De champagne staat overal klaar.
Zoals te verwachten viel wordt voor de verkiezingen in de steeds verder in verval gerakende wereldmacht no1 echt álles uit de kast gehaald. 'October surprises'.
Trump staat 10% achter in de peilingen. En zijn campagne heeft nog maar 63 miljoen dollar in kas. Evenveel als een senator op campagne in South-Carolina. Hoe dat mogelijk is blijft onduidelijk.
Gevaarlijke adviezen van zijn campagnestaf trekken de aandacht. Wilen zijn adviseurs hem lozen via slechte adviezen?
Het hameren op 'de socialist Biden' door Trump is een van de domste verkiezingsitems ooit, omdat tout Amerika van jong tot oud weet dat Biden géén socialist is, maar een rechtse Democraat, verantwoordelijk voor de Patriot-act die het land tot een regelrechte politiestaat heeft gemaakt en voor vele oorlogen met miljoenen doden. Als er iemand DC personifieert is het Joe Biden.
De tweede misser is even ernstig.
Trump heeft namelijk tegelijkertijd aangekondigd de onderhandelingen met het (Democratische) Congres over corona-noodsteun aan de bevolking te bevriezen tot na de verkiezingen. Dus: stem op mij dan krijg je later geld.
Over 3 maanden.
Dit kost hem de verkiezingen. De Amerikanen kunnen niet zo lang wachten.
Sinds de laatste betaling (1200$ in juni) zijn 8 miljoen Amerikanen in armoede gewenteld. Honger, huisuitzettingen, levens verwoest.
Maar als Trump op 1 januari 2021 het Witte Huis verlaat, laat hij voor zijn opvolger een chaotische situatie in het land achter. Wat Biden en Harris voor elkaar kunnen krijgen in een zo gepolitiseerd land is twijfelachtig.
30 % van de kiezers geeft aan de uitslag sowieso niet te accepteren. Ongeacht wie wint.
De eerste 'October surprise' (een zo genoemde vuurpijl om een opgelopen achterstand een maand voor de verkiezingen om te buigen) bleek de besmetting van de Donald, zijn vrouw en tienerzoon met Covid19.
Eerder verdacht ik Boris Johnson er al van het virus te hebben gebruikt te zijner voordele; nu ook de Trumps te beschuldigen zou me in de hoek van complottheorieën drijven en dat wil je niet als columnist.
Jair Bolsononaro, André Loekasjenko, de grote jongens overleven het.
Zo ook Trump. Hij gedraagt zich als 'herboren' en spreekt weer grote massa's toe.
Een tweede october surprise; met 2 weken tot 3 november gaan alle remmen los: een schandaalkrant van Murdoch, de New York Post, publiceerde, naast details over de financiële activiteiten in Oekraïne en China, foto's van Hunter Biden met crackpijp, afkomstig van een laptop van Biden, ter reparatie achtergelaten bij een computerwinkel in Delaware, en aan de FBI gegeven, zo beweert Trump's advocaat Rudy Giuliani, die een copie van de harddisk kreeg van de reparateur.
Dit vond al plaats in 2019(!).
Giuliani gaf de files vervolgens als october surprise door aan de New York Post.
Het Biden-kamp beweert dat Moskou erachter zit.
Uiteraard. De enige oppositie van de Democraten tijdens 4 jaar Trump was Russiagate en de mislukte poging hem af te zetten. Opnieuw speelde Adam Schiff, de Democratische voorzitter van justitie-commissie van het Huis een hoofdrol in de beschuldigingen jegens Moskou.
De chef van het ministerie van Veiligheid (DNI) heeft inmenging in deze door de Russen naar het rijk der fabelen verwezen. 50 leden en ex-leden van veiligheidsdiensten spreken dit weer tegen.
Merkwaardig is dat de authenticiteit van de mails en foto's (er zou ook sprake zijn van een sex-tape) niet wordt betwist.
En wie heeft de opnames gemaakt?
Hunter stond bekend als drugsverslaafde. Gemakkelijk doelwit? Van wie?
Vervolgens meldde Tony Bobulinski zich, een voormalig zakenpartner van Hunter Biden zich met gedocumenteerde details over de verdeling van de miljoenen uit Oekraïne en China bij een senaatscommissie in Delaware die de zaak onderzoekt.
De beslissing van Facebook, Google, Twitter etc. om geen platform te bieden aan deze kwestie, heeft de affaire direct in de complot-coulissen doen belanden en zal dus een bevestiging betekenen van wat deze sector denkt. Als de sociale media een kwestie als deze verbannen is dat een veeg teken. Zij bepalen méér dan ooit in deze verkiezingen.
De absolute macht die deze concerns inmiddels hebben vergaard over ons doen, laten en denken, geeft te denken. Zij dirigeren de verkiezingen.
Als president Biden ook een Democratische senaat naast zich krijgt, zal voor een belangrijk deel van de bevolking de politiek echt hebben afgedaan, om de simpele reden dat er geen politiek verzet mogelijk is.
Dan komen andere middelen in zicht.
Weer een ander fenomeen betreft 'Republicans for Biden': van Colin Powell tot de dochter van McCain. Van de Bushes tot John Bolton.
Onze Trump-bezweerders zijn in fijn gezelschap geraakt. Beseffen ze dat? In het gezelschap van oorlogsmisdadigers met miljoenen levens op hun geweten, 'in naam van ons'.
Biden heeft aangekondigd vooraanstaande Republikeinen in zijn regering op te nemen. Voormalige afgevaardigden die op de Democratische conventie al het woord voerden.
Trump is afschuwelijk. Ik zou hem weigeren op mijn verjaardag.
Maar hij is geen oorlog begonnen. Al heeft hij zijn beloftes van terugtrekking van de Amerikaanse troepen (van Afghanistan tot West-Duitsland) niet waargemaakt.
Na het eerste debat tussen Biden en Trump is er euforie in de contreien van de Democraten. In de polls na het debat staat Biden 7% voor. De opstelling van de president in het debat was 'bulliying', onbeschoft.
Maar is dit genoeg om in het stemhokje volgende maand Obama's vice in het Witte Huis te krijgen?
Het tweede debat was veel 'beschaafder'. Buitenlandse politiek werd buiten de te bevragen zaken gelaten. Toch speelde het een grote rol. Betreffende Noord-Korea verweet Biden Trump geen oorlog te zijn begonnen. Dát is ook het grote verwijt van DC, Wall Street en het MIC.
Dat hij geen oorlog begon voor hún winsten.
Immigratie, ziektekostenverzekering, racisme, BLM; er kwam van alles aan de orde. De vraagstelling was bedoeld om Biden te beschermen tegen Trump. De crime bills die Biden doorvoerde en miljoenen (mn zwarten en latino's) in de cel deed belanden bracht Biden in het nauw: 'ik zal het herstellen' beloofde hij. Over het klimaat: 'We dont have much time'; oftewel met Biden komt het goed.
Ik hoop echt dat Biden wint. Niet omdat dat 'beter zou zijn voor de wereld'. Of de VS. Maar omdat ik bang ben voor de geestelijke gezondheid van mijn, vooral bejaarde, vrienden die alles hebben gezet op een vertrek van de Donald. Over Bush' Irak, Obama's Libië hoorde ik ze nooit, maar over Trump ontploffen ze.
Het lijkt er ergens op alsof geen van beide partijen echt wil winnen. Dat is het krankzinnige van de verkiezingen volgende maand. De Democraten hebben een zwakke kandidaat uitgerust met een vice die niet geloofwaardig is als president mocht Sleepy Joe definitief in slaap sukkelen. Het enthousiasme is ver te zoeken. De meest gepassioneerde campaigner voor Biden is Bernie Sanders...
Wie gekozen wordt zit op een vulcaan. (WK)