Skip to main content

Actueel 1 - 14 oktober 2001

22 mei 2017

Wederom vredeswake op Bosch' Kerkpleintje

14 oktober 2001
Afgelopen donderdag-avond vond er op het Kerkpleintje in DenBosch een vredeswake met spandoeken, fakkels en gesprekken plaats.
Toch zeker een stuk of veertig-vijftig mensen namen hieraan deel. Het meest opvallende was de goede sfeer en de vele gesprekken met passanten over terrorisme en oorlog. Tegen terrorisme en oorlog, daar draait het om. Natuurlijk houden we er de oorlog niet mee tegen maar niks doen is ook geen alternatief. Dus komen we donderdag aanstaande weer bij elkaar op het kerkpleintje, van 19.00 tot 20.30 uur. Breng fakkels en (spandoek)leuzen mee. Laat zien dat er ook veel mensen zijn die willen dat de oorlog ophoudt, NU!

De man in de schaduw

13 oktober 2001
In ons artikel "Family Ties" van 11 oktober jongstleden introduceerden wij de rol van de International Waste Group bij de illegale Argentijnse wapenleveranties aan de muslims in Kroatië en Bosnië in 1995. Een niet zo deftige groep, die in 1996 internationale bekendheid kreeg door een poging zwaar vervuild chemisch afval uit Denemarken te dumpen in Mozambique. In 1993 had zij echter achter de schermen ook al voor de nodige shit gezorgd door vanuit Ravenna illegaal wapens te leveren aan de elkaar bevechtende warlords in het straatarme Somalië. Daarbij zouden volgens een vrij recente verklaring van een Italiaanse insider naast de Italiaanse geheime diensten en de mafia ook de Syrische wapenhandelaar Al Khassar en de Saoedische financier Kashoggi een leuke rol voor zich hebben opgeëist. Net als twee jaar later in Kroatië.
Bij de internationale operaties van de International Waste Group, waarvan de hoofdvestiging zich in Dublin bevindt, waren niet alleen de door ons al eerder opgevoerde Argentijnen Antonio Aguirre, Angel Ramini en Alberto Rossi actief, maar ook hun in Rome gevestigde landgenoot Luis Ruzzi. Directeur van een privékliniek en medewerker van de Argentijnse ambassade in de Italiaanse hoofdstad. Hij werkte daarbij samen met financier Diego Colombo uit het Zwitserse Lugano. De grote man achter de schermen was echter de nu 65-jarige financier en miljardair Nickolas Bizzio. Een tot Amerikaan genaturaliseerde Italiaan uit Monaco, die tot de vriendenkring van Victor Emmanuel van Savoye en de Grimaldi's behoort. Wie financiering zoekt voor een profijtelijk edoch riskant klusje waarvoor de banken zelfs terugschrikken kan bij Nickolas' firma "The Partners" terecht, dat opereert vanuit twee luxueuze kantoren in Londen, een in Milaan en een in Monaco. Kortom, een grootprofiteur van andermans ellende. Maar helaas geen uitzondering.

De UCK en Bin Laden

12 oktober 2001
De Soedanese islamitische hulporganisatie Third World Relief Agency (TWRA) staat op de lijst van organisaties die volgens de Amerikaans/Britse alliantie thuishoren in het Al Queda-netwerk. In 1994 ging president Clinton accoord met de versterking van de muslimstrijdkrachten in de verschillende deelstaten van voormalig Joegoslavië. Vooral met de bedoeling om Milosevic, die weigerde de Servische belangen ondergeschikt te maken aan die van de VS en de Europese Gemeenschap, op de knieën te dwingen. Met toestemming en medeweten van de CIA begon de Iraanse regering tonnen wapens naar de muslimstrijders in Kroatië, Bosnië-Herzegovina en Kosovo te sturen.
Net als ten tijde van de Iran/Contra-affaire schoten ook de Syrische wapenhandelaar Al Khassar en de Saoedische financier Khashoggi te hulp met o.a. verrassingspakketten uit Argentinië (zie "Family ties" van 11 oktober jl.). Er werd betaald met de opbrengsten uit de drugshandel. Oude tijden herleefden.
Tegelijk met de wapenstroom arriveerden eveneens islamitische guerillastrijders in de Joegoslavische conflictgebieden. Ze kwamen overal vandaan. Ook uit Soedan. Een van de organisaties die daarvoor zorgdroeg was de met Bin Laden verbonden TWRA. Dit in wezen zootje ongeregeld werd ter plekke getraind en gestroomlijnd door agenten van de Amerikaanse Defense Intelligence Organisation (DIA), contract agents van de Amerikaanse firma Military Professional Resources (zie "Domme missies" van 18 augustus jl.), agenten van de Britse MI 6 en SAS.
Sommigen daarvan trokken samen met hun "leerlingen" zelfs daadwerkelijk ten strijde tegen de Serven en verzorgden de verbindingen tussen de islamitische strijdgroepen met high-tech apparatuur die Willie Wortel tot een langdurig orgasme zou brengen. Strijdgroepen overigens die ook leden van Al-Queda in hun midden hadden en zich niet veel later verenigden onder het banier van de UCK.
Na hun overwinning op Milosevic cs. zetten zij de strijd voort in het tot dan toe vredige Macedonië. Onder het mom van de gelijkberechtiging van de Albanese minderheid. En opnieuw met de volle steun van hun Amerikaans/Britse bondgenoten. Ook nu de Republikeinen het roer in Washington hebben overgenomen. Bush, Blair en de jongens van Bin Laden schouder aan schouder voor de poorten van Skopje ter wille van de democratie. Om dat allemaal te begrijpen moet je toch zeker een expert bij Clingendael zijn.

Usual suspects

12 oktober 2001
Tijdens de overspannen zoektocht van de afgelopen maand naar het financiële netwerk achter Bin Laden's Al Queda-organisatie stuitte men al gauw op de naam van de Saoediër Khalid bin Mahfouz. Geen onbekende in het ouwe jongens-circuit. Hij was namelijk ooit grootaandeelhouder van BCCI. De van drugs, wapens en geheime diensten vergeven Pakistaanse zwendelbank, die in 1991 door de Bank of England haastig werd dichtgetimmerd toen teveel westerse shit naar buiten dreigde te komen. Bekend is dat vanaf midden jaren zeventig de BCCI via haar contacten met de Democratische partij vaste voet probeerde te krijgen in de Verenigde Staten, waarbij de Saoedisch/Syrische financier Gaith Pharaon een belangrijke rol heeft gespeeld (zie in de Morgenster "Steekspel rond een uraniumdeal" en ons bericht van 10 oktober jl.).
Maar ook de Republikeinen waren niet vies van Saoedische oliedollars. Een van de gretige lieden die aan die kant klaar stonden om de opgepompte kapitalen in de Amerikaanse economie te raffineren was de zakenman James R. Bath uit Houston. Tot zijn prominente cliënten behoorden de Saoedische gebroeders Bin Laden. Bath had een goede vriend cq. zakenpartner: George W. Bush. Telg van een roemruchte familie die bulkend rijk geworden was dankzij het vertegenwoordigen van de financieel/economische belangen van het Duitse Nazi-regime in de VS tussen 1933 en oktober 1942. Bath en George W. werden bij hun zakelijke avonturen regelmatig terzijde gestaan door werknemers van de CIA. Niet om achterover van te pletteren want in de jaren 1976/1977 was de vader van Bush jr. directeur van dat rubberzolengezelschap en oefende er tussen 1981 en 1992 grote invloed op uit als respectievelijk vice- en president van de VS.
Een van de ondernemingen die een Saoedisch infuus kregen was de vrij nietige Harken Oil Company, waar George W. grootaandeelhouder en direktielid werd. Toen het bedrijf in 1987 in de berm terechtkwam schoot de National Commercial Bank van Bin Mahfouz te hulp om Harken weer op de weg te takelen. In januari 1990 peuterde het speeltje van Bush jr. een contract los van het Middenoostelijke Madurostaatje Bahrein om naar olie te gaan boren. En dat terwijl Harken geen enkele ervaring had buiten de VS. Het had een gunstige uitwerking op de beurskoers. In juni van datzelfde jaar deed Bush jr. zijn aandelenpakket Harken dan ook van de hand met een leuke winst. Dat was een week voordat de leiding van het bedrijf, inclusief Bush, een enorm verlies aankondigde. De koers stortte in elkaar en Harken werd later overgenomen voor een appel en een ei. George W. werd van voorkennis beschuldigd, maar hij kwam uiteraard leliewit uit het onderzoek tevoorschijn. Zonder twijfel heeft deze zaak een wissel getrokken op de verhouding tussen de familie Bush en Saoedische grootgrutters als de Al Queda-topdogs Bin Laden en Bin Mahfouz.
Binnen hun huidige netwerk figureert overigens nog een Bush-connectie: de Intermaritime Bank van de Israëlische financier Bruce Rappaport. De naam van de bank kwam in het recente verleden tweemaal boven: bij de Iran/Contra-affaire in de jaren tachtig en het schandaal rond het witwassen van Russische mafiamiljarden in de jaren negentig (zie ook "Raadsels rond Moengo" in Kleintje Muurkrant 329).
Hoezeer misdaad en politiek in dit hele Bin Laden-gedoe achter de schermen aan elkaar gekoppeld zijn moge verder nog blijken uit het feit, dat Bin Mahfouz zich in de VS op juridisch gebied laat vertegenwoordigen door de advocatenfirma Akin, Gump, Strauss, Hauer en Feld. Hetzelfde kantoor dat de Mexicaanse Banamex-bank vertegenwoordigt in een proces om de journalisten Giordano en Menendez de bek te snoeren naar aanleiding van hun artikelen over de betrokkenheid van Banamex-topman Hernandez bij grootscheepse drugshandel (zie "Mexicocaïne met een Hollands sausje" in de Morgenster en verschillende artikelen over deze zaak op deze site). Dat proces wordt door velen gezien als een aanval op de persvrijheid. Maar sinds gisteren weten we dat dat nog maar een voorbode is van wat de pers te wachten staat.

Family ties

11 oktober 2001
Het kon haast niet uitblijven. Dankzij een onderzoek van een team van het Argentijnse televisieprogramma Telenoche weten wij nu dat bij de illegale wapendeals waarvoor leden van de familie Yoma en ex-president Carlos Menem vervolgd worden ook de beruchte Syrische wapenhandelaar Al Khassar en de Saoedische financier Khashoggi een rol hebben gespeeld. Het spoor leidde naar de International Waste Group in Rome, die zich niet alleen bezighield met het vervoeren van giftig afval naar landen als Mozambique, maar ook met goud- en wapensmokkel. Drie Argentijnen maakten volgens Telenoche binnen die groep de dienst uit: Antonio Aquirre, Angel Ramini en last but not least Alberto Rossi. De laatste van dit trio behoort tot de intimi van de Argentijns-Syrische Menem/Yoma-clan (zie ook ons bericht van gisteren). Rossi's echtgenote is lid van de familie Awada, die in de van drugs vergeven Libanese Bekaa-vallei geen onbelangrijke rol speelt. Ook al omdat de moeder van Al Khassar eveneens tot de familie Awada behoort. Hoever de power van Rossi reikt moge misschien blijken uit het feit, dat hij tot de weinige genodigden behoorde die aanwezig waren bij de op 3 december 1999 in zijn eigen vesting in Monaco vermoorde enigmatische bankier Edmond Safra.
Syrië is deze week lid geworden van de Veiligheidsraad. Toeval bestaat niet. Of zijn wij soms ufologen?

Demonstratie in DenBosch

10 oktober 2001
Morgen-avond, donderdag 11 oktober, vanaf 19.00 uur op het Kerkpleintje in DenBosch vindt er een demonstratieve bijeenkomst plaats tegen de bombardementen op Afghanistan. Komt allen, het initiatief is uitgegaan van een groep Afghaanse vluchtelingen (voornamelijk vrouwen) die in DenBosch in het AZC verblijven. Steun hen door langs te komen. Zij zien elke dag op televisie hun familie en vrienden gebombardeerd worden.

BCCI en Al-Queda

10 oktober 2001
Vandaag verschijnt een rapport van een Franse parlementaire enquêtecommissie. Geholpen door onafhankelijke financiële experts (?) is deze commissie ondermeer tot de conclusie gekomen dat een heel stel figuren en instituten uit de BCCI-affaire met name uit de Londense City ook een belangrijke rol hebben gespeeld bij de opbouw van het financiële netwerk van Bin Laden's Al-Queda. Een van de hoofdfiguren uit deze nieuwe affaire is volgens het Franse onderzoek Gaith Pharaon. Een Syrisch/Saoedische financier die indertijd via de kliek rond de Argentijns/Syrische familie Yoma, inclusief ex-president Carlos Menem, in de VS de weg plaveide voor de entree van de Pakistaanse bank in de Amerikaanse financiële wereld. Diezelfde groep wordt nu op Zuidamerikaanse wijze juridisch vervolgd wegens illegale wapenleveranties aan de moslims in Kroatië en Bosnië-Herzegovina (zie ook het artikel "Steekspel rond een uraniumdeal" in de Morgenster en eerdere artikelen over deze materie op deze site). Zonder enige twijfel werden deze leveranties betaald met revenuën uit de handel in voornamelijk uit Afghanistan afkomstige heroïne en softdrugs, die via Turkije en voormalig Joegoslavië zijn weg vond naar de westerse markten. Volgens talloze internationale nieuwsbronnen is deze drugshandel de voornaamste bron van inkomsten voor Al-Queda. En daarmee zijn we terug op het terrein van ons bericht van gisteren, dat de organisatie een deel van de winsten uit die handel witwast en belegt in Amsterdam. Ooit één van de belangrijkste vestigingsplaatsen van het duistere BCCI-netwerk (zie ook "Neerland's stille kracht" in de Morgenster). En terwijl de internationale zakkenvullers rustig hun financiële shit kunnen voortzetten, gaat het Afghaanse volk al een kleine twintig jaar door een hel.

bommen & brood

10 oktober 2001
"Nee, een derde wereldoorlog komt er niet. Er wordt oorlog gevoerd met de derde wereld".

toenemend geweld

9 oktober 2001
- In Nijmegen werd brand gesticht in de islamitische basisschool Abibakr. Twee lokalen brandden volledig uit.
- In Drachten werden twaalf noodlokalen en de kantine van een asielzoekersschool in brand gestoken.
- In Zwolle, Venlo, DenHaag en Zaandam werd geprobeerd brand te steken in moskeeën. Een moskee in Gorinchem werd beschadigd door een molotov-coctail.
- Bij moskeeën in Zwolle, Uden, Barneveld en Vlissingen en bij het Haags Islamitisch Platform werden ruiten ingegooid.
- In Hengelo werden ramen ingegooid bij een Turks gezin. Op de steen waarmee dit gebeurde stond 'moslim dead' en 'moslim terrorists'. Moskeeën in Heerlen en DenHaag en een Syrisch-orthodoxe kerk in Rijssen werden met racistische leuzen beklad.
- De Palestijnse delegatie in DenHaag werd telefonisch bedreigd. Ook een islamitische basisschool in Maastricht kreeg dreigtelefoontjes.
- In Amsterdam weigerde een buschauffeur een meisje dat een hoofddoek droeg te vervoeren.
- In Heerlen werd een voetbalwedstrijd gestaakt omdat supporters een Marokkaanse voetballer uitscholden voor 'terrorist'.

IJ, IJ (5)

9 oktober 2001
[vorige deeltje uit deze serie dateert van 3 juli j.l.] In november van het vorig jaar ontving de Soedanese zakenman Mohammed Suleiman al- Nalfi een verrassend verzoek. Of hij op korte termijn naar Amsterdam wilde komen. Daar kon hij een prima baan krijgen. Voor een vliegticket was al gezorgd. Al-Nalfi bedacht zich geen twee keer. Sinds het vertrek van zijn voormalige opdrachtgever Bin Laden naar Afghanistan waren zijn zaken er gaandeweg op achteruit gegaan. Weliswaar functioneerde het door hem opgerichte Taba Investments aan de McNimrstreet in Khartoum nog steeds naar behoren, maar zijn leidinggevende rol binnen dit financiële bolwerk van Al Queda was al lang daarvoor overgenomen door Khalid Ali Waleed. Toen Al-Nalfi een tussenlanding maakte in Kenia op zijn trip naar Amsterdam werd hij door agenten van de FBI gevat en naar New York overgebracht. Daar werd hij vier maanden lang dag in dag uit verhoord zonder dat iemand verder wist van zijn aanwezigheid in de VS. Pas op 23 maart jl. werd hij voorgeleid. Hij werd ondermeer beschuldigd van het inrichten van de financiële basis van de terroristische organisatie Al Queda in Soedan en van wapensmokkel ten behoeve van die organisatie. De zaak van het OM leunde zwaar op de verklaringen van Jamal Ahmed al-Fadl. Een familielid van Al-Nalfi die eveneens voor Al Queda en Taba Investments had gewerkt, maar Amerikaanse eieren voor zijn geld had gekozen en sindsdien optrad als "kroongetuige" (zie ook het bericht "ABN/AMRO en Al Queda" van gisteren).
De arrestatie van Al-Nalfi vormde het uitpunt van een sting-operatie van de FBI, die naar alle waarschijnlijkheid dankzij de informatie van Al-Fadl precies wist hoe diens familielid naar Amsterdam kon worden gelokt. Bovendien was een baan in Amsterdam voor Al-Nalfi blijkbaar geen verdacht aanbod.
Dat strookt aardig met het bericht van een paar weken geleden dat Al Quedra in onze hoofdstad al geruime tijd drugsgelden zou witwassen en het vervolgens zou hebben geïnvesteerd in de noodlijdende scheepsbouw en een maritiem sleepbedrijf. Het moet voor de FBI een fluitje van een dime zijn geweest om uit te vinden welke bedrijven in de bewuste sector van het Amsterdamse bedrijfsleven in de jaren negentig een financiële injectie hadden gekregen en daarna waren weggereden uit de intensive care of een plotselinge bloei doormaakten. Vooral omdat het aantal bedrijven in die sector miniem is. Daarna moet het voor de Amerikaanse rubberzolen niet al te moeilijk meer zijn geweest om een haring voor Al-Nalfi's tent te hangen en hem op die wijze eruit te lokken. Tot nog toe weten wij niet om welke Nederlandse ondernemingen het gaat, maar we hebben wel degelijk een donkerbruin vermoeden. En we zetten deze serie zeker voort.

ABN/AMRO en Al Queda

8 oktober 2001
Afgelopen week meldde het brave gedeelte van de Nederlandse media dat in ons land twee bankrekeningen waren geblokkeerd die een Bin Laden-odeur zouden hebben verspreid. Welke bank de voorschriften uit het due dilligence-boekje aan zijn laars had gelapt werd er niet bij verteld. Laten we dus gokken: de ABN/AMRO. Waarom?
Allereerst omdat bijna sinds mensenheugenis De Bank een aandeel van veertig procent bezit in de Saoudi Hollandi Bank. Dit financiële bolwerk heeft geen onbelangrijke rol gespeeld bij de uitbouw van het industriële complex van de familie Bin Laden. Inclusief dat van de zogenaamd uit de familie gestoten Osama, die in de eerste helft van de jaren negentig tijdens zijn ballingschap in Soedan daar een bouwonderneming uit de grond stampte via rekeningen bij de in Khartoum gevestigde banken Shamal en Tadamon Islami. Die laatste instelling beschikte zelfs over een bescheiden aandelenpakket in de Saoudi Hollandi. Een en ander werd in februari jl. tegenover een Amerikaanse federale rechtbank uit de doeken gedaan door Jamal Ahmed al Fadl, de voormalige penningmeester van Al Queda.
Ten tweede speelde een ABN/AMRO-filiaal in India een hoofdrol bij een maar net op tijd geaborteerde bomaanslag op de Amerikaanse ambassade in Delhi.
Quote uit verklaring van hoge islamitische geestelijke Shamim Sarwar, deel uitmakend van een Al Queda-afdeling in India, tijdens een gerechtelijk verhoor:

Rechter: U schreef zelfs een brief naar Osama bin Laden.
Sarwar: Klopt. Ik heb die geschreven om de leiders te plezieren. Hij moest door Al Safani aan Bin Laden worden overgedragen om te laten zien dat alles volgens plan verliep.
Rechter: U opende een nieuwe bankrekening om het toegezegde geld te kunnen ontvangen.
Sarwar: Correct. Bij een filiaal van de ABN/AMRO in Kolkata.
Vraag: Wanneer was u van plan toe te slaan?
Sarwar: Net na half augustus. Dan staat de security in Delhi op een laag pitje.
Vraag: Wat voor explosieven was u van plan te gebruiken?
Sarwar: RDX, met een tijdmechanisme en een remote control.

Nou kan je natuurlijk niet overal op letten, maar om te zeggen dat De Bank erg alert is geweest. Niet echt. Dus daarom gokken we erop dat de twee geblokkeerde rekeningen ook tot de voorraad van De Bank behoorden. Als het niet zo is, horen we het wel.

brood & bommen

8 oktober 2001
En ja hoor, het is zover. Bommen en brood vallen uit de Afghaanse hemel. 'Talking heads' figureren op ons televisiescherm om ons uit te leggen wat er aan de hand is. Nee, het is geen oorlog tegen de islam, we zijn de vrienden van het Afghaanse volk. Tegelijkertijd zie je kruisraketten en duizenden bommen exploderen. Gisteravond al werd er op diverse plekken in Nederland gedemonstreerd en dit zal de komende dagen aanhouden. In de volgende steden vinden vanavond demonstraties en protesten plaats tegen de bommen op Afghanistan:
Den Haag: 19 uur, bij de Amerikaanse Ambassade
Amsterdam: 19 uur, bij 't Amerikaanse Consulaat (museumplein)
Groningen: 20 uur, Fakkeltocht vanaf de Martinitoren
Leiden: 19 uur, bij de Koornbeursbrug (Stadhuisplein)
Enschede: 17.30 uur bij 't Stadhuis
Eindhoven: 19 uur stille wake met fakkels en kaarsen voor de Catharinakerk
Leeuwarden: 20 uur Vredeswake bij de Waag (tegenover V&D)
Utrecht: 20 uur bij 't Vredesmonument Domplein (deze week dagelijks een wake)
Tilburg: 19 uur, bij De Heuvel
Amersfoort: 20 uur, stille wake met fakkels en bloemen op De Hof
Antwerpen: 18 uur op de Grote Markt

Het Platform Tegen de 'Nieuwe Oorlog' is te bereiken via 030.2316666
Internetadressen waar je informatie kunt vinden betreffende protesten tegen de Amerikaanse en NATO-bommen op Afghanistan:
www.wereldcrisis.nl
www.omslag.nl
www.ddh.nl/vrede

koninklijke huwelijk wordt kostelijk

4 oktober 2001
De gemeente Amsterdam stelt alles in het werk om het koninklijk huwelijk tussen de Kluns van Oranje en Hollands populairste playgirl mevrouw Zorgammereetja, dat op zaterdag 2 februari 2002 in Amsterdam plaatsvindt, een mooi en veilig feest te laten worden. Demonstraties worden er nauwelijks verwacht, zo meldde burgemeester Cohen deze morgen op het stadhuis.
Er mag zowaar gedemonstreerd worden op 2-2-2 maar in welke hoedanigheid en op welke locatie is vooralsnog onduidelijk. Op de vraag of het publiek langs de route van de gouden koets - die zal lopen van de Nieuwe Kerk, de NZ Voorburgwal, langs het Spui, de Singelgracht, Muntplein, het Rokin, de Dam naar het Koninklijk Paleis - met sandwichborden mag staan, antwoordde Cohen dat teksten als "Hup Maxima" geen probleem zullen zijn.
Er worden rond de locatie twee veiligheidsringen gelegd. De eerste ring is een door hekken afgezet en gebomcheckt gebied rondom de locaties. De tweede ring betreft het zogenaamde 200 meter gebied. De maatregelen die in dit gebied gelden staan nog niet vast. Om het gebied tussen het Paleis op de Dam, de Nieuwe Kerk en de Beurs van Berlage en eventueel langs de route, zullen op 2 februari flexibele veiligheidsringen worden ingesteld. De ringen worden zo ingericht dat in principe publiek wordt toegestaan.
De vrijheid van meningsuiting en het recht op demonstratie "worden geëerbiedigd". Voor demonstraties op 2 februari gelden dezelfde regels als altijd: iedere demonstratie moet worden aangemeld. Bij een niet-aangemelde demonstratie zal actief getracht worden om contact te leggen met de demonstranten voor overleg.
Voor een uitgebreide gemeentelijke notitie aangaande de geplande feestelijkheden en veiligheidsmaatregelen, raadpleeg de website van Ravage.

de pAn en de ethiek

2 oktober 2001
Afgelopen zondag is de vijftiende editie van de pAn begonnen in de Parkhal van de Amsterdamse RAI. In wezen is deze jaarlijkse kunstexhibitie een jongere, meer op de Lage Landen gerichte zuster van de Maastrichtse TEFAF, waar volgens de organisatie ook mensen met een wat plattere portemonnee leuke dingen kunnen kopen. De pAn staat volgens de ronkende aankondiging voor "kwaliteit en diversiteit". In hoeverre dat ook geldt voor de 110 deelnemers is de vraag. Zo brengt op standnummer 99 Gallery Lasés zijn waren aan de man. Een kunsthandel met filialen in Parijs en Amsterdam. Eigenaar is Gerard (vroeger "Gerry") Lasés. Een quote uit het boek "De Godmother" van Parooljournalist Bart Middelburg over Thea Moear, de in juli vorig jaar in Panama gearresteerde, voormalige rechterhand van drugslord Klaas Bruinsma:
"(...)Kort nadat hij (Hugo Ferrol, red.) was neergeschoten werd ik gebeld door Gerry, een pooier en een vriend van Hugo [en later kunsthandelaar in het Spiegelkwartier]. Gerry zei: "Thea, Hugo is neergeschoten, haal alles van zolder af, dan kom ik zo naar je toe". Hugo was, voordat hij naar het ziekenhuis was gebracht, namelijk eerst nog naar de Can Can gestrompeld, en had daar Gerry gewaarschuwd (Gerry was in die tijd portier van Can Can, red.). Het zat er natuurlijk dik in dat de politie na de schietpartij bij ons zou komen kijken, en dus moest alles wat er lag zo snel mogelijk de deur uit. Het punt was alleen: ik had geen idee wat er lag. Ik ben toen met een noodgang met een zaklantaarn naar zolder gegaan, en daar vond ik een tas. Die zat, bleek later, vol met marihuana. Meteen daarop werd er al aangebeld door Gerry. Hij had Mook bij zich, de portier van de Popeye in de Korte Leidsedwarsstraat. Met hen ben ik toen naar mijn oma in de Sumatrastraat gereden, want de hele stad was intussen afgezet, en ik heb haar gevraagd of ik tijdelijk even wat bij haar neer mocht zetten."
Eind jaren tachtig kwam bij de organisatie van Bruinsma de kunsthandel als witwasmogelijkheid in beeld. Via coverfirma's in Hong Kong zouden volgens perspublikaties drugsmiljoenen hun weg hebben gevonden naar de Amsterdamse kunstwereld. Een van de mensen die volgens politiebronnen drie jaar na het overlijden van Bruinsma in 1991 mogelijk het vroegere voorbeeld heeft nagevolgd was Gerry Lasés. Hij startte toen een gallery in de gerenommeerde Nieuwe Spiegelstraat, met een filiaal op de haast deftige Avenue Matignon in Parijs, en specialiseerde zich in de werken van de Cobra-beweging. Echte. Geen neppers.
Zijn grootste afnemer werd een mijnheer Snijders uit Enschede. Een gerespecteerd lid uit het drugshandelgilde, die al in de jaren tachtig drukke handelscontacten met de Bruinsma-organisatie onderhield. In 1997 maakte Gallery Lasés voor het eerst zijn opwachting bij de pAn. Hetzelfde jaar waarin Justitie een diepgaand onderzoek begon naar de praktijken van Snijders en Co. Ook Lasés kwam aan de beurt. Gerry tegenover Het Parool op 22-5-99:
"Ik ben door de politie gehoord, en voor de rest wil ik er geen commentaar op geven."
Merkwaardigerwijs was zijn reactie heel wat minder gereserveerd, toen KM op 15 september jl. per e-mail vroeg wat er nou waar was van al die aantijgingen over zijn activiteiten binnen de drugsscene en als pooier, die ook een plaats hadden verworven in het boek "De Kunstmaffia" van Paroolredakteur Henk Schutten.
Lasés: "(...) Ik ben nog nooit betrokken geweest bij de sexindustrie of drugshandel, of in aanraking geweest met justitie omtrent dit soort zaken (...) Uiteraard als ik bij naam in de pers wordt genoemd i.v.m. dit soort berichten, zal ik mij tot een advocaat wenden en juridische stappen ondernemen".
Howard Myers, uitbater van gallery Studio 2000, wiens stand op de pAn te vinden is op nummer 93, is wat betreft dat laatste al een stap verder. Hij nam het advocatenkantoor van mr. Gerard Spong in de arm naar aanleiding van een kort briefje onzerzijds dd. 15 september dat alsvolgt luidde:
"Over ruim een week begint de pAn-exhibitie van dit jaar in de Amsterdamse RAI, waaraan ook uw gallery deelneemt. Ik zou daar graag journalistieke aandacht aan willen besteden. In verband daarmee zou ik graag van u willen weten in hoeverre geloof moet worden gehecht aan berichten o.a. in Het Parool, dat uw gallery ooit behoorde tot de invloedssfeer van Klaas Bruinsma en dat u in het verleden veroordeeld bent geweest voor drugshandel.
U bij voorbaat hartelijk dankend voor uw medewerking,
Hoogachtend,
Jan Portein."
Spong liet ons namens Myers op 19 september weten dat het begrip invloedssfeer erg vaag en suggestief was en dat cliënt Myers nimmer direct of indirect contact met Bruinsma had onderhouden. Hij was ook nooit veroordeeld geweest voor deelname aan een criminele organisatie of voor drugshandel. Elke verwijzing in die richting in een eventueel artikel zou dan ook als onrechtmatig worden beschouwd en worden beantwoord met een eis tot schadevergoeding.
Bulderend geschut van de zijde van Myers, maar in twee artikelen uit het Parool van 13 november 1993 staat de door Myers in 1985 opgerichte gallery wel degelijk centraal in een paar verhalen rond de hierboven al genoemde witwasconstructie via Hong Kong, waarin een paar eerste luitenants van Bruinsma prominent aanwezig waren. Niks vaags of suggestiefs. Myers behoorde tot de invloedssfeer van Bruinsma.
Dan wat betreft onze vraag naar een mogelijke veroordeling van Myers in verband met drugshandel. Een quote uit een van voornoemde twee krantenartikelen:
"(...) Hij (Myers, red.) zou ooit een veroordeling hebben gehad terzake van hasjhandel, maar wil dat zelf bevestigen noch ontkennen: "Daar wil ik geen antwoord op geven"." Eenzelfde gereserveerde houding dus als Myers' collega Lasés indertijd. Waarom hij nu, jaren na dato, tegenover KM zo veel aggressiever optreedt is ons een raadsel.
Net zo'n raadsel was in dit verband het gedrag van Dave Aronson, de "grand old man" van zowel TEFAF als pAn. Wij wilden hem net als bij vorige gelegenheden telefonisch wat vragen stellen. Dit keer over de ethische grenzen van de pAn bij het beoordelen van potentiële deelnemers en hun handel. Hij wilde ons wel te woord staan, maar dan wel graag vis-à-vis in zijn eigen stand op de RAI. Er kwam een afspraak tot stand. Toen wij ons echter meldden bij het secretariaat van de pAn bleek Aronson ineens een heel belangrijke andere afspraak te hebben en werden we ontvangen door Titia Venenga,de pr-dame van de TEFAF-pan. Zij wrong zich in bewonderenswaardige bochten om de afwezigheid van Aronson van een legitiem verfje te voorzien, had duidelijk geen opdracht om een nieuwe afspraak te maken en bood ons als pleister op de wonde een gratis entreebiljet aan. Die hebben we beleefd geweigerd. Zoveel staaltjes van pAn-ethiek waren ons even teveel.

Klik hier om uw reactie toe te voegen
22 mei 2017