Puntje.

"Waarom zet jij je naam niet onder die stukjes?" Typisch dat die vraag me werd gesteld door een vriendin die herinneringen oproept aan het gemoedelijke sfeertje van de flower-power dagen (ondanks dat ze te jong was om deze bewust te hebben mogen meemaken). In een vlaag van lolligheid kwam even bij me op om met een basstem en de mimiek van Al Capone te antwoorden met "those days are over, babe", maar de bijkomende gedachten die deze vraag bij me opriep deden me kiezen voor een serieus antwoord. Bij sommige mensen is het beeld dat ze hebben van hun medemens dusdanig beïnvloed door hun eigen omgeving en belevingswereld, dat ze gemakkelijk uit het oog verliezen hoe karig het gros van ons volkje is bedeeld met sociale en tolerante eigenschappen. Het leek me dan ook nuttig om haar er maar eens op te wijzen dat je voor het type mensen dat niet het vermogen bezit om kleintjeM te kunnen waarderen, haast niet voorzichtig genoeg kan zijn. Daarbij heb ik haar ook maar even op het feit gewezen dat ik een gemeente woonachtig ben waar de laatste tweede kamer verkiezingen bijna een verdubbeling van het aantal CD/CP'86-stemmers te zien gaf en waar de aanwezigheid van deze blindgangers beduidend boven het landelijk gemiddelde uitsteeg. De geschiedenis heeft me maar al te zeer ingepeperd dat je het niet zo gruwelijk kan bedenken of er zijn in dit soort kringen wel de figuren te vinden die de daad wel even bij de gedachte willen voegen. Wat dat betreft verbaas ik me (nou ja...) trouwens over het feit dat justitie wél infiltraties, inkijkoperaties, verborgen camera's (richt)microfoons, en legio andere afluister- en opsporingstechnieken zo gretig inzet tegen importeurs van het relatief onschuldige genotmiddel hash, terwijl deze onderzoeksmethoden in de kast blijven wanneer het gaat om de criminele activiteiten van racisten en fascisten. Als dat niet zo zou zijn, hadden we toch al lang het naadje van de kous geweten over bv de dodenlijsten (en de samenstellers ervan) die nog steeds in deze kringen circuleren? De dagen dat justitie degenen die nog in het bezit zijn van deze lijsten met een doorsnee huiszoeking denkt te kunnen verrassen, zijn al lang voorbij. Ook de geruchten over de wapenarsenalen die fascistische groepjes aan het verzamelen zijn, doen je het ergste vrezen. Afgezet tegen het huidige wereldbeeld en bovenstaande ontwikkeling, gedraagt de BVD zich als een soort rechterhand van de duivel; deze dienst geilt nog steeds voornamelijk op anti-kernenergiebewegingen, vluchtelingenhulporganisaties, milieubewegingen, anti-militaristische organisaties, krakers- en studentenbewegingen, kortom, op de steeds zeldzamer wordende mensen met een goed ontwikkeld sociaal gevoel. Het was typerend voor de alertheid van onze 'rechtsstaat' dat het enige beetje verborgen camera- en infiltratiewerk dat tot nu toe de walgelijke denkwijzen en praktijken van leden uit extreem-rechtse clubjes heeft geopenbaard, afkomstig moest zijn uit de journalistiek. De BVD besteed zijn kostbare tijd liever met de zorg dat iedereen die (telefonisch) contact opneemt met het Amsterdams Solidariteitscommitee Vluchtelingen met het verzoek om hulp voor een bevriende vluchteling, op staande voet wordt ontslagen door zijn werkgever wegens vermeende contacten met criminele organisaties. Om de onrust die onze multi-etnische samenleving met zich mee dreigt brengen nog bijtijds te omzeilen, zou je toch denken dat na al die jaren van aandacht voor het (slinkende) 'tolerante wereldje', de opsporingsprioriteiten van de BVD zich al lang hadden verplaatst naar het (groeiende) racistische en fascistische 'intolerante wereldje'. Daar komt nog bij dat er in het 'tolerante wereldje' zeker geen fanatieke leden van schietverenigingen of dodenlijsten zijn te vinden. Onderzoeken tonen aan dat ook in Nederland het aantal gewelddaden ten opzichte van kleurlingen snel stijgt. Hoe lang duurt het nog dat, in tegenstelling tot wat Bolkestijn ons wil doen geloven, ook hier een klimaat ontstaat als in de grote steden van Italië, Frankrijk en Duitsland, waar het inmiddels de allochtonen zijn die 's avonds de straat niet meer op durven? Het komt in deze landen in toenemende mate voor dat kleurlingen worden mishandeld, doodgeslagen, neergestoken, beschoten of verdronken door de zwervende groepjes blanke racistische jongeren die zó zijn gehersenspoeld, dat ze de schuld van hun uitzichtloze situatie alleen maar kunnen zoeken bij de allochtonen en niet bij het zooitje economische machthebbers met hun politieke handlangers die de wereld en haar bevolking regelrecht op verschillende doemscenario's afsturen. En dat terwijl ondertussen toch iedere klein beetje nadenkend mens aan ziet komen dat we de in komende tientallen jaren een lawine van ecologische, economische en maatschappelijke problemen over ons heen krijgen, die steeds meer apocalyptische vormen aan begint te nemen. Met de dag wordt duidelijker dat, op een overbevolkte wereld met een beperkt en kwetsbaar ecologische systeem, het marktgerichte denken gigantische problemen veroorzaakt die aan de mensheid en haar 'ruimteschip' flinke klappen uit zal delen. Als je ziet hoe de eerste tikjes nu al in staat zijn om flinke brandhaarden te veroorzaken, is het moeilijk te verwachten dat de mensheid het hoofd koel zal houden als de echte klappen zich voor zullen gaan doen. Overal zie je dat door de angst voor het sombere toekomstbeeld dat inmiddels iedereen voor ogen staat, de tolerantie voor alles wat afwijkt van 'het eigen' aan het verdwijnen is. In deze zich op kousevoetjes uitbreidende massapsychose schuilt een groot gevaar. Of het nu gaat om etnische, religieuze of nationale conflicten, het is uiteindelijk altijd de eigen-volk-eerst-mentaliteit geweest die de vlam in de pan heeft laten slaan. Terwijl het alsmaar armer wordend deel van de bevolking snel groeit en de voorzieningen voor deze mensen schaarser worden, moet een figuur als Bolkestein dan toch ook donders goed beseffen dat hij met zijn loze, maar stigmatiserende opmerkingen over allochtonen onvermijdelijk (weer) flink heeft geïnvesteerd in de kweekbak voor racistisch getinte wraakgevoelens. Hoe kan het toch zo zijn, dat als wanneer in ons landje een politicus van de daken schreeuwt dat hij de oplossing voor de stedelijke armoede- en veiligheidsproblemen zoekt in een verplicht spreidingsbeleid voor allochtonen en daarbij zijn teleurstelling laat blijken over het feit dat onze grondwet dat verbiedt, PVDA en D'66 slechts reageren met het antwoord dat er voor asielzoekers al een spreidingsbeleid wordt gehanteerd? Alsof Bulkestein dat nog niet wist. Het is toch bij de beesten af dat er niet keihard is gereageerd over het stigmatiserende effect van zijn loze opmerking? Jammer dat Maij en Oostlander niet meer mochten. Ondanks mijn twijfel over hun motivaties, het was toch best vermakelijk hoe juist enkele CDA-ers de ayatollah van het Nederlandse huis-, tuin- en keukenracisme in dezelfde gierput hebben getrapt als die waar Janmaat en De Winter hun thuis al in hadden gevonden. Maar wie had kunnen denken dat de smerige stinklucht die Bolkestein door deze doop verspreidde, hem op de valreep nog even een extra aantal bruinsnuivers op zou leveren? Shit. Toch blijft het een terecht gepresenteerde verkiezingsrekening die de zich links noemende politieke partijen hebben moeten betalen voor hun halfslachtige houding tegenover stokebrand Bolkestein. Ook de pers heeft zich als een gewillige werkezel voor zijn verkiezingskarretje laten spannen. Volgens mij kreeg Bulk door de media de grootste gratis verkiezingscampagne aller tijden in zijn schoot geworpen. Onderzoeken wezen al lang uit dat als Bolkesteins losse flodders over het asielzoekers- en allochtonenbeleid niet afdoende zouden worden afgekeurd, het geknal ervan alleen maar goed kon scoren bij de gemiddelde kiezer. Het was slechts de verkiezingsuitslag die er voor zorgde dat iedereen ineens wèl fanatiek en verontwaardigd in de pen klom tegen Bolkessteins gezaai in de broeikas van haat, niets meer. Veel te laat heeft de ('linkse') journalistiek zich terdege afgezet tegen zijn geniepig gedoseerde stemmingmakerij waarmee hij veroorzaakte dat het langzamerhand een burgerlijk gemeengoed is geworden om al onze maatschappelijke problemen te koppelen aan 'buitenlanders'. Dit huis,- tuin- en keukenracisme lijkt dan wel van onschuldiger aard dan het duidelijk herkenbaar racisme van extreem-rechtse organisaties, maar dat is het zeker niet. Het is namelijk dè voedingsbodem voor de opkomst van jonge generaties die wél in Janmaat-figuren zullen gaan geloven. Dat het woordje Turk (al dan niet met de toevoegingen 'kut', of 'vieze vuile') tegenwoordig met stip kan worden bijgeschreven op het lijstje van de meest populaire scheldwoorden van kinderen, lees je niet in de krant, maar het is wel degelijk zo. Daar moet toch heel wat ouderlijke huis,- tuin- en keukentolerantie voor vreemdelingenhaat aan ten grondslag liggen zou je toch zeggen. De enige onder de politieke jojo's die in de gaten had hoe diep dit venijn al onder het petje van Jan is doorgedrongen, bleek Bolkestein te zijn. In hoeverre racistische meningen al zijn ontstegen aan de sfeertjes van de mindere kroegen, werd me een maand of drie geleden pas goed duidelijk. Bij een familielid van wie je dat toch niet zou verwachten, kwam ik de stellige overtuiging tegen dat het hoofdzakelijk de schuld was van ons asielzoekersbeleid dat, ondanks haar part-time baan en de full-time baan van haar man, de studie voor haar zonen onbetaalbaar werd, zodat een van de twee zijn succesvolle studie af moest breken. Dat niet iedereen zich bewust is van de economische dictatuur die de leefbaarheid van ons landje aan het slopen is, kan ik mezelf goed voorstellen, maar het schrikbarende was dat haar emotioneel geladen betoog zich niet alleen beperkte tot het schermen met Balkesteins cijfers over het asielzoekersprobleem, maar ook was doorspekt met een flinke dosis antipathie ten opzichte van asielzoekers en allochtonen in het algemeen: de werkeloosheid, de woningnood, de criminaliteit, allemaal problemen die volgens haar niet zulke ernstige vormen hadden aangenomen als we maar niet zo veel 'buitenlanders' hadden toegelaten. Het toppunt van haar betoog was dat asielzoekers, of het nu Afrikanen, Iranezen of Joegoslaven betrof, het bleef haar eender, voornamelijk lafaards en luiaards waren die maar in hun eigen omgeving moesten worden opgevangen. Veel gammele stellingen die ze in haar frustratie de strijd in had gegooid, bleken overduidelijk flarden van allerlei cowboyverhalen die haar ayatollah al zo lang (toen al) kwistig in het rond had gestrooid. "Hij is toch maar de enige in Den Haag die het aandurft om op te komen voor de Nederlanders!". Het was best even schrikken om zo'n fanatiek eigen-volk-eerst betoog nu ook al uit haar mondje te horen; een kwaad karakter heeft ze namelijk niet. Hopelijk begint Nederland alsnog een beetje te beseffen dat Bolkestein al heel wat meer kapot heeft gemaakt dan alle Janmaten bij elkaar.

Dit artikel is verschenen in Kleintje Muurkrant nr 284, 7 april 1995