Skip to main content

zondag 27 februari-2011
Is indertijd heel wat om te doen geweest. Om de moord op Vadim Grigorjevitsj Rozenbaoum. Een jonge Russische zakenman en telg van niet onbemiddelde Joodse ouders, die tot de communistische elite behoorden. Naar eigen zeggen kwam hij in de jaren tachtig in aanvaring met de KGB, die graag van hem wilde weten welke Joodse kennissen van hem naar Israël wilden vluchten. Hij zou uiteindelijk in 1989 zonder enige vorm van proces in een kruipruimte zijn beland en zwaar zijn gekoeieneerd. Maar Vadim sloeg niet door.
Na de machtsovername van Borrel Jeltsin in 1991 grabbelde Vadim als eigenaar van de handelsfirma Tirol in korte tijd een fors kapitaal bij elkaar. De ervaring heeft inmiddels geleerd, dat je daarbij heel vaak, zo niet altijd, in het vaarwater van de mafia terechtkwam. In het geval van Vadim zou dat de Solntsevo-broederschap zijn geweest, genoemd naar een buurt in Moskou. Een machtige broederschap onder leiding van ene Sergei Mikhailov, die onder andere zou samenwerken met opperbaas Simeon Mogilovich en de in Londen verblijvende voormalig autohandelaar Boris Berezovsky (1).
Of Rozenbaoum lid van die broederschap was of een associé tegen wil en dank is moeilijk te bepalen, maar in 1994 verhuisde hij met zijn vrouw Irina en zijn twee koters van Moskou naar Oirschot. Veel invloed op de bedrijfsresultaten van Tirol lijkt dat niet te hebben gehad. Niet erg verwonderlijk, omdat Vadim onze man in Moskou werd voor onder andere Oranjeboom, Bavaria, Grolsch en DAF-trucks. Dat liep als een Oriënt express en zijn in Venlo gevestigde BV Lorit Trade maakte al gauw een omzetje van 90 meloen piek per jaar.
So far, so good. Maar in 1995 kreeg hij bezoek van ene Konstatin. Een Russisch onderdaan, die liet doorschemeren dat hij iets te maken had met de FSB, de opvolger van de KGB. Hij beschuldigde Vadim van allerlei ongein, waaronder de export van met salmonella besmette kippenpoten, en eiste 1 meloen zwijggeld. Vadim stak zijn in 1989 door de KGB gebroken middelvinger in de lucht. Kan je doen, maar dat helpt niet. En Vadim wist het.
Het werd een tijdje stil en in die periode kreeg hij bezoek van ene Victor Stolnikov. Zoon van een familie waarmee de Rozenbaoums vriendschappelijk omgingen in Moskou. Victor bracht de hartelijke groeten over en suggereerde, dat Vadim gerust kon terugkeren naar Moskou. Alle problemen waren opgelost. Maar Vadim vertrouwde het niet en bleef zitten waar hij zat. En nam een advocaat in de arm. Mr. Fernand Tripels uit Maastricht. Stay tuned.

(1) Zie voor Berezovsky en zijn intrigerende Nederlandse contact de serie "De aanbidding van de gouden Pekingeend".

  • Datum: .

dinsdag 1 maart-2011
De rust rond Vadim Rozenbaoum duurde niet lang. Na de mislukte vredesboodschap van Viktor Stolnikov ontving Vadim in Oirschot opnieuw doodsbedreigingen en liepen de geëiste afkoopsommen steeds hoger op. Om een liquidatie van hemzelf en zijn gezin te voorkomen zocht hij bescherming bij de Nederlandse overheid. Maar daar trok hij een zeer kort strootje. Zelfs in Den Haag, waar volgens onze bronnen Vadim's advocaat Fernand Tripels over deze heikele zaak een gesprek zou hebben gehad met de toenmalige staatssecretaresse van Justitie Elizabeth Schmitz en haar directeur-generaal van Internationale Aangelegenheden en Vreemdelingenzaken Joris Demmink, onze kindervriend. Fernand ging voor nul aan de kant (1).
Moskou. Oktober 1996. Kort na elkaar werden Vadim's vader en zijn bedrijfsleider Titov vermoord. Nou ligt de conclusie voor de hand, dat het hierbij ging om het opvoeren van de pressie op Vadim door de ongeduldig geworden Solntsevo-broederschap. Maar een andere mogelijkheid is dat de Rozenbaoums een rol hebben gespeeld bij de arrestatie van broederschapleider Sergei Michailov op de 23ste van diezelfde maand, toen hij met zijn Rolls Royce met Belgische nummerplaten op weg was naar zijn villa in Borex bij Genève. Aanleiding voor die arrestatie was namelijk een gevalletje afpersing, waarvoor verschillende getuigen voorhanden waren. Toen die allemaal gesneuveld waren en de afgeperste mevrouw in kwestie niet te vinden was, werd de zaak afgeblazen bij gebrek aan bewijs. Behoorden Rozenbaoum senior en Titov tot de gesneuvelden in deze affaire? Hoeft niet. Kan.
Iets anders. Rozenbaoum senior was een bekende kunstverzamelaar, met name van ikonen. Die verzameling zou voor zijn dood al naar Zwitserland zijn verhuisd en zijn beheerd door zoon Vadim. Volgens bronnen rond deze affaire zou vredesduif Victor Stolnikov toen opnieuw bij Rozenbaoum hebben aangeklopt. Dit keer met de suggestie dat hij in Nederland wel iemand kende, die de ikonen van Vadim wilde verpatsen (2). De zakenman had even wat anders aan zijn hoofd en voor zover wij weten ging hij niet op Viktor's suggestie in. Omdat bescherming van de zijde van de Nederlandse overheid uitbleef bereidde hij zich namelijk voor op een verhuizing naar Israël. Hij maakte met zijn echtgenote een verkennende trip, opende een bankrekening, maakte afspraken met de autoriteiten en een paar kennissen en keerde terug naar Oirschot.
Een deel van die afspraken had betrekking op de manier waarop de verhuizing plaats zou vinden. Vrouw en kinderen zouden begeleid door een stand-in per vliegtuig worden overgebracht. Rozenbaoum zelf zou met een truck via Turkije naar Israël worden vervoerd. Daar zouden dan de onderhandelingen worden geopend over zijn files, die hij op Cyprus en Malta en in Zwitserland had ondergebracht.
Op 28 juli 1997 maakte Vadim van zijn Zwitserse bankrekeningen en de RABO in Eindhoven grote bedragen over naar Israël. Diezelfde dag nog werd hij in zijn villa vermoord. Of zijn financiële operatie van die ochtend de trigger was voor die moord bleef in het ongewisse. De vier Russisch-Israëlische kennissen die Vadim en zijn gezin zouden assisteren bij hun vlucht naar Tel Aviv kwamen net te laat. Zij bleven de hele nacht in het pand, wachtend op stalorders uit Israël. Noch door de toegeschoten koddebeiers noch door het OM werden zij als verdachten aangemerkt. Al dan niet voor de vorm werden ze later door de Israëlische smurfen nog wel even gegrild, maar de zaak liep geruisloos af.
Uiteraard bleven een stel intrigerende vragen liggen. Bijvoorbeeld: Wie was die Victor Stolnikov? Komen we op terug. Stay tuned.

1. Tot tweemaal toe hebben wij mr. Tripels over deze affaire benaderd. Vergeefs.
2. Het zou gaan om Theo Daatselaar, die al eerder bij ons voorbijkwam in het serietje "Schilderachtig". Theo hoeft overigens niets te hebben geweten van Stolnikov's initiatief.

  • Datum: .

zondag 6 maart-2011
Ja. Een intrigerende vraag. Wie was Victor Stolnikov en wat was zijn rol in de affaire rond de Russische zakenman Vadim Rozenbaoum? Een kort privé-onderzoek bracht indertijd alleen aan het licht, dat Victor met iemand samenwoonde in een riant pand binnen de Amsterdamse grachtengordel.
Nou woonde er inderdaad een Stolnikov binnen de gordel, maar die noemde zichzelf Nikolai. Twee Stolnikovs binnen één gordel? Dat zou wat al te toevallig zijn. En dat is het ook. Want de boy die wij op de korrel hebben heet Nikolai Victor Stolnikov en is een telg van een redelijk betoefde familie in Moskou. Nikolai aka Victor zou zijn latere en behoorlijk oudere partner ook in de Russische hoofdstad hebben leren kennen en uiteindelijk met hem zijn gaan samenwonen in Amsterdam. Dat was Lex Spaans, in een vorig leven hotemetoot bij Vassalucci, een uitgeverij die graag debuutromans op de markt smakte.
Zijn voormalige vlam zou volgens overlevering ooit bij Aeroflot, de Russische staats- vliegtuigmaatschappij, een baantje hebben gehad. Ook over zijn carrière in Nederland is eigenlijk weinig op te delven. Hij schijnt tegenswoordigs iets te doen in de public relations sfeer en iets met lifestyle. En ziet er geen been in om in beperkte kring zijn opwachting te maken met een clutch. Omdat ie zo lekker licht is. In wezen dus aardig low profile en voor ons moeilijk bereikbaar.
Volgens onze bronnen ging de relatie tussen Lex en Nikolai Victor in 2004 op tilt. Van de ene op de ander dag zou Lex zijn ingeruild voor een hoge Amsterdamse politiefunctionaris. Lex verhuisde naar het zwoele Mexico City, waar hij op zoek ging naar werken van Latijns-Amerikaanse schrijverds, die in zijn ogen de moeite waard zijn om ook in andere talen te worden uitgebracht.
Wij zijn uiteraard stinkend nieuwsgierig naar de identiteit van die Amsterdamse topsmurf. Al was het alleen maar vanwege de mogelijke betrokkenheid van Stolnikov bij de heikele Rozenbaoum-affaire. We blijven neuzen. Stay tuned.

  • Datum: .

donderdag 15 september-2011
Of we na onze revelaties over de al geruime tijd in Nederland verblijvende Russische lifestylist en clutchliefhebber Nikolai Victor Stolnikov nog iets gehoord hebben? Nitsjevo. Noch van Victor, noch van zijn liefhebber (een hoge mieter uit het Amsterdamse justitiële pretpark). Maar wel iets over Vadim Rozenbaoum. De uit angst voor de Moskouse Solntsevo broederschap naar het Brabantse Oirschot gevluchte Russische zakenpief, die op 28 juni 1997 in zijn eigen stulp naar het goddelijke dakterras werd geholpen. Na vooraf vergeefs om hulp te hebben verzocht aan staatssecretaresse Schmitz en haar Tom Poesje Joris Demmink.
Gaven wij Vadim in onze eerdere bijdrages nog the benefit of the doubt waar het zijn zakelijke handel en wandel betreft, nieuwe onthullingen uit Kalinkaland duiden erop dat zijn internationale business aktiviteiten al in een vroeg stadium een avontuurlijk tintje droegen.
Zo was hij blijkbaar niet alleen het baasje van de onderneming Tirol (1), maar ook van de transportonderneming Fund. Voor opdrachtgevers spullen van de ene naar de andere plek zeulen is misschien voor heel wat luitjes een prettige tijdbesteding, voor Vadim was het niet genoeg. Hij begon voor eigen rekening deals te sluiten met westerse technische firma's en sleurde allerlei hebbedingen de Russische grens over met vehikels uit zijn eigen wagenpark. Dankzij gezellige contacten bij de Russische douane betaalde hij voor maar 1 op de tien ladingen invoerrechten. Dat liep aardig op, vooral als het om luxe goederen ging als bijvoorbeeld Franse televisietoestellen. En nog aardiger, toen normaliter onrendabele ruimtes in die toestellen werden opgevuld met zakjes Zuidamerikaanse lekkernijen.
Vadim werd in ijltempo rijk en dat wekte de belangstelling van kort aangebonden lowlives. Zo kort, dat Vadim protectie behoefde. Die kreeg hij van Sergei Mikhailov. Het baasje van de steeds machtiger wordende Solntsevo broederschap. Maar daarmee haalde Rozenbaoum wel het Paard van Moskou binnen. Hij had in no time geen reetkaya meer te vertellen binnen zijn eigen ondernemingen en in arren moede liep hij naar justitie. Sergei en zijn gang verdwenen voor een korte periode in een kruipruimte. Daarna werd het bij Fund en Tirol van hetzelfde laken een pakski. Vadim nam uiteindelijk samen met zijn gezin de wijk naar Nederland, waar hij met name in de bier- en de vrachtwagenbranche over uitstekende contacten beschikte (2).
Zoals u ondertussen weet settelde hij zich in Oirschot en boerde daar flink verder tot hij bezoek kreeg van een paar figuren uit zijn vaderland. Een van hen was Nikolai Victor Stolnikov, die hem tot een terugkeer naar Moskou probeerde over te halen.
En diezelfde Stolnikov verblijft nu in de Amsterdamse scene en heeft iets knussigs met een hoge justitiële pretletter. Het kan soms vreemd gaan in dit wereldje vol snuif, snitch en style. Stay tuned.

1. Zie aflevering 1.
2. Zie opnieuw aflevering 1.

  • Datum: .