Kort nieuws

Kleintjefeest

Binnenkort komt het vierhonderdste nummer van dit blaadje uit. Je leest het goed, vierhonderd. Vanaf 1977 elke paar weken in de bus en sinds 1997 ook op internet waar we pasgeleden de miljoenste bezoekerster langs zagen komen. Inderdaad, één miljoen! Nee, geen feest deze keer, al deed het kopje boven dit stukje anders vermoeden maar dat is alleen maar een truc om ervoor te zorgen dat je dit stukje leest. Het is overigens jaren geleden dat we een Kleintje-feestje hebben gevierd. Maar we willen iedereen gelegenheid geven ons te feliciteren middels een bijdrage in het komende Kleintje nummer 400. Je kunt natuurlijk ook je kritiek op 't Kleintje kwijt, of je ei, of je geld... Kom maar op... en als nu eens één tiende promille van alle mensen die op onze internet-site voorbij komen een betaald abonnement zou nemen op ons blaadje dan kunnen we d'r nog heel erg lang tegenaan...

nevenfuncties

Een paar jaar geleden verscheen er - tot grote ontzetting van vele leden van de rechterlijke macht een digitale lijst nevenfuncties en antecedenten van rechters en plaatsvervangend rechters. Onder die plaatsvervangend rechters zitten heel veel juristen en advocaten. Ook over deze beroepsgroep is nu een alfabetische antecedentenlijst op internet gepubliceerd. Daarin staan meer dan 28000 juristen opgesomd. Het document omvat zesduizend pagina's! Check je goedbetaalde belangenbehartiger en doe er je voordeel mee! Kijk voor de rechterlijke macht op internet-adres www.sdnl.nl/antecedenten-juristen.htm en kijk voor de juristen op www.sdnl.nl/recht-a.htm

De Vrije terug

De Vrije, het anarchistisch weekblad en tijdschrift van weleer, is teruggekeerd en wel in de vorm van een multimedium oftewel een weblog. De Vrije besteedt aandacht aan het anarchisme in de ruimste zin van het woord en bevat allerlei bijdragen die interessant zijn voor anarchisten. De Vrije biedt ruimte voor politieke en sociale kwesties maar ook voor kunst en cultuur, muziek en film, audio en video, gein en ongein, debat en discussie. De Vrije Socialist verscheen voor het eerst in 1898 als tweewekelijks blad van Ferdinand Domela Nieuwenhuis (1846-1919). Het markeerde diens overgang van het socialisme naar het anarchisme en fungeerde als spreekbuis voor de anarchistische beweging. Na zijn dood werd het blad voortgezet door Gerhard Rijnders. Vanaf de jaren zestig werd De Vrije spreekbuis van de anarchistische jongeren. Halverwege de jaren negentig werd de uitgave van het tijdschrift na vele wisselingen in de redactie gestaakt. De Vrije is op zoek naar webloggers, mensen die een deel van de berichtgeving voor hun rekening willen nemen. Ervaring is niet vereist, de techniek is tamelijk eenvoudig te hanteren. Ook tips voor interessante webpagina's om aandacht aan te besteden zijn van harte welkom! En De Vrije wil natuurlijk graag vermeld worden op andere webstekken om bekend te worden en het bezoek aan de site te bevorderen. Kortom dat De Vrije een aanwinst mag zijn voor de anarchistische beweging in een tijd waarin het digitale verkeer steeds meer toeneemt terwijl het aantal bladen (altijd het communicatie- en bindmiddel van de beweging geweest) juist steeds verder afneemt. Léééést en werkt met De Vrije! De website is te bereiken via www.devrije.nl en correspondentie verloopt via Dit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken.

Hugo Gijsels is dood

Op 27 december afgelopen jaar overleed Hugo Gijsels, auteur van verschillende boeken ondermeer over het Vlaams Blok. Gijsels is op 54-jarige leeftijd overleden aan een hartinfarct. Hij kampte reeds enkele jaren met gezondheidsproblemen. Als journalist was Gijsels betrokken bij heel wat controversiële artikelen en reportages. Als gedreven en geëngageerde journalist trok hij ten strijde tegen het Vlaams Blok en tegen extreem-rechtse politici als Paul van den Boeynants. Gijsels schreef ook een boek over de Bende van Nijvel, een groepering die terreur zaaide in België midden jaren tachtig. Wat ons vooral zal bijblijven, is het werk van Hugo Gijsels over extreem-rechts. In de jaren 1980 was hij de drijvende kracht achter het tijdschrift 'Halt' waarin tal van interessante achtergrondartikels verschenen over extreem-rechts in België en op internationaal vlak. Vanaf eind jaren tachtig tot midden jaren negentig was hij zowat de enige auteur die op basis van grondig opzoekingswerk materiaal publiceerde over het Vlaams Blok. Zijn bekendste boek, "Het Vlaams Blok", verscheen vlak na de eerste nationale verkiezingsdoorbraak van het Blok in 1991. Gijsels had na de lokale verkiezingsdoorbraak van het Blok bij de gemeenteraadsverkiezingen van 1988 in Antwerpen systematisch onderzoek verricht naar die partij. Na Zwarte Zondag (24 november 1991, de eerste nationale verkiezingsdoorbraak van het Blok) waren veel jongeren en arbeiders geschokt over de verkiezingsuitslag van extreem-rechts. Wanneer na zwarte zondag duizenden jongeren op straat komen om te protesteren tegen het Blok, begint ook de zoektocht naar een beter begrip en vooral naar een politiek alternatief. Dat beter begrip van het Blok hebben velen kunnen ontwikkelen op basis van het werk van Hugo Gijsels die op deze manier, wellicht onbewust, een grote groep jongeren tot een engagement tegen racisme heeft aangezet. Vanaf 1991 werd meer onderzoek gedaan naar extreem-rechts en verschenen ook tal van andere interessante werken over het Vlaams Blok en extreem-rechts in Europa. Sommigen hadden heel wat kritiek op de methode van Gijsels, het feit dat hij niet wetenschappelijk genoeg te werk zou gaan, te snel conclusies trok ... Dat kan allemaal best zijn, maar Gijsels is en blijft een pionier die met zijn materiaal de anti-racistische beweging enorm versterkt heeft en dat is de reden waarom wij respect hebben voor Hugo Gijsels (kijk op internetadres hugo-gijsels.skynetblogs.be)

u heeft gelijk

(naar aanleiding van het artikel 'Nederlandse democratie' van Geert Theunisse uit het vorige Kleintje): "Meneer Theunisse, uw verhaal kan ik me zo goed voorstellen. De Nederlandse staatsvorm is meer een administratocratie. Er wordt heel veel vastgelegd en gedaan maar de overheidsdienaar heeft meestal (altijd) gelijk, ook als hij/zij geen gelijk heeft. De andere oplossing is dat de overheid niet antwoordt op ingediende bezwaren. Ambtenaren zijn dan zelf ook de weg kwijt, maar ten principale krijgt de burger geen gelijk. Daar kunnen ze niet aan beginnen. Dan zeggen ze gewoon dat ze de brief al hebben verzonden of dat die bij de typekamer ligt om verzonden te worden. Uw verhaal past bij mijn ervaringen. In het geval dat de zaak wel wettelijk en bureaucratisch geregeld is, de wet Mulder voor onterechte boetes die je ook altijd moet betalen, blijft de overheid ook een rond archief. Je protesten verdwijnen in een bodemloze put. En de politici, ze leuteren verder en acteren vreselijk dapper. Met vriendelijke groet, Johan Horeman"

mediacratie

Het liberaal ideaal dat ieder individueel mens zich van zijn of haar verstand kan bedienen, is weliswaar geworteld in de Verlichting, maar maakt de VVD nog niet tot "partij van de verlichting". Met deze op grootspraak berustende aanspraak slaat VVD-Tweede-Kamerlid Ayaan Hirsi Ali, daarbij gesteund door de VVD-top, de plank finaal mis. Wat de spraakmakende VVD-politica en de haar steunende VVD-prominenten namelijk niet inzien, is dat het universele proces van Verlichting of Bewustwording nog steeds gaande is. De vraag is alleen in welk "politiek-stadium" dit alomvattende proces zich anno 2005 bevindt. Vrij vertaald is dit te karakteriseren als "plat secularisme". Een politieke overgangsfase waar de VVD model voor staat, getuige het feit dat in deze partij geen plaats is voor metafysische noch voor gelovige opvattingen. Een ernstige misvatting, omdat wij sinds mensenheugenis juist hieraan onze hoge - het dorre verstand te boven gaande(!) - hoge idealen ontlenen. Helaas hebben onze VVD-kopstukken daar geen enkele boodschap aan. Vandaar dat zij niets moeten hebben van vrije of libertaire gedachten over de politieke vertaling van een nieuwe hemel en een nieuwe aarde, de socialistische heilstaat of het VN-ideaal van een vredelievende wereld. Steekhoudende discussies daarover passen eenvoudig niet in de VVD-visie op de werkelijkheid en zullen dan ook als politiek irrelevant (want politiek onhaalbaar!) op gemakzuchtige wijze misprijzend terzijde worden geschoven door het elitaire VVD-kamp. Ten onrechte, omdat de werkelijkheid nog steeds wordt bepaald door het proces van Verlichting of Bewustwording, dat - als evolutionair proces - nu eenmaal niet persoons- of partijgebonden en daardoor niet te stuiten is. Het plat secularisme - en daarmee de VVD - zal dan ook op zeker moment haar politieke tijd hebben gehad, met alle implicaties van dien betreffende de eindigheid van ons partijpolitiek bestel. De eindigheid die (uitgaande van de opbouwende richting die uit de evolutie is te distilleren) verwijst naar een politieke doorbraak die perspectief biedt. In het licht van deze hoopgevende niet te ontlopen politieke mutatie, wordt het dan ook tijd dat wij de onhoudbaarheid van onze gewelddadige polariserende partijpolitiek onder ogen gaan zien, ofwel is het geboden dat het breed gedragen geloof in ons partijpolitiek bestel in alle vrijheid openlijk ter discussie wordt gesteld. Uiteraard ten gunste van een zuiver democratisch bestel, met een daaraan gekoppeld beleid "van, voor en door het volk". Via een Brede Maatschappelijke Discussie (BMD) en met behulp van onze ongeëvenaarde informatie en communicatie technologie (ICT), moet dit baanbrekende proces snel en effectief in gang gezet kunnen worden. Een diep ingrijpend maatschappelijk proces dat het geloof in ons partijpolitieke conflictmodel moet vervangen door het geloof in een harmoniemodel dat boven de partijen staat. Een zuiver democratisch model, dat de onontbeerlijke basis vormt voor de creatie van een dito democratisch beleid als product van collectief leiderschap. In feite kan dit vruchtbare (want gedekt en gedragen door "alle" partijen) lange termijn beleid worden gezien als de concretisering van de oproep "om de handen ineen te slaan", die rapper Ali B. deed in zijn reactie op de moord op Theo van Gogh. Wel beschouwd moet ieder weldenkend mens kunnen instemmen met deze broodnodige BMD, omdat zij voor niemand - van welke levensbeschouwelijke gezindte en/of politieke gezindheid dan ook - een bedreiging vormt. Haar doel is immers de creatie van een politiek harmoniemodel met een daaraan gekoppeld consensus beleid, dat staat voor het algemeen belang! Een overkoepelend beleid waarin iedereen zich moet kunnen vinden, omdat niemand tekort wordt gedaan. Letterlijk noch figuurlijk. Kortom, de democratie in optima forma. Het ultieme politieke doel, dat ons niet alleen in staat stelt de grote problemen van onze tijd - met name het diabolische terrorisme - adequaat (want gezamenlijk!) aan te pakken, maar ook recht doet aan de alom (zowel bij jong en oud, autochtoon en allochtoon, gelovige en niet-gelovige) aanwezige behoefte aan solidariteit en saamhorigheid. Het spreekt voor zich, dat bij de realisatie van één en ander een cruciale rol is weggelegd voor de media. Sterker, het op de rails zetten van de BMD maakt de weg vrij voor de creatie van de mediacratie, als enig bruikbaar alternatief voor de falende parlementaire democratie. In feite vormt de mediacratie dan ook het doel van de politieke Verlichting of Bewustwording, ofwel het eindpunt van democratiseringsproces. De ware democratische samenleving waarin het beleid niet langer wordt gemaakt in de beslotenheid van Haagse torentjes en achterkamertjes of in de gefingeerde openheid van de Haagse wandelgangen, maar voor het rauwe alziende oog van de tv-camera. Voor de publieke omroep ligt hier dan ook een schone democratische taak weggelegd. Het oppikken en invullen daarvan zal geen eenvoudige klus zijn, maar is desondanks alleszins te realiseren. Ervan uitgaande dat er in onze mondige wereld zo langzamerhand genoeg capabele lieden rondlopen, begiftigd met voldoende denk- en verbeeldings- en overtuigingskracht, om die ideële uitdaging op humane of passende wijze (dus zonder verbaal en fysiek geweld, ofwel beschaafd!) waar te maken. (Wouter ter Heide)

Gristelijk fundamentalisme

In de VS zijn de boeken van T. LaHaye en J. Jenkins flinke bestsellers, sommige zijn verfilmd tot een TV serie. Van hun "Left Behind" serie zijn inmiddels meer dan 50 miljoen exemplaren verkocht. In twaalf delen beschrijven zij de apocalyps, de antigrist en de terugkeer van Jesus. De boeken zijn gebaseerd op een interpretatie van LaHaye van het verloop van het einde der tijden, waarin de gelovigen (christenen uiteraard), naar de hemel worden weggevoerd, er een zeven-jarige oorlog uitbreekt tussen goed en kwaad en uiteindelijk Christus terugkeert op aarde. Vanuit de hemel kunnen de gelovigen ondertussen bekijken (vermoedelijk via Fox News) wat er op aarde gebeurt en hoe de achterblijvers worden gedompeld in ellende en kwellingen.
Voor veel gristenen zijn deze romans een letterlijke bijbelse waarheid, een draaiboek vol voorspellingen over het verloop van het einde der tijden. Helaas voor hen, baseert LaHaye zijn verhalen op een vroeg 19e eeuwse interpretatie van één van de boeken uit de bijbel. De bron is een visioen van een schots meisje uit 1830, dat later door een engelse prediker, John Nelson Darby werd omgevormd tot een draaiboek. Darby geloofde dat de menselijke geschiedenis in 7 fasen was verdeeld. De zevende en laatste fase zou beginnen met een periode van rampspoed en ellende die zeven jaar zou duren, gevolgd door Armageddon en de wederkomst van gristus. In Engeland hebben de opvattingen van Darby weinig handen op elkaar gekregen, zijn volgelingen, de "Exclusive Brethren", bleven beperkt van omvang en invloed. Hoe anders lag en ligt dat in de VS, daar wordt het vereenzelvigd met de doctrine van de "rapture", zeg maar de ten hemelvoering van de gelovigen, voordat de ellende toeslaat. Dit wordt hen bespaard.

De invloed van fundamentalistische gristelijke opvattingen op de Amerikaanse politiek is niet gering. Na de herverkiezing van Bush verplaatst die invloed zich naar het alledaagse leven. Eén van de thema's is: "bescherming van het huwelijk". Pardon, bescherming van wat? Ja, het huwelijk moet beschermd worden tegen aanslagen, zoals het homo-huwelijk. Maar dat is niet alles, de volgende thema's in dit verband: bestrijding van ongehuwd samenwonen, van echtscheiding en als absolute topper: bestrijding van kinderloosheid. Wat de Amerikaanse buitenlandse politiek betreft heeft de omvang en impact van het gristelijk zionisme wel minder prettige politieke gevolgen. Immers, volgens die uitleg moet het joodse volk weer de beschikking hebben over het gehele gebied dat in de Bijbel genoemd wordt (sommigen voegen daar delen van Irak aan toe); daarna kan de tempel herbouwd worden (op die plaats staat nu een moskee) en dan kan Jezus terugkeren. Vandaar de steun van allerlei gristelijke secten en stromingen voor het behoud van de staat Israël en voor de Israëlische politiek van nederzettingen en gebiedsuitbreiding.
Eén onderdeel van het gedachtengoed van Darby krijgt echter wat minder aandacht, volgens Darby hadden de joden gristus afgewezen en zo een streep door het draaiboek gehaald, ze moesten eerst bekeerd worden tot het gristendom, pas dan zou alles weer volgens het draaiboek verlopen.

gezocht

Voor het Kleintje-archief zoeken we een aantal nummers van de EIR Executive Intelligence Review. Het gaat om de volgende nummers:
jaargang 1995 Vol 22, nr. 1/29
jaargang 1996 Vol 23, nr. 2
jaargang 1997 Vol 24, nr. 18,20,21,23, 41 t/m 50
jaargang 2001 Vol 28, nr. 23
jaargang 2002 Vol 29, nr. 44 t/m50
jaargang 2003 Vol 30, de gehele jaargang
jaargang 2004 Vol 31, de gehele jaargang.

Dit artikel is verschenen in Kleintje Muurkrant nr 399, 4 februari 2005