Gemeenteambtenaar van Koesveld.

Gemeenteambtenaar Dirk van Koesveld is vaker onderwerp van gesprek geweest in Kleintje Muurkrant. Hij was namelijk persoonlijk betrokken bij de ontruiming via de rechter van Aawal 4 in DenBosch, lees hiervoor de achterpagina van Kleintje 267 nog maar eens. Vlak na de kraak van dit pandje arriveerde hij met een groot breekijzer en dreigde de deur in te rammen. De dagen daarna bleef hij hoogstpersoonlijk de boel rondom het pand in de gaten houden (wat kost zo'n gemeenteambtenaar eigenlijk?) en nadat de gemeente DenBosch een procedure tegen de krakersters had aangespannen verscheen hij als eisende partij ("ik ben makelaar" zei hij tegen de rechter) in de rechtszaal. En de wijze waarop hij het 'eigen bezit van het gemeentelijk grondbedrijf' verdedigde deed sterk denken aan een ouderwetse huisbaas wiens eigendommen heilig zijn. Hij stelde dat de krakersters er direkt uit moesten want kraken was onrechtmatig en er waren veel urgentere woningzoekenden. Leugens verkondigde hij nadat de rechter hem vroeg waarom het pand dan onbewoonbaar gemaakt dreigde te worden nadat de laatste (legale) bewoners hun boeltje hadden gepakt. Zo was er een trap uitgesloopt, de stroom- en waterleidingen waren eruit gehaald, kortom, alles zag eruit alsof van Koesveld hoogstpersoonlijk de dag van de kraak van plan was geweest om het huis dicht te spijkeren en onkraakbaar te maken. Hij loog ook over het feit dat de gemeente snel van plan zou zijn de boel te slopen. De sloopvergunning wordt namelijk pas afgegeven wanneer de bouwvergunning rond is en dat is nog steeds niet het geval. Zijn allergrootste leugen was dat hij zogenaamd iemand op het oog had die meer rechten had dan de krakersters om op de Aawal nummer 4 te gaan wonen. Nadat de rechter aan van Koesveld vroeg of dit echt waar was noemde deze zelfs een naam. Verbazing alom, zowel bij de rechter als bij de krakersters & de grote groep sympathisanten die op de publieke tribune zaten. Een paar uur na dit kort geding werd met diegene gesproken wiens naam genoemd was door van Koesveld, en ja hoor, van Koesveld had zitten liegen, de persoon in kwestie was inderdaad urgent woningzoekend maar verklaarde dat hij al zeer lang niets van Van Koesveld had vernomen. De rechter bleek het kletspraatje echter te geloven en vorderde vervolgens ontruiming van het pand. Uiteindelijk zijn de bewoners er min of meer 'vrijwillig' uit gegaan, ze hebben het althans niet op een gedwongen ontruiming aan laten komen. Ondertussen zijn er een aantal panden vlakbij gekraakt (zie elders in dit kleintje het stukje over de Muntelstraat) en ook hierbij speelt ambtenaar van Koesveld een smerige rol. Hopelijk zal zijn leugenachtige karakter tijdens komende juridische procedures blootgelegd worden, de rechter hoeft zelf maar even te gaan kijken op de Aawal om zich- of haarzelf ervan te overtuigen dat dat pand nog steeds leeg staat. (rond deze tijd zal het wel gesloopt gaan worden...)

Naar aanleiding van eerdere aandacht voor deze gemeenteambtenaar Dirk van Koesveld in het Kleintje kregen we nog een verhaal te horen waarin hij een dubieuze rol blijkt te spelen. In de St.Josephstraat op nummer 12, woonden meer dan twintig jaren de heer en mevrouw Hosemans tot grote tevredenheid. Meneer Hosemans is jaren geleden overleden en mevrouw Hosemans-Ackermans kreeg toen van de gemeente (afdeling Grondzaken, alwaar van Koesveld momenteel de leiding heeft) te horen dat zij in het huis aan de Josephstraat kon blijven wonen. Rond 1990 echter kwam van Koesveld haar vertellen dat ze eruit moest want het huis had geen aansluiting op het riool en loosde rechtstreeks op de Binnendieze die precies onder het pand stroomt. De vloer zou opengebroken moeten worden en daardoor zou het pand onbewoonbaar worden. Zij wilde er perse niet uit maar doordat van Koesveld gebruik maakte van forse overredingskracht en aangezien Mevrouw Hosemans behoorlijk ziek en dus overreedbaar was heeft ze zich laten verhuizen naar een ander pand in de St.Josephstraat. Met zeer grote tegenzin en in de vaste overtuiging dat ze geen andere keus had. Van Koesveld verzekerde haar overigens dat de veel hogere huur (van 260 naar 860 gulden per maand) geen probleem was aangezien ze huursubsidie zou krijgen. Dat ging echter niet door aangezien ze volgens de instantie die daarover gaat zogenaamd 'vrijwillig' naar een duurder huis is verhuisd. Tot haar verbazing bleef haar oude huis op nummer 12 echter ruim een half jaar leeg staan en daarna, het is dan ongeveer half 1991, bleek dat er een aantal studenten in het pand woonden. Er was en is nog steeds niets gedaan aan de riolering en door middel van wat gesprekjes die ze met de toenmalige bewoners aanknoopte bleek dat de studenten gratis en voor niets in het huis woonden. Logische konklusie: Koesveld heeft een aantal kraakwachten in het huis gezet! Aangezien mevrouw Hosemans absoluut niet tegen haar nieuwbouwhuis kan en graag terug wil naar haar oude huis (waar ze per slot van rekening 22 jaar heeft gewoond, zonder ooit een cent huurachterstand) heeft ze zeer vele brieven naar B&W van DenBosch geschreven. Zoals zovele andere mensen hoorde ze daar echter nooit iets serieus op terug. Ze heeft ook kontakt opgenomen met een aantal bossche politici (Neefs van Bosch belang en Van der Krabben van het CDA) maar ook dat leverde uiteindelijk niets op. In wanhoop heeft ze kontakt opgenomen met het ministerie van volkshuisvesting en aldaar was men verbolgen over de lakse houding van de Bossche stadsregenten. Citaat uit een brief (12 augustus 1992), ondertekend door staatssecretaris Heerma: "Het behoort tot de taak van de gemeenteraad om kontrole uit te oefenen op het handelen van het dagelijks bestuur van de gemeente". Met andere woorden: U moet zich richten tot een lid van de gemeenteraad en die is min of meer verplicht zo'n zaak uit te zoeken. Om toch haar recht te halen is ze momenteel bezig met een klachtenprocedure bij de gemeentelijke Ombudscommissie (een soort "onpartijdige" commissie onder voorzitterschap van ex-Knillis & PvdA-gemeenteraadslid Herman Wijnhoven). Opnieuw een voorbeeld hoe ambtenaar van Koesveld het recht, middels ambtelijk misbruik, in eigen hand heeft genomen. We houden jullie op de hoogte.

Dit artikel is verschenen in Kleintje Muurkrant nr 272, 15 april 1994