donderdag 4 november-2004
Welke risico’s mensen lopen die via de media hun mening luid en duidelijk kenbaar maken is ons dezer dagen op extreme wijze weer eens duidelijk geworden. De conclusie dat de vrijheid van meningsuiting niet door iedereen gelijkelijk gewaardeerd cq. gerespecteerd wordt en daardoor onder druk staat is haast een eufemisme. Dat ondervindt op dit moment ook kunstmusketier Michel van Rijn. Hij is in een slag op leven en dood gewikkeld met James Ferrell. Een grote gasboer uit Kansas, die ondermeer zijn poen vrolijk belegt in gestolen kunst uit Europa en het Midden-Oosten zonder dat ie daarvoor ook maar in debuurt van een kadi wordt gesleept.

Van Rijn is inmiddels al een paar jaar bezig om met name de FBI voor de wandaden van Ferrell te interesseren. En dan met name vanwege diens uiterst louche contacten in de Bekaa-vallei, waar zowel de Syrische mafia als de Hezbollah een machtspositie innemen. Maar ondanks een Rocky Mountain aan bewijzen dat Ferrell een boef is, grijpt de FBI hem niet bij de propaankladden. Gebeurt vaker met rijke stinkers in het door de junta van Bush bestuurde land of the free.

Net als wij bestrijdt Van Rijn de draken via het internet. Dus ook deze draak uit Kansas met zijn vervaarlijke oren. Een listige draak, dat wel. Hij heeft nu namelijk langs nog onbekende, maar zeker illegale weg de site van de musketier uit de lucht laten halen, waardoor tegelijkertijd diens e-mail verkeer is lamgelegd.

Volgens public affairs officer Judith van Erven van Xs4all staan ze bij Van Rijn’s provider vooralsnog voor een raadsel hoe dit kunststukje is uitgevoerd en duurt het nog even voor de boel weer hersteld zal zijn. Maar daarna kunnen Ferrell en andere onverlaten hun hemd weer opspelden. Want ondanks het feit dat zijn gangen in Londen nauwlettend in het oog worden gehouden laat Van Rijn laat zich de bek niet snoeren. Door welke draak dan ook.

maandag 15 november-2004
Als je in Amerika tot de klasse van rijke stinkers behoort hoef je maar aan een paar touwtjes te trekken en het voetvolk gaat in draf om je wensen te vervullen. Zelfs als het om illegale wensen gaat. Zo wist James E(ars) Ferrell, een grote gasboer en heler van gestolen kunst, onlangs een beftekkel in Ohio te bewegen tot het uitvaardigen van een bevel tot eliminatie van Michel van Rijn’s website. Aldus geschiedde. Maar het was wel fucking illegaal. Dat mogen we opmaken uit artikelen over het schandaal in het Nederlandse internetmagazine Netkwesties* en haar Britse tegenvoeter The Register**.

Onze kunstmusketier lag even uitgeteld in het struweel, edoch vermande zich gezwind. Hij liet zijn site overhevelen naar Nederland en bedient zich nu van deze website (www.michelvanrijn.nl) die onder de hoede staat van XS4ALL.

Niet gespeend van de irritante arrogantie die Amerikaanse rijke stinkers eigen is nam Ferrell het gerenommeerde Nederlandse advocatenkantoor Houthoff Buruma in de arm om XS4ALL tot de orde te roepen. Een terechte keus. Vorig jaar october behoorde Houthoff Buruma namelijk tot het uitgelezen gezelschap van advocatenkantoren die de zogenaamde Big Brother Award kregen uitgereikt wegens het regelmatig “helen” van gestolen informatie door Mariënwijk. Een in handelsgegevens gespecialiseerd snuffelbureau dat onder valse voorwendselen informatie over mensen verzamelde bij ministeries, banken, verzekeringsmaatschappijen etcetera.

De term “helen” was afkomstig van de bekende publiciste Karin Spaink die deel uitmaakte van de jury. Spaink heeft in het recente verleden ook de nodige juridische heisa gehad toen zij gegevens van de Scientology-club op het internet deponeerde. Die gegevens waren afkomstig van een rechtzaak in de VS. Dus in principe openbaar. Niettemin eisten de mindbenders via de rechter dat Spaink de bewuste gegevens van de site af moest halen op grond van het auteursrecht. Spaink claimde vrijheid van meningsuiting en kreeg gelijk.

Het door Spaink in de hoek gezette Houthoff Buruma heeft inmiddels contact opgenomen met XS4ALL. Naar verluidt ondanks het feit dat bij het advocatenkantoor grote twijfel heerst over de haalbaarheid van Ferrell’s eis om de kunstmusketier ten tweede male het zwijgen op te leggen. Wij houden de vinger aan het oor. Stay tuned.

* Zie het artikel "Amerikaanse magnaat snoert Michel van Rijn de mond" van Peter Olsthoorn, Netkwesties dd. 5 november 2004.
** Zie het artikel "The case of the incredible, disappearing website" van Lucy Sherriff, The Register dd. 12 november 2004.