Dagelijks brood

Sinds bisschop Muskens is er weer leven in de bakkerij. Als het erop aankomt, zoworden zijn woorden enigszins vertekend samengevat, mag een werkloze een broodstelen om de honger te stillen. Het is lang geleden dat er vanuit de kerk nogzulke mooie geluiden te beluisteren vielen.
Maar wat gebeurt er vervolgens? Vanuit de hoek van directverantwoordelijken voor de tot stelen nopende armoede - de paarse politici -worden er direct driftig pogingen ondernomen deze nieuwe Sinterklaas van dearmen spreekwoordelijk te kruisigen.
Het pleidooi van Bolkestein laten we maar even buiten beschouwing; diesolliciteert immers al jarenlang naar een Janmaat-status. Negeren dus, die gek.Interessanter is het verweer van Kok tegen Muskens' indirecte aanval op Paars.Waar Bolk opnieuw bewijst lak te hebben aan de arme kant van Nederland, durftKok het aan met Muskens te wedijveren om de status van Grote Armenvriend. Want,beweert de Partij van de Armen-voorman, de bisschop heeft de minima beledigddoor hen in verband te brengen met diefstal. Geen enkele journalist leek nog teweten dat tijdens Koks premierschap de werklozen zo ongeveer synoniem zijngesteld aan uitkeringsfraudeurs en parasiteurs. Tal van "onderzoeken"die steevast de voorpagina's van de kranten haalden, wezen uit dat hetpercentage fraudeurs de hoogte van een flatgebouw had. Later werden dieresultaten weliswaar vaak weer herroepen of afgezwakt, maar dat gebeurde dan inkleine stukjes op pagina 3 van de ochtendbladen. Koks doel was dan ook bereikt:een draagvlak creëren voor verder snoeien op de sociale zekerheid. En wiede gesnoeide uitkering behouden mag, moet er dan ook maar iets voor doen ook. Determ "verplicht vrijwilligerswerk" was, hoewel een contradictio interminis, geboren.
Daarna kon Kok aan de slag en de voorlopige resultaten daarvan zijn bekend(en hij is nog niet eens klaar...): het klimaat in Nederland is er voor de armenSiberisch op geworden. De Kleintje-lezers hoef ik de diverse draconischemaatregelen vermoedelijk niet voor te kauwen.

Zo was het allemaal nog een tijd voortgegaan als die bisschoppelijkekanttekening niet was geplaatst in de marges van de halleluja juichendeTroonrede. Muskens zei iets wat wij armen ook allemaal veelvuldig verzuchten.Maar wanneer een bisschop iets verstandigs zegt is dat uiteraard nieuws. Datheeft zich namelijk al heel lang niet meer voorgedaan.
Tijd voor Kok om te proberen de lof die Muskens ten deel viel naar zichzelftoe te trekken. Niet alleen deed hij dat door bovenstaande onzin te verkopen;hij haalde nog een woordtruc uit de hoge hoed. Vroeger, zo zei onze Wim opvertrouwelijke toon, waren ze in huize Kok ook arm! En trots dat ze desondankswaren!
Soortgelijk gebral vertelt Wim ook altijd rond verkiezingstijd. Danhoor je hem opeens praten over zijn gehandicapte zoon en lijkt het net een echtmens. Je zou er bijna van vergeten wat er onder Koks aanvoering zoal tegen degehandicapten ondernomen wordt. En tegen de armen, want dat is waar het hier omgaat. Of ze bij Kok thuis arm waren interesseert me geen moer. Het heeft nietste maken met wat hij nu doet. Kok heeft zich kennelijk eerder tegen zijn "bescheidenafkomst" afgezet in plaats van die te cultiveren, want via Nijenrode - waarje trouwens echt niet opkomt wanneer je pa vuilnisman is - werkte hij zich opnaar de hoogste regionen van de loonschaal. Kok is rijk en verdient zijnvorstelijke salaris onder andere met het duperen van de armen. Soms heet het datwe aan de EMU-norm moeten voldoen, soms heet het dat we de internationaleconcurrentieslag niet mogen verliezen. We mogen de boot niet missen en laten dearmen daarom zwemmen.

Muskens heeft, indirect maar zeer terecht, zijn pijlen op Kok gericht. Met dedebatteertrucs die we van politici gewend zijn (maar die we blijkbaar nog steedsniet goed doorzien?) doet Kok pogingen de bal terug naar Muskens te kaatsen. Ikpleit ervoor het projectiel weer terug in zijn juiste baan te leiden - en dat isrichting Kok. Kok beledigt de armen. Kok besteelt de armen. Ik, als onvrijwilligtrouw lid van het Nederlandse armenlegioen, voel mij volstrekt niet beledigddoor Muskens. Muskens heeft niet gezegd dat ik een dief ben, maar dat ik redenheb te stelen. En ik kan niet anders dan dat beamen en toejuichen. Het werdgdvrdmm (sorry, bisschop) wel eens tijd ook. Pas nog werd bekend dat zo'n 20duizend gezinnen zich slechts zeer onregelmatig nog warm eten kunnenveroorloven. Daar had de bisschop vermoedelijk niet eens aan gedacht,waarschijnlijk vanwege dat "geef ons heden ons dagelijks brood" uithet standaardgebed voor katholieken. Alleen brood eten is echter niet genoeg, endus is alleen brood stelen dat evenmin. Ik zie dan ook uit naar tips van lezersover hoe ik een flink bord warm eten onder mijn jas geschoven krijg.

Machteld Zevenier (Vught)

Dit artikel is verschenen in Kleintje Muurkrant nr 302, oktober 1996