Overheid subsidieert misdaad
Een goeie vriend van mij maakte bezwaar tegen het woord "misdaad". Hij zegt mij dat ik wel het grootste gelijk van de wereld heb, het kan bewijzen en verduidelijken, maar dat de argeloze lezer dat doodgewoon niet zal kunnen en willen "geloven". De keiharde werkelijkheid is soms te schokkend om te aanvaarden. Ik gebruik dus het woord "misdaad" volkomen terecht. Want gesubsidieerde chemische genocide "is misdaad".
door Ad van Rooij
Wat is het geval? De ministers van VROM en EZ subsidiëren al ruim tien jaar de georganiseerde misdaad en minister president Wim Kok zorgt ervoor dat mijn aangifte daartegen al zeven jaar lang buiten behandeling wordt gehouden. Ombudsman mr. R. Fernhout heeft hiernaar een onderzoek ingesteld. De resultaten van dat onderzoek laten nog op zich wachten.
In 1989 heeft de Gebr. van Aarle B.V. met steun van Ed Nijpels -als minister van VROM- temidden van burgerwoningen in het kritische Dommeldalgebied van Sint Oedenrode zonder de vereiste vergunningen een post-Seveso bedrijf mogen oprichten, zonder een daarvoor vereist extern veiligheidsrapport en zonder een vereist rampenbestrijdingsplan. Hiermee krijgt dit kwetsbare gebied al ruim 10 jaar niet de wettelijk opgelegde bescherming tegen een mogelijke chemische ramp van een omvang als die in Seveso (Italië).
Onder verantwoordelijkheid van Ed Nijpels, als voormalig minister van VROM, heeft Hickson Garantor B.V. te Nijmegen sterk arseenzuur en chroomtrioxide bevattend gevaarlijk afval van de metaalindustrie en ertssmelterijen (Billiton/Shell) om mogen zetten in het bestrijdingsmiddel Superwolmanzout-Co. Dit door een al dan niet bewust aangebrachte tekortkoming in de bestrijdingsmiddelenwet. Op deze wijze brengt
Hickson Garantor B.V. via dekmantelbedrijf Gebr. van Aarle B.V. jaarlijks zo'n 7000 kilogram arseenzuur en 10.000 kilogram chroomtrioxide op ongecontroleerde wijze in water, bodem en lucht. Dit zijn zwarte lijststoffen. Het op enige manier in het milieu brengen van deze gifstoffen is in strijd met Europese richtlijnen en verordeningen.
Dit gebeurt nog steeds, ondanks het feit dat toen al bekend was dat zwarte-lijststoffen zo gevaarlijk zijn voor mens, dier en milieu dat ze in internationaal verband via een maximale brongerichte aanpak met de best bestaande techniek uit het milieu moeten worden geweerd.
Zoals bij de Gebr. van Aarle B.V. werden er ook elders in Nederland in kwetsbare natuurgebieden diverse houtimpregneerbedrijven opgericht, veelal met milieusubsidie van het ministerie van VROM. De betreffende locaties zijn nu allemaal sterk verontreinigd met zware metalen als arseen, chroom, koper.
Op 18 januari 1996 wordt in Bunnik de Naamloze Vennootschap Garantie en Zekerstelling in de Bouw N.V. opgericht, met als directeur G. Blankendaal. Per 1 oktober 1996 wordt drs. E. Nijpels daar benoemd tot adviseur en voorzitter van de Technische Raad. De Naamloze Vennootschap Garantie en Zekerstelling in de Bouw N.V. (G.Z.B.) krijgt milieusubsidie van het ministerie van VROM voor herziening van de beoordelingsrichtlijnen voor houtverduurzaming onder vacuüm en druk (BRL 0601/03). Hiervoor wordt een begeleidingscommissie in het leven geroepen met G. Blankendaal als voorzitter. Opvallend hierbij is dat de kleine voorbereidingscommissie die de voorstellen moesten uitwerken was samengesteld uit vertegenwoordigers van de Hickson-groep danwel van bedrijven die met het Superwolmanzout-Co van Hickson Garantor hun hout impregneren.
Op 12 december 1995 heeft voormalig staatssecretaris Tommel van VROM de tijdelijke stimuleringsregeling duurzaam bouwen vastgesteld (MG-95-34). Daarin is besloten dat consumenten die verduurzaamd hout in de bouw toepassen, dat volgens het KOMO-productiecertificaat houtverduurzaming onder vacuüm en druk (BRL 0601/03) is verduurzaamd, daarvoor 25 tot 75 procent milieusubsidie krijgen.
Op 29 oktober 1996 is in de diverse streekgewesten in Nederland bij verordening "tijdelijke stimulering duurzaam bouwen' dit wettelijk geregeld. Het gebruik van met arseen en chroom VI verduurzaamd hout in de bouw wordt (werd) hiermee door ons ministerie van VROM zwaar gesubsidieerd. Zo zwaar zelfs dat het veel goedkoper is dan niet geïmpregneerd hout.
Met arseen en chroom VI verduurzaamd hout dat vrijkomt als bouw- en sloopafval wordt door ons ministerie van VROM uitgezonderd als gevaarlijk afval. Dit ondanks het feit dat het de grens van gevaarlijk afval 40 tot 100 maal te boven gaat. Ons ministerie van VROM handelt hiermee in ernstige mate in strijd diverse Europese richtlijnen. Het betreffende bouw- en sloopafval wordt door houtshredderinstallaties vermalen tot houtspaanders en vervolgens voor de productie van (gif)groene stroom opgestookt. Door drs. E. Nijpels -als voormalig voorzitter van het Wereld Natuur Fonds- werd reclame gemaakt voor het gebruik van groene stroom als zijnde goed voor het behoud van de natuur. Noch Nijpels, noch VROM, noch de milieubewegingen vroegen zich af WAAR het onbrandbare zwaar kankerverwekkende gif dan wel bleef...! Dit heeft ertoe geleid dat energiegigant Essent in haar promotiefolders samen met het Wereld Natuur Fonds (WNF) groene stroom aanprijzen, dat gemaakt wordt met het opstoken van biomassa, ofwel giftig hout endergelijjke. Zo heeft de vanuit de politiek georganiseerde milieumisdaad het WNF weten in te palmen.
Onder voorzitterschap van de huidige minister van VROM Jan Pronk is het Kyoto-protocol tot stand gebracht en ondertekend. Parallel daaraan heeft milieuminister Pronk het landelijk afvalbeheerplan (LAP) vastgesteld waarin het met koper, chroom en arseen geïmpregneerde hout wordt uitgezonderd als gevaarlijk afval en 'biomassa' wordt genoemd. In dit kader is het goed te weten dat op 7 juni 2002 Eurocommissaris Wallström namens de Europese Commissie meerdere vragen van Europarlementslid Alexander de Roo (Groen Links) heeft beantwoord. Als antwoord heeft ze ondermeer gegeven; "daarnaast kan opgemerkt worden dat afval van met koper, chroom en arseen behandeld hout als gevaarlijk afval wordt ingedeeld en dat bij het verwijderen daarvan derhalve moet worden voldaan aan de voorschriften van richtlijn 91/689/EEG van de Raad van 12 december 1991 betreffende gevaarlijke afvalstoffen". Met het vaststellen van het landelijk afvalbeheerplan heeft milieuminister Jan Pronk nieuwe Nederlandse wetgeving weten te realiseren in strijd met genoemde beslissing van de Europese Commissie en onderliggende EU-richtlijn 91/689/EEG.
Toekomstig gerechtelijke procedures daartegen zullen altijd worden verloren omdat onze Raad van State als politieke rechtbank de bezwaren steeds zal toetsen aan het LAP. Hiermee heeft de georganiseerde misdaad haar toekomst veilig weten te stellen. Daarbij kunnen zij de komende 10 jaar rekenen op miljarden euro's aan (dump- en lozing-) subsidie in de vorm van terugbetaling REB-belasting voor de opwekking van 'groene stroom' uit gevaarlijk afval. Dat hiermee geheel Nederland wordt vergiftigd met de kankerverwekkende stoffen als arseen, chroom VI, kwik, nikkel, dioxines etc. wordt verzwegen; ook door de media. Zie hiervoor mijn bij brief van 18 juni 2002 bij Gedeputeerde Staten van Limburg ingediende zienswijzen tegen de bijstook van deze biomassa (gevaarlijk afval) in de naar kroonprins Willem Alexander genoemde electriciteitscentrale van NUON te Buggenum
(www.sdnl.nl/ekc-gs66.htm)
Het in behandeling nemen van mijn aangifte d.d. 1 oktober 1995 tegen houtimpregneerbedrijf Gebr. van Aarle B.V., en daarmee tegen de hierboven beschreven misdaad, heeft minister president Wim Kok persoonlijk zeven jaar lang weten tegen te houden. Daartegen heb ik mij beklaagd bij de Nationale Ombudsman mr. R. Fernhout. Bij brief van 18 april 2002 heeft de heer Fernhout mij laten weten dat hij mijn klacht heeft voorgelegd aan de minister van Algemene Zaken Wim Kok en dat aan hem is verzocht om daarop binnen vier weken te reageren. Heden zijn die vier weken al vijf weken verstreken zonder dat Wim Kok daarop heeft gereageerd. Hiermee is duidelijk geworden dat huidig minister president zich ook niet wenst te binden aan de Wet op de Nationale Ombudsman. Wie tikt Wim Kok hiervoor op de vingers? Welke landelijke krant mag hierover schrijven?
(Ad van Rooij is milieu- en veiligheidskundige en betrokken bij het Ecologisch Kennis Centrum B.V. te Sint Oedenrode)
Dit artikel is verschenen in Kleintje Muurkrant nr 369, 12 juli 2002