geheel eigen interpretatie van stressbestrijding nemen zij bij het betrekken van hun nieuwe standplaats hun eigen kinderen mee. In sommige gevallen hadden de Canadese autoriteiten echter direct al ernstige twijfels of de diplomaten in kwestie terecht het vaderschap claimden. De kinderen kwamen nauwelijks buiten, gingen niet naar school, waren opgezadeld met huishoudelijke klussen en werden regelmatig blootgesteld aan sexuele praktijken, die ooit door oud-senator Brongersma werden gecatalogiseerd onder het hoofdje "wetenschappelijk project". Die conclusie werd binnen het Canadese justitiële apparaat getrokken nadat een paar van deze kinderen ontredderd hun verhaal op een politiebureau kwamen vertellen. De informatie werd doorgegeven aan het Ministerie van Buitenlandse Zaken, dat slechts in één van deze gevallen een diplomaat vriendelijk heeft verzocht om op te lazeren, maar voor de rest zijn uiterste best heeft gedaan om niets te doen.
De onschendbaarheid van diplomaten gaat blijkbaar voor die van kinderen. En dat geldt zonder enige twijfel niet alleen voor Canada.

One-liners

10 februari 2001
* Kop boven BSE-artikel in Der Spiegel: Apocalypse Cow.
* En wat te denken van 'rundvrees'?
* Verkapte sigarettenreclame: Kok op een kameel.
* India wil een AWACS-vliegtuig aanschaffen. Kunnen ze stiekem zien of het bij de buren ook zo'n puinhoop is.
* Wat had Van Aartsen eigenlijk tegen die Falun Gong-club willen zeggen? Gaat het weer een beetje?
* Er zijn ook mensen die in een kramp schieten als het over Lubbers gaat.
* Oranjehater: Ging die Emily niet door de zijdeur af omdat haar vader niet deugde?
* Beatrix in Lech: alles went.

Peruaanse perikelen

8 februari 2001
Een parlementaire enquêtecommissie in Lima onder voorzitterschap van David Waisman heeft nu al maandenlang geprobeerd informatie van de CIA los te krijgen over allerlei duistere zaken die zich tijdens het bewind van de tot aftreden gedwongen president Fujimori en diens rechterhand Montesinos hebben afgespeeld. Tot nu toe vergeefs. Dat geeft steeds meer aanleiding tot speculaties dat de Amerikaanse geheime dienst bij activiteiten betrokken is geweest die het licht op de Andes niet kunnen velen. Zo zou de dienst willens en wetens de nog steeds ondergedoken Montesinos buiten de greep van de Peruaanse justitie houden, omdat hij teveel weet. Onder meer over de door de CIA gesteunde wapenleveranties vanuit Jordanië aan de "linkse" Colombiaanse verzetsbeweging FARC via geheime kanalen in Peru. Als betaling zou de FARC cocaïne aan Montesinos hebben geleverd die daarmee geassisteerd door de Amerikaanse geheime dienst de markt op ging. De opbrengsten van `ie handel werden op coderekeningen gezet (zie ook in deze rubriek het artikel "Ruding's baby" van 2 februari jl.). Daarnaast creeërde de CIA als vanouds met deze wapens-voor-drugsdeals zelf de basis voor een militair ingrijpen in Colombia via de zogenoemde 'war on drugs'. Kind kan de was doen.

Bruggen open voor de minister-president!

7 februari 2001
Terwijl de schietpartij in DenBosch van 16 december vorig jaar weer volop voorpagina-nieuws geworden is bereikte ons nog een interessant berichtje wat hiermee samenhangt. Tijdens die spannende dagen van "Bossche Rellen" draaide de wereld uiteraard gewoon verder. En zo stond er ook een concert in de SintJan gepland georganiseerd door het sjieke bankiershuis Van Lanschot. En daar waren heel wat 'hoge gasten' voor uitgenodigd, waaronder premier Kok. En die mensen maakten zich natuurlijk een klein beetje zorgen met al die losse klinkers in de stad. Het schorriemorrie zou toch niet...? Dus zorgde burgervader Rombouts ervoor dat niemand zich druk hoefde te maken, haalde hij de bruggen over de ZuidWillemsvaart op zodat de rellen zich beperkten tot de Graafseweg en bleef de helicopter een tijdje uit de lucht (je zou het geklapwiek eens mogen horen op de opnames die de NCRV van het concert maakte die uitgezonden zouden worden met kerstmis). De dames en heren regenten en bankbazen werden intussen met een convooi politie van stadhuis naar SintJan en terug gebracht. Daar hebben we echter tot nu toe in geen krant iets over gelezen...

Royalty

7 februari 2001
Het staat bij sommigen van ons nog helder op het netvlies: de koningin luchtig door de Oostenrijkse sneeuw prikkend, terwijl Jörg Haider's Freiheitlichen hun kont net in het regeringspluche hadden gedrukt. Nederlandse preciezen schreeuwden moord en brand en wezen op de overeenkomst tussen de opmars van Haider en die van Adolf bijna zeventig jaar geleden. Maar de koningin? Zij prikte rustig voort. En Kok zag dat het goed was.
In Engeland doet zich nu een analoog geval voor. Eind januari ontmoetten prins Edward en zijn echtgenote tijdens een receptie in het luxe ski-oord Sankt Anton de Oostenrijkse vice-premier Susanne Riess-Passer, partijleidster van Jörg's roedel sinds mei vorig jaar. Twee Britse kranten, de Daily Star en de Sun, publiceerden foto's van de ontmoeting en voorzagen die van commentaar. Dat loog er niet om. De Daily Star: "Woede na gezellige slok van Edward met Nazi" en de Sun plaatste onder de kop "Edward met een fascist" niet alleen de foto van het recente gebeuren maar ook een kiek van een ontmoeting van zijn oud-oom en naamgenoot die in 1937 Hitler hartelijk de hand schudde.
De Oostenrijkse ambassadeur in Londen heeft al vriendelijk maar beslist verzocht om een rectificatie, maar beide kranten hebben dat verzoek naast zich neergelegd. Nu maar wachten op de koppen in de Nederlandse bladen bij het verschijnen van Jorge Zorreguieta tijdens het huwelijk van zijn dochter...

Toch door de deur en in de rug dus

7 februari 2001
De Telegraaf van vanochtend pakt behoorlijk uit. Op de een of andere wijze zijn zij erin geslaagd een versie van het bijna definitieve rijksrechercheonderzoek in handen te krijgen met betrekking tot de dood van de 31 Bosschenaar Pierre Bouleij, die op 16 december vorig jaar het leven liet middels een politiekogel in zijn eigen huiskamer. De rijksrecherche heeft samen met vrijwel alle direct betrokkenen een reconstructie gehouden van de schietpartij op 12 januari in een in Almere speciaal hiervoor nagebouwde benedenverdieping. Daaruit blijkt dat Bouleij vanaf een grotere afstand is neergeschoten dan door de schutter eerder is beweerd. Volgens die eerste lezing schoot hij uit noodweer toen Bouleij met een groot mes op hem afkwam: "Ik zag dat Bouleij de woonkoamer uitkwam (...) Ik zag dat Bouleij met een mes in de hand de drempel van de voordeur overkwam". Zeer waarschijnlijk echter stond Bouleij middenin de woonkamer - op ongeveer anderhalve meter van de deur - en werd hij vanuit de gang ojder vuur genomen. Tijdens de reconstructie waarbij de betrokken agent aanwezig was antwoordde hij letterlijk dat hij "een stukje van de film kwijt is". Maar dit stukje film is wel uitermate belangrijk voor de toekomst van de politieke carrière van Burgemeester Rombouts in DenBosch. Want hij was het die de woorden 'noodweer' en 'zelfverdediging' ruim voor zijn beurt in de mond nam. Nu wethouder Paanakker zijn baan kwijt is geraakt naar aanleiding van de politieke spanningen binnen het Bossche stadsbestuur - zie daarover het laatste Kleintje - is het extra spannend wat de directe gevolgen zullen zijn van dit rijksrechercherapport. Het is nog steeds niet duidelijk wanneer de Bossche gemeenteraad gaat praten over de 'Bossche Rellen', maar het is nu al wel duidelijk dat meerdere kleerscheuren onvermijdelijk zijn. Wij kijken uit naar een versie van het rijksrechercherapport: postbus 703, 5201 AS, DenBosch.

Geweld neemt toe in Ecuador

6 februari 2001
(een ooggetuige rapporteert, zie tevens eerdere berichtjes hier in deze rubriek)
Het conflict in Ecuador tussen de regering en de sociale bewegingen lijkt zich toe te verdiepen. Bij de bezetting van een verkeerstoren in Tena, is minstens één dode gevallen en een onbekend aantal gewonden. De militairen hadden het vuur op de activisten geopend. Volgens de regering bestookten de activisten de militairen met dynamiet. Hierbij zijn tevens 9 gewonden gevallen aan de zijde van de militairen. Er heersten gisteren geruchten dat de politecnica ontruimd zou worden, tot nu toe is dat niet het geval. Er zijn nog steeds verschillende duizenden activisten aanwezig in de politecnica. De indiaanse organisaties hebben opgeroepen tot een nationale mobilisatie. Gezien de noodtoestand die is uitgeroepen, lijkt dat alleen maar meer conflicten op te leveren. Die noodtoestand is bedoeld om de mobisatie van indianen in het binnenland onmogelijk te maken. Er zijn verder verschillende bommen ontploft in de binnenstad van Quito. Deze bomaanslagen hebben tot nu toe alleen materiële schade veroorzaakt. De scholen zijn gesloten.

Mazzel voor Haider

6 februari 2001
De gouverneur van Karinthië en één van zijn discipelen zijn voorlopig van hat juridische haakje af en zwemmen nu rond in ean leefjet. Het gerechterlijk vooronderzoek inzake hun rol binnen de zogenoemde "Spitzelaffaire" is namelijk afgesloten en heeft te weinig materiaal opgeleverd om ze te kunnen vervolgen. Zij werden net als andere prominente leden van de FPÖ ervan verdacht stelselmatig gegevens uit politiebestanden te hebben gekocht en die te hebben gebruikt ter versteviging van hun politieke positie. De eerste reactie uit het kamp van Haider cs. droeg een uiterst triomfantelijk karakter. Dat kan echter nog in het tegendeel verkeren als de volksvertegenwoordiging besluit tot een enquête om alsnog alles boven tafel te krijgen. Tot nu toe was dat niet mogelijk omdat de zaak onder de rechter was. Niettemin lijkt het er sterk op dat de affaire net zo eindigt als een after ski-orgie. Met een kater.

straatkranten-oorlog

6 februari 2001
Inderdaad duiken er hier en daar in het land straatkranten op die niet behoren tot het officiële straatkrantencircuit van dak- en thuislozenorganisaties. Hoe het precies zit weten wij ook niet maar de enorme hetze die de officiële straatkranten (met die van DenHaag en DenBosch op kop) hiertegen voeren is onterecht. Het is een doodordinair middenstandsgevecht waarvan de achtergronden 'concurrentie' en 'inkomstenderving' zijn. De strijd tegen de Frans- en Nederlandstalige krant 'Het Daklozenwoord' wordt gevoerd met de stelling dat de 'georganiseerde misdaad' er achter zit die door 'illegale Roemenen' op straat wordt verkocht. "So what" zouden u en ik wellicht zeggen, gun die mensen ook een paar centen. Maar nee hoor, zonder enige snipper bewijs van malafide gedrag - per slot van rekening wordt de straatkrantverkoop door justitie en politie gedoogd - wordt deze straatverkopers hun handel ontnomen. Ze worden zelfs bij de politie aangegeven, hiertoe opgehitst door het Haags Straatnieuws. We zijn hierover in het Kleintje een serie artikelen begonnen maar vandaag nam de Volkskrant het redactionele commentaar van 't Haags Straatnieuws kritiekloos over. De hetze begint steeds vervelender vormen aan te nemen...

Pinon

5 februari 2001
Vanmorgen om acht uur heeft het Belgische blad L'Investigateur de tekst van een tape gepubliceerd die in de zomer van 1981 door een medewerker van het parket zo goed mogelijk op papier is gezet. Het gaat om een stiekeme opname van een gesprek dat op 18 juni 1981 plaatsvond tussen de politieman Doret, de toenmalige hoofdredacteur van het Franstalige weekblad Pour, Jean Claude Garot en dokter André Pinon. Onderwerp van gesprek waren bekentenissen van Pinon's echtgenote Josianne, die twee jaar daarvoor door de dokter op een cassettebandje waren gezet en door Garot aan Doret waren overhandigd. Doret had inmiddels de verklaringen van mevrouw Pinon afgeluisterd en geanalyseerd. En was geschokt. Ze hadden betrekking op sex- en drugsfuiven waaraan mevrouw Pinon had deelgenomen. Daarbij was zij in gezelschap geweest van een aantal lieden uit de top van de Belgische samenleving die uit hun broek en uit hun bol gingen en daarvoor zelfs minderjarigen hadden laten aanrukken. Blijkens de nu gepubliceerde gegevens had Doret de impact van mevrouw Pinon's verklaringen zeer goed begrepen.

Doret: "... maar er staan zelfs mensen op als ... Van den Boeynants en prins Albert" en "... het zijn mensen die ons land besturen. Uit de politiek en weer anderen uit de ...".
Garot : " ... de economie, het zakenleven".
Daarnaast vermeldt Doret nog even dat een jonge vrouw die ook aan de feesten had deelgenomen en daardoor flink uit haar evenwicht was geraakt, niet zomaar met haar auto tegen een boom was gereden.
Doret: "... maar dat was geen ongeluk, dat was moord, er was aan die wagen geknoeid."

Het gesprek met Doret was door de hoofdredacteur van Pour heimelijk opgenomen om in ieder geval een bewijs te hebben dat de Pinon-cassette wel degelijk bij Justitie terecht was gekomen. In de weken erna werd Garot regelmatig bedreigd en op 5 juli 1981, werden de kantoren en de drukkerij van Pour in de as gelegd. Wordt vervolgd.

Noodtoestand afgekondigd in Ecuador

4 februari 2001
Zoals in deze Kleintje Muurkrant Actueel rubriek reeds op 31 januari werd aangekondigd neemt de spanning in Ecuador toe.
(een ooggetuige schrijft ons het volgende) "Na het mislukken van het overleg tussen de regering en leiders van de indiaansorganisaties waaronder de Conaie, heeft de regering gisteren de noodtoestand afgekondigd. De vrijheid van vergadering en demonstratie, de vrijheid van vrij transport en de "integriteit van het huis" zijn opgeheven in het hele teritorium van Ecuador. Voor een aantal steden, waaronder Riobamba en Ambato wordt verwacht dat de staat van beleg wordt afgekondigd. In grote delen van het land worden nog steeds wegen geblokkeerd en in Ambato, een grotere stad op 200 km afstand ten zuiden van Quito, is het water in verschillende delen van de stad afgesloten.
De reden die door de indiaanse leiders wordt gegeven is het feit dat de regering Noboa niet serieus wil onderhandelen en woordvoeders/onderhandelaars stuurt van het tweede nivo. Antonio Vargas, één van de leiders van Conaie betrokken bij de couppoging van het vorig jaar, vertelde dat men Noboa niet serieus neemt als hij niet zelf wil praten met de volksorganisaties. De indiaanse organisaties delen mee dat men doorgaat met de protesten als de regering niet bereid is tot een dialoog.
Kolonel Guiterrez, betrokken bij de couppoging van vorig jaar bezocht eergisteren de Politecnica om zijn steun te betuigen aan de protesten. Diplomaten van verschillende landen waaronder Venezuela zijn op dit moment betrokken bij bemiddelings pogingen.
Op het ogenblik worden verschillende kleinere demonstraties toegelaten, weliswaar onder scherp toezicht van de politie."

Ruding's baby

2 februari 2001
Wij hebben een speciale band met de Amerikaanse Citibank. Puur en alleen omdat de voormalige minister van Financiën Onno Ruding daar een warm plekje heeft gevonden als vice-president en vanuit die positie zich af en toe laat verleiden tot kritiek op de dagelijkse gang van zaken in Nederland. In het artikel "Mexicocaine met een Hollands Sausje" in De Morgenster hebben we al eens aangegeven dat hij beter zijn aandacht kan bepalen op het reilen en zeilen binnen zijn bank. Die is namelijk de laatste jaren wat al te vaak in verband gebracht met louche zaken om een grote muil te kunnen hebben over misstanden elders. Ook na het verschijnen van dat artikel is er weer genoeg gebeurd om nog eens aandacht aan Onno's baby te besteden...
Zo is eind vorige maand in Florida `e Peruaan Victor Alberto Venero Garrido gearresteerd. Hij was jarenlang de rechterhand van Vladimiro Montesinos, de voortvluchtige Peruaanse leider van Fujimori's inlichtingendienst. Venero wordt verdacht van wapen- en drugshandel en het illegaal afromen van meer dan 100 miljoen dollar uit een staatspensioenfonds. Een deel daarvan, een luttele 15 miljoen dollar, deponeerde hij op een eigen rekening bij de Citibank Hij werd gearresteerd toen hij wat zakcenten kwam halen. Naar de rest van de buit wordt nog gezocht.
Op de Philippijnen staat de afgezette president Joseph Estrada de doodstraf te wachten als bewezen kan worden dat hij zich schuldig heeft gemaakt aan corruptie en plundering tijdens zijn regeringsperiode. Hij wordt ondermeer ervan verdacht tabaksaccijnzen te hebben afgeroomd en tevens illegale gokopbrengsten in zijn zak te hebben gestoken. Het zou daarbij gaan om een totaalbedrag van zo'n 25 miljoen gulden dat op een aantal gecodeerde rekeningen bij de Citibank was gedeponeerd. Inmiddels zijn die spaarrekeningen geblokkeerd en mag Estrada het land niet verlaten.
In New York heeft de directie van de Citibank van een paar speurneuzen van de Israëlische contraspionage te horen gekregen dat zij over aanwijzingen beschikten dat de bank al een jaar lang werd gebruikt als doorgeefluik voor gelden die bestemd waren voor leden van de Palestijnse Hamas op de West Bank en in de Gazastrook. Het geld zou voor een groot gedeelte bijeengebracht zijn door de Holy Land Foundation for Relief and Development. Officieel een organisatie die zich inzet voor de Palestijnse vluchtelingen in Libanon en Jordanië, maar volgens de Israëliërs een cover van de Hamas. De opbrengst van allerlei door de Foundation georganiseerde acties zou het afgelopen jaar ca. 100 miljoen dollar hebben bedragen en via de Al-Aksa Bank en het Israëlische filiaal van de Citibank zijn bestemming hebben bereikt. Deze drie berichten dateren van de laatste week. Dus Onno, even dimmen ja!!

Oneliners

2 februari 2001
* Bea tegen Clinton in 1995: I feel utterly belubberd.
* Boertje: Volgens mij hebben die D'66-kippen diermeel gehad.
* Italiaans tafereel in de Kamer: Jeltje van Nieuwenhoven geeft Edah Jorritsma een flyin'sidekick.
* Muggenzifter: Zou die Bush de Jonge ook nog iets uit zijn hoofd hebben geleerd over Iran Air flight 655?
* Maxima in vloeiend Nederlands: Mijn vader heeft het niet geweten.
* Pronk: Blik op oneindig.
* Prostituée: In mijn cao staat niks over plaknagels.
* BVD: die imamma mag in Nederland blijven.

Van Nijvel naar Zandvoort

1 februari 2001
Afgelopen weekend is het Belgische Nijvel opnieuw opgeschrikt door een pedofielenaffaire. Naar diezelfde affaire was een paar jaar geleden al eens een justitieel onderzoek ingesteld. Maar het parket ter plekke, dat ook al twee decennia lang het beruchte dossier Pinon onder zich houdt, had in 1998 besloten het desbetreffende dossier af te leggen. Nu blijkt aan de hand van fotomateriaal dat afbeeldingen van drie jeugdige slachtoffers van dit pedofielennetwerk ook voorkwamen in de op cd-rom vastgelegde verzameling van Gerrit Ulrich. De Zandvoortse producent van en handelaar in pedo-pornomateriaal die in 1998 werd vermoord. Zaterdag meldt Marcel Vervloesem van de werkgroep Morkhoven zich mede onder invloed van deze nieuwe ontwikkelingen op het hoofdbureau van politie in Haarlem om opnieuw de zaak-Ulrich vlot te trekken* Maar net als bij onze zuiderburen lijkt het voor justitie bijna onmogelijk om de bedrijvers van het soort beestachtigheden die in de collectie-Ulrich voorkomen een langdurig verblijf in een staatsinrichting te bezorgen. In wezen gaat het bij de Zandvoortse zaak om hetzelfde probleem als in de zaak Pinon: teveel betrokkenen behoren tot de zogenaamde elite in onze samenleving. En dan weet je het wel.

Klik hier om uw reactie toe te voegen
22 mei 2017