zondag 6 januari-2013
Nog effies. In oktober van dit jaar loopt de regeringstermijn af van de Georgische president Saakashvili. De muis die in 2008 dacht iets tegen buurman Rusland te kunnen brullen, maar zich schielijk in zijn holletje moest terugtrekken toen buurman terugbrulde.
In feite betekende dat op termijn de polletieke ondergang van de dankzij zijn Zeeuwse meisje onverbrekelijk met Nederland verbonden moderne Icarus. Via allerlei spierballenacties, machinaties en het oppakken van polletieke tegenstanders wist hij het nog vier jaar uit te houden. Tot hij bij de laatste presidentsverkiezingen de vlag moest strijken en toe moest zien hoe zijn macht als president aanzienlijk werd gemillimeterd ten faveure van de premier uit het vijandelijke kamp. Zodat zijn huidige positie nu sterk lijkt op die van de sprookjeskoning die dacht dat ie dure kleren droeg, maar eigenlijk in zijn blote kont rondwandelde. Zij het, dat Saakashvili nog een stropdas heeft om zijn fluit te coveren.
Hoe zwak zijn invloed is geworden moge blijken uit een uniek incident dat zich afgelopen week voordeed. Noodgedwongen had ie als president al zijn handtekening moeten zetten onder het parlementsbesluit om 3000 gevangenen vrij te laten. Maar zo’n 190 man bleven achter in een kruipruimte. Zij zouden zich hebben schuldig gemaakt aan akkefietjes als verraad, spionage, handel in verwarrende middelen en koterhopsen.
Op 21 december 2012 besloot het parlement om ook die jongens de frisse lucht in te sturen, omdat het in hun gevalletjes zou gaan om polletieke gevangenen. Saakashvili weigerde zijn krabbel te zetten, omdat het volgens hem een afgang voor Georgië zou betekenen en de deur zou openzetten voor het vrijuit laten gaan van verraders en koterkruipers in de nabije toekomst.
Mocht ie bij zijn beslissing blijven dan wordt het betrokken amnestiewetje ter tekening voorgelegd aan de parlementsvoorzitter en die zal niet aarzelen om naar de pen te grijpen. Zo langzamerhand wordt het voor Saakashvili tijd om zich met zijn Sandraatje terug te trekken in Terneuzen om daar in alle rust ook zijn laatste stropdas op te vreten. Is ie in ieder geval dichtbij Scheveningen mochten ze in Georgië besluiten hem alsnog wegens misdaden tegen de menselijkheid of een ander artikel uit die categorie ter veroordeling voor te dragen bij de jurken in het Vredespaleis. Dat krijg je als je te dicht bij de zon komt.

woensdag 16 januari-2013
Je kan van Mikkel Saakashvili zeggen wat je wil, maar hij heeft Georgië wel een flink tikkie moderner gemaakt. Op sommige terreinen. Neem bijvoorbeeld het gevangenisbeleid. Voor luitjes die in een kruipruimte belandden en niet in het polletieke putje vielen stond geheid de nodige narigheid op het menu. Pakken op je lazer, natte handdoeken, de versoepeling van je rectum, de vereenvoudiging van de maaltijden en andere subtiliteiten. Althans, als je de 190 polletieke gevangenen mag geloven, die dankzij een resolutie van de nieuwe volksvertegenwoodiging een paar dagen geleden weer de frisse lucht konden opsnorkelen (1). En je kan er een stropdas op innemen dat ze met die klachten naar de kadi lopen. Als Mikkel goochem is gaat ie met Sandraatje alvast op zoek naar een leuk woninkje in Zeeland. Misschien heeft oud-premier J.P. Lullo nog een appartementje vrij in Domburg.
Ook bij een andere tak van de justitieboom heeft vriend Mikkel moderne methodes geïntroduceerd. Zo heeft ie volgens het Georgische OM binnen het smurfenapparaat een aparte homo-eenheid opgemetseld. Die was bedoeld om belangrijke stutten uit de samenleving en even belangrijke buitenlandse bezoekers van Tbilisi en omgeving eens even lekker te verwennen. En ze vervolgens met wat geurig beeldmateriaal onder druk te zetten als dat nodig was. Een methode die bij alle moderne speursmurfenorganisaties in zwang is en naar aanleiding van allerlei koterhopsaffaires in de USSA, de UK en bij ons achter de duinen de laatste tijd veel aandacht geniet (2).
Of al deze moderniteiten worden teruggedraaid als Mikkel in oktober van dit jaar van het polletieke toneel wordt geflikkerd is nog de vraag. Maar het zou wel jammer zijn als dat gebeurt, want ze horen helemaal thuis in een land dat lid is van de Raad van Europa. Stay tuned.

(1) Hoe dat democratische besluit tot stand kwam? Zie aflevering 1 dd. 6 januari 2013.
(2) Een prachtig voorbeeld op dit terrein kunt u bij ons terugvinden in aflevering 100 van de serie “Van Estoril naar Zandvoort” dd. 17 oktober 2012. En natuurlijk hebben wij al in een vroeg stadium erop gewezen, dat in het nog gesloten deel van Joris’ hopsepos zowel Turkse als Oostduitse geheimschrijvers kunnen opdoemen.

maandag 3 juni-2013
In oktober gaat het licht uit voor de Georgische president Mikkel Saakashvili. En het wordt zo langzamerhand de vraag of het dan gaat om een peertje in een of andere nor of om iets figuurlijks. De Amerikaanse zetbaas wordt er namelijk van beschuldigd gelden uit de staatskas te hebben gebruikt voor ondermeer een slankheidstherapie, een botoxbehandeling in New York, het inhuren van een chefkok voor privédoeleinden, het betalen van jolige uitjes met familie, vrienden en kennissen en een nieuwjaarsfeestje in Dubai. Onder de streep staat volgens een aantal nieuwsgierige parlementsleden een bedragje van een half meloen dollar. En da's een leuke fooi voor een dag in de week. Mocht het menens worden kan Mikkel overigens samen met zijn Zeeuws meisje Sandra altijd terecht in Terneuzen. Fredje knijpt wel een oogje dicht als het gaat om een inboergeringscursus of andere flauwekul. Stay tuned.

vrijdag 14 maart-2014
Nee, Misja Saakashvili wil er nog even niet over lullen. Waarom hij samen met zijn Zeeuws meisje liever in de USSA blijft wonen. In plaats van terug te keren naar zijn geliefde Georgië. Dat zei de voormalige vogelverschrikker van de NATO vorige maand toen hij toevallig in Kiev (!) verbleef.
Kunnen we inkomen. Tenslotte heeft de voormalige Georgische polletieke leider flink huisgehouden onder zijn polletieke tegenstanders in de jaren dat ie de dienst uitmaakte in Georgië. Voeg daarbij zijn mallotig oorlogje met de Ruskies over twee verloren ministaatjes en je kan zelfs vanaf een terrassie in Egmond aan Zee in vijf minuten uitknobbelen hoe populair hij nog is in zijn geboorteland.
Komt nog iets bij. Er liep al jaren een onderzoek naar de dood van Zurab Zhvania in februari 2005. Toenmalig premier en geen vriend meer van de zo innig met ons land verbonden stropdassenvreter. Volgens de officiële berichten uit die tijd functioneerde Zurab's huiselijke gaskachel niet zoals het hoorde en ging Zurab de pijp uit door een overdosis koolmonoxyde. Maar er waren twijfels. Een premier met een wrakke gaskachel, mwa. En er kwam een onderzoek op gang, dat een paar weken geleden een eindrapport baarde. Tot nog toe niet aan de openbaarheid prijsgegeven, maar wakkere snorders van het weekvod Asaval-Dasavali wisten er toch iets uit op te takelen. Zhvania zou helemaal niet aan een CO-tje zijn bezweken. Hij zou in een presidentiële bedoening buiten Tbilisi zijn gekeeld in aanwezigheid van onze Misja, die na het definitieve heengaan zou hebben gezegd: “Nou weg met dat lijk en doe wat we hebben afgesproken”. Aldus de tekst op een stiekem teepje. “Dat lijk” zou vervolgens in de verhuisdoos van een teevee zijn gepropt en overgebracht naar het appartement van Zurab, alwaar hij werd gekeeld door zijn gaskachel.
Geen wonder dus, dat het eindrapport niet zomaar op de keien wordt gemieterd. De huidige Georgische regering is net als Misja stevig NATO-minded en gezien de trubbels aan de overkant van de zwarte plas is het niet zo verstandig om eens lekker uit te pakken over de voormalige president.
Overigens was die voormalige Georgische president een goeie vriend van Olexander Turchynov. De man die momenteel de baas uithangt in Oekraïne. Dus “toevallig in Kiev”? Forget it. Stay tuned.

zondag 23 maart-2014
Nou zijn we ruim een week verder, maar nog steeds geen eindrapport. Over de dood van Zurab Zhvania in februari 2005 (1). Maar er is wel degelijk beweging aan dit Georgische front. Het OM heeft voormalig president Misja Saakashvili namelijk gesommeerd om volgende week even langs te komen voor een verhoor in die kwestie. Komt ie niet, dan wordt ie de week daarna op het ernstige verlanglijstje bij Interpol gepleurd. Aldus huidig premier Garibashvili.
Overigens zal dat verhoor zich niet beperken tot het CO-deetje van Zhvania, maar zal ook gaan over een hectare andere strafgevalletjes, waarvoor een paar voormalige gappies van Misja al achter het streepjesbehang zijn geplakt. Zelfverrijking, corruptie, tegenstanders in de vangrail jagen. Zulke gevalletjes. Goeie raad aan Misja: blijf lekker in de USSA of ga desnoods samen met je Sandraatje voor een zomer in Zeeland. Verlanglijstje? Who cares? Als de places waar je vrienden zitten maar high genoeg zijn kan je niks gebeuren. En wat dat betreft heeft Misja niet te klagen. Voorlopig. Stay tuned.

(1) Zie aflevering 4 dd. 14 maart 2014

dinsdag 25 maart-2014
Neemt tenminste nog iemand Kleintje Muurkrant serieus. Op ons advies verklaarde Misja Saakashvili gisteren op een Hollandse locatie (!) dat ie niet terug gaat naar Georgië. Bang als hij is dat zijn noten zullen worden gekraakt bij het onderzoek naar de dood van zijn vroegere gap Zurab Zhvania en andere verboden grappen. Hij zou ook neus aan neus hebben gezeten met Europese polletieke schuinsmarcheerders, die hem erop wezen dat een eventueel proces tegen hem de Georgische inlijving bij de EU ernstig zou vertragen (!!).
Dat wordt dus donderdag een vluggertje voor de rechtbank in Tblisi. En volgende week gaat Misja op het internationale verlanglijstje bij Intersmurf. Niet dat in zijn geval die move iets te betekenen heeft. Hij hoort bij de “goeien”, bij “ons”. En “goeien” worden door “ons” nooit uitgeleverd. Zelfs niet aan een land dat ondanks het vertrek van Misja nog steeds lid wil worden van de NATO en de EU.
Het personeel van het adelaarshok in Washington onder leiding van Heinz Kerry heeft zijn bezorgdheid al uitgesproken. Ze zijn bang dat de vervolging van een vroegere president in verschillende strafzaken al gauw op een polletieke afrekening zou kunnen uitlopen. Met name in een land waar de rechtspraak nog erg fragiel is. Wordt u ook zo emotioneel bij zoveel bezorgdheid? Lief hoor van Heinz. Snif. Stay tuned.

donderdag 27 maart-2014
Vrolijk itempje voor de Zeeuwse Courant. Of Toine's echoput. De dood van Zurab Zhvania. Vooropgesteld dat Misja Saakashvili nog bij zijn schoonouwelui in Zeeland zit. Anders wordt het al gauw te duur.
Ging Zurab in februari 2005 de pijp uit door een CO-deetje of werd ie gekeeld? Dat was indertijd blijkbaar ook de vraag voor hotemetoten in de USSA, want ze stuurden een FBI-smurf naar Georgië om de zaak te onderzoeken oftewel netjes te begraven. Dat was ene Bryan Paarmann. En Bryan kwam, zag en begroef. Zurab en zijn gap Raul Yusupov gingen aan een COverdosis ten onder.
Lullig voor Misja en Bryan, maar er zijn nu foto's opgedoken van de twee slachtoffers, die her en der op hun stoffelijke omhulsels ernstige kwetsuren vertonen. Nou, kan je raar vallen als de CO toeslaat, maar deze wonden suggereren een andere doodsoorzaak. Vandaar dat de vroegere expert van het Nationaal Forensisch Instituut en Zurab's bodyguard nu naar binnen zijn getrokken.
Ten tijde van Paarmann's “onderzoek” struinde al jaren een Amerikaanse journalist in Georgië rond. Ene Jeffrey K. Silverman. Hij hield zich in 2005 bezig met een paar Amerikaanse NGO's in het oosten van het land, die betrokken waren bij het Amerikaanse hulpprogramma “Food for Peace”. Silverman ontdekte, dat een deel van de poen die zij uit de USSA ontvingen werd doorgesluisd naar de muslimrebellen in Tsjetsjenië (!!) en schreef daarover in het regionale magazine Azerbijan Today.
Zulke schrijfsels dragen niet bij tot je populariteit bij de Amerikaanse overheid. En als je dan ook nog interesse toont voor de dood van Zurab en Raul loop je enig risico. Het was dan ook niet vreemd dat ie op een dag in Tblisi door Georgische contra-spionagesmurfen in een auto werd gehengst en afgevoerd. Vreemd was wel dat ie niet in een kruipruimte terechtkwam maar in de Smugglers Bar. Een gelegenheid waar je naast zuipen ook een aantrekkelijke dame kon uitkiezen om de stress uit je lijf te pompen. Daar werd Silverman geconfronteerd met meneer Paarmann, die zijn artikelen had gelezen en daarover niet amused was. Na het nodige intimiderende gegrom stelde hij de journalist vervolgens voor aan de dame die naast hem zat. Zijn toekomstige bruid, aldus Bryan. Toen Jeffrey daarover een iets te bijdehante opmerking maakte ging hij gestrekt door een dreun van Bryan's FBI-secondant. Daarbij sneuvelden een paar tanden, waarna zijn hoofd nog wat verder werd verbouwd met een stukgeslagen bierflesje. Het incident werd de dagen daarna even besnuffeld door lieden van de National Security Council, maar die activiteit leek sterk op een wassen neus en was het ook. Zou je denken dat een dergelijke gebeurtenis enige aandacht trok bij Jeffrey's collega's van de Georgian State TV. Maar daar bleek Bryan net zoveel connecties te hebben als in de lokale vleeswinkels waar zijn aandacht vooral uit ging naar de wat jongere meisjes.
In 2006 werd Bryan samen met zijn bruid uit de Smugglers Bar teruggeroepen naar Washington, waar hij een hoge functie kreeg in het hoofdkwartier van de FBI. Vorig jaar verklaarde hij opnieuw dat de dood van Zurab en Raul het gevolg was van het slechte functioneren van de Iraanse (!) gaskachel. Hij werd daarin gesteund door zijn vrouwtje die momenteel medeverantwoordelijk wordt gehouden voor het verdwijnen van bewijsmateriaal.
Is dit een smakelijk hapje voor de Zeeuwse Courant of Toine's echoput of niet? Dachten we wel. Stay tuned.

donderdag 17 juli-2014
Zelfmoord? Gezelfmoord? Zijn ze nog niet uit in Tblisi. Zeker is wel dat de voormalige Georgische ambassadeur in Moskou Erosi Kitsmarishvili dood in zijn appartement is aangetroffen. Met een extra gaatje in zijn lijf en zijn gun in zijn nabijheid. Erosi zette in 2008 heel onvoorzichtig president Mikkel Saakashvili te kakkert door te verklaren, dat Georgië eerder dat jaar de oorlog met Rusland was begonnen en dat ie daarbij op actieve steun van de USSA had gerekend. Saakashvili noemde dat stierenstront, maar het resultaat van al dat domme gedoe was wel dat de twee afgescheiden mini-staatjes Zuid-Ossetië en Abchazië door Moskou officieel werden erkend (1). Een Krim-situatie avant la lettre.
Uiteindelijk betekende deze affaire in november 2013 de polletieke ondergang van onze stropdassenvreter. Hij vertrok met zijn Zeeuws meisje naar de USSA. Bezocht daarna nog wel zijn schoonouwelui in Zeeland en zijn gappies in Kiev, maar een tripje naar Georgië zat er even niet in. Daar zijn namelijk een paar stevige onderzoeken op de rails gezet naar de mogelijke rol van Mikkel bij de moord op voormalig premier Zurab Zhvania en een heel pakket ambtelijke corruptie (2). En dan nu Erosi. Zullen we gokken? Zelfmoord. Zo niet, dan halen we onze stropdas uit de mottenballen. Stay tuned.

(1) Zie het artikeltje “Georgië” van 5 december 2008.
(2) Zie de afleveringen 4 tot en met 7 van deze serie.

dinsdag 29 juli-2014
Hij moest er om 11 uur wezen gisteren. Maar Mikkel Saakashvili kwam niet opdagen voor een verhoor door een OvJ in Tbilisi. Hij voelde zeker nattigheid. En niet ten onrechte (1). Direct nadat duidelijk werd dat Mikkel het liet afweten maakte het OM bekend, dat onze vriend een strafrechterlijk proces voor zijn ballen krijgt. Samen met de vroegere ministers van Defensie en Binnenlandse Zaken, de burgemeester van Tbilisi en nog wat voetvolk. Wegens het neerknuppelen van een vreedzame demonstratie in november 2007 en het de grond intreiteren van Badri Patarkatsishvili en diens Mikkel-onvriendelijke teeveestation Imedi (2). Mocht ie schuldig worden verklaard dan kan ie rekenen op een norrig verblijf van 5 tot 8 jaar. Maar Zeeland zal hem niet uitleveren. Geen centje pijn dus. Stay tuned.

(1) Hij wordt ondermeer verdacht van betrokkenheid bij de moord op voormalig premier Zurab Zhvania, waarover wij eerder in deze serie uitgebreid hebben gejodeld.
(2) Om erger te voorkomen nam miljardair Badri diezelfde maand nog de benen naar de UK, waar hij in februari 2008 op mysterieuze wijze de pijp uitging. Zie ook het machtig interessante artikel “Deuss en de Ruskies (4)” dd. 5 april 2012.

woensdag 27 augustus-2014
Zouden ze het weten in Terneuzen? Dat ze code geel moeten afgeven als Sandraatje Roelofs en haar Georgische kerel weer eens langs komen bij paps en mams. Want Mikkel Saakashvili is bad news. En dan bedoelen we niet zoiets als de dagelijkse treurnis op de voorpagina van de Zeeuwse Courant of een concurrerend dagvod uit de regio. Maar BAD. Neem nou zijn bejubelde aanwezigheid op het Maidanplein in Kiev. Zowel voor- als nadat snipers een einde maakten aan de enerverende wedstrijd Smurfski FC – Demonstranski United door spelers van beide teams voor hun ballen te knallen. Het was net of hij er thuis hoorde.
Nou was dat ook een beetje zo. Mikkel heeft ooit in Kiev rechten gestudeerd bij het Institute of International Relations en hield als Soviet grenssmurf nauwlettend in de kieren wie Oekraine in- en uitging. Daardoor spreekt hij nog steeds een aardig mondje Oekraiens. En dat kwam goed van pas nadat hij eind vorig jaar in Georgië bij de presidentiële vulles werd gezet en noodgedwongen een beetje doelloos rondbanjerde in de USSA en Terneuzen. Mikkel ging naar Kiev om zijn diensten aan te bieden! Als adviseur. Klinkt redelijk als je gewend bent niet te luisteren. Want over welke adviezen hebben we het hier?
Mikkeltje was ten tijde van zijn presidentschap ondermeer verantwoordelijk voor het ontwikkelen van een anti-terrorismeplan. In samenspraak met de USSA. Dat hield ondermeer in het op kweek zetten van snipers. Onder toeziend oog van de Amerikaanse spierballenboy John Giduck, de oprichter van de in dit soort schone kunsten gespecialiseerde Archangel Group. De studenten konden al vrij snel hun leerstof in de praktijk brengen. Zo schoten ze aan de vooravond van de Georgische inval in Zuid-Ossetië in 2008 ettelijke burgers met Ossetisch DNA voor hun klus. Zowel binnen als buiten de Zuid-Ossetische landsgrenzen. In opdracht van Mikkel en zijn sinistere trawanten. Maar als het zo uitkwam namen de enthousiaste snipers ook deel aan baardoperaties in de zuidelijke tuintjes van buurman Rusland. En u voelt hem komen. De Georgische aartsengelen zouden hun expertise eveneens hebben gebruikt om samen met door Bandera geïnspireerde vakbroeders een einde te maken aan het bewind van de democratisch gekozen president Yanukovich. Een officieel onderzoek naar die slachtpartij? Doet Specsavers in brillen?
Gisteren hebben de nabestaanden van de MH-17 slachtoffers hun vertrouwen uitgesproken in de activiteiten van het OM en de Onderzoeksraad. Laten we er vanuit gaan dat die inderdaad hun best doen met het lichten van Rutte's tegels. Maar net als bij het gevalletje prijsschieten op het Maidanplein zijn de onderzoekers afhankelijk van de goeie wil van de mede door Mikkel Saakashvili geadviseerde regering in Kiev. Blote bene, een van de hoofdverdachten. Dus hoeveel vertrouwen kan je hebben? Hm? Stay tuned.

maandag 1 september-2014
Hij moest er even uit afgelopen weekend. Mikkel Saakashvili. Na een half jaar subversiefje met verlos in de Oekraine en een maandje konkelen in de USSA had ie het even gehad. Waar ging ie heen om lekker te relaxen? Naar een durp in Turkije, vlakbij de grens van zijn geliefde Georgië. En laat ie daar nou tegen kopstukken van de UNM opblunderen. Zijn partij, die bij de laatste verkiezingen de pottenbak inging. Toevallig? Heeft Rutte een damesfiets? Natuurlijk was die ontmoeting niet toevallig. Want je zou het niet zeggen, maar Mikkeltje vertoeft in zwaar weer. Het Georgische OM heeft hem namelijk op de nationale opsporingslijst gepleurd en is bezig om de aanwezigheid op die lijst ook van een internationaal verfje te voorzien. Dit om hem ter verantwoording te roepen voor zijn uit elkaar knuppelen van vreedzame demonstranten en een hele reeks gevalletjes van machtsmisbruik, zakkenvullen en mogelijk moord. Zo hoort het in een rechtsstaat, maar Mikkel is natuurlijk niet zomaar iemand. Daarom is bijvoorbeeld de Zweedse minister van Buitenlandse Zaken Carl Bildt voor hem in het krijt getreden (1). Die heeft laten weten dat ie de hele juridische procedure versus zijn Georgische gabber polletiek getint vindt en dat ze in Georgië beter naar de toekomst kunnen kijken en het verleden laten rusten.
Dat laatste geldt blijkbaar niet voor Carl zelf. Die is ondermeer hotemetoot binnen het in 2008 opgerichte Institute for Information on the Crimes of Communism. Dat eerbare instituut maakt deel uit van het Platform of European Memory and Conscience, dat op zijn beurt weer een warm plekje heeft gevonden onder de vleugels van het Institute for the Study of Totalitarian Regimes. Een soort georganiseerde look back in anger. Heel prima allemaal, maar wat Carl betreft roept het wel wat vragen op. Hij steunt namelijk met groot enthousiasme het nieuwe bewind in Kiev, dat blote bene voor een flink deel bestaat uit uiterst totalitaire neo-nazi's. Komt nog bij, dat vriend Carl bij een serieuze studie naar onwelvoeglijk gedrag van communisten zomaar op de naam van Mikkel Saakashvili en/of een stel Baltische stafleden van zijn instituut kan stuiten. Die waren namelijk ooit actief binnen de communistische jeugdbeweging en hebben daarbij mogelijk vuile handen gemaakt. Carl Bildt? Je zal zo'n vriend hebben in de top van het Vierde Rijk. Vorwärts Mikkel. Stay tuned.

(1) Zie voor de rol van Bildt bij de geheime onderhandelingen met Servië over de overdracht van Srbrenica, Zepa en Zorazda het artikeltje “Mohammad” dd. 7 augustus 2008.

zaterdag 13 september-2014
Wtf. Zeil je op je gemakkie met je gap van Turkije naar Samos, word je door Griekse smurfen aangehouden en moet je vier uur wachten voor je verder kan. Dat overkwam de zo nauw met Terneuzen en omstreken verbonden Mikkel Saakashvili deze maand. Maar hij had mazzel. Na die vier uur zagen de Griekse autoriteiten zich genoodzaakt hem weer te laten gaan. Met het oog op de diplomatieke betrekkingen kan je een buitenlander nog wel tijdelijk ontdoen van zijn buikriem en stropdas als diens regering daarom verzoekt. Maar om hem van het kerkertrappie te gooien en het hek op slot te doen is meer nodig. Een internationaal opsporingsverzoek zou bijvoorbeeld een heel eind helpen. Maar jammer nou, ondanks talloze pogingen van het Georgische OM om onze stropdassenvreter wegens een scala aan wandaden op de desbetreffende lijst te wurmen is dat nog steeds niet gelukt. Vooral dankzij de hulp van Mikkel's internationale vrienden in high places.
Zoals eerder opgehoest (1) is een van die vrienden Carl Bildt. De Zweedse minister van Buitenlandse Zaken in het kabinet van partijgenoot Fredrik Reinfeldt. En niet zonder reden. Tussen de diplomatieke en regeringsbedrijven door kwam Bildercarl in 2006 als president van de Zweedse p.r.-firma Kreab tot een smakelijke deal met het Georgische regime onder leiding van Mikkel. Het vehikel van Bildt zou zorgen voor gunstige berichten in de internationale pers en voor aangename contacten in het westerse wereldje tegen een bedragje van een kleine 20 meloen Zweedse kronen. Laten we eens wild doen, dat was zo'n 2 meloen euro. En die verhuisden tussen eind 2006 en eind 2007 naar de ING-rekening van Kreab-agent George Danell in Brussel.
De Zweedse p.r. werkte blijkbaar zo hartverwarmend dat er een vervolgdeal werd geboren. Die leverde Kreab een vast bedrag van 1 meloen dollar per maand op plus een extra zalfje voor speciale projecten. Een zo'n project werd op de rails gezet na de Georgische presidentsverkiezingen van begin 2008. Volgens de aanwezige internationale waarnemers verliepen die namelijk nogal frauduleus en de Zweedse ambassadeur sloot zich bij die mening aan. Maar Bildt en zijn kornuiten gooiden olie op de negatieve persgolven en zorgden voor het terugroepen van voornoemde ambassadeur. Voor wat hoort wat.
In datzelfde jaar stortte Bildt's Georgische cashcow zich opnieuw in de loopgraven. Dit keer om Mikkel's mallotige inval in Zuid-Ossetië te verdedigen. Daarna werd het nooit meer rustig. Toen Saakashvili aan zijn laatste uurtjes als president bezig was plantte hij het stempel staatsgeheim op de Kreab-file. Normaliter blijft zoiets wel een tijdje onder water, maar oud-minister Georgi Chaidavra heeft deze week de deur opengezet in het Zweedse dagvod Aftonbladet. Daarbij kwalificeerde hij Bildt's buitenministeriële activiteiten op de enige manier die van toepassing was:corrupt. Het woord is aan Kreab. Stay tuned.

(1) Zie aflevering 11 van deze serie dd. 1 september 2014

Heeft u nog ergens twee dwangbuizen liggen? Dan kunnen we Nazi-Kiev in ieder geval verlossen van twee volstrekte malloten. President Porochoco en zijn Georgische gabber Mikkel Saakashvili. Hebben die twee zakkenwassers een lijstje namen bij mekaar geharkt van lieden die misschien wel lid wilden worden van de Internationale Adviesraad. Onder leiding van onze fameuze Mikkel de stropdassenvreter, die blote benen op de internationale opsporingslijst staat wegens laaienlichten, machtsmisbruik en ander onfatsoenlijk gedrag ten tijde van zijn Georgische presidentschap. Poro flikkerde na het harken het zoveelste decreet de publieke ruimte in met de namen van de meest prominente adviseurs over de hele breedte en in full colour. Zoals daar waren: John MacCain (nadere introductie niet nodig), Elmar Brok (de Duitse voorzitter van de Europese Commissie van Buitenlandse Zaken), de Litouwse ex-premier Andrius Kubilius, de Slovaakse ex-premier Mikulas Dzurinda en de Zweedse ex-premier, ex-minister van Buitenlandse Zaken en submarine watcher Carl Bildt. Probleempje. Niet iedereen had zijn medewerking al toegezegd. Met name MacCain moest nog effies uitvogelen of een dergelijk adviseurschap wel was toegestaan binnen de Amerikaanse regelgeving voor volksvertegenwoordigers. En Elmar maakte ook niet meteen de indruk graag als brokkenpiloot te willen fungeren. De enige die wel meteen liet weten zeer vereerd te zijn was die gozer van Bildt. Maar dat verbaast ons net zoveel als Mark Rutte op een herenfiets (1). Kortom, nu begrijpt u waarom wij om een stel dwangbuizen verlegen zitten. Mocht Mikkel opduiken in Terneuzen staan we in ieder geval paraat. Voor Porochoco zorgen de Oekraïense bruinhemden zelf wel als Fucktoria Nuland en haar familie hem beu zijn. Stay tuned.

(1) Wij hebben over dit smörremonster heel wat gepubliceerd, maar misschien geeft aflevering 12 van deze serie wel het beste weer hoe meneer Bildt in elkaar zit. 

Denk je dat je alles gehad hebt. Wat denk je van deze? Een paar jaar geleden werd de Britse oorlogsmisdadiger Tony Blair namens de VN, de USSA, Rusland (!!) en de EU tot vredesapostel in het Midden-Oosten benoemd. Normaliter had ie met dezelfde noodgang als een heel rijtje ouwe commies uit Servië en wangezagsdragers uit donker Afrika de Scheveningse kerker ingeramd moeten worden. Maar goddank hoorde hij bij de goeien in deze wereld en kon hij verder gaan met waar ie gebleven was. Met het zakkenvullen via spreekbeurten van een half meloen dollar per stuk en met het baren van dure advies-A4tjes voor machthebbers ten zuiden van de Kaukasus en in de zandbak van Mo, die weliswaar koppen laten rollen als Goudse kaasjes van een polderdijk maar net als Tony never nooit zullen weten hoe Scheveningen eruitziet (1).
Inmiddels is Tony die apostelfunctie kwijt. Hij bakte er net zoveel van als de Paus in Mekka. Maar niet getreurd, hij heeft een nieuwe cashkoe op de hoorns getikt. De Oekraïense fantasiepresident Porochoco heeft hem namelijk gevraagd toe te treden tot het knutselclubje van stropdassenvreter Mikkel Saakashvili (2). De gevluchte ex-president van Georgië en huidige gouverneur van het smokkelhol Odessa, dat hij met toeristische initiatiefjes en twijfelachtige doorvoerhandel wil opstoten in de vaart der volkeren. En uiteraard hapte Tony toe. Hij wordt in het clubje van Mikkel onderandere het gabbertje van Carl Bildt, de ontdekker van de Russische yellow submarine uit de Nessie-klasse in Zweedse wateren (3), en een paar ex-hotemetoten uit arme landjes dicht tegen de Russische demarcatielijn. Want Tony verstijft achter zijn gulp van potjes destabiliseren en oorlog voeren. Niet aan het front, maar aan zijn burootje. Als een onvervalste Schreibtischmörder oftewel held op sokken. Wat dat betreft kon Mikkel zijn broer wezen. Alleen die verstijft niet achter zijn gulp. Die vreet stropdassen. Stay tuned.

(1) In Afrika beginnen ze te beseffen wat de werkelijke, eenzijdige rol van het Internationale Gerechtshof is. Onlangs nog ging de arrestatie van de Soedanese minister van Defensie in Zuid-Afrika de mist in en de berechting van de Keniaanse president en zijn politieke rivaal trof een tijdje geleden hetzelfde lot.
(2) Zie aflevering 13 dd. 15 mei 2015.
(3) Zie eerdere afleveringen van deze serie. 

Even in zijn achteruit. Naar 27 maart 2014. Toen publiceerden wij dit niet zo zuinige stukkie. Ging onder andere over ene Bryan Paarmann. Een FBI-stooge die in Georgië ondermeer faam verwierf met gore streken in toen nog het land van Mikkel Saakashvili. Zoals het in elkaar laten rammen van onze gerenommeerde Amerikaanse collega Jeffrey Silverman. Daarna vertrok hij met zijn bruidje naar Oekraïne (where else) en vervolgens naar het hoofdkwartier van de Feds in de USSA, waar hij nu een vet baantje bekleedt. Met Jeffrey ging het minder crescendo. Naar aanleiding van zijn artikelen over de geheime Amerikaanse projecten in Georgië en het gelazer met Paarmann werd zijn paspoort ingetrokken. Snowden revisited. Word je niet vrolijk van.
Overigens, over Bryan's bruidje gesproken. Jeffrey schreef ons dat dat meisje een bigamietje is. Ze was en is volgens hem namelijk al getrouwd. En niet zo misselijk. Met een agent van de Russische GRU, oftewel de militaire inlichtingendienst. Kan twee kanten op. Als Jeffrey gelijk heeft. En waarom niet? Per saldo verzamelt hij al 20 jaar de nodige geheime ins en outs in Georgië. En je krijgt niet voor niets een pak op je lazer van het FBI-baasje ter plekke en een kruis door je paspoort.
Goed, twee kanten dus. Of ze weten in Washington niet dat Bryan's bruidje over een GRU-liaison beschikt. Of ze weten het wel en halen haar leeg. Is dat boeiend of iets anders? Er komt meer. Stay tuned. 

Kan het? Alles kan. Kregen we kortgeleden een interview in de gleuf. Een redelijk op streek zijnde Georgische studente in de rechten legt daarin de bij ons al eerder voorbijgekomen journalist Jeffrey Silverman op de grill (1). Geen lullo die Jeffrey. Heeft al menig bergje shit omgewoeld in Georgia. Shit waarin heel vaak een Amerikaans vlaggetje was geprikt. De lokale winkelchef van de FBI, de heer Paarmann, vond al dat geneus niet amusant. Bij gevolg werd Jeffrey geconfronteerd met wat meer ruimte in zijn gebit, een wat slordig uitgevoerde uitbreiding van zijn kraaienpootjes en de intrekking van zijn paspoort (1).
Aanleiding tot het bewuste interview was de rechtszaak rond de verdachte dood van voormalig Georgische premier Zurab Zhvania en een van diens gabbers. Volgens de apparatchiks was hun dood veroorzaakt door een overdosis koolmonoxyde uit een Iraans kacheltje. Volgens Silverman ging het om een polletieke moord. Geïnitieerd door ex-president Mikkel Saakashvili (2). Zullen we verder niet over uitweiden, Hebben we het ook al over gehad. Nieuw was wel de volgende dialoog uit het interview. Komt ie:

“Vraag: Did you know Zurab Zhvania or Saakashvili personally?
Jeffrey: No. I only know Saakashvili personally. I helped him write some letters when he first came to power. He was a good guy at first, he started of well, but he was jealous of Zhvania. I also know his mother, Giuli Alassania, personally, but I don't know what she thinks about this case. His wife Sandra Roelofs is a foreign asset, as she speaks Russian too well... she is paid by some agencies, and probably by the Americans as well”.

Nou weten we uit allerlei publicaties dat Sandra aan een flinke talenknobbel lijdt en makkelijk leert. Dus vonden we Jeffrey's verklaring wat aan de iele kant. En welke agencies bedoelde hij, naast die van de USSA? Ook een Russische misschien? Desgevraagd schreef Jeffrey:

“I understand her first contact with Russian intelligence came before she arrived in the United States. In Kutusi she had a string of lovers in Georgia, working as intelligence assets. She was specifically recruited to monitor Saakashvili. Many of her former lovers have had untimely deaths. It's debatable who stands behind these deaths. Take your pick of guilty intelligence services”.

Tsja. Als we het bij het rechte eind hebben, dan was Sandra in 1992 al in Georgië als vertegenwoordiger van het Vlaamse Rode Kruis en sprak ze toen ook al Russisch dankzij het volgen van een cursus. Pas het jaar daarop ontmoette zij tijdens een studie Human Rights in Straatsburg de zo charmante Mikkel en fell hals over kop in love. Datzelfde jaar trouwden ze en verhuisden naar de USSA. Mikkel studeerde daar verder. Sandra werkte voor de kost, maar dat weerhield haar er niet van om zwanger te raken. Haar hushpup vertrok vervolgens naar Georgië om zich in de polletiek te storten en zij volgde hem nadat ze in Terneuzen was bevallen van haar eerste zoon. Eenmaal gesetteld gaf zij zich opnieuw over aan de hulpverlening en hing daarnaast af en toe als het nodig was de first lady uit. De rest weet u wel zo'n beetje.
Mikkel was en is zonder twijfel een asset voor de Amerikaanse agencies. Dat Sandra ook actief was in de snuffelsector is niet onmogelijk. We hoeven alleen maar naar de serie “Mabeltje” te verwijzen om aan te tonen dat dames die in dit soort perikelen verzeild raken altijd interessant zijn voor allerlei agencies (3). Maar Russische? Hmmm. Toch maar even verder hengelen. Stay tuned.

(1) Zie voor deze explosieve gebeurtenis deel 7 van deze serie.
(2) Nieuwsgierig? Dan als de verstappenis naar eerdere publikaties hierover in deze serie.
(3) Zie vooral de afleveringen 10, 14 en 18 van die serie. Heel verhelderend. 

Je zou hem een eminence grise kunnen noemen. Maar dat wordt moeilijk, want hij is van 1968 en zo goed als kaal. Hebben we het over Vano Merabishvili. De voormalige Georgische minister van Binnenlandse Zaken en Veiligheid en Mikkel Saakashvili's steun en toeverlaat ten tijde van diens presidentschap. Na de val en de vlucht van Sandra Roelof's lieveling naar veiliger oorden was Vano in wezen een zittende eend. Een vliegende was beter geweest, want hij werd bij de vodden gegrepen en voor vijf jaar in een kerker geworpen wegens machtsmisbruik en financiële stoutigheden. Hij ging in hoger beroep, maar daar werd ie niet wijzer van. Gisteren werd het oorspronkelijke vonnis bevestigd door een hoger college van Georgische jurken.
Nee, dan kan je beter gouverneur van Odessa wezen. Oh? Staat ie op het verlanglijstje van Interpol? Ja en? Betekent niks. Als je maar hard roept dat de huidige Georgische regering je om polletieke redenen voor de kadi wil sleuren doet Interpol geen stap. En als je dan ook nog door allerlei westerse laagwaardigheidsbekleders wordt gesteund is Interpol best bereid om je van dat lijstje af te halen. En Mikkel staat wat dat betreft niet alleen. Neem bijvoorbeeld Davit Kezerashvili. Eerst Mikkel's minister van Justitie en later minister van Defensie tot ie in 2008 de groenepiet kreeg wegens het verloren oorlogje met Rusland. Begin 2013 sprak het OM de hartstochtelijke wens uit om Davit naar binnen te trekken op beschuldiging van corruptie, machtsmisbruik en betrokkenheid bij de handel in wapens en verwarrende middelen. Nou had Davit de bui zien hangen en had de poten genomen. Naar Frankrijk. Met hetzelfde voornemen als de Amazing Stroopwafels. Weliswaar werd hij oktober vorig jaar in Aix-les-Bains door Franse smurfen in de kuif gepikt, omdat ie voorkwam op het verlanglijstje van Interpol. Maar de club van tuinkabouter Hollande wenste hem niet uit te leveren aan Georgië omdat het OM daar uit polletieke motieven zou handelen. En wat doet Interpol? Die haalt Davit van het lijstje af. Zo simpel is het. En dan wordt Georgië toch gezien als een bevriende natie. In ieder geval bruikbaar als uitvalsbasis voor geheim gerotzooi in de buik van Rusland. Zouden jongens als Mikkel en Davit misschien iets teveel kennis hebben van dat geheime gerotzooi? En daarom geaaid worden? Zou zomaar kunnen. Tot ze inwisselbaar zijn en een ongelukkie krijgen. Stay tuned. 

Nee, nee. Niet alleen bij ons ten oosten van de Doggersbank worden journalisten door de wringer gehaald. Neem collega Jeffrey Silverman. Die is vorige week in Tbilisi even naar binnen getrokken door Georgische smurfen. Het verhoor duurde maar vijf uur, toen stond ie weer buiten. Maar zonder twijfel is dit een prelude op meer shit. Voor het vinden van het antwoord op de vraag waarom hoef je niet de oogappel van Philip Freriks te wezen. Jeffrey heeft in de afgelopen decennia teveel narigheid over onwelvoeglijkheden in de Georgische samenleving het publieke domein in gekegeld. Ondermeer over de corruptie en geheime vuiligheden in regeringskringen. En dan bedoelen we niet alleen ten tijde van het regime van de tegenswoordig als toeristentrekker in Odessa fungerende Mikkel Saakashvili. Dankzij ons persoonlijk contact met Jeffrey hierbij zijn relaas over de recente gebeurtenissen rond zijn persoontje en de achterliggende oorzaken. Misschien een fris stukje leesvoer voor mensenrechtenridders in Den Haag. Bertje Flapdrol of zo. Ja, ja, we weten het. Een journalist die zijn werk probeert te doen is lang niet zo interessant als smeltende ijsschotsen. Maar nooit geschoten, nooit een een gat in je stropdas. Stay tuned.

Het kan een geintje wezen. Maar op de website van het persbureau van Oekraïne's tussenpaus Porochoco schijnt een petitie te staan. Die pleit voor de benoeming van Mikkel Saakashvili tot premier. Omdat volgens de petitie Mikkel in tegenstelling tot het huidige exemplaar (Yats) de broodnodige hervormingen kan doordouwen en een einde kan maken aan de corruptie in zijn tweede vaderland. Welke hervormingen bedoeld worden? Kijk eens goed om u heen. En welke corruptie? Dezelfde als bijvoorbeeld voorbijkomt in onze serie“Tussen premies en piraten”. Alleen nog vele graadjes erger. Ongeveer zoals in het Georgië van voor, tijdens en na het regime van Mikkel Saakashvili. Over wie trouwens een alleraardigste documentaire onderweg is over diens opzienbarende sexleven buiten de deur. Gelukkig gaat het om een Russische docu. Dus pure propaganda. Maar het zal zonder twijfel toch invloed hebben op die petitie. Tot nu toe schijnen er 1175 onbenullen getekend te hebben. Nog 24825 handtekeningen te gaan voordat de junta er chocola van kan maken. Misschien brengt hier en daar een fascistisch handgranaatje de boel een beetje op gang. Of een sit-in met wolfsangels op het Maidan. Mikkel aan de macht. Sieg Heil. Stay tuned. 

Geinig stel. President Porochoco en gouverneur Saakashvili. Net Peppie en Kokkie, maar dan op zijn Oekraïens. Poro staat bekend als een stevige zuiplap en Mikkel neemt kennelijk zijn toevlucht tot andere mindbenders om de spanningen het hoofd te bieden. Als je Nazi-financier Kolomoisky tenminste geloven mag. Naar aanleiding van een conflict met onze stropdassenvreter verklaarde de agressieve oligarch het volgende. Komt ie:

“Ik geloof dat het weinig zin heeft om aan een smerige zware drugsverslaafde te vragen om met geld over de brug te komen zolang ie niet is afgekickt. Daarna zie ik hem wel in de rechtzaal. Saakashvili zegt dat ie twee ton per jaar verdient. Dus laat hem maar betalen voor het in discrediet brengen van mijn goeie naam en reputatie”.

En daar bleef het niet bij. Wat dacht u hiervan? Komt ie nog eens:

“Als een hond zonder muilkorf iemand bijt moet die hond worden gestraft. Maar nog belangrijker: zijn baas ook. In dit soort gevallen wordt de hond meestal afgemaakt. Maar in dit geval kunnen we hem beter naar Georgië terugsturen. Afrekenen aan de deur. Kunnen de mensen die hij gebeten heeft beslissen wat ze met hem moeten doen”.

Heeft u ook het vermoeden dat Kolo iets dwars zit? Ja, wij ook. Maar wat had Mikkel dan gezegd? Nou, tijdens een interview voor de Oekraïense glazen tiet had ie eruit gekwakt dat de Oekraïense economie ernstige hinder ondervond van de veel te hoge vliegtarieven. Die werden in stand gehouden door de staatsinstantie voor het luchtverkeer en kwamen onderandere ten goede aan Kolomoisky's luchtvaartmaatschappij. Met instemming van premier Yatsenyuk aka Yats. Blijkbaar vallen de ferme uitspraken van Mikkel, die van zijn vrouwtje heeft geleerd om worstelend boven te komen, in het putje van de eenvoudige Oekraïense burger. De petitie die de regering oproept om premier Yats over de vangrail te rammen en in zijn plaats Mikkel te benoemen is inmiddels de grens van 25.000 petitionista al ruim gepasseerd (1). Dat wil dus zeggen dat Porochoco en zijn junta zich op korte termijn over deze kwestie moeten buigen. En kijk er niet van op als Mikkel inderdaad op Yats zijn warme stoel wordt geïnstalleerd. Totale gekte. Maar met een flinke borrel en forse snuif merk je er niks van. Stay tuned.

(1) Zie aflevering 19 van 5 september jl.

U moet het nog weten. Tenzij uw korte termijngeheugen dezelfde fratsen vertoont als sommige persoonsgebonden budgetten. In de afleveringen 19 en 20 van deze serie kwam bij ons een petitie voor de bumper. Die stond op de website van Oekraïne's tussenpaus Porochoco en pleitte voor de vervanging van premier Yats door de bij ons zo populaire Georgische stropdassenvreter Saakashvili. Even leek het erop dat dit wonderlijke initiatief op korte termijn succesvol zou worden afgerond. Maar gisteren is een hoopje zuurpruimen daartegen in de AK47 gekomen. Zij plakten heel democratisch ook een petitie op Porochoco's website. Daarin werd aangedrongen om Mikkel de zak te geven als gouverneur van Odessa. Al zijn beloftes om economische hervormingen door te voeren en een eind te maken aan de corruptie in de regio zijn volgens deze petitionista losse flodders gebleken. En Mikkel rammelt er bij zijn talloze interviews voor de glazen tiet wel vrolijk op los over het aantrekken van nieuwe investeerders. Maar in de drie maanden dat Mikkel nu gouverneur is heeft zich nog niet een Bommel gemeld. Praatjes vullen dus ook in Oekraïne geen gaatjes en je kan je dan ook nauwelijks voorstellen dat de door Georgië onder andere wegens slordig financieel gedrag op het internationale verlanglijstje gepleurde Mikkel door Porochoco naar voren wordt geschoven om Yats bij de vulles te kunnen zetten. Een zootje? In Oekraïne? Hoe komt u daar nou bij? Stay tuned.

Hij is er. De documentaire die wij in aflevering 19 al aankondigden. Daarin toont de Russische onderzoeksjournaliste Anna Afanasyeva aan de hand van allerlei verklaringen van ondeugende dames aan dat Mikkel Saakashvili nogal stevig achter zijn leuter aanloopt. Nou was dat voor ons geen terra incognita. Zo pakte Bas van der Plas onder het hoofdje “Nieuwe avonturen van Misha” in juli 2005 al eens netjes uit over de “amoureuze escapades” van de toen nog als president van Oekraïne rondstruinende Mikkel (1). Maar goed, wie echt nieuwsgierig is naar de verklaringen van de betrokken dames kan hier terecht. Moet je wel wat jaartjes Russisch voor achter de kiezen hebben. Maar misschien heeft u toevallig een familielid dat u op weg kan helpen. Of kent u een kanjer op Clingendael. Waar een wil is, is een weg. Past u bij het kijken wel even op. Het kan gaan om een stukje propaganda. Die verrekte Russen zijn tot alles in staat. Dat is ook de reden waarom Holleeder's promotor Twan Huys dit soort reportages nooit in de publieke arena zal gooien. Ook al is het 'savonds tien uur. En ook al woont ie dan in een voormalige hoerenboel (2). Stay tuned.

(1) Is te goegelen dus leeft u zich eens uit.
(2) Zie Octopussy 546 dd. 19 december 2014. 

Er is een teepje in omloop. In Oekraïne. En wij weten sinds de tijd dat de affaire-Baybasin in volle glorie op ons afkwam, dat je met teepjes heel wat af kan knutselen. Vraag is dus: is in dit geval alles wel halal? Wat er op dat teepje staat? De echtgenoot van een van onze Zeeuwse meisjes, Mikkel Saakashvili. Of een voice-alike, dat kan ook. Mikkel cq. “Mikkel” spoort twee gesprekspartners aan om in Georgië een coup te plegen. De een is de Georgische oppositieleider Giorgi Bokeria, de ander Nika Gvaramia. Het baasje van de Georgische televisiezender Rustavi 2. Een medium waarover na het vertrek van Mikkel nogal wat te doen is geweest en nog is. Ten tijde van het presidentschap van de stropdassenvreter werd er door de pro-Mikkelclan flink gerotzooid om het grootste stuk van de mediacake, waaronder het populaire Rustavi 2, in handen te krijgen. Er werden zelfs een paar lastige dwarsliggers uit de weg geruimd (1). In augustus van dit jaar probeerde de oorspronkelijke eigenaar zijn aandelenpakket te heroveren via de kadi. En dat lukte. Maar zijn andere eis, het bevriezen van Rustavi's tegoeden, werd niet gehonoreerd. Dus gaat de kruistocht tegen de huidige regering ten faveure van de terugkeer van Mikkel cq. een van zijn paladijnen onverminderd voort. Oproepen tot een coup misschien nog net niet, maar wie weet wat er nog in het vat zit. Want inmiddels heeft de directeur van Rustavi 2 al toegegeven dat het gesprek dat op eerdergenoemd teepje staat wel degelijk heeft plaatsgevonden.
Eergisteren verklaarde een woordvoerder van het Amerikaanse ministerie van BuZa dat de USSA de ontwikkelingen rond de Rustavi 2-kees nauwlettend volgt. Waarom? Woordvoerder:“Freedom of the media and independence of the judiciary are essential foundations of any democracy, and in particular remain critical to Georgia's successful Euro-Atlantic integration”.What else. Stay tuned.(1) Een van de gesneuvelden was Badri Patarkatsishvili met wie onze bloedeigen John Deuss nog een akkefietje heeft gehad. Zie voor zowel akke als fietje aflevering 4 van de serie “Deuss en de Ruskies” van 5 april 2012 na Christus.

Hij is een tijdje uit de lucht geweest. Mikkel Saakashvili aka de stropdassenvreter. Het is al bijna een maand geleden dat de huidige gouverneur van Odessa bij ons voor de bumper kwam. Naar aanleiding van een aanvaring met de Oekraiense minister van Binnenlandse Zaken Avakov (1). Maar gisteren gaf hij weer eens gas. En hoe. Hij klaagde gisteren voor de glazen tiet in Kiev over het krakkemikkige wapentuig waarmee het Oekraiense leger rondhobbelt. Dat is zo jammer, want de Oekraiense soldaten zijn de beste van de wereld en als ze over moderne Amerikaanse slachtapparatuur beschikten zouden ze volgens de malloot in kwestie heel Rusland kunnen veroveren. Mede dankzij de trainingslessen die ze krijgen van de door Washington beschikbaar gestelde instructeurs. Daardoor zijn ze ervan doordrongen waarvoor ze straks via Stalingrad en Moskou richting Kamtsjatka trekken: de verdediging van de Amerikaanse normen en waarden [?, red.]. Kan iemand die volstrekte mafkees even in een dwangbuis snoeren en hem in een kamertje naast Yats leggen? Kunnen we misschien eindelijk Minsk II implementeren. Stay tuned.

(1) Zie "Fuck" (78)

8 oktober is het zover. Dan mogen ze in Georgië weer een stembiljet in de gleuf duwen om te bepalen wie in de komende jaren een lekker warm plekkie krijgt in het parlement en wie niet. Hoe gek het ook klinkt, maar de voormalige partij van stropdasslikker Mikkel Saakashvili staat er volgens de laatste berichten redelijk goed voor. En de huidige gouverneur van Odessa en wijde Umwelt heeft vorige week in een vlaag van euforie dan ook toegezegd zijn partij nog een extra kontje te komen geven. Hij zal in al zijn stoffelijkheid aan het Georgische volk verschijnen.
Nou moeten we dat nog zien, want Mikkel prijkt al een paar jaar op het verlanglijstje van het ministerie van Justitie in Tblisi wegens vuige lagen en listen tijdens zijn presidentschap (1). Dus loopt de tegenswoordig als Oekraïens staatsburger rondstruinende Grossmaul een goeie kans om zonder stropdas en zonder veters in een benauwd hokkie terecht te komen zodra hij zich aan de verkeerde kant van de slagboom manifesteert.
Met zijn vrouwtje Sandra ligt het even anders. Die kan vrijuit door Georgië hobbelen en dat doet ze dan ook. Als kandidaat voor de partij van good old Mikkel. Met wie ze nog wel getrouwd is, maar de jus is eraf. Officiële oorzaak: de blote hang naar macht van haar echtgenoot. Officieuze oorzaak: de hang naar blote dames van haar echtgenoot (2). En u weet het: bloot slaat dood. Hoe de zaak zich verder ontwikkelt hoort u nog van ons. Stay tuned.

(1) Deze serie hangt er vol mee.
(2) Zie aflevering 22 van deze serie. En nou maar hopen dat u Russische buren heeft.

Boemmm. Daar ontplofte in Tblilisi ineens een bommetje achter in de auto van ene Givi Targamadze. Hotemetoot van Mikkel Saakashvili's National Movement partij. Geen serieus bommetje. Givi bleef ongedeerd en zijn chauffeur had ergens een sneetje. Maar het was voldoende om voor de glazen tiet een paar verdachtmakingen de ruimte in te braken aan het adres van Bidzina Ivanishvili, voormalig premier en leider van de grootste Georgische partij Georgian Dream. Later nog gevolgd door de onthulling, dat zijn echtgenote een paar dagen voor het vuurwerk op haar iphone wat opgenomen privégesprekjes van haar echtgenoot had ontvangen. Waar die over gingen wilde Givi niet zeggen, maar we zijn niet dom. Niet erg deftig allemaal, maar Givi mag nog van geluk spreken dat ie het leven heeft. Afgelopen zondag werden namelijk twee bezoekers van een verkiezingsrally ten behoeve van een polletieke splinter nog voorzien van een paar extra gaatjes in hun lijf. Met fatale gevolgen. Dus vanuit het verre Den Bosch drukken wij hierbij ons Zeeuws meisje op het hart bloedvoorzichtig te zijn tijdens haar campagne voor de partij van Mikkel en Givi. En haar stropdassenvreter te verzoeken in Odessa te blijven. Er is al eilie genoeg in Georgië. Stay tuned.

Het Zeeuws meisje is pissig. En ze doet niet meer mee. Even uitleggen. De definitieve uitslagen van de verkiezingen in Georgië op 8 oktober jl. (!) zijn binnen. De regeringspartij van de Georgische Droom greep de gladiolen met 48,68 procent van de stemmen. Dat levert op papier 44 zetels op, maar er komt nog een tweede ronde. Behalve voor de 23 Dromers die bij de eerste ronde al meer dan 50 procent van de stemmen haalde in hun district. Die zijn klaar. 21 moeten dus nog eens de arena in om hun polletieke tegenstanders muntje te slaan. Dat zijn zes lieden van de Patriottische Alliantie en 27 van de Nationale Beweging, onder wie Sandra Roelofs, het vrouwtje van de stropdassenslikker die aan de overkant van het Zwarte Plasje de gouverneur uithangt. Zij was bij de verkiezingen in het district Zugdidi als tweede binnengekomen, maar volgens haar was er onderweg sprake geweest van allerlei smerige kunstjes van de zijde van de Dromers. Anders had ze zeker gewonnen. En daarom weigert ze nu om aan de tweede ronde mee te doen. Ziet ze als een belediging. Mogelijk volgt ze daarmee een advies op van haar echtgenoot, die ondanks eerdere toezeggingen om tijdens de verkiezingen even naar Georgië over te wippen veilig in Odessa bleef. Om arrestatie wegens machtsmisbruik en nog wat andere wissewasjes te voorkomen. De move van Sandra wordt door haar partij niet bijster gewaardeerd en is mogelijk het einde van haar politieke ambities. Worstelen en bovenkomen? Kan. Maar waar is die verrekte reddingsboei? Stay tuned.

Ach die Mikkel. En maar zeiken en zeuren. Over grootscheepse fraude bij de verkiezingen in Georgië. Die internationale commissie van toezicht? Flapdrollen. Die hebben zich laten inpakken. En vanaf de andere kant van het Zwarte Plasje riep de gouverneur zijn ouwe partijgenoten op tot het opgraven der bijlen. Sandra in het Parlement! Sandra for President! Die man is niet goed. Volgens burgemeester Truhanov van Odessa is ie zelfs paranoïde en moet ie geholpen worden. Aanleiding tot die vette uitspraak was de witte woede van onze stropdassenvreter over de sloop van het zoveelste historische gebouw in Arcadia. Een district dat tot zijn juris dictie hoort. Hij maakte het stadsbestuur uit voor alles wat lelijk en lelijk was. Het was een incompetente zooi. Maar kennelijk was het niet tot stroppie doorgedrongen dat ie een boemerang wegkeilde, want de burgemeester wees er fijntjes op dat het bureau van de gouverneur het laatste woord had bij de besluitvorming over sloop of geen sloop. En dat Mikkel dat had kunnen weten als ie niet zo druk, druk, druk was geweest met allerlei politieke activiteiten.
Er gaan steeds meer geluiden op in Odessa en omgeving om stroppie te verwijderen. Desnoods met geweld. Van dat laatste is de burgemeester geen voorstander. Mocht het nog verder uit de hand lopen, dan zijn er voldoende legale middelen om stroppie te wippen. Is dat ogenblik nabij? Nou...
Truhanov: “We laten ons door zo'n stuk politiek uitschot toch niet vertellen hoe we moeten leven in deze stad?” Dat is geen liefde. De klok tikt. Stay tuned.

Daar heb je het gegooi al in de glazen vodka. Mikkel Saakashvili heeft de vlag gestreken in Odessa. Hij kon niet op tegen de corruptie en het banditisme en heeft zijn gouverneurschap aan de wilgen gehangen. Naast zijn stropdassen. Wil niet zeggen dat ie nu met zijn fluit in het zand blijft zitten. Hij gaat als een koene soldaat verder om van het nieuwe Oekraïne een succes te maken. Aldus onze Mikkel, wiens ster nu wel erg flets wordt. En aan de overkant van de Zwarte Plas is het ook al geen botertje aan de wilg: zijn Zeeuwse meisje heeft met haar vlag hetzelfde gedaan als haar mannie. Daarmee gaat de door haar geambieerde zetel in het Georgische parlement aan haar neusje voorbij. Dat wordt dus ouwerwets worstelen om weer boven te komen. Wij wensen ons dappere echtpaar veel sterkte. Misschien is het burgemeesterschap van Terneuzen een leuk postje om weer op te krabbelen. Stay tuned.

Terneuzen (1)? Nou, het kon wel eens Washington worden. Tenminste, als Mikkel Saakashvili niet uit zijn stropdas zit te lullen. Lees dit eens en het zal u meteen duidelijk worden waarom ie werkelijk als gouverneur van Odessa is uitgestapt. En waarom Pietje Poroshenko daarna ook een streep door zijn adviseurschap van de Kiev-junta heeft gehaald. Hij rekent op The Donald. Een postje bij BuZa misschien. Ambassadeur in Den Haag. Of spullenbaas bij een casino. Kortom, een gouden snikkel voor The Mikkel. Als alles loopt zoals ie heeft gepland. Stay tuned.

(1) Zie aflevering 28 van7 november 2016.

Oké. Het is bijna 12 jaar geleden. Maar in Georgië blijft de vraag rondzweven of voormalig premier Zurab Zhvania nou vermoord is of dit ondermaanse heeft verlaten met teveel CO in zijn lijf (1). Nadat ene “Hakim Pasha” een paar jaar geleden een serie foto's van de in eeuwige ruststand verkerende Zurab en diens makker bij You Tube had gestald, was het OM geneigd om de spa ter hand te nemen. Maar tot nu toe is nog steeds het clublied van Feijenoord van toepassing. Misschien mede omdat met name Zurab's broer Gogla eropaan dringt bij een eventuële opgraafactie toezicht te laten houden door buitenlandse waarnemers, i.c. ministers van Buitenlandse Zaken. Gogla kent zijn pappenheimers. En ondertussen knaagt de zo aan Zeeland verknochte Mikkel Saakashvili verder aan zijn stropdassenvoorraad. Want mocht het inderdaad ooit tot een rechtzaak komen, dan zal ie toch met de billen bloot moeten. In sommige gevallen heeft ie daar geen moeite mee (2), maar voor een kadi is andere Ketellapper.

(1) Zie vooral de afleveringen 4 tot en met 7 van deze serie op de Followup-site.
(2) Ga in deze serie naar onze bijdrage van 29 september 2015. Genieten. Vooral als je een beetje Russisch poekelt.

Hopsakee. Goed dat Mikkel Saakashvili al vaak jarig is geweest. Daardoor heeft ie een hele voorraad stropdassen kunnen opbouwen. En die heeft ie vet nodig, want als ie gefrustreerd raakt verslindt ie zo twee of drie van die fleurige stukjes dundoek. Gisteren was het geheid weer raak. Toen sprak namelijk de Oekraiense president Pietje Poro een banvloek over hem uit. Hij is geen Oekraiener meer. Wat dan wel? Uhhh ja, vluchteling? Want de Georgische nationaliteit is ie ook al kwijt. Nou kan ie altijd nog de Nederlandse aanvragen. Op grond van zijn Zeeuwse connectie. Maar wie zou zich daar in Den Haag op korte termijn aan willen branden? Hij verblijft momenteel in de USSA en misschien willen een paar ouwe makkers nog hun best voor hem doen. Zeker? Wat is zeker in de polletieke arena? Nee, het ziet er voor Mikkel niet erg rooskleurig uit. Komt nog bij, dat Georgië internationaal om zijn uitlevering heeft verzocht wegens machtsmisbruik, een gevalletje corruptie en een mogelijk aandeel bij de ruiming van in ieder geval 1 vroegere polletieke gabber ten tijde van zijn presidentschap (1). Hallo Sandra, kan je nog een paar dozen stropdassen sturen? Ze liggen rechts onderin. Stay tuned.

(1) Het gaat om Zurab Zhvania. Zijn verstikkend heengaan is eerder in deze serie al bloemrijk aan bod gekomen.

Is Mikkel Saakashvili alleen maar een eigenwijze drol? Of heeft ie nog steeds steun vanuit de USSA? Dat laatste zou je haast zeggen, want wat kondigt onze wereldkampioen stropdassenvreten eind vorige week aan? Dat ie op 10 september aanstaande via de Pools/Oekraiense grenspost van Krakovest richting Kiev zal afreizen om daar een nieuwe politieke partij de arena in te sturen. Nou heeft de Oekraiense president Pietje Poro onlangs in navolging van de Georgische autoriteiten het paspoort van Mikkel ingetrokken. Dus technisch gesproken is die mafkees statenloos. Bovendien heeft Kiev al toegezegd Mikkel te zullen arresteren zodra hij zijn kop boven het koren steekt en hem in een pakketje met een strik te zullen opsturen naar Tbilisi in verband met een paar dampende strafklachten die daar tegen hem zijn ingesteld. Klinkt ferm, maar of de barszcz zo heet gegeten wordt is de vraag.
Analyze this: Een paar dagen voordat Pietje het paspoort van Mikkel had ingetrokken stelde de Amerikaanse senator Lindsey Graham een paar indringende vragen aan de nieuwe chef van de FBI-neuzen, Christopher Wray. Die hadden betrekking op de stiekeme steun die Oekraine had geleverd aan haar van Clinton ten tijde van de presidentsrace. Meneer Wray zegde toe de ins and outs van die affaire te zullen uitvogelen. Allemaal nog zo errug niet misschien, maar Graham is de bloedgabber van de in dubbel opzicht niet goed bij zijn hoofd zijnde John McCain en beide heren waren tot voor kort in extremis op de hand van Pietje. Die vermoedde dus ergens foul play en kwam uit bij Mikkel. Niet zo verwonderlijk trouwens, wat die zit sinds de vierdaagse oorlog tussen Georgië en Rusland in 2008 intensief te tongen met John en Lindsey. Terecht of niet, Pietje verklaarde Mikkel persona non grata. Dat bleef niet zonder gevolgen. Volgens een recent Brits rapport zou de Noordkoreaanse Dikkie Dik zijn draagraketten op de zwartemarkt (groenemarkt? ook goed) in Kiev hebben aangeschaft. Pietje meteen zwaar in de ontkenningsmodus, maar gisteren maakte hij toch een verrassende U-bocht. Hij kondigde aan persoonlijk het onderzoek te gaan leiden naar de vermeende leveranties aan Dikkie. Gek hè? Zit er misschien iemand met een mes in Pietje's rug te porren? Ten faveure van de in Terneuzen en omstreken zo geliefde Mikkel? Gekker moet het toch niet worden. Stay tuned.

Pietje Poro krijgt een stuitbevalling van hem. Van Mikkel Saakashvili. De Oekraïense president dacht van die mafkees af te wezen door hem een tijdje geleden zijn paspoort af te nemen. Het Georgische was ie al kwijt, dus banjert hij nu statenloos rond in Europa. Net als veel van die sloebers die vanuit Somber Afrika de rubberpont naar de zuidas nemen. Het verschil is dat die meteen in een kamp verdwijnen, maar Mikkel niet. Voordat ie afgelopen zondag zonder stropdas (!) met hulp van Oekraïense para's en in aanwezigheid van “Vlechtje” Timoshenko vanuit Polen de grens met Oekraïne overstak had ie bijvoorbeeld in Zwitserland al een potje geneuzeld met Igor Kolomoisky. De net als “Vlechtje” niet netjes rijk geworden financier van de Nazi-milities in zijn land en een verklaarde tegenstander van Pietje. Daarna kon Mikkel dus kennelijk ongehinderd naar het zuiden van Polen afreizen en zijn kunststukje aan de grens volbrengen. Je zou haast zeggen dat er krachten aan het werk zijn die van Pietje af willen. En daarvoor Mikkel als hefboom proberen te gebruiken. Zeg, Pieterman, als we je een goeie raad mogen geven: arresteer die stropdassenvreter en zet hem op een rubberpont naar Batoemi. Kunnen ze hem daar voor de kadi trekken en hem eventueel in een kerker mieteren. Anders blijf je dit gelul houden en zegt straks iedereen dat je een softie bent, die beter op kan zouten. Voor je het weet komt er dan een onderzoek naar je financiële kunstjes in je chocoladefabriek en kom je net als Mikkel in een kerker terecht. Dus ingrijpen Pietje. Nu! Stay tuned.

Oekraïne. Het land dat door Mark Tuismile en Biggetje Van Baalen tegen onze wil over de Brusselse streep is getrokken. Maar waar het een paar jaar later nog steeds een grote kolerezooi is en de zo nauw met Terneuzen verbonden Mikkel Saakashvili notabene weer vaste voet onder de zolen heeft gevonden. Zo statenloos als ie is. En wie heeft onze ouwe Georgische stropdassenvreter opgezocht om zijn kruistocht naar Kiev kracht bij te zetten? De Maidanvrienden van Mark en Biggetje met hun oude vertrouwde runentekens en hun enge vlaggen. Kansloos? Niet zo hard “ja” roepen. President Pietje Poro heeft namelijk nog geen donder kunnen doen aan de welig aan de weg groeiende corruptie en aan de armoe van de bevolking. Vandaar zijn gebedel om wat dodelijker wapentuig, want met een frisse oorlog tegen die Putinaanhang in Donbas kan je zowel figuurlijk als letterlijk een fleurig rookgordijn ophangen. Als ie daarvoor tenminste de kans krijgt van de ontevreden neo-nazi's en hun nieuwe favoriet. Mikkel Saakashvili, de comeback kid. Mocht u de onbeheersbare behoefte voelen aan een indringende analyse over dit fenomeen dan komt dit artikel als geroepen. Stay tuned.

Mikkel Saakashvili hobbelt weer vrij rond door Kiev's dreven. Na zijn moeizame terugkeer in Oekraine, zijn trippel trappel trippel trap op het dak van zijn appartementencomplex, zijn glorieuze ontsnapping uit een smurfenvoertuig en zijn uiteindelijke arrestatie ontmoette hij kadi Larisa Tokol. En zij zette hem zonder enkelhorloge of borgtocht weer op straat. In afwachting van zijn proces, dat zal gaan over de vraag of onze stropdassenvreter aanvoerder is van een criminele organisatie. Ondertussen hebben duizenden mensen die Mikkel als een leuke koevoet beschouwen al gedemonstreerd voor het afzetten van Pietje Poro, het uitruimen van het ministerie van Justitie (klinkt bekend), een hardere aanpak van de corruptie en meer dingen die je mag verwachten bij de uitverkoop. Overigens is de situatie rond de gouverneur in spe van Terneuzen en omgeving hachelijker dan je op het oog zou zeggen. Per saldo is ie statenloos en heeft Georgië om zijn uitlevering gevraagd om wat machtsmisbruikappeltjes te schillen en zijn betrokkenheid bij de ruiming van in ieder geval een polletieke tegenstander te onderzoeken. Dat zal niet van vandaag op morgen zijn beslag krijgen. Dus Mikkel haalt de Kerst nog wel. En Oud en Nieuw. Maar daarna wordt het het billen knijpen. En eern nieuwe lading stropdassen aanschaffen. Stay tuned.

De stropdassenvreter comes home. Door smurfen van Pietje Poro als statenloze krabber over de Poolse grens gemieterd. En uit Warschau opgehaald door Oscar Hammerstein, de betrouwbaarste bef die Nederland op kon hoesten. Meneer mag hier blijven. Vantevoren bedisseld door boordjes van het ministerie van de inmiddels door Poetin ontslagen Pinocchio Zijlstra. Als het een anonieme statenloze was geweest uit somber Afrika had Oscar nog niet eens aan hem geroken, was ie nu al achter een hekwerk gezwiept en onmiddellijk geconfronteerd met een bijdehand die hem het hemd van het lijf vroeg. Voor zover aanwezig. Bij Mikkel Saakashvili ligt dat allemaal anders. Boven het hoofd van de held van de Georgische veldtocht tegen Rusland in 2008 en de oud-gouverneur van Odessa klapwieken Amerikaanse beschermengelen. En nou kan het land van Rutte en de 40 rovers duizend keer een uitleveringsverdrag met Georgië hebben en het huidige bewind in Tbilisi hem tienduizend keer terug willen in verband met een gevalletje machtmisbruik en een gevalletje moord, Mikkel zit lekker bij de kachel in Terneuzen. Bij zijn schoonfamilie. Dromend van een nieuwe slag bij Nieuwpoort en de herovering van Vlaanderen. Onder zijn leiding. Met Oscar als hofnar en in het wapen een leeuw met een stropdas. Het wordt tijd dat we een tulp naar hem noemen. Stay tuned (JP).

Wat voor keuze had Terneuzen? Geen. Ze kregen daar de nieuwe statenloze inwoner vanuit Den Haag door de strot gedrukt en hadden dat maar te accepteren. Geniet onze stropdassenvreter enige lijfelijke bescherming? Dat moet haast wel. Vooral als je dit nieuwe explosieve verhaal over de gebeurtenissen op Kiev's Maidan leest. Hoe deftig is het dat Georgische gladiolen betrokken waren bij de coup en dat het aanhangers waren van Mikkel Saakashvili? En als je dan ook nog krijgt voorgeschoteld dat de meeste van die gladiolen merkwaardig aan hun eind zijn gekomen mag je er toch van uit gaan dat er hier aan de kust, de Zeeuwse kust (met dank aan Bluf) ineens mannetjes rond lopen die daar kort geleden nog niet liepen. Mikkel? Never a dull moment. Stay tuned (JP).

Door Jan Portein.

Het zal ons benieuwen. Hoeveel stropdassen de komende weken zullen sneuvelen in Tblisi. Gisteren is daar namelijk het strafproces begonnen tegen Mikkel Saakashvili. Ons aller tiecruncher. Gaat in eerste instantie om de vraag of hij in 2007 als toenmalig president van Georgië betrokken was bij het platslaan van een demonstratie door spierballensmurfen. Hij was al eerder bij verstek tot zes jaar korstjes brood en dunne soep veroordeeld wegens machtsmisbruik. En er ligt nog wat op de plank over een moord en wat strooigoed (1). Waarom die volstrekte mafkees dus twee maanden geleden zonder een bos rozen terugkeerde naar zijn geboorteland na een omweg via de USSA, Terneuzen, Kiev, Odessa en een dakgoot is zelfs door “Gijs met de handjes” van EenVandaag niet de duiden. Zo'n duizend aanhangers van Mikkel zwaaiden met vlaggen van Georgië en de EU en riepen boe bij het Paleis van Justitie. Enkele tientallen demonstranten die verder gingen dan vendelzwaaien en boe roepen werden in busjes afgevoerd. So far, so good. Maar dat zowel de NATO als de EU hun zorgvuldig opgeleide anti-Russische lieveling zonder slag- of stootwapen naar de remise laten rijden is haast ondenkbaar. Wij raden dus onze gesubsidieerde collega's aan om in het spoor van Bellingcat en Coda Story (2) het verloop van dit proces tegen Mikkel aandachtig te volgen. Per slot is Georgië een voorpost in onze koude oorlog tegen de Russen, die ondanks vermanende woorden van meneer Stoltenberg en andere sarin- en novichocverspreiders driftig door blijven gaan met het naar de kloten helpen van onze globaliseringsplannetjes. Samen met die Kutchinezen. Dus vingers aan de bloedbaan en correspondenten naar Tbilisi. Vort. Stay tuned.

(1) Zie aflevering 8 van deze serie.
(2) Zie voor Coda dit artikel.