Korpschefs
Begin december 1993 ontsloeg de inmiddels overleden minister Ien Dales van Binnenlandse Zaken CDA-burgemeester Drs. W.P.J. Vossen van Gulpen (Limburg) nadat de Maastrichtse rechtbank hem tot een voorwaardelijke gevangenisstraf, zesduizend gulden boete en vijf jaar ambt-uitzetting veroordeeld had wegens aannemen van smeergeld, valsheid in geschrifte en belastingfraude. Een week later roept Ien Dales Ed van Thijn op het matje om haar op korte termijn te informeren over de mogelijke betrokkenheid van de Amsterdamse politiekorpsleiding bij enkele commerciële activiteiten. En weer enkele weken later, tijdens een nieuwjaarstoespraak in Den Haag hield zij een verhaal tegen een aantal korpschefs en burgemeesters. "Ik zet vraagtekens bij de voortdurende jammerklachten van enkele korpschefs" zei ze, wijzend op het feit dat er in 1993 juist een hele zwik agenten bij waren gekomen, "de politie moet niet zeuren". Zij had inmiddels om een onderzoek gevraagd naar de besteding van alle gelden die naar de politie waren gegaan. Zij twijfelde aan de besteding van al dat geld en wilde weten of er niet te veel geld uitgetrokken is voor auto's en computers en te weinig voor personeel. Nog voor de kamerverkiezingen in mei 1994 moet het rapport uitkomen. Een vreemde samenloop van omstandigheden eventjes hierna zorgde evenwel voor een tot op de dag van vandaag voortdurende chaos in 'besturend' nederland. Is er eigenlijk wel sectie op het lichaam van Ien Dales verricht? Toch niet zo'n vreemde vraag na de gebeurtenissen van de afgelopen tijd? Dales wordt binnen een aantal dagen opgevolgd door de amsterdamse burgemeester van Thijn, de naam Nordholt zoemt rond als opvolger van Van Thijn en dit werd weer teniet gedaan door een media-campagne waarin de Utrechtse korps-chef Wiarda een hoofdrol mag spelen. Twee NRC-journalisten (Marcel Haenen & Hans Buddingh') blijken al maanden bezig te zijn met een boek over de rol die Nederland speelt bij internationale drugs-transporten. Het boek 'De Danser; hoe de drugshandel Nederland veroverde' komt uit enkele dagen nadat het NRC het voortouw nam in het schrijven van een aantal artikelen die ervoor zorgen dat Nordholt & Wiarda rollebollend voor de TV-kamera's verschijnen. Nee, van corruptie weet niemand iets af, terwijl de ene na de andere drugsbaron uit streng bewaakte gevangenissen ontsnapt of wegens vormfouten van rechtsvervolging wordt ontslagen. Nadat de landelijke pers wat lacherig wekenlang geschreven had over corrupte Zuidlimburgse burgemeesters, wethouders en ambtenaren die snoepreisjes maakten met geld, hen toegestoken door aannemers en projektontwikkelaars, ontkomen de hoger geplaatste landelijke politici & bestuurders nu niet aan oplageverhogende media-aandacht. Korthals Altes, de vroegere minister van justitie, een naam die al veel langer in verband met zwendel in het geruchtencircuit cirkuleerde, moet voor de TV-kamera's ontkennen dat hij ooit dokumenten heeft gezien die er op zouden wijzen dat Colombiaanse heroïne via Nederland werd verhandeld. De Amerikaanse anti-drugs agent Dale Laverty, die overigens ook al een rol speelde in de Bosio-affaire, waarin ook Korthals Altes een belangrijke bijrol vervulde, vertelt de NRC-journalisten in het zojuist verschenen boek 'De Danser' dat de Nederlandse CRI (centrale Recherche Informatiedienst) overal van op de hoogte was. Ze keken bewust de andere kant op zullen we maar zeggen. Nu is het natuurlijk al heel lang een publiek geheim dat de handel in harddrugs één van de belangrijkste financiële hulpbronnen is die allerlei geheime diensten gebruiken om meer te kunnen doen dan datgene wat ze officieel mogen doen. Zo 'hielp' de Amerikaanse CIA de 'Rebellen' in Afghanistan en in ruil werden er vele kilo's opium omgezet in harde valuta die vervolgens buiten de officiële boekhouding van de CIA kon worden gehouden. De resultaten kennen we. Desinformatiecampagnes, staatsgrepen en het 'uitschakelen' van politieke tegenstanders. Maar dat gebeurt toch alleen maar in het buitenland? Nee dus. De Bosio-affaire verdween na een slap tweede kameronderzoekje onder het tapijt (wellicht de moeite van een heronderzoek waard? Bosio zit aan lager wal geraakt in Parijs...). De moord op gangster Klaas Bruinsma zorgt voor de nodige nervositeit bij een aantal hooggeplaatste hollanders. De betrokkenheid van agenten, advokaten, notarissen bij een internationaal opererende drugsbende leidde tot op de dag van vandaag niet tot een diepgravend onderzoek. Nu langzamerhand blijkt het politieonderzoeksteam zo lek als een rieten mandje geweest te zijn en dat was dan ook precies de reden van ontbinding. Maar het gaat allemaal gewoon zijn gangetje: CDA-landbouwminister Bukman schrijft een kameraadschappelijk briefje aan ex-industrieel Andriessen, die nu CDA-minister voor Economische Zaken is, en vraagt hierin de glastuinders te ontzien van een verhoging van de gasprijs. De glasteeltboeren zijn traditionele CDA-stemmers (het CDA-ministerie van Landbouw regelt de miljarden-subsidies uit de staatskas en de Europese Unie) en een eventuele gasprijsverhoging zou het CDA wel eens heel veel stemmen kunnen gaan kosten zo vlak voor de verkiezingen. Inmiddels heeft de Gasunie duidelijk gemaakt dat zij juist de gasprijzen wil verhogen. De landelijke politiek blijkt in haar verkiezingskoorts behoorlijk in de war te zijn. Zojuist ging zij nog op haar bek naar aanleiding van vliegveld Zestienhoven. De PvdA bezig in een uiterste poging nog iets te doen aan het voorspelde zetelverlies.
Dit artikel is verschenen in Kleintje Muurkrant nr 270, 17 februari 1994