Actueel 1 - 14 augustus 2001
Het luchtje bij TEFAF is geen Chanel
14 augustus 2001
We hebben in onze recente berichtgeving nogal eens de jaarlijks terugkerende kunstbeurs in Maastricht op de korrel genomen. Vooral vanwege het daar open en bloot verkopen van in WO II gestolen Joodse kunstwerken door zogenaamde gerenommeerde kunsthandelaren (zie de reeks "De wondere wereld van een kunstmusketier" eerder in deze rubriek). Volgens berichten van een paar dagen geleden is het daar echter niet bij gebleven. Een internationale bende van zo'n vijftien man heeft in de laatste jaren stelselmatig grote aantallen middeleeuwse religieuze beelden en voorwerpen uit kerken en kastelen in Frankrijk en België gestolen. Een paar specimen daarvan zijn teruggevonden in de winkel van de Maastrichtse antiekhandelaar Simon Visser (39). Hij is inmiddels door een Frans/Belgische rogatoire commissie in aanwezigheid van Nederlandse rechercheurs verhoord en op borgtocht vrijgelaten. Visser verklaarde op 8 augustus jl. tegenover het lokale Limburgs Dagblad heel openlijk dat "de zaak geen zak voorstelde". Alles stond volgens hem netjes in zijn boekhouding. Hij kon zich trouwens geen misstappen permitteren, omdat hij ook aan "zeer gerenommeerde antiquairs" leverde. Onder wie ook "handelaren die op de prestigieuze kunstbeurs TEFAF in Maastricht staan"
Visser's advocaat, mr. D. Tripels, verklaarde tegenover Nederland's kwaliteitskrant NRC dat zijn cliënt maar een klein radertje in het netwerk was en dat de leider van het netwerk elders gezocht moest worden. Tripels: "Uit het dossier blijkt dat het een gerenommeerde Luikse antiekhandelaar is". Om de naam boven water te krijgen zochten wij contact met deze Maastrichtse advocaat.
KM: "Wij hebben begrepen dat de leiding van de bende berustte bij een gerenommeerde antiekhandelaar uit Luik."
Tripels: "Ja, daar dring je al meteen tot de hogere regionen door. Die bewuste handelaar had een stand op de TEFAF."
KM: "Dit jaar ook?"
Tripels: "Dat dacht ik wel ja."
KM: "Dan moet het meneer Vandervelden geweest zijn."
Tripels: "Uit Luik? Die naam komt inderdaad in het dossier voor. Klopt."
De conclusie was onontkoombaar want op de lijst van standhouders van de laatste TEFAF staat maar één vertegenwoordiger uit Luik: Albert Vandervelden van de prestigieuze galerie "La Mésagere" en samen met de door ons al eerder voor het voetlicht getrokken handelaren Robert Noortman en Axel Vervoort behorende tot het schaarse aantal buitenlandse leden van het Franse Syndicat National des Antiquaires. En hij bleek inderdaad recentelijk in deze zaak door de Luikse politie zwaar aan de tand te zijn gevoeld na het aantreffen van een aantal gestolen kunstvoorwerpen in zijn collectie. Pogingen om Vandervelden te spreken te krijgen sneuvelden op een batterij aan faxmachines.
Wij wendden ons tot de TEFAF zelf voor een reactie op de recente gebeurtenissen in het Limburgse en kregen p.r.-verantwoordelijke Titia Vellinga aan de lijn.
KM: "Wat denkt u van de beschuldigingen aan het adres van meneer Vandervelden van Galerie La Mésagere? Volgens krantenberichten zou hij op het politiebureau indringend zijn verhoord en zich in grote justitiële problemen bevinden in verband met bendevorming en het in bezit hebben van gestolen goederen."
Titia: "Ik weet niet of hij gevangen zit. Ik kan u eigenlijk alleen maar iets zeggen over de procedures wat de TEFAF aangaat. Op het moment dat deelnemers kunst willen presenteren wordt die niet alleen op kwaliteit beoordeeld, maar ook op herkomst. Door het 'Art Loss Register'. Daar zijn wij twee jaar geleden mee begonnen en dat is de best mogelijke garantie die je als koper kunt hebben. Dat je geen goederen aantreft die op niet-legale wijze zijn verkregen. Honderd procent waterdicht is dat systeem niet, want een gestolen stuk moet wel zijn aangemeld bij de politie. Als dat niet is gebeurd, ja dan is het gewoon niet bekend."
KM: "Mag ik u in dit verband dan wel even wijzen op de recente heisa rond een paar schilderijen uit de Schloss-collectie die bij de TEFAF zijn verhandeld? Die stonden wel degelijk geregistreerd."
Titia: "Kijk, als iets als écht gestolen geregistreerd staat, dan komt het absoluut naar boven bij het Art Loss Register."
KM: "Maar ze stonden geloof ik al in de jaren veertig geregistreerd. Misschien slipt er af en toe eens iets tussendoor?"
Titia: "Wij betrachten echt de grootst mogelijke zorgvuldigheid bij het checken van kunst. Maar ik moet heel eerlijk zeggen dat ik niets afweet van hetgeen u nu als voorbeeld aanhaalt. Ik ken daar de achtergronden niet van. Wij krijgen als organisatie ook lang niet altijd alles door van de individuele deelnemers. Wij zijn een serviceorganisatie. Wat mensen buiten TEFAF om doen daar hebben we ook geen zicht op. Het enige dat wij doen is controle uitoefenen op wat er wordt gepresenteerd bij ons op de tentoonstelling. Als een onafhankelijke commissie bepaalt dat er bij een aangeboden stuk iets mankeert aan de kwaliteit of de herkomst, dan wordt het niet vertoond. Het wordt van tevoren al afgevoerd van de beurs. Het gaat dan naar een afgesloten ruimte waar niemand bij kan. Na de beurs wordt het dan vrijgegeven."
KM: "Geeft u bij een eventueel gestolen stuk de zaak aan bij justitie?"
Titia: "Op het moment dat wordt vastgesteld dat het als gestolen geregistreerd staat bij het Art Loss Register, dan wordt er actie ondernomen."
Omdat een p.r.-functionaris nu eenmaal niet alles kan weten belden wij met Dave Aronson, de president van TEFAF's Executive Committee en voorzitter van de Nederlandse antiquairs binnen die organisatie.
KM: "Ik zou u willen vragen wat uw reactie is op de artikelen, met name in het NRC, over het nieuwe schandaal rond de TEFAF en de justitiële problemen van de heer Vandervelden."
Aronson: "Ik weet niet waar u op doelt eerlijk gezegd."
KM: "Even een kop uit het NRC: Kunstroof buitenland leidt naar Maastricht."
Aronson: "O ja. Ik heb er wel iets over gehoord maar nog niet officieel. En ook niet wie er bij betrokken zouden zijn."
KM: "Nou, onder anderen meneer Vandervelden uit Luik."
Aronson: "Ik moet u zeggen, naar eer en geweten, dat ik op dit moment geen enkel commentaar kan geven, want ik weet er onvoldoende van."
KM: "U heeft er dus intern nog niets van gehoord?"
Aronson: "Niets, helemaal niets."
De zaak loopt al bijna twee maanden. Er zijn arrestaties verricht. Een zware buitenlandse rogatoire commissie heeft een paar weken lang onderzoek verricht in het zuiden van ons land in een zaak waarbij de naam van TEFAF voor de zoveelste keer in negatieve zin in de pers verschijnt en de hoogste baas van de organisatie weet van niks. Onbegrijpelijk.
Voor nog wat meer informatie rondom soortgelijke affaires kunt u de internet-pagina's van Michel van Rijn wellicht eens bezoeken. Smullen!
Guido's kunstjes (8)
12 augustus 2001
Ons onderzoek naar de nieuwe strapatsen van Guido Haak, ŽŽn van de grootste oplichters die de laatste tientallen jaren in Nederland en zelfs daarbuiten heeft geopereerd, leek op dood spoor. Zowel zijn manipulaties bij Weightwatchers als die via het Britse uitzendbureau Laboursite bij het in Amsterdam gevestigde Waterfields zijn in deze reeks de revu gepasseerd.
Nu lijkt het erop dat hij ook Laboursite voor een behoorlijk bedrag lichter heeft gemaakt. Het in Londen gevestigde bureau, dat onder leiding staat van een aantal nogal fors uitziende Ieren, zegt tenminste tienduizenden ponden te zijn verloren door Guido's kwistig en vaak oneigenlijk gebruik van zijn door Laboursite verstrekte creditcard. Daarnaast zou Haak de benen hebben genomen naar Nederland met een laptop van het uitzendbureau met voor het bedrijf vitale klanteninformatie en een aantal kantoorspullen van de hand te hebben gedaan...
Toch lijkt aan dit verhaal een luchtje te zitten. Ook al omdat wij in een eerder stadium al voorzichtig concludeerden dat achter de Laboursite/Waterfields - combine deel zou kunnen uitmaken van een witwascircuit. Wij benaderden Tony Mills, de topman van Laboursite, met een e-mail die alsvolgt luidde:
"Dear mr. Mills,
You may have noticed that I'm professionally following Guido Haak's latest adventures for the Dutch website-paper Kleintje Muurkrant. Accordin' to reliable sources you sacked him a few weeks ago for the lack of results and financial irregularities. Could you tell me if this story is correct and why you hired him in the first place? Thankin'you in advance, Rgrds
Jan Portein".
Dat was op 26 juli. Geen antwoord. Ondertussen zwerft Guido nerveus door Nederland en belooft zijn schuldeisers op korte termijn te zullen betalen. Een oud verhaal in nieuwe zakken.
Hardhout met een luchtje (8)
11 augustus 2001
Voordat wij een stel delicatessen uit Hugo Krop's avontuurlijke leven achter elkaar hadden gezet en gepubliceerd, hebben wij uiteraard wel geprobeerd hem een wat gedetailleerder antwoord te ontfutselen dan bij onze eerste poging (zie aflevering 5 uit deze serie). Daarom zonden wij hem op 23 juli opnieuw een e-mail. Ditmaal niet meer na•ef, maar rijkelijk gechargeerd. Die mail zag er alsvolgt uit:
Hugo,
Mijn informatie luidt dat je in de jaren zeventig behoorde tot het muziekensemble Brotherhood of Love. Samen met de heren Verrijn Stuart en Ter Horst. Beiden niet onbemiddeld van huis uit. Deze Brotherhood betrok perfetine in Andorra voor de aanmaak van synthetische drugs. Het eindprodukt vond zijn weg naar de VS in speakerboxen. Ik heb mij laten vertellen dat in die ondernEming wel degelijk muziek zat. De tonen daarvan werden echter wat schril bij de entree van de IRA, de heer Howard Marks en een handjevol geheime diensten. Een geschiedenis die indertijd zo gevoelig maar wel met grove kwastvoering is beschreven door journalist Steinmetz in de Nieuwe Revu. Hoe dit ook zij, via dit avontuurlijke opstapje belandde je met de heer Ter Horst in de export van snuifmateriaal naar de VS. In houten boten, zoals in eerdere correspondentie vermeld. De CIA, NSA en andere Amerikaanse kermisattracties van dit soort waren in die periode bezig het democratisch gekozen bewind in Nicaragua om zeep te helpen. Zij zagen er daarbij niet tegen op om drugs als betaalmiddel te accepteren voor de bewapening van de zogenaamde Contra's in Costa Rica. Mogelijk dat jouw operatie deel uitmaakte van dit grote geheel, maar wellicht hoor ik dat t.z.t. nog wel eens van je. In ieder geval werd een deel van de revenu‘n ervan keurig belegd in een hotel op de Bahama's, aldus mijn zeer goed ge•nformeerde bron. Daarna maakte je je entrŽe bij Text Lite. Een scam met allure, waarvan o.m. de gebroeders Hommel deel uitmaakten. Een paar bekende loodsvisjes van de ons te vroeg ontvallen "ome Jaap" Kroonenberg, wiens imperium voor een niet gering gedeelte was opgebouwd uit de opbrengsten van roesmiddelen "en gros". Zo "gros" dat ik mij niet aan de indruk kan onttrekken dat ook hier een aantal geheime en politiediensten de vinger aan de pols hielden.
Nadat Text Lite in de eerste helft van de jaren negentig met veel enqutegeraas ter ziele was gegaan en carrires waren geknakt (vgl. de heer Salomonson) verhuisde Arie Hommel naar Antwerpen, alwaar hij met een aantal lieden van Slavische origine zijn inkomen wat kleur gaf door in een lokale discotheek drog aan de Belgische man te brengen.
Inmiddels had jij zelf een gat in de groene markt waargenomen en je in navolging (?) van Flor y Fauna, waarover zulke vervelende berichten de ronde hebben gedaan, in Costa Rica (!) in een herbewoudingsproject gestort. Redelijk succesvol naar ik aanneem, want er kwamen zusjes bij in de Algarve en in Tsjechi‘, die de aandeelhouders van je eurogreenmix nog geen redenen geven voor een Zwitserlevengevoel, maar waar leven is is ook hoop.
Tot zover dit historisch overzichtje. Correct me if I'm wrong, please.
Vriendelijke groeten,
Jan Portein.
Tot nu toe geen antwoord. Jammer.
Solidariteits actie voor Genua arrestanten
11 augustus 2001
Als solidariteit met de mensen die nog steeds in Genua gevangen zitten, is er aanstaan`e maandag (13 augustus) een demonstratie in Amsterdam. We verzamelen om 13:00 uur op het stationsplein. Een mobiele tentoonstelling over het politieoptreden zal met de demonstratie worden meegevoerd. Na de route door de stad zal de stoet eindigen op de dam. De actie valt samen met de rechtzaak tegen de twee uit Amsterdam (en de 23 andere uit die groep). Ze zitten al drie weken vast alleen omdat er zakmessen, jongleerspullen, theaterpakken en wat zwarte kleding in hun bus zijn gevonden. We eisen de onmiddellijke vrijlating van mensen die nog in Genua vastzitten. Maar ook vragen we met de tentoonstelling aandacht voor de steeds verder toenemende repressie tegen internationale protesten Gšteborg, Genua... Wat zal volgen? Komt allen en maak er een massale stoet van!
Meer informatie zal verschijnen op www.aseed.net.
Tijd: maandag 13 augustus 13:00 uur
Plaats: Stationsplein Centraal Station Amsterdam
groetjes en tot maandag!
Hardhout met een luchtje (7)
10 augustus 2001
De vriend van Hugo Krop waarvan sprake was in onze vorige aflevering was Arend ter Horst. Telg van een zeker niet onbemiddelde familie met een kleurrijk verleden dat hij naar verluidt definitief achter zich heeft gelaten. Ter Horst en Krop maakten samen met nog een Amsterdamse jeugdvriend, Edmond Verrijn Stuart (ook al uit een familie die aan het eind van de week geen dubbeltjes hoefden om te draaien), deel uit van een organisatie die speed naar de VS smokkelde. Een deel van de benodigdheden werd betrokken uit Andorra. In de jaren zeventig breidde de menukaart zich wat uit, evenals de lijst van cli‘nten. Daar stonden alleraardigste groeperingen op als de IRA en de PLO. Het was dus niet om van je stoel te vallen dat ook een paar rubberzolenorganiaties als MI6, de Mossad en de CIA belangstelling toonden voor de organisatie. Maar dat de betrokken heren voor deze toch als kwalijk te boek staande handel door de betrokken snuffelclubs nooit ernstig de berm in zijn gemanouvreerd, zou erop kunnen duiden dat er een vorm van samenwerking bestond. Niet ongebruikelijk, zoals dat zo fris aan het licht kwam bij de verhalen rond oud-commissaris Poorenaar, Sietsma, de IRT en de Iran/Contra-affaire.
Hugo Krop heeft zijn hang naar het subversieve waarschijnlijk in de genen. Hij zou namelijk een familielid zijn van Hildo Krop, de vooroorlogse stadsbeeldhouwer van Amsterdam, die naast zijn creatieve ook nog de nodige werkzaamheden verrichtte ten behoeve van een Russisch spionagenetwerk. Mogelijk dat Hugo vanwege die genen begin jaren tachtig technisch directeur werd van Text Lite, waar achter de schermen de inmiddels overleden oud-textielhandelaar en o.g.-magnaat "ome Jaap" Kroonenberg een belangrijke rol voor zich opeiste en ook lieden als de in de files van de IRT-affaire opduikende textielhandelaar "Onnie" Kool en de in de sexindustrie niet onbekende Rinie In 't Veld hun visitekaartje afleverden (zie het artikel "Van oude koeien en troebel water" in KM 336). Hugo moet zich toch zeker aanvankelijk als een vis in het water hebben gevoeld. Tot het een haaienvijver bleek te zijn. Zoals gemeld vertrok hij in 1988. Kort daarna startte hij zijn avontuur in Costa Rica.
De wurgende gordel van smaragd
10 augustus 2001
Op vrijdag 17 Augustus 2001 vindt er op het Malieveld in Den Haag de manifestatie "De wurgende gordel van smaragd" plaats, van drie uur 's middags tot acht uur 's avonds.
Met het aantreden van Megawati Soekarnoputri gaat een nieuw hoofdstuk in van een nationalistische, agressieve heerschappij van het Indonesische leger en bedrijfsleven over gebieden die voor autonomie en zelfbeschikking strijden. Veel van de huidige problemen (geweld, armoede, vluchtelingen) zijn volgens ons op te lossen door gebieden als Papua, de Molukken en Atjeh zelf te laten beslissen over de inrichting van hun land en hun toekomst. Deze strijd kan niet zonder internationale solidariteit. Op 17 augustus is het 56 jaar geleden dat de Indonesische republiek werd uitgeroepen, een nationale feestdag voor Indonesi‘. Wij grijpen deze dag aan om de nadruk te leggen op de militaire dictatuur die Indonesi‘ feitelijk is, op de continue schendingen van mensenrechten en de macht van de Soeharto-clan en het bedrijfsleven. Ook elders op de wereld wordt op deze dag aandacht gevraagd voor de mensenrechten in Indonesi‘. In Nederland wordt er in Den Haag op het Malieveld een mensenrechtenmarkt georganiseerd, met een podium met sprekers en cultuur. Voor meer informatie, zie.
Papua
Nederland heeft een kwalijke rol gespeeld in de geschiedenis van Papua. In 1969 werd via een gemanipuleerd referendum, ongeldig volgens internationale wetten, Papua aan Indonesi‘ overgedragen. Voor die tijd waren er al groepen actief op Papua die voor onafhankelijkheid streden, in 1970 bundelden zij hun krachten in de organisatie OPM. Het Indonesische leger sloeg echter hard terug, ook vanwege economische/grondstof-belangen en terroriseerde en moordde onder de lokale bevolking. Ook nu nog wordt er gevochten, mede op diplomatiek niveau, voor onafhankelijkheid van Papua, zie.
Atjeh
Atjeh is rijk aan natuurlijke grondstoffen, maar deze rijkdom komt niet ten goede aan de bevolking daar. Ze wordt gebruikt om de cultuur en het bestaan van de Atjehnese bevolking te vernietigen. Al jaren woedt er een oorlog tussen de bevrijdingsbeweging GAM en het Indonesische leger. In 1999 was er een enorme demonstratie, waarna toenmalig president Wahid een referendum met de keuze voor onafhankelijkheid toezegde. Dit is hij echter nooit nagekomen, de bevolking strijdt hier echter nog altijd voor. In die strijd om onafhankelijkheid vallen er ook nu nog dagelijks doden en dat niet alleen onder de strijdende partijen. zie, en/of zie.
De Molukken
De laatste jaren zijn er op de Molukken de tegenstellingen tussen autochtone Molukkers en transmigranten bewust opgestookt tot moordpartijen en deportaties. Het Indonesische leger trainde op Java duizenden Jihad-strijders die vervolgens de Molukken terroriseerden. De vele economische belangen van de Soeharto-clan en de militairen in de grondstofrijke Molukken liggen aan de basis van de bloedbaden. Nu lijkt het wat rustiger op de Molukken, maar het land ligt grotendeels in puin en er verblijven nog steeds tienduizenden vluchtelingen elders in de archipel. zie en/of zie.
Oost Timor
In het referendum van 1999 koos de bevolking van Oost Timor, ondanks de terreur van het Indonesische leger, massaal voor onafhankelijkheid. Na het referendum werd het land bijna totaal vernietigd door pro-Indonesische milities en de militairen en verloren talloze Oosttimorezen het leven. Het afgelopen jaar bevond Oost Timor zich in een moeizaam opbouw-proces, waar het westerse en Indonesische bedrijfsleven hun kans schoon zagen om een land vanaf de grond op te bouwen. Uiteraard met eigen winst voor ogen. De Oosttimoreze bevolking is massaal werkloos, duizenden vluchtelingen worden nog vastgehouden door pro-Indonesische milities en leger in West-Timor. Voor 30 augustus staan de eerste vrije verkiezingen gepland, nieuwe uitbarstingen van geweld om het land te destabiliseren worden gevreesd, zie
Voor meer informatie bel met 06.12219359
Hardhout met een luchtje (6)
8 augustus 2001
Begin november 1988 zond Hugo Krop aan Arie Hommel, een medebestuurslid van Text Lite, op een late vrijdagavond een fax (nee, geen telex). Hij liet Arie weten ermee te kappen. De fax was versierd met ballonnetjes. Zo blij was hij, vertelde hij aan De Volkskrant, dat hij verlost was "van die boevenbende". Van de types die achter de schermen bij Text Lite aan de touwtjes trokken. Types die betrokken waren geweest bij de ondergang van Slavenburg's bank (zie ook het artikel "Van oude koeien en troebel water" in KM 336), niet zo koshere o.g.-transacties en handel in verdovende middelen. Bijt nooit de hand die je voedt. De types van Text Lite gingen in de tegenaanval. Ze dreigden De Volkskrant met juridische hel en verdoemenis als de krant hen nog eens in verband zou brengen met drugshandel en verspreidden listig berichten dat Krop ook zelf wat dat betreft niet lelieblank was. Krop erkende daarop dat hij inderdaad in contact stond met lieden uit deze branche, maar ˆ titre personel en niet voor de handel.
Een van hen was een voormalige studievriend met wie hij volgens Amerikaanse kranten met dertig schepen drie continenten van hash voorzag. Dat bericht dateerde van kort voor Text Lite in 1984 naar de beurs ging. Krop noemde het "een fantastisch verhaal" en "echt lachwekkend". Volgens onze informant was de term fantastisch echter wel degelijk van toepassing. Zij het in een andere betekenis. Maar lachwekkend waren de operaties van de studievrienden allerminst. En ze gingen zelfs terug tot de jaren zestig. De tijd van flower power en van brotherhood.
Echelon pesten op 21 oktober aanstaande
8 augustus 2001
Voor zondag 21 oktober aanstaande roept "Cipherwar" op om massaal emailtjes rond te gaan sturen met daarin een hele zwik woorden en begrippen waarop Echelon zal aanslaan (en wellicht zal vastlopen). Echelon is het wereldwijde spionage, controle en repressie-apparaat dat gerund wordt door de inlichtingen- en veiligheidsdiensten van Nieuw-Zeeland, Groot Britanni‘, Canada, Australi‘ en de de Verenigde Staten. Het is onlangs door het Europese Parlement erkend en onderzocht. Berichtenverkeer dat via gsm (satellieten), internet en telefooncentrales verloopt wordt systematisch gescand op zogenoemde "Echelon"-woorden. je kunt daarbij denken aan bijvoorbeeld: bomb, hacker, terrorism, attack, maar ook aan prins bernard, stropdas, conspiratieve bijeenkomst, actieplannen, verzet enzovoorts. De bedoeling is uiteraard aandacht geven aan de toenemende rol van de staat op het individu middels afluisteren en controleren.
Openbare video vertoning van een optreden van Publixtheatrecaravan
8 augustus 2001
Morgen, donderdag 9 augustus om 22.00 uur wordt op het water voor het Italiaanse consulaat, Herengracht 581 te Amsterdam een video op een grootbeeld projectiescherm vertoond van de protest voorstellingen van de Publixtheatrecaravan. Hun voorstelling heet "No Border, No Nation". Deze theatergroep van 25 mensen is op 22 juli dertig kilometer buiten Genua door de Italiaanse politie gearresteerd en mishandeld. Zij zitten nu nog steeds gevangen. We hebben de Italiaanse ambassadeur en consul uitgenodigd om naar de video te komen kijken. De ambassadeur beweerde vorige week woensdag 1 augustus tijdens de bezetting van het consulaat nog dat er geen arrestanten meer vast zaten in Genua.
We willen met deze videovoorstelling laten zien dat het een onzinnige beschuldiging is om de theatergroep vast te houden als kern van het Îzwarte blokâ. Zij zitten nu vast voor verder onderzoek. Dit kan in Itali‘ betekenen dat je 6 maanden wordt vastgehouden. Ter ondersteuning van de beschuldiging heeft de politie zwarte T-shirts, binnenframes van rugzakken, brandbare vloeistof en helmen in beslag genomen. Deze zouden dienen als Îwapensâ. Het zijn echter allemaal attributen van de voorstelling (onderandere voor vuurspuwers, jongleurs en Îgrenswachtersâ) zoals in de video te zien is. De voorstelling die ze in Genua hebben gegeven maakt deel uit van een reeks van voorstellingen langs de grenzen van Europa.
Het zal iedereen duidelijk zijn dat de beschuldigingen absurd zijn. Het doel is dan ook slechts om een internationale beweging te criminaliseren. Op deze wijze wordt het verhaal van een Îrondtrekkend zwartblokâ geconstrueerd. Zij en 25 anderen zijn politieke gevangenen die worden gebruikt om het politie geweld te legitimeren. We eisen de onmiddellijke vrijlating! Geen rust voor de verantwoordelijken!
De deelnemers van de caravan komen uit diverse landen waaronder twee die in Nederland wonen. Het gaat om Anne werkzaam bij milieuorganisatie A SEED en Brian werkzaam in het woon/werkpand OT301, de voormalige filmacademie in Amsterdam.
Vanuit de gevangenis hebben de 25 mensen van de caravan een verklaring geschreven deze eindigt met "we want to leave the prisons together with our dog Pogo, with our theatre props, our kitchen, our vehicles, computer, cameras and our stinkin' socks. We are not swedes, australians, americans, slovacians, germans, austrians - we are Publixtheatrecaravan. We work out a play in which we take a stand to everything that happened during our tour. For us theatre is an important political expression. This play should help to clear and digest all the happenings we are confrontated with now.
Working title: Genova
Premiere: uncertain
Meer informatie is te vinden op aseed, no border, no racism en autonoomcentrum
Hardhout met een luchtje (5)
7 augustus 2001
Ge•nspireerd door een doorgaans goed ingevoerde informant schreven wij op 20 juli jongstleden de volgende na•ef gestelde e-mail aan de drijvende kracht achter het Euro Greenmix Fund, Hugo Krop:
"Hugo, @et volgende: Iemand uit je vroegere directe omgeving heeft mij verteld, dat je de uitvinder was van de pocket telex (Text Lite) en ooit die uitvinding voor 9 miljoen aan Philips zou hebben overgedaan. Verder zou je eigenaar zijn geweest van een hotel op de Bahama's en betrokken zijn geweest bij het aanlanden van coke met houten boten die onzichtbaar waren voor de Amerikaanse radar. Ik zou dat enorme verhaal graag willen publiceren, maar dan heel wat gedetailleerder, inclusief de manier waarop je uit die wereld bent gekomen."
Wij ontvingen dezelfde dag nog het volgende antwoord:
"Ik weet niet wie uw bron is, maar alledrie niet waar. Ik ben technisch directeur geweest. Hotel? Coke? Klinkt prachtig. Helaas niets van waar".
Helaas niets van waar? Met een beetje kwaaie wil zou je hieruit kunnen opmaken dat Hugo het jammer vindt dat hij niet betrokken was bij de cokehandel richting VS. Maar laten wij ons beheersen. In ieder geval was hij uitvinder van een lichtkrant en een zaktelex en inderdaad technisch direkteur bij Text Lite. En als er in Nederland ooit bij een bedrijf geruchten waren over drugshandel en financieel gegoochel dan was het wel bij Text Lite. Zo zeer zelfs dat het bedrijf een belangrijk onderdeel uitmaakte van het parlementaire onderzoek van de commissie Van Traa naar de opsporingsmethoden van de IRT's bij drugsaffaires. De commissie raakte tijdens dat onderzoek ervan overtuigd dat de bestuurders van Text Lite hadden deelgenomen aan een omvangrijke witwasoperatie door het onderhands en onder de vastgestelde prijs verpatsen van een scheepslading aan personeelopties aan lieden buiten de onderneming. Die daar dan weer een miljoenenvoordeel uit peurden. Dat valt te destilleren qit het eindverslag van de commissie van november 1995. Maar zeven jaar daarvoor was het bij Text Lite al zwaar hommeles. En daar was Hugo Krop wel degelijk bij betrokken.
Geen preventieve aanhoudingen!
7 augustus 2001
Voor het recht op vrije meningsuiting bij de Euro top van Laken. Onderschrijf onderstaande verklaring en laat ze rondgaan. De preventieve maatregelen van de Europese ministers van justitie en politie voor arrestatie van actvisten en sluiting van de grenzen, zijn onaanvaardbaar.
Onderschrijf onderstaande verklaring en laat ze rondgaan. De preventieve maatregelen van de Europese ministers van justitie en politie voor arrestatie van actvisten en sluiting van de grenzen, zijn onaanvaardbaar.
Voor het recht op vrije meningsuiting bij de Euro top van Laken.
De gebeurtenissen in Gšteborg worden door de Europese leiders aangegrepen om de beweging tegen de Europese toppen te criminaliseren en te rechtvaardigen dat de politie vandaag in Europa met scherp op actievoerende jongeren schiet. Het Ierse referendum en de massale betogingen in Nice en Gšteborg (20.000 betogers die doodgezwegen werden) maken duidelijk dat de afwijzing van de Europese eenheidsstaat steeds breder gedragen wordt. Wij aanvaarden niet dat de actie van een paar honderd jongeren die in de val van politieprovocaties trapten, dient om al wie het project grootmacht Europa afwijst, als criminelen af te schilderen en het zwijgen op te leggen. De Europese leiders willen iedereen schrik aanjagen om nog te protesteren tegen Europa. Door de actievoerders tegen Europa gelijk te stellen met hooligans en misdadigers wordt het inhoudelijk debat over Europa in de kiem gesmoord en de repressie gerechtvaardigd voor de publieke opinie. De overgrote meerderheid van de actievoerders protesteert tegen een ondemocratische Europese Unie, die een project is van multinationals en banken. In naam van de strijd tegen het geweld worden fundamentele democratische rechten op de helling gezet. De Belgische regering heeft al aangekondigd hard te zullen optreden tegen iedere manifestatie naar aanleiding van de Eurotop van december 2001 in Laken en verwees hierbij naar de ordehandhaving bij Euro 2000. Het harde repressieve optreden naar aanleiding van Euro 2000 kreeg zeer veel kritiek en bezorgde Belgi‘ het etiket 'politiestaat'. Wij vrezen dat de top van Laken als een nieuw breekijzer zal dienen om fundamentele democratische rechten af te breken. Wij komen op voor het democratisch recht op vrije meningsuiting, betoging en organisatie, ook voor die actievoerders die op anti kapitalistische basis de vorming van een Europese staat in vraag stellen. De Belgische Regering moet integraal het recht respecteren van actievoerders om hun verzet tegen dit Europa uit te drukken. Daarom eisen wij van de Belgische regering:
1. Respect voor het fundamenteel recht op vrije meningsuiting, meer in het bijzonder van het betogingsrecht, het recht om bijeenkomsten te organiseren en om pamfletten uit te delen.
2. Het verbod voor de staatsveiligheid om de organisaties die protesteren tegen het Europees project te bespieden en door te lichten omdat dit het grondwettelijk recht op vereniging aantast.
3. Een verbod op preventieve aanhoudingen, op huisarrest voor actievoerders en op het tegenhouden van internationale delegaties aan de grenzen.
4. Wij verzetten ons tegen de toepassing op de politieke actie van de wetgeving op de georganizeerde criminaliteit en het hooliganisme zoals het snelrecht en artikel 324 bis Strafwetboek.
Onderschrijf deze oproep en stuur deze op naar advocaat
Tijdschrift voor onafhankelijke maatschappijkritiek
7 augustus 2001
Er is sprake van een een nieuw initiatief, een nieuw sociaal tijdschrift op internet, namelijk "Tomsk". Tomsk staat voor "Tijdschrift voor onafhankelijke maatschappijkritiek", een cyberpodium gecre‘erd door Raf Grinfeld, with a little help from friends (met veel hulp ook van Erik V.). Het is de opvolger van "berichten", een nieuwsbrief die via een mailing list verspreid werd, sinds de lente van 2000. De schrijfsels werden gestuurd naar zo'n vijfhonderd e-mail adressen en ook soms overgenomen door andere media. Indymedia Belgi‘ nam bijvoorbeeld veel over. Tomsk is in feite slechts een andere naam voor "berichten". Het concept blijft dus hetzelfde: zo'n twee of drie nieuwsbrieven per maand, die onregelmatig verschijnen. Alleen is er dus nu ook een website. Tomsk brengt schrijfsels die voeling houden met de dagelijkse harde realiteit. Soms abstract en filosofisch, andere keren meer concreet en journalistiek. Vaak sociaal en anarchistisch, soms daarvan afwijkend. Meestal zijn de teksten in het Nederlands, vaak ook in het Engels. Tomsk wordt ook rondgemaild, voor diegenen die Tomsk op de voet willen volgen en regelmatig links naar interessante sites willen meekrijgen of een activiteitenagenda. Abonneren kan door een berichtje te sturen naar
Hardhout met een luchtje (4)
5 augustus 2001
De Venezolaanse professor dr. Julio Cesar Centeno trekt al jarenlang ten strijde tegen de manier waarop vooral Nederlandse exploitanten van nieuwe teakfarms investeerders trekken. Volgens hem gaat het vaak om "traders of illusions" die valse informatie verspreiden over de hoogte van de te verwachten winsten en de termijn waarbinnen de geldstroom richting Nederland op gang komt. Zo ook in Costa Rica, waar Centeno midden jaren negentig met name het door het WNF en WWF fanatiek gesteunde bedrijf Flor y Fauna aan het teakhouten kruis nagelde. Dit ondanks het feit dat hij, wellicht om hem tot een wat vriendelijker toon te bewegen, een Gouden Ark kreeg uitgereikt door onze Panda-prins.
Tegenover een ander Nederlands bedrijf in deze branche, Euro Greenmix Fund, nam de professor wel een iets gematigder houding aan. Hoewel hij de prognoses van ook die onderneming nog steeds veel te roze vond. Verder reikte zijn aandacht blijkbaar niet, maar er doen zich rond deze onderneming wel degelijk merkwaardige verschijnselen voor. Zo lijkt het zich niet het vuur uit de naad te lopen om een keurmerk voor zijn produkten te verwerven. Nu stelt zo'n stempel niet echt veel voor (zie het artikel "SKAL, EKO-keurmerk en de waarheid" in Kleintje Muurkrant 358), maar raar is het wel. Desondanks moet het Eurogreenmix naar den vleze gaan, want het heeft inmiddels een vijgenplantage in de Portugese Algarve het licht doen zien en is een houtproject gestart in Tsjechi‘. En wat denk je wat? U hoeft niet meer uw oude sok om te keren om bij Eurogreenmix groen te investeren. Alles is volgestort! En de drie projecten zien er hartstikke gezond uit. Die Portugese vijgen worden bijvoorbeeld als het weer een beetje goed blijft binnen een paar jaar in blikjes met siroop gestopt en dat wordt een hype van hier tot Costa Rica. Nou hebben we al eens gewezen op de vruchten-drugsmix in blik van de in 1993 van Engeland naar het Turkse deel van Cyprus gevluchte zakenman Asil Nadir van de verpakkingsfirma Polly Peck (zie het artikel "Mexicocaine met een Hollands sausje" in de Morgenster. Maar dat zegt nog niks over de vijgen van Eurogreenmix. Niettemin wendden wij ons voor alle zekerheid tot Hugo Krop, de drijvende kracht achter Eurogreenmix. Want je kan natuurlijk niet zo maar iets gaan roepen. Het wordt nog leuk. Stay tuned.
decoderen IJslandse bevolking
4 augustus 2001
Heel de wereld volgt de gebeurtenissen in IJsland op de voet. Wat is er aan de hand? Een commerci‘le onderneming "deCode" heeft het met de Ijslandse regering op een akkoordje gegooid, om toegang te krijgen tot de persoonlijke medische dossiers van alle bewoners van dat land. Pati‘nten, die niet mee willen werken aan een op te zetten databestand, kunnen jiet uit dat systeem gehaald worden. Dat wordt te duur en is te lastig. Er is al een rechtzaak aangespannen en er wordt overwogen er nog meer aan te spannen. Inmiddels wil men ook in Singapore beginnen met het opzetten van een database in het kader van een "gnome-project". Morgenochtend, zaterdagmorgen bij de Ikon op Ned. 1 is er vanaf 11.00 tot 11.49 uur de Noorse documentaire "Decoding the Icelanders" te zien. Voor meer informatie kijk op de website van de IKON.
Enthousiastelingen gezocht!
4 augustus 2001
Enkele krakers hebben in Rotterdam een vrij groot leegstaand pand gevonden, dicht bij het centrum. Vooralsnog schatten we het als kraakbaar in. Wat willen we met dit pand: kraken, wonen, initiatieven voor en door bewoners, buurt en bezoekers. Maar, we weten niet genoeg enthousiaste en leuke bewoners uit Rotterdam er voor te bedenken. Het zou zonde zijn om het pand te kraken en dan niet optimaal te benutten of het zelfs te verliezen door gebrek aan mensen. Wij zoeken dus individuen die betrokken en sociaal zijn, mensen die tijd en energie hebben om in dit pand te steken. Wat wij niet zoeken zijn vago's, ego-trippers, grote bekken en mensen die alleen willen feesten. In de eerste plaats moet het pand een thuis worden voor een groep die daar prettig met elkaar wonen.
Wij krijgen de indruk dat de laatste tijd mensen uit de -grote- steden wat meer moeite hebben met het vinden van nieuwe panden. Minder leegstand, aangestoken branden en anti-kraak zijn enkele redenen waarom het er niet makkelijker op wordt. In Rotterdam is er in tegenstelling juist best wel wat leegstand. Misschien dat er mensen zijn die willen 'emigreren' naar Rotterdam? Zo als het er nu voor staat is er voor deze mensen dus een redelijk groot leegstaand en tof pand waar veel mee zou kunnen. Er moet natuurlijk -vooral in het begin- veel werk gedaan worden. Het pand is niet in goede staat, er moet worden schoongemaakt en er moet ook behoorlijk wat gerepareerd worden. Vooral de eerste tijd zullen er veel mensen nodig zijn. Sowieso voor de kraak zelf en ook voor de bezetting ervan. Dus, ook als je alleen wilt helpen en niet wonen dan stellen wij dit bijzonder op prijs. Haagse Harries, Amsterdammers, Utrechtmensen, Leidenaren en alle andere krakers laat wat van je horen! Stuur een
Dank, De Rotterdammers
Envelopje met inhoud
3 augustus 2001
Een paar dagen geleden wijdde het Luxemburgse schandaalblad L'Investigateur aandacht aan een vermeend witwasschandaal. De Scientology-club zou in september 1993 2 miljard Luxemburgse francs via de Kredietbank Luxemburg hebben witgewassen. Twee bankdocumenten zouden als bewijs dienen voor die bewering. Het eerste dateerde van 20 augustus van dat jaar en behelsde de opdracht van Theta Management Ltd. in Nicosia aan de bank in Luxemburg om namens de International Association of Scientologists ruim 900.000 dollar van haar rekeningnummer 481640 over te hevelen naar haar andere rekeningnummer 418700. Theta was ŽŽn van de commerci‘le coverorganisaties van Scientology die volgens een afvallige in de leer verantwoordelijk waren voor het illegaal rondpompen van grote hoeveelheden goudstaven en het beheren van ruim 500 miljoen dollar. Dat laatste dus ondermeer bij Kre`ietbank Luxemburg, maar ook bij de Isra‘lische banken Leumi en Leu, de Turkse Ziraat Bank, de Oostenrijkse Foreign Commerce Bank, de Indosuez Bank en de roemruchte BCCI. Het nut van het overhevelen van het ene naar het andere rekeningnummer van Theta wordt echter niet duidelijk, noch wat dat met witwassen te maken heeft. Maar niet elk schot is een eendvogel.
Blijkens het tweede document dd. 24 september 1993 verzoekt de Church of Scientology International aan de Kredietbank een cheque uit te schrijven van 12,5 miljoen dollar ten name van de Internal Revenu Service (IRS) in Washington DC en haar rekening onder nummer 635220 voor dat bedrag te debiteren. De cheque zou door een Britse vertrouweling worden afgehaald en overgebracht naar het bureel van het advokatenkantoor Zuckert, Scoutt & Rasenberger in Washington. Dat zou kennelijk voor de verdere afhandeling zorgdragen. Ook deze transactie had (jammer genoeg) niks met witwassen te maken. Het bedrag behoorde bij de deal die de Sciantology Church diezelfde maand met de Amerikaanse belastingdienst (IRS) had gemaakt. Daarbij werd onder andere afgesproken dat de IRS met die 12,5 miljoen dollar zijn verdere eisen in dit kader zou laten vallen. Met de restrictie dat de Church dan een einde zou maken aan de lawine rechtszaken contra de IRS en Theta Management zou opheffen.
Overigens, Zuckert, Scoutt en Rasenberger is een advocatenkantoor dat zich heeft gespecialiseerd in juridische zaken binnen de vliegerij. Zo vertegenwoordigt het naast vele bizarre Zuidamerikaanse, Cara•bische en Aziatische maatschappijen ook Martin Air. Nou kunnen we natuurlijk gaan suggereren dat Martin Air in het illegale circuit zit waarbinnen de Scientology-organisatie in het geheim goudstaven over de wereld zou laten slepen. Maar soms moet je je kruit gewoon droog houden. Tot zich echt een eendvogel aandient.
nasleep Genua-repressie
3 augustus 2001
De consulaat-bezetters en arrestanten (zie het berichtje in deze rubriek van eergisteren) zijn rond 9 uur gisteravond allemaal vrijgelaten met een dagvaarding voor 'lokaalvredebreuk'. Hun rechtszaak zal plaatsvinden op 20 november.
Ondertussen rollen de eerste koppen in Itali‘ rondom het buitensporig toegepaste geweld van politie en politionele diensten jegens de anti-globalisten. Hierbij kwam Carlo Giuliani kwam om het leven, zeker 230 mensen raakten gewond en 280 demonstranten werden gearresteerd tijdens de rellen. De meeste arrestanten zijn inmiddels weer op vrije voeten.
Op de site van Indymedia (Itali‘) staat een heel kort berichtje dat het Italiaanse consulaat in Bremen (Duitsland) bezet is. Laten we hopen dat het klopt en dat met de bezetting in Amsterdam en nu in Bremen een estafette van bezettingen is ingezet. Kijk ook op deze pagina voor een hoop verhalen, foto's en video-materiaal re: Genua.
Hardhout met een luchtje (3)
2 augustus 2001
De Nederlander die in 1986 in het noorden van Costa Rica neerstreek om er bloemen te gaan kweken was Ebe Huizinga. Maar hij kwam op ajdere gedachten toen hij zag waar zijn buren, de Duitser Ralf Stefan JŠckel en de Canadees James Ennis, mee bezig waren. Hun verhalen over de fabuleuze toekomst van teakfarming en het op korte termijn te verwachten indringend rinkelen van de kassa bij hun onderneming Bosque Puerto Carrillo zouden zelfs een Amish transformeren tot een gokverslaafde. Laat staan Ebe. Met financi‘le hulp van Nederlandse investeerders en de verzekeringsmaatschappij OHRA ging hij keihard aan de slag om van zijn Flor y Fauna iets moois te maken. Daarbij zelfs moreel gesteund door de Nederlandse overheid en het met een groot aantal geldwolven gevulde WNF, ŽŽn van prins Bernhard's coverorganisaties. Maar zowel Bosque Puerto Carrillo (dat tegenwoordig als Pan American Woods door het leven gaat) als Flor y Fauna kwamen in de loop der jaren op zijn zachtst gezegd negatief in het nieuws. Vooral de winstverwachtingen bleken misleidend. Zo misleidend dat OHRA onder druk van de publiciteit uiteindelijk een aantal Flor y Fauna-investeerders hun geld teruggaf. Een ongekende move die -niet onverwachts- door het WNF fel werd afgekeurd. Of via de airstrips van de twee hierboven genoemde bedrijven de financi‘le gaten werden/worden gevuld met dezelfde geestverruimende activiteiten als indertijd bij buurman John Hull ontgaat onze waarneming. Maar het staat vast dat Hull zeker niet de enige bosexploitant in het noorden van Costa Rica was die zich met de doorvoer van Colombia's finest inliet. En via ŽŽn van zijn duistere zakenrelaties is er zelfs een lijn te leggen met Nederland. Dat was de Cubaanse Amerikaan Frank Castro, die niet alleen verantwoordelijk was voor een stel Contra-drugsroutes naar de VS door de lucht maar ook over zee. Met medeweten van Bush en zijn bende. Toen de Iran/Contra-affaire zijn finale tegemoet ging verlegde Castro zijn activiteiten namelijk naar Suriname en installeerde daar met medewaten van Amerikaanse en Nederlandse (militaire) autoriteiten een paar veelbelovende drugslijnen, waarover we nu zelfs nog zulke mooie verhalen horen (zie de driedelige artikelenserie "Raadsels rond Moengo" in Kleintje Muurkrant 329 tot en met 331 ). Binnen deze context valt er overigens wel degelijk nog iets te zeggen over een Nederlandse teak-onderneming die zich een aantal jaren na Flor y Fauna eveneens in de Costaricaanse jungle presenteerde: Euro Greenmix Fund.
Italiaans consulaat bezet vanwege politiegeweld in Genua
1 augustus 2001
Vandaag woensdag 1 augustus 2001 hebben 50 actievoerders om 11.30 uur het Italiaanse consulaat in Amsterdam aan de Herengracht 581 bezet. De actie is een protest tegen het geweld dat door de Italiaanse politie gebruikt is tijdens de G8 ontmoeting in Genua tegen demonstranten. Er is geen twijfel meer mogelijk dat vele demonstranten in elkaar geslagen zijn zonder reden. Bij de inval in de Diaz school in Genua waar veel mensen een slaapplek hadden, zijn 93 mensen gearresteerd van wie 52 naar het ziekenhuis zijn afgevoerd. Van deze 52 zijn er 32 voor langere tijd opgenomen. Uiteindelijk heeft slechts 1 arrestant een aanklacht gekregen, de rest is zonder aanklacht weer vrijgelaten. Ook is duidelijk geworden dat er is gemarteld op politieburoâs en in gevangenissen. Een groep vrouwen heeft 19 uur lang met haar armen omhoog moeten staan, een vrouw met een gebroken been werd ook gedwongen om te blijven staan. Mensen zijn geslagen en ge•ntimideerd, vrouwen zijn bedreigd met verkrachting en over een persoon is geŸrineerd.
De mensen die nu nog vast zitten (zoals de 25 van de straattheaterkaravaan No Borders No Nations) beschouwen wij als politieke gevangenen. De enige reden waarom zij vastzitten is om hun politieke idee‘n over migratie en neo-liberale economische globalisering. Regeringspartij Forza Italia van Berlusconi is (extreem) rechts, coalitiegenoten Lega Norte en de Allianza Nazionale zijn allebei neo-fascistische partijen die niet gediend zijn van democratisch verzet. Voorts zijn alle grote TV stations in handen van Berlusconiâs imperium waardoor onafhankelijke verslaggeving in Itali‘ niet mogelijk is.
Het geweld en de repressie in Genua tegen de G8-demonstranten is echter niet alleen ingegeven door een fascistisch politie-apparaat en regering. Het is ook de repressie die al eerder in Praag en Gšteborg is ingezet tegen het verzet tegen de neoliberale economische globalisering. We worden te sterk en daarom te gevaarlijk voor al diegenen wier macht we aantasten: multinationals, politici en topambtenaren. Wij zijn echter met miljoenen mensen, niet alleen in het Noorden, maar ook in het Zuiden, waar al veel eerder mensen bij het verzet tegen de neoliberale economische globalisering zijn omgekomen. De repressie zal ons echter niet stoppen, we gaan door met ons verzet.
Tijdens de bezetting van het Italiaanse consulaat zijn wij gestuit op een grote hoeveelheid wapens: zes messen, een brandbom met etiket Îverfverdunnerâ, zwarte schoenpoets, een bezem met steel en een pak harde puntige spaghettistelen.
Alleen al om deze reden lijkt ons een nader onderzoek nodig naar het reilen en zeilen van Italiaanse regeringsvertegenwoordigers in Nederland. Een voorlopige sluiting van het consulaat is op zijn plaats. Wij blijven dan ook tot aan onze eisen is voldaan.
Van de Italiaanse regering eisen we:
- alle politieke gevangenen onmiddellijk vrij
- een onafhankelijk onderzoek naar het politieoptreden in Genua en naar de behandeling van de arrestanten
- we ondersteunen de eis van het Genua Social Forum tot aftreden van de minister van binnenlandse zaken Scajola en de direct verantwoordelijken voor de politie inval in de Diaz-school en alle agenten die hierbij betrokken waren.
- De Italiaanse regering moet de ziekenhuiskosten en wettelijke bijstand van de arrestanten en gewonden betalen, net als kosten die verbonden zijn met de verwerking van traumaâs die demonstranten opgelopen hebben door het politiegeweld.
Van de Italiaanse consul eisen wij dat hij en vertegenwoordigers van het Italiaanse consulaat afstand nemen van het geweld en de martelingen die op demonstranten zijn toegepast en dat zij de oproep voor een onafhankelijk onderzoek ondersteunen. Bewijzen zijn er genoeg. Nemen zij geen afstand dan kunnen zij beter vertrekken uit Nederland.
Van de Nederlandse regering eisen we:
- de Nederlandse ambassadeur in Itali‘ terug te roepen als protest tegen het Italiaanse olitie-optreden
- de Italiaanse ambassadeur in Nederland op het matje te roepen voor verantwoording.
- de eis van een onafhankelijk onderzoek te steunen.
