Kort nieuws
de paus is ook al tegen new age
In november aanstaande komt er weer een zogeheten encycliek van de paus uit. Het opperhoofd der rooms-katholieken doet een duit in het zakje om de groeiende invloed van de new age het hoofd te bieden. Dit alles vanuit een zeer welbegrepen eigenbelang, de vrije markt der religies: het neoliberalisme dringt overal door. De katholieke paus is bevreesd voor de omvang van z'n kudde, de contributie loopt terug, jonge priesters zijn steeds moeilijker te vinden. Nogal vervelend voor hem dat die new age volle zalen (en geldbuidels) trekt; vandaar de nieuwe encycliek...
uitkeringstrekkers
Wat een verschrikkelijk misselijk stuk over de soos/wet boete en maatregelen bezwaarschriften etcetera (zie vorig Kleintje). Walgelijk gewoon, wat een opruiende toon, waarom proberen jullie de mensen niet aan te sporen om te voldoen aan hun verplichtingen en om een baan te zoeken in plaats van te blijven teren op de gemeenschapsgelden en te blijven schoppen naar de sociale-dienstambtenaren. Ik weet één ding zeker: jullie snappen er zelf geen moer van, jullie willen alleen de zaak opheffen, wat een bull shit. Laat me raden, dit "krantje" wordt zeker ook geschreven door uitkeringstrekkers!?
Marijke van Kampen
konfrontatie is virtueel verhuisd
Sinds kort zijn alle tot nu toe verschenen artikelen uit de digitale Konfrontatie (en binnenkort trouwens ook alle artikelen uit de eerder verschenen papieren jaargangen) te raadplegen op het internetadres http://www.stelling.nl/konfront - inderdaad - vlakbij het digitale Kleintje (http://www.stelling.nl/kleintje)! Je kunt nu op internet gebruik maken van een gemeenschappelijke zoekmachine om tegelijkertijd in het archief van Konfrontatie en het Kleintje te zoeken, wauw! Stuur een emeeltje naar
circusdieren
Hierbij wil ik u mededelen dat ook de activisten geen lieverdjes zijn (zie artikel over circusdieren in Kleintje 321, dat overigens door Toos Jeurissen was geschreven, dat waren we vergeten erbij te zetten). Wij beschikken over videobeelden waarop te zien is hoe leden van "Gaia" een hot dog kraam kort en klein slaan, vechtpartijen uitlokken met circusmedewerkers en zich schuldig maken aan allerlei vormen van vandalisme: ruiten van woonwagens ingooien, met een mes tentzeil stuksnijden, zelfs een poging tot brandstichting hebben we op video, met een molotov cocktail nog wel. Wij noemen zo iets huisvredebreuk, anarchie en vandalisme. Bovendien hebben we een Gaia-lid op heterdaad betrapt terwijl hij straalbezopen een emmer water over het hoofd van een van onze leeuwen gooide, en vervolgens emmer en al tegen de kooi gooide. Bovendien, denkt u werkelijk dat alle dierentemmers beulen zijn? Had u onze temster eens moeten zien terwijl ze een leeuwenwelp de fles gaf. En denkt u dat dieren die hun temmer haten, te vertrouwen zijn? Een olifant vergeet niets, en een leeuw wacht gewoon zijn tijd af. Chipperfield? Die is aangevallen en leverde het bewijs. Het wordt tijd dat er gewoon eens het kaf van het koren gescheiden wordt. En dit zowel bij circussen als activisten, want zuiplappen zijn die titel niet waard. Wij zullen in ieder geval hardhandig terugslaan tegen activisten die het met geweld willen komen proberen, maar we zullen nooit de eerste steen werpen.
Michael
(circus Rose Marie Malter)
reacties eventueel via e-mailadres:
links en new age
Geachte redactie, het artikel van Eric Krebbers (zie vorig Kleintje) is zeker interessant. Hij constateert een vergaande vermenging van radicaal-links met de new age. Het was mij ook al opgevallen dat ik geen actievoerder of -ster kan spreken zonder geconfronteerd te worden met zweverigheid variërend van astrologie tot en met UFO-ontvoeringen. Maar wat is new age precies? Het is een verzamelnaam voor een gigantische mikmak aan bijgeloof. Het is een wereld aan rare informatie waar mensen vanzelf in gaan geloven als ze er maar genoeg van naar binnen lepelen. En denk maar niet dat de main-streamwereld zich iets aantrekt van dit gebazel. Daarmee is het inderdaad het failliet van je radicaal-linkse beweging. En dat is nog maar een van de vele bezwaren van de new age. Neem nou de geldklopperij die er plaatsvindt over de ruggen van zieke mensen, op zoek naar behandelmethoden. Wie kan dit tegenhouden, wie doet er iets aan? Het lijkt wel of het alleen maar erger wordt omdat er geen tegengas wordt gegeven.
Gabriël van Leeuwen
Geen ruimte voor fascisten!
Kom tegen de fascistische organisatie Voorpost protesteren, 5 juli, 11:00 uur, Markt, Delft, Demonstratie, Manifestatie
Op 5 juli 1998 wil de fascistische organisatie Voorpost een "Willem van Oranje-herdenking" houden in Delft. Net als vorige jaren wil men in de Nieuwe Kerk in Delft bijeenkomen. In 1997 laste Voorpost de herdenking onder druk van antifascisten af, maar kwamen er toch diverse rechts-extremisten in de kerk om de herdenking door te zetten. Onder hen waren verschillende actieve leden van de CD en de Volksnationalisten Nederland. In maart van dit jaar hield Voorpost een succesvolle bijeenkomst. Hier sprak Vlaams-Blokvoorman Philip de Winter zijn Nederlandse geestverwanten toe en wenste ze veel succes met de ingeslagen koers. Voorpost wil haar extreem-rechtse achterban intellectuele bagage meegeven door op scholing- en vormingsbijeenkomsten in allerlei extreem-rechtse theorieën te onderwijzen. Ook wil men een "heel-Nederlands cultuurbewustzijn" creëren. Dit gebeurt onder andere door herdenkingen van figuren die belangrijk zijn in de Nederlandse geschiedenis, waaronder Willem van Oranje. Het kader van Voorpost in Nederland wordt vrijwel geheel gevormd door figuren die voorheen prominent in de CP'86 actief waren. Top-Voorposters zoals Marcel Rüter en Tim Mudde vormden tot eind 1996 de ruggengraat van het hoofdbestuur van de CP'86. Na allerlei tegenslagen wil men nu met Voorpost een groep "intelligente" rechts-extremisten opleiden die over een aantal jaren een nieuw offensief moeten gaan voeren om extreem-rechts een rol van betekenis te geven in Nederland. Deze strategie is in de jaren zeventig in Frankrijk succesvol gebleken en leidde tot het huidige succes van het Front National van Jean-Marie le Pen. Om te voorkomen dat dit in Nederland ook gaat gebeuren moet voor iedereen duidelijk worden dat Voorpost een fascistische organisatie is. Wanneer Voorpost als geaccepteerde organisatie kan fungeren kunnen zij hun invloed vergroten. Dit zullen zij onder andere doen door de dialoog aan te gaan met gewoon rechts. Dit moeten wij voorkomen. Strijdt mee tegen extreem-rechts, Weg met Voorpost!
(AFA, 030.2314596, Postbus 2884, 3500 GW, Utrecht)
sociale dienst en privacy - deel 1
In juli 1997 heb ik voor een heronderzoek van de bijstand mijn girale uitgaven onleesbaar gemaakt. Daarop zette de Haagse sociale dienst mijn uitkering tijdelijk stop. Dat heeft drie maanden geduurd. Dat was extra vervelend omdat ik net aan het verhuizen was. Daarna werden de drie maanden uitbetaald en werd de uitkering definitief stopgezet. Reden: onleesbare giro-uitgaven. Ik heb bezwaar gemaakt via de procedure. Daarna vroeg ik opnieuw een uitkering aan bij een ander wijkkantoor. (Ik ben toch verhuisd.) Bij die aanvraag heb ik ook niet alle girogegevens laten zien, en de uitkering werd wel toegekend. Inmiddels had ik de Haagse Ombudsman ingeschakeld en een klacht ingediend bij de Registratiekamer. De Registratiekamer heeft het Haagse College van B & W per brief dd 17-12-97 verzocht om "het beleid of de uitvoeringspraktijk" te herzien. Nu, vele maanden later, heeft mijn bezwaar tegen de stopzetting succes gehad, het bezwaar is toegewezen. En toen moest ik alweer komen voor een nieuw heronderzoek. Ditmaal liet ik de ambtenaar alle giroafschriften zien, niet eens afgeplakt. Maar ik gaf de giroafschriften niet uit handen, zodat de ambtenaar geen kopieën kon maken. De ambtenaar waarschuwde dat zulks gevolgen voor de uitkering kon hebben. Inderdaad lag er twee dagen later een mededeling in de bus: de uitkering over de maand mei werd niet uitbetaald, wegens het niet verstrekken van bewijsmateriaal. Opnieuw beantwoordde ik deze botte mededeling met een epistel waarin ik wees op het tut nu toe volstrekt idiote gedrag van de dienst, met afschriften aan wederom de Registratiekamer en de Ombudsman. Deze keer was het de Ombudsman die reageerde, en snel ook. Binnen twee dagen werd ik door de Ombudsman (in Den Haag een vrouw overigens) gebeld met de mededeling dat de uitkering zou worden hersteld. En dat is inderdaad gebeurd. Het probleem bleek te schuilen in een werkinstructie die ondertussen aangepast had moeten zijn, maar nog niet was. Maar nu vast wel is... Geen kopieën meer! Moraal van het verhaal: geef je giroadministratie niet uit handen.
Frank
sociale dienst en privacy - deel 2
Naar aanleiding van de discussie over het girogluren het volgende. In Amsterdam heeft men naar aanleiding van de uitspraak van de Registratiekamer een geheel eigen 'beleid' ontwikkeld. Er worden nu drie maanden giroafschriften ter inzage gevraagd. Daarvan worden er van iedere maand twee gekopieerd, waarbij de ambtenaar bepaalt, welke twee dit moeten zijn. Afplakken mag, vanuit de gedachte, dat de sociale dienst niets met je uitgaven te maken heeft. Mensen van 65 jaar en ouder met aanvullende bijstand (bijvoorbeeld omdat ze onvoldoende aow-rechten hebben opgebouwd, of wanneer ze bijzondere bijstand vragen) hoeven slechts de laatste twee afschriften te laten zien. In de praktijk zijn deze regels echter een wassen neus. Er kwam iemand op ons spreekuur, die de ambtenaar van de sociale dienst bij een heronderzoek op de uitspraken van de Registratiekamer had gewezen. Dit ontlokte de ambtenaar de opmerking: "Als ik zeg, dat ik je ergens van verdenk, mag ik alle giroafschriften van het afgelopen jaar kopiëren". Ook kwam er iemand op het spreekuur, die een brief thuis had gekregen, waarin zonder vermelding van redenen om alle giroafschriften van het afgelopen jaar werd gevraagd. Het niet tonen van de afschriften zou leiden tot opschorting van de uitkering. Het is moeilijk, hier een advies te geven, want niet iedereen staat financieel of anderszins zo sterk in zijn/haar schoenen, dat je tijdens allerlei procedures zonder uitkering kunt. Als iemand ideeën heeft wat je in dit soort situaties kunt doen hoor ik dat graag. Overigens zegt onze advocaat, dat wanneer niet wordt vermeld dat je wordt verdacht en waarvan je wordt verdacht, gegevens uit de getoonde giroafschriften niet als bewijsmateriaal mogen worden gebruikt in een eventuele procedure met betrekking tot fraude of zogenaamde fraude. Er dient je duidelijk te worden meegedeeld, dat je wordt verdacht en waarvan en dat je niets hoeft te doen of te zeggen wat tot je eigen veroordeling kan leiden. Wordt aan je gevraagd om meer giroafschriften, dan het officiële beleid is, en er wordt geen motivatie gegeven, dan mogen nogmaals de gegevens uit die extra giroafschriften niet als bewijs worden gebruikt.
Piet van der Lende (bijstandsbond Amsterdam)
Kerkasiel Iraanse asielzoekers
Op 15 juni 1997 - bijna een jaar geleden - startte het kerkasiel voor uitgeprocedeerde Iraniërs. Op 30 november konden de Iraniërs terug in de asielprocedure en naar de opvangcentra voor asielzoekers. In de tussentijd werden ze in een kerkasiel-estafette opgevangen door diverse kerken die zich o.a. aangemeld hadden bij het Steunpunt Kerkasiel Iraanse Asielzoekers (SKIA). Het SKIA heeft zijn ervaringen in een verslag ("Een ervaring rijker") verwerkt om zo "een bijdrage te leveren aan het denken over en de praktijk van kerkasiel". Het 27 pagina's tellende verslag belicht onder meer de voorgeschiedenis (waarom vonden kerken het nodig om de deuren voor Iraanse asielzoekers te openen), de activiteiten en de individuele vluchtverhalen. Het SKIA-verslag kan worden besteld door overmaking van 7,50 op girorekening 4293761 tnv werkgroep Kerk en Asielzoekers, Haarlem, ovv Kerkasiel.
SKIA, Walenburgerweg 55, 3039 AD, Rotterdam.
repressie
Sinds begin negentiger jaren heeft de Nederlandse overheid een beleid gevoerd ten aanzien van langdurig in Nederland verblijvende illegalen. De eerste jaren was dit informeel beleid, vanaf 15 maart 1995 bestond het op papier: de zogenaamde zesjaarsregeling. Uitgangspunt was dat als de overheid mensen inschreef in het bevolkingsregister, een SoFi-nummer verstrekte en jarenlang belastingen inde, dat diezelfde overheid dan na verloop van tijd niet meer kon zeggen dat iemand het land moest verlaten. De grens was daarbij gesteld op zes jaar. Maar zeker na de formalisering bleek de regelgeving zodanig te zijn dat geen recht meer werd gedaan aan het uitgangspunt. De harde eis was nu: op datum van aanvraag moet de illegaal kunnen aantonen de zes jaar daarvoor onafgebroken tweehonderd dagen per jaar arbeid verricht te hebben waarover premies en loonbelasting werden afgedragen. Deze eis staat haaks op de omstandigheden waarin veel illegale arbeiders zich bijna per definitie bevinden. Zij komen vaak terecht in seizoens- en piekarbeid en zij zijn afhankelijk van de werkgever of die al of niet premies en loonbelasting afdraagt. Daardoor is zes jaar onafgebroken 'wit' werk bijna onhaalbaar. De beoordeling is zo scherp dat bijvoorbeeld iemand die aan kan tonen twaalf jaar 'wit' gewerkt te hebben, waarvan zeven jaren meer dan tweehonderd dagen, niet in aanmerking komt voor een verblijfsvergunning, omdat in de laatste zes jaar twee jaren de tweehonderd dagen niet gehaald zijn. Daarnaast zijn veel mensen slachtoffer geworden van een verandering in het beleid na 15 maart 1995. Vanaf toen gold als peildatum voor het zesjaarsvereiste het moment van 'aanvraag', eerder was dat het moment van 'beoordeling' door justitie geweest. Omdat mensen niet op de hoogte waren van deze beleidsverandering deden zij ook na 15 maart 1995, zoals dat vroeger kon, hun aanvraag een paar maanden voor het bereiken van de zes jaar 'vol'. Op het moment van beoordeling hadden zij vaak al zeven jaar 'wit' werk, en voldeden zij ruimschoots aan het vereiste, maar zij werden afgewezen omdat op het moment van aanvraag de telling was stopgezet. Als deze mensen de beleidswijziging hadden geweten, hadden ze natuurlijk een paar maanden gewacht met het indienen van de aanvraag. Het feit dat zelfs mensen die (meer dan) voldoen aan de eis van zes jaar 'wit' werk worden afgewezen vinden ondertekenaars onacceptabel, evenals het feit dat individuele omstandigheden bijna nooit een rol spelen: bijvoorbeeld de lengte van het verblijf (twintig jaar of meer) of de aanwezigheid van kinderen... De zesjaarsregeling eindigde op 31 december 1997. Er zijn mensen die na die datum voldoen aan het zesjaarsvereiste, maar geen aanvraag meer kunnen doen. Het aflopen van de regeling is geen reden deze zaak als afgesloten te beschouwen. De problematiek bestaat nog. De mogelijkheid tot het bieden van een oplossing eveneens. Ondertekenaars vragen staatssecretaris en Tweede Kamer de zesjaarsregeling op korte termijn op te laten volgen door een humanitair beleid waarin het respect voor het werk van en de betrokkenheid bij mensen die al zoveel jaren deel uitmaken van de Nederlandse samenleving zijn plaats krijgt.
Samenwerkingsverband Slachtoffers van de Witwasregeling stichting Okia, Postbus 10648, 2501 HP Den Haag 070.3647828
Bolkestein
" (...) Ook de media en de overige politieke partijen hebben zich al die jaren fatsoenlijk gedragen. Er wordt wel beweerd dat VVD-leider Frits Bolkestein in troebel water heeft gevist met zijn ietwat demagogische stellingen over asielzoekers en moslims maar de afstand tussen CD en VVD is toch altijd levensgroot geweest, althans in ideologisch en ook beleidsmatig opzicht. De heer Bolkestein is geen Janmaat. Dat hij ooit wat minder kritisch ten opzichte van het apartheidsregime in Zuid-Afrika stond, moet hem nu maar eens vergeven worden. Dat komt in de beste families voor, zoals sommige Nederlandse communisten ooit iets te weinig kritiek op de Sowjet-Unie konden opbrengen". Dit citaat hebben we overgeschreven uit de stavast van ... nee hoor, grapje, dit hebben we overgenomen uit het meinummer van ADO-journaal, het blad van de stichting Anti Discriminatie Overleg uit Utrecht.
Dit artikel is verschenen in Kleintje Muurkrant nr 322, 18 juni 1998