dinsdag 29 november-2011
Zijn de Pakistaanse ijzervreters net thuis van een paar weekjes oefenen met collega's van het Chinese leger, krijgen ze toch een domper. Wordt een snurkende eenheid van 28 man door NATO-artiesten naar Allah gebombardeerd. Islamabad vraagt nog in allerijl of ze willen stoppen met strooien, maar met een actiepilletje in je flikker weet je bij god niet meer waar de rem zit en ga je tot het gaatje.
Later verklaarden onze democratieverkopers en burgerbeschermers dat het om een nummertje zelfverdediging ging. Die snurkende Paki's hadden in hun droom het vuur op hun geallieerde makkers geopend en die dachten dat het om baarden ging en gooiden het ruim leeg.
Ellendig gelul, dus wat doet de Paki-regering? Die sluit de grens met Afbaardistan voor vrachtverkeer. Er komt geen galonnetje benzine, geen blikje Bud, geen Big Mac, geen coke, geen peuk, geen donut, geen technische onderdelen, kortom geen reet meer door. En we weten inmiddels wat er gebeurt als al die trucks ergens geparkeerd staan. Dan gaat de hens erin.
Komt nog bij dat de Pakis' koeltjes aan de USSA hebben verzocht om de vliegbasis Shamsi binnen 14 dagen te ontruimen. Die ligt midden in Baluchistan, waar de Amerikanski's al een tijdje bezig zijn om een afzonderlijke lente in het leven te hijsen (1). Verdeel en heers, niks nieuws onder de zon. Maar naast een leuk potje hockeyen en een genoeglijk balletje cricket kunnen ze in Islamabad ook aardig tellen. En 1 + 1 is ook daar 2. Wie wind zaait zal een zandstorm oogsten.
Of over 14 dagen de multigatawny soep nog steeds zo heet gegeten wordt is de vraag, maar dat voor Pakistan ook figuurlijk de grens is bereikt moge duidelijk zijn. Moskou heeft inmiddels van de situatie gebruik gemaakt om ook met sluiting van de aanvoerlijnen naar Afbaardistan te dreigen. Niet vanwege het bombardement, maar meer vanwege de "defensieve" raketparaplu die Obomba met name in Oost-Europa wil installeren.
Dat krijg je als je de hond los laat. Je weet nooit waar hij in bijt.

1. De Amerikanski's maken vooral gebruik van de terreurorganisatie Jundulla aka Jundallah, die ook actief is in het westen van Iran.

woensdag 30 november-2011
Heb je net bij een heel peloton snurkende Paki's definitief het licht uitgedaan en is het hele land zwaar van de leg, wat doe je dan? Je excuses aanbieden. Bij vorige ongelukjes werd dat nog wel gedaan, maar de huidige Amerikaanse chef staf verrekt het. Dus wat denkt Mo met de pet in een buitenwijk van Islamabad? Dat die westerse klootzakken het helemaal niet per ongeluk hebben gedaan, maar willens en wetens. En dat geeft allerlei fanatieke zieleherders vrij baan om de kachel op te stoken en brandhout te maken van de regering Zardari.
Die had toch al een verzakking door een schandaal rond Husain Haqqani, de Pakistaanse ambassadeur in de USSA. Husain had in 2005 al eens geboerd, dat de Pakistaanse secretsmurfendienst ISI een paar groeperingen van bombaarden in de regio rustig hield door ze van poen te voorzien. Maar dat schept wel verplichtingen. Wat doen die bombaarden namelijk als je de kraan even dichtdoet? Dan zorgen ze voor narigheid.
De Amerikanski's kregen steeds meer het idee dat de ISI zich schuldig maakte aan foul play en begon op eigen houtje een tegenoffensief binnen de grenzen van het gastland. En al gauw zongen de fanatieke Mo's "Zie ginds komt de stoomdrone". Voeg daarbij het geheime Amerikaanse initiatief om de ouwe Bin een zeemansgraf te bezorgen en je begrijpt dat het spaarbrandertje van de liefde tussen Islamabad en Obombabad heftig staat te sputteren.
Zoals zo vaak hebben de Amerikanski's en de Natochtonen daar geen boodschap aan. Vraag was hoe ze de ISI konden kortwieken. Vooral nadat een van de door de ISI gestiekte bombaardenclubs een paar maanden geleden van de Groene Zone in Kabul, inclusief de commandohutjes van de USSA en de NATO, iets onherbergzaams maakte. Aangestuurd door president Zardari ging ambassadeur Haqqani over tot een hachelijk initiatief. Hij liet een rijke landgenoot met uitstekende contacten in de Amerikaanse bommen en granatenwereld een verzoek overbrengen aan Mike Mullen, de Amerikaanse chef staf tot eind september van dit jaar. Of Mike wilde helpen de invloed van de Pakistaanse legerleiding te millimeteren, dan zouden Haqqani en Zardari de handen vrij hebben om de oren van de ISI en de bombaardenbclubs te wassen. In no time lag de zaak op de keien. Haqqani verwees het hele verhaal naar fabeltjesland, maar kan een Blueberry liegen? Haqqani nam de kuierlatten. Zardari zit nog op het vale pluche. Hoe lang nog? Kan nooit lang meer zijn. En de chaos wordt met de dag groter. Arm Pakistan.

maandag 5 december-2011
Nu nog bonter. Afgelopen woensdag kraaiden wij op deze pagina, dat Paki-president Zardari een paar maanden geleden zijn ambassadeur Haqqani om een boodschap had gestuurd. Haqqani moest bij de nieuwe chef staf van de Amerikaanse sterren en strepen Mike Mullen gaan hengelen naar hulp voor Zardari's strijd om de macht met de top van het Pakileger. Als hij die zou winnen kreeg hij namelijk de handen vrij om de oren te wassen bij de beruchte secretsmurfendienst ISI en twee in Pakistan gevestigde bombaardenclubs. En dat moest bij Mullen toch als manna op zijn ontbijttafel ploffen.
Haqqani zag een buitje landverraad hangen. Als de zaak uitkwam dan zat hij met de Edgar Davids trofee. Dus blackberriede hij zijn steenrijke landgenoot Ijaz Mansoor, die in de USSA helemaal snor zat bij de wapenwedlopers, met het verzoek Zardari's hengel in de vijver van Mike Mullen uit te gooien.
Waarom Mansoor de affaire daarna op keien donderde is net zo duidelijk als het gelispel van onze minister van Onderwijs, maar hij deed het wel. En surpraaaaaiise, daar bleef het niet bij. Wat boerde Mansoor namelijk afgelopen weekend in Newsweek? Dat Zardari en zijn Pinokkio Haqqani vantevoren op de hoogte waren geweest van het Amerikaanse voornemen om de ouwe Bin in Abottabad voor zijn klus te schieten en hem vervolgens een zeemansgraf te bezorgen. Geen bloemen.
Tot nu toe beweerde Allah en alleman in Pakistan, dat noch de polletieke noch de militaire leiding vantevoren op de hoogte waren van de Amerikaanse lynchpartij.
Dus wat kon Haqqani anders doen dan met de snelheid van een neutrino de boel te ontkennen? En Mansoor en Newsweek een ultimatum in de gleuf te duwen. Als zij hun beweringen niet inslikten trok hij ze voor de kadi. Maar van dat laatste kon Mansoor niet onder de indruk raken. Hij zegt te beschikken over de oorspronkelijke blackberrietjes, waaruit alle bovenstaande ellende gedestilleerd kan worden.
Dat kan nog heel gezellig worden in Islamabad. En omdat wij wel houden van feestgedruis blijven wij nog even in de buurt. Stay tuned.

donderdag 8 december-2011
Nee, het valt niet mee. Bedenkt Pakipresident Zardari een vet plannetje om via zijn ambassadeur in de USSA de top van zijn legersmurfen een schop onder hun hol te geven, vergalt die ambassadeur het. Door een onbetrouwbare boodschappenjongen in te huren. Wat? Boemerang? Dat mag je wel zeggen. Nog een mazzel dat Zardari met klontjes suiker in zijn bloed rondloopt en dat zijn hartkleppen kuren vertonen. Kon ie zich tenminste met een goeie smoes een paar daagjes terugtrekken in een Dubaise intensive care. Op veilige afstand even kijken hoe het balletje rolt. Of de groene smurfen een ouwerwetse coup durven te plegen. Zo niet, dan is de prez maandag weer terug. Zo ja, dan kan ie lekker naar Zwitserland of zo. Om uit te blazen. Stay tuned.

donderdag 12 januari-2012
Nee, het valt niet mee. Bedenkt Pakipresident Zardari een vet plannetje om via zijn ambassadeur in de USSA de top van zijn legersmurfen een schop onder hun hol te geven, vergalt die ambassadeur het. Door een onbetrouwbare boodschappenjongen in te huren. Wat? Boemerang? Dat mag je wel zeggen. Nog een mazzel dat Zardari met klontjes suiker in zijn bloed rondloopt en dat zijn hartkleppen kuren vertonen. Kon ie zich tenminste met een goeie smoes een paar daagjes terugtrekken in een Dubaise intensive care. Op veilige afstand even kijken hoe het balletje rolt. Of de groene smurfen een ouwerwetse coup durven te plegen. Zo niet, dan is de prez maandag weer terug. Zo ja, dan kan ie lekker naar Zwitserland of zo. Om uit te blazen. Stay tuned.

donderdag 12 januari-2012
Voelt u het ook aan uw ochtendwater? Dat wordt vette hommeles in Pakistan. We mogen nu zo langzamerhand wel aannemen, dat de memo die president Zardari via (ex-) ambassadeur Haqqani en wapenhandelaar Mansoor Ijaz naar het Pentagon stuurde met het verzoek om de top van het Pakileger op vakantie te sturen, echt was (1). Ondanks het feit, dat Mansoortje nou ook niet direct in verband kan worden gebracht met een onbevlekte ontvangenis. Hij blijkt namelijk de zoon te zijn van ene dr. Mujaddid Ijaz. Nog niet zo erg, maar de inmiddels naar boven verhuisde Mujaddid was een van de pioniers van het Pakistaanse atoomprogramma, dat de wereld mede dankzij onze genereuze assistentie de Mobom bezorgde. Nou had de ouwe Ijaz volgens zijn zoon niks met de ontwikkeling van die bom te maken, maar waar rook is staat iemand met een sigaar in zijn hoofd.
Nog een schepje. Mansoor hoort bij de Council on Foreign Relations. Ruwweg een Amerikaanse tank vol denkers, die zich druk maken over de buitenlandse polletiek van de USSA. Met leuke mensen als pappa Bush, Dickie Cheney, Condy Rice, Georgie Soros, Bobby Inman en nog veel meer van dit soort grappenmakers. Dus dat houdt niet over. Bovendien treedt Mansoor regelmatig in de schijnwerpers van Fox News als buitenlandanalist. En Fox is geen miniscuul uitlaatpijpje in de internationale journalistiek maar een hoofdriool, waar elke dag een nummertje manipulatie wordt opgevoerd.
Maar zoals gezegd, het lijkt er sterk op dat dat memootje van Zardari echt is. En dat kan de Pakipresident zijn kop kosten. Misschien zelfs letterlijk. Wij houden de bloedzak voor u in de gaten. Stay tuned.

1. Zie aflevering 3 van 5 december 2011 om er weer een beetje in te komen

woensdag 25 januari-2012
Gaat ie wel? Gaat ie niet? Hij gaat niet. Ja, Mansoor Ijaz had vorige week nog beloofd om in Karachi een getuigenis af te leggen over de memo, die hij namens president Zardari in de gleuf van het Pentagon zou hebben geschoven (1). En ja, de Paki legertop had beloofd hem te beschermen. Maar de wapenhandelaar annex FOX News-analist annex CFR-lid zag het uiteindelijk toch niet zitten. Bang voor zijn hachie. Hij heeft nu aan Zardari cs. voorgesteld om een seance te organiseren in Londen of Zürich.
Dat laatste is grappig, want naast de eilie die er heerst over de memo zijn ook de ouwe beschuldigingen over Zardari's zakkenvullerij via Zwitserland weer boven water gekomen (2). Verder druppelt het gezeik over het eigenmachtig optreden van de USSA binnen Pakistaanse landsgrenzen in het gevalletje Captain Caveman en het naar believen dronen van Pakiburgers nog steeds stevig na. En dat levert alles bij elkaar zo'n explosief mengsel op, dat een militaire coup niet is uit te sluiten.
Vandaar dat Obomba vorige week speciaal afgezant Marc Grossman naar Islamabad wilde sturen. Maar vriend Grossman werd aan de deur geweigerd. Niet zo verwonderlijk gezien de kwalijke reputatie die hij geniet. We hoeven alleen maar te verwijzen naar de revelaties van klokkenluidster Sibel Edmonds om te weten hoe Grossman in elkaar zit (3). Kortom, de soep wordt in Islamabad en wijde omgeving wel degelijk zo heet gegeten als ie wordt opgediend. Stay tuned.

1. Zie aflevering 5 dd. 12 januari 2012
2. Zie het artikeltje "Poen en polletiek" dd. 17 januari 2011
3. Even naar de zoekmachine. Denk om het afstapje

woensdag 13 juni-2012
Het ziet er nu echt naar uit, dat Hussain Haqqani de piel is. Effies terug in de tijd. Hussain was tot november vorig jaar de Pakistaanse ambassadeur in Washington. Toen gaf ie de hashpijp aan Maarten, omdat ie via een eenvoudig U-bochtje beschuldigd werd van landverraad door ene Ijaz Mansoor. Een voormalige gap van Hussain, die als tussenknuppel werd gebruikt bij een poging van Paki-president Zardari om de Amerikanski’s in te schakelen bij het ausradieren van de top van de Pakistaanse geheimesmurfendienst ISI (1). Maar Ijaz zag het licht en mieterde om vooralsnog onbekende redenen de hele boel op de keien. Er ontstond een gespannen potje welles nietes en om daaraan een einde te maken stelde een Pakikadi een onderzoekcommissie in. Hoe komt zo’n baard erop zou je zeggen. Hoe dan ook, de commissie is eruit. Volgens hullie heeft Haqqani wel degelijk geprobeerd om hulp te zoeken bij de dronemasters in Washington voor het onthoofden van de ISI. En dat is landverraad. Niks meer, niks minder.
Vanuit Boston, waar hij professeurt aan de universiteit, blijft Haqqani ontkennen en voort boeren dat het proces tegen hem een goor polletiek spelletje is. Kan wezen, maar ook niet. Mocht Hussain in het volgende deel van deze roman door de betrokken kadi worden veroordeeld, dan kan dat ook lullige gevolgen hebben voor president Zardari. Want hij was volgens Fox-toeteraar Ijaz Mansoor de oorspronkelijke opdrachtgever. Wordt het toch nog gezellig in Pakistan. Stay tuned.

(1) Haast u even naar onze zoekmachine, tik gauw gauw even Haqqani in en u bent in drie mummen weer bij.