Skip to main content

dinsdag 5 maart-2013
Hij heeft al een bescheiden plekje verworven in onze hall of fame. Erik Kuper. Als curator bij het faillissement van Robbie van de Rhee's luchtschip Uniwall BV. En laten we Erik toevallig opnieuw tegenkomen. Nu in het faillissement van FlevOnice. Een ijsbaan in Biddinghuizen, die vorig jaar met een glycolluchtje de bocht uitvloog. Na wat vieren en nog wat vijven werd de boel in de vrije ramsh gedaan en daarbij schijnt er een braampje op de ijzers te hebben gezeten. Vandaar dat wij ons vanochtend met dit herderlijk schrijven tot mr. Erik richtten.

"Den Bosch, 5 maart 2013,
Geachte mr. Kuper
Bij het vorig jaar uitgesproken faillissement van ijsbaan FlevOnice BV in Biddinghuizen trad u op als curator. Onder uw verantwoordelijkheid werd het failliete bedrijf in december 2012 verkocht aan Hamapro Holding BV in 't Harde. Volgens perspublicaties zou daarvoor in totaal 1, 450.000 euro zijn betaald. Ten behoeve van een voorgenomen publicatie zouden wij graag van u willen weten of u ervan op de hoogte was, dat een andere onderneming een hoger bod had gedeponeerd. Zo ja, wat was in dat geval de reden waarom dat hoger bod is afgeslagen en was de rechter-commissaris van deze gang van zaken op de hoogte? U bij voorbaat hartelijk dankend...
"

Glad ijs? Nog niet. Stay tuned.

  • Datum: .

woensdag 6 maart-2013
Keurig gozer, die Erik Kuper. Per kerende mail antwoord op onze vragen over de verkoop van de unieke ijsbaan in Biddinghuizen. Blijkt dat ie ervan op de hoogte was dat zich bij makelaar DTZ die de baan moest verpatsen een hoger bod was binnengekomen dan dat van de uiteindelijke koper, Hamapro Holding van de niet onbemiddelde familie Pinkster. Maar volgens Erik was de bieding van de Pinkstergemeenschap onvoorwaardelijk en die van de andere koper niet. Wil zeggen, dat Hamapro op de koop toenam dat de grond onder de ijsbaan vervuild was en dat dat eventueel verplichtingen met zich meebracht. De luitjes van het hogere bod zouden die voorwaarde niet hebben willen accepteren en zouden ook nog een paar secundaire beertjes op de weg hebben gedeponeerd.
Maar ook als dat niet zo was geweest zou dat hogere bod niet noodzakelijkerwijs gunstiger zijn geweest voor het peletonnetje schuldeisers. Het bod was namelijk niet gespecificeerd en dat bracht het gevaar met zich mee, dat na de koop mogelijk een groter deel van het bewuste bedrag zou worden toegekend aan de baan en de ruim 50 hectare grond (wat direct naar Van Lanschot zou vloeien) en een kleiner bedrag aan inventaris, voorraden en handelsnaam (wat in de boedel zou vloeien ten behoeve van de gezamenlijke crediteuren).
De luitjes van dat hogere bod konden weinig waardering voor de gang van zaken opbrengen. Hun bef benaderde dan ook de rechter-commissaris met het verzoek een stokje te steken voor de Hamapro-deal. Die stak geen stokje en de deal ging gewoon door. Dat was dat. Maar was dat zo? Stay tuned.

  • Datum: .

maandag 11 maart-2013
Goed. Volgens curator Erik Kuper had hij de onderneming met het hoogste bod op de failliete ijsbaan in Biddinghuizen voornamelijk richting Oostvaardersplassen gedirigeerd, omdat die niet wilde opdraaien voor de kosten van een eventuele schoonmaak van het betrokken perceel (1).
Effies een terugblik. Begin augustus 2012 duwde B & W van de gemeente Dronten waarvan Biddinguizen deel uitmaakt een brief in de gleuf bij de gemeenteraad. Daarin stond dat het Amsterdamse OM bezig was met een onderzoek naar de bodemvervuiling in het gebied van de ijsbaan. Er zou namelijk 150.000 liter koelvloeistof (propyleenglycol) zijn weggelekt en de handhavers wilden wel eens uitvlooien wie daarvoor verantwoordelijk kon worden gesteld.
Ook Kupertje had van B & W een episteltje gekregen met de vraag of ie een nader onderzoek naar de vervuiling op de rails wilde wurmen. Want faillissement of niet er moest wel een swiffer onder de baan door.
Hamvraag: wie moest daarvoor opdraaien? Moest de curator een greep doen uit de boedel? Of was vergunninghouder Dorhout Mees de sjaak? Uit de berichtgeving van lokale dagvodden wordt dat niet helemaal duidelijk. Feit is wel dat kort daarna bodemmonsters uit de diepte werden gesleurd en eind oktober werd er een rapport gebaard. Dat was op 5 november voor B & W aanleiding om opnieuw de gleuf van de gemeenteraad te verrassen. Ze hadden nog een extra vervolgonderzoekje laten doen en het zag ernaar uit dat het in het ergste geval maar om een beperkte glycolvervuiling ging. Half december werd duidelijk wat B & W bedoelden met “beperkt”:
de 150.000 liter was door de natuur teruggebracht tot een schamele 20.000 liter en dat was onder de schoonmaaknorm. Een wonder. Vraag is op welk exacte tijdstip B & W tussen de berichtgeving op 5 november en half december met dit wonder werd geconfronteerd. En hoe dat in verhouding staat tot de beslissing van Kupertje om de boel aan Hamapro te verpatsen. Wij snuffelen door. Stay tuned.

(1) Zie vorige aflevering dd. 6 maart 2013.

  • Datum: .

maandag 18 maart-2013
Kan je in 2011 wel een leuk prijsje hebben gewonnen voor een nieuw ratingmodelletje en van je baasjes bij DTZ Zadelhoff een veer in je spelonk krijgen, maar da's geen garantie voor een vlekkeloos optreden in de praktijk. Een paar weken voor de dreigende openbare verkoop van de ijsbaan in Biddinghuizen verscheen op woensdag 24 oktober 2012 plotseling wat poollicht in de duisternis. Een onderneming uit de far north van Noord-Holland had misschien wel wat kluitjes over voor het in mei naar de bietenberg verhuisde schaatsparadijs. En 'smiddags om 19 over 4 mailde de zo bewierookte DTZ-employé Robert Kat de prospectus de schoot van de potentiële koper in. Die snuffelde er een paar dagen aan, zag een leuk kluifje en zette de onderhandelingen met prijswinnaar Kat op maandag 29 oktober op de rails.
Die onderhandelingen liepen voorspoedig. Zo zelfs, dat vriend Kat om 4 over half 6 de akte van levering naar de tegenpartij zeilde in de hoop, dat het document voldoende was voor het uitbrengen van een onvoorwaardelijk bod van anderhalf meloen euro. Mochten er onverhoopt nog vragen zijn dan hoorde hij dat graag voor achten, want daarna gooide hij zich in zijn privéleven.
Nou bleken er in het betrokken epistel wat foutjes en onvolkomenheden te staan die aanleiding zouden kunnen vormen tot latere meningsverschillen. Dus wat doet de koper in spe? Die belt de volgende ochtend om negen uur Robertje op en zegt dat ie met alles akkoord gaat, maar dat ie een paar foutjes in de tekst van de overeenkomst had opgeduikeld. Nou, zegt Robertje, ik stuur je zo het nummer van de notaris door om dat even te regelen. Maar Robertje stuurde niks en de deal liep scheef. En de koper ging over zijn plas en tot daden. Stay tuned.

  • Datum: .

vrijdag 22 maart-2013
Even pootje over en dan op naar de volgende puppet on a string in de affaire rond de verkoop van de ijsbaan in Biddinghuizenzaak: Robert Kat van makelaardij DTZ Zadelhoff. Wij stuurden hem vanochtend deze mail als een soort e2 – e4:

Den Bosch, 22 maart 2013.

Geachte heer Kat,

Wij zijn bezig met een journalistiek onderzoek naar de merkwaardige gebeurtenissen die zich vorig jaar oktober hebben voorgedaan bij de verkoop van de gefailleerde ijsbaan in Biddinghuizen. Zoals wij al beschreven hebben op onze site www.stelling.nl in de serie "Scheve schaatsen?" was er al sprake van een mondelinge overeenkomst tussen een onderneming uit de kop van Noord-Holland en DTZ Zadelhoff, waarbij de baan zou worden overgedragen voor anderhalf miljoen euro.
Op maandag 29 oktober 2012 zond u om 17.34 de akte van levering in de hoop dat die voldoende zou zijn voor een onvoorwaardelijke bieding. Nu stonden in de koopovereenkomst een paar onvolkomenheden en was het de koper nog niet duidelijk wat exact de juridische gevolgen zouden zijn van de aanwezigheid van propyleenglycol in de bodem. Tot dan toe was er sprake van 150.000 liter en die moest uiteraard worden opgeruimd.
Op dinsdag 30 oktober om 9 uur 'sochtends zocht een van de Noordhollandse firmanten telefonisch contact met u over de door hem opgemerkte onvolkomenheden in de koopovereenkomst. U zou hem direct terugbellen om het nummer van de notaris door te geven. U voorzag geen problemen. Maar u belde niet terug en verkocht de ijsbaan diezelfde dag nog aan een onderneming uit 't Harde voor een lagere prijs. Zonder de andere partij op dat moment op de hoogte te stellen van de lopende ontwikkelingen. Op zich o.i. al not done.
Uit een mailwisseling met curator Kuper is ons ondermeer gebleken, dat u de voorkeur gaf aan een onvoorwaardelijk bod van de Noordhollandse onderneming. Toen van die zijde bezwaren rezen over eerder genoemde onvolkomenheden in de koopovereenkomst merkte u die aan als voorwaarden en zag u zich kennelijk genoodzaakt met de andere onderneming in zee te gaan. Wij kunnen ons nauwelijks voorstellen, dat die partij wel een onvoorwaardelijk bod op tafel legde, tenzij zij over kennis beschikte die de eerste koper nog niet had bereikt. Met name over de hoeveelheid propyleenglycol die zich in de bodem rond de ijsbaan bevond en als het grootste struikelblok gold bij de verkoop.
Via persberichten van eind oktober 2012 kwam naar buiten, dat B & W van Dronten tot de conclusie was gekomen dat de hoeveelheid koelstof in de bodem "beperkt"was. Later zou blijken dat het om 20.000 liter ging in plaats van 150.000 liter. Oftewel een hoeveelheid die onder de wettelijke schoonmaaknorm viel. Ter voortzetting van onze artikelenserie zouden wij allereerst graag van u willen weten of u cq. de koper uit 't Harde ten tijde van de verkoop op de hoogte was van dit nieuwe gegeven. Daarnaast zouden wij graag antwoord willen hebben op de vraag wie bij u erop heeft aangedrongen de overeenkomst met de hoogste bieder niet te honoreren en wat de reden daarvan was, buiten het officiële standpunt daarover zoals die door mr. Kuper is verwoord.
U bij voorbaat hartelijk dankend voor uw medewerking,
Krgrds
Jan Portein
redactie Kleintje Muurkrant


Een openingszetje. Kijken waar we terechtkomen. Stay tuned.

  • Datum: .

dinsdag 26 maart-2013
Nog geen zuchtje. En wij maar wachten op het antwoord van DTZ-Zadelhoff's prijsvechtertje Robert Kat op onze vragen over de hobbelige verkoop van de failliete ijsbaan in Biddinghuizen. Is ie pootjebaaien op Curacao? Staat ie op de latten in het noorden van Wales? Heeft ie intern op zijn lazer gehad voor het truttige behandelen van dit dossier? Of heeft ie opnieuw een bos veren gekregen op een plek waar geen vogel fluit? We weten het niet. Het kan alle kanten op. En omdat we verder toch niks te doen hadden stuurden we Robertje vanochtend nog maar een mailtje. Soms moet je wel eens een extra duwtje geven om je rollator op gang te krijgen. Goed, komt ie:

Den Bosch, 26 maart 2013,

Geachte heer Kat,
In afwachting van uw antwoord op onze mail van 22 maart 2013 met vragen over de in onze ogen merkwaardige gang van zaken rond de verkoop van de gefailleerde ijsbaan in Biddinghuizen zouden wij u graag nog even een addendum willen voorleggen. Volgens curator mr. Kuper is hij en in zijn kielzog rechter commissaris Vegter geen partij geweest bij het terzijde leggen van het hoogste bod. Wij hopen dat u die mededeling kan staven, want wij achten het op zijn minst merkwaardig dat u het onderhavige probleem niet aan de curator zou hebben voorgelegd. Temeer daar hij ons liet weten, dat een van de bezwaren die aan het hoogste bod kleefde voortvloeide uit het feit, dat voornoemd bod ongespecificeerd was. Dat zou in het voordeel kunnen uitpakken van crediteur Van Lanschot Bank en ten nadele van de andere crediteuren. Nog merkwaardiger: mr. Kuper adviseerde de hoogste bieder nadat u het object had verkocht aan de andere partij om zijn bezwaren neer te leggen bij DTZ en... de advocaten van F. van Lanschot Bankiers NV., in casu de heren J.Benaventeprieto en M. van Ingen van advocatenkantoor Holla. Dit komt ons voor als een contradictio in terminis en wij zouden het dus buitengewoon appreciëren als u ten aanzien van dit punt enige duidelijkheid zou willen verschaffen.

U bij voorbaat hartelijk dankend voor uw medewerking,
Krgrds
Jan Portein
redactie Kleintje Muurkrant.


Zo. En nou maar hopen dat een hogere baas van Robbie niet met een hockeystick achter ons aankomt of een paar sombere heren uit het Amsterdamse avontuurlijke wereldje een hint geeft om ons te ontstoffelijken. We willen nog even langer mee. Stay tuned.

  • Datum: .

vrijdag 29 maart-2013
Voel je zoiets? Scheef schaatsen. Dat zit er wel in. De day after het torpederen van hun hoogste bod op de ijsbaan in Biddinghuizen vervoegden de twee firmanten uit de kop van Noord-Holland zich rond 1 uur bij DTZ Zadelhoff in Amsterdam. Zij wilden van Robbie Kat wel eens horen waarom zij door hem de greppel waren ingereden. Nee, ze hadden geen afspraak. Nou, meneer Kat was er niet. Die zat in Rotterdam. Dus goeiemiddag heren. Maar de heren lieten zich niet afpoeieren en verhieven licht hun stem. Naar aanleiding daarvan werden zij in een keurige ontvangstkamer gemanouvreerd, kregen koffie en een gesprekje met een ander onderknuppeltje van DTZ Zadelhoff. Na uitgelegd te hebben waar het om ging verscheen toch ineens Robbedoes zelf ten tonele. Lang op het toilet gebivakkeerd? Door een hoger baasje gesommeerd achter zijn deskje te blijven zitten tot de bui over was? Een wat lang uitgevallen twaalfuurtje? Of kreeg ie zijn scheve schaatsen niet uit? Weten we niet. Het gesprek leverde alleen maar een herhaling van zetten op. Robbie vond, dat de Noordhollanders niet aan de voorwaarde van "onvoorwaardelijke koop" hadden voldaan. De Noordhollanders vonden dat Robbie uit zijn nekharen zat te lullen.
Eenmaal terug op homebase zocht een van de informanten telefonisch contact met curator Erim Kuper. Die hield de boot af, maar kreeg 'savonds alsnog een mail in zijn gleuf. Komt ie:

“Als ik een onvoorwaardelijke bieding doe en overeenstemming heb en alleen de koopovereenkomst uit moet werken met de heer Kat van DTZ, dan kan het toch niet zo zijn dat het opeens naar een derde partij gaat. En als mij ook wordt medegedeeld door de heer Kat dat u partij bent hierin dan kunt u begrijpen dat ik opheldering eis over wat hier gaande is en dat de zaak opnieuw behandeld wordt. Mijns inziens is de curator verantwoordelijk voor de faillissementsboedel en een zo hoog mogelijke opbrengst”.

Kupertje: “Zoals vanmiddag telefonisch medegedeeld ben ik geen partij geweest bij deze onderhandelingen, noch heeft DTZ namens mij onderhandeld. U dient zich te vervoegen bij DTZ c.q. (de advocaat van) F. van Lanschot Bankiers NV.”

Van Lanschot was de grootste crediteur van het failliete FlevOnice. Is hier iets scheef of zijn wij dom? Stay tuned.

  • Datum: .

maandag 8 april-2013
We weten niet niet of het u is opgevallen, maar ons vertrouwen in het functioneren van curatoren haalt nauwelijks de 0,1 op de schaal van Richter. En niet zonder reden. Neem nou de in onze annalen voortwoekerende Erik Kuper, een redelijk jong lefgozertje op het befkantoor Van Zeijl, Bijl en Aartsen in de Noordveluwse metropool Harderwijk. Kunnen wij geen Duitse staander van krijgen. Eerst was hij niet vooruit te branden toen hem beleefd werd verzocht Robbie van de Rhee op de bolderkar naar het schavot te zetten in verband met het leeghalen van Uniwall (1) en nu na een paar rondjes in het dossier van de ijsbaan in Biddinghuizen krijgen we de indruk dat hij kul verspreidt. Om uw geheugen even op te husselen raden wij u bij deze aan om aflevering 7 nog even door te neuzen. Neem er gerust even de tijd voor. Nemen wij onderhand een bakkie...
Zo, zijn we weer. Is dat een typische uitspraak van Kupertje of zijn wij in de war? Een curator die zich niet bemoeit met de finale gesprekken tussen Van Lanschot en DTZ Zadelhoff over de verkoop van het failliete stuk smeltijs en bijbehorende hebbedingen als grond, installaties en restaurant! Dan mag je je toch afvragen wat onze vriend in real time aan het doen was. Als je tenminste gelooft wat ie schrijft. En aangezien wij karaktertrekjes vertonen van ene Thomas hebben we daar moeite mee. Temeer als je zijn tweede, zonder twijfel redelijk gehonoreerde faillissementsverslag van 12 oktober 2012 doorvingert. Daaruit blijkt dat ie Van Lanschot voortdurend op de huid heeft gezeten om de boel te verkopen. Toen ie vond, dat het Bossche spaarvarken daarmee te weinig vaart maakte stelde hij zelfs een termijn en als die verliep ging het object in de openbare ramsh. De meet van de eerste termijn lag op 24 september en na wat onderling gehannes werd die door rechter-commissaris Vegter verlegd naar 24 november. In die nazomerse periode meldden zich verschillende gegadigden voor de overname en eentje vond ons Kupertje heel interessant, Van Lanschot niet. Maar op aandringen van de curator ging het spaarvarken uiteindelijk toch overstag en stemde toe in onderhandelingen met die in de ogen van de uiterst actieve Harderwijkse bef veelbelovende kandidaat. Met aan zekerheid grenzende waarschijnlijkheid Hamapro BV van Joop Pinkster. Dus na al die drukte en al die ophef verklaarde Kupertje doodleuk, dat ie nou net in de beslissende fase geen partij was geweest in de onderhandelingen. Ja, doei.
Btw. Nu we het er toch over hebben. Wij vroegen in een eerder stadium aan bef Kuper of meneer Pinkster bij hem te boek stond als aandeelhouder van een van de drie onder de vlag van FlevOnice gesneuvelde vehikels Flevonice Onroerend Goed BV, Flevonice Holding BV en Flevonice Exploitatie BV. Het antwoord was nee, die kwam niet voor in zijn dossiers. Maar wat boerde Omroep Flevoland op 13 november 2012? Komt ie:

“Momenteel wordt er met de curator van FlevOnice (Kupertje, red.) onderhandeld over de inventaris van het restaurant. Hamapro is een dochteronderneming van Pinkster Vastgoed uit 't Harde. Dit bedrijf was vanaf het begin bij FlevOnice betrokken als aandeelhouder en investeerder”.

Hoor je het eens van een ander. Hoe het is met ons vertrouwen in curatoren? Haalt nog steeds krappies de 0,1 op de schaal van Richter. Stay tuned.

(1) zoals jullie van ons onderhand gewend zijn: eventjes zoeken via onze zoekmachine op "Robert van de Rhee" of "Uniwall" en alles wordt duidelijk...

  • Datum: .

maandag 15 april-2013
De molens van Justitie mogen langzaam malen, die van ons kunnen er ook wat van. Maar bij gevalletjes als deze leeft elke komma zijn eigen leven, dus vandaar die lange halen. Vanochtend wendden wij ons mailsgewijs tot de twee vertegenwoordigers van Van Lanschot Bankiers bij de verkoop van het failliete FlevOnice in Biddinghuizen. Komt ie:

Den Bosch, 15 april 2013.

Maîtres,

Wij zijn al een paar weken bezig met een journalistiek onderzoek naar de verkoop van FlevOnice in Biddinghuizen, waarbij u namens Van Lanschot Bankiers betrokken was. Een neerslag van het onderzoek tot nu toe kunt u terugvinden bij Kleintje Muurkrant op onze site www.stelling.nl. in de vorm van een serie getiteld "Scheve schaatsen?". Binnen deze context zouden wij graag het volgende van u willen weten:

1 ) Was u op 30 oktober 2012, zijnde de dag waarop de verkoop van FlevOnice zijn beslag kreeg, door makelaar DTZ Zadelhoff ervan op de hoogte gesteld dat er een hoger bod was gedaan?
2 ) Volgens het tweede faillissementsverslag van curator mr. E.J. Kuper dd. 12 oktober 2012 was koper Hamapro BV al eerder in beeld geweest. Deze kandidaat koper ondervond toen al de nodige steun van de heer Kuper, maar kon op dat moment bij u blijkbaar nog geen gevoel van enthousiasme teweegbrengen. Is onze interpretatie juist, dat het bod dat toentertijd op tafel lag niet voldeed aan de wensen van uw cliënt?
3 ) Nadat op uw verzoek de termijndatum van 24 september die door de Kuper was gesteld in verband met een daarna te organiseren openbare verkoop door de rechter commissaris was opgeschoven naar 24 november zijn de onderhandelingen met Hamapro BV opnieuw op gang gekomen. Is onze aanname juist dat ook in dit geval de curator enige druk op u heeft uitgeoefend?
4 ) Op 29 oktober werd een door DTZ Zadelhoff geïnitieerd aanzienlijk hoger bod gedaan door een partij uit Noord-Holland (uitspraak van DTZ-medewerker Robert Kat: "Als je anderhalf miljoen biedt is het van jullie").
Dat bod werd later door de heer Kuper betiteld met "ongedifferentieerd" en uit dien hoofde te voordelig voor uw cliënt (!). Daarnaast zou het betrokken bod niet onvoorwaardelijk zijn, hetgeen door de betrokken partij pertinent wordt ontkend. Kunt u ons zeggen of dit alles aan u is voorgelegd?
5 ) Gezien het voorafgaande bevreemdt het ons, dat de volgende dag de verkoop aan Hamapro BV ineens zijn beslag kreeg. Dit terwijl de termijndatum van 24 november nog voldoende ruimte gaf om de andere partij, die notabene bereid was om eventueel haar bod nog te verhogen, minimaal uit te nodigen voor een onderhoud. Is ook hier de invloed van de curator van doorslaggevende aard geweest? Of zijn er andere factoren van belang geweest bij uw beslissing om in zee te gaan met Hamapro BV?

U bij voorbaat hartelijk dankend voor uw medewerking,

Krgrds
Jan Portein
redactie Kleintje Muurkrant


Netter kan haast niet. En nee, wij hebben geen termijndatum gesteld. Stay tuned.

  • Datum: .

maandag 22 april-2013
Er is geen bank zo bont of er is een vlekje aan. Zo ook aan Van Lanschot. Het ten onrechte nog steeds als wat deftig bekend staand Bossche spaarvarken, dat zich bijvoorbeeld in het redelijk recente verleden nog encanailleerde met Dirruk Scheringa voordat die door de VVD-graaiers in de wind te drogen werd gehangen (1). Denk je nog, nou ja, een incidentje. Maar vorige week kregen we opnieuw last van een lichte galaanval. Stellen we uiterst gelikt aan de twee beffen die zich namens Van Lanschot met die vreemde geschiedenis rond het grote wak in Biddinghuizen hebben beziggehouden een paar indringende vragen (2). Is de een jammer genoeg effies afwezig en de ander gooit het rolluik van zijn beroepsgeheim dicht. Ons werd geadviseerd direct met ons probleem aan te kloppen bij de bank zelf. Diezelfde dag nog gedaan. Drie dagen later wisten ze bij Van Lanschot niks anders te stotteren dan dat ze niks over hun cliënten mochten zeggen. Bankgeheim. Weer een rolluik.
Een ding is in ieder geval niet geheim: de jaarcijfers van vorig jaar. En die lieten zien dat de deftige Bossche bollenbank in het rood terecht is gekomen. Kwam door een paar zeer omvangrijke afschrijvingen. Ja, ja. Tuurlijk. En in vergelijking daarmee was dat gebeuren in Biddinghuizen een eenvoudige uitglijer, waar een paar meloen de gootsteen inging. Dus een paar tonnetjes meer of minder bij de verkoop van die failliete zooi. Ach, wat maakt het uit. Of speelden er toch andere belangen? Iets met overheden misschien? Het goeie contact met DTZ Zadelhoff ? Een kilootje kapitaalvernietiging bij partijen die meezwierden in deze ijsdans? Of gewoon bang voor een schadeclaim? Wij rommelen rustig door. Dus stay tuned.

(1) Zie Octopussy 254. Warm aanbevolen
(2) Zie aflevering 9 dd. 15 april

  • Datum: .

vrijdag 14 juni-2013
Kijk, wij begrijpen haar van Jorritsma wel. De burgemeester van Almere vindt het zalig om naar de strakke konten van schaatstoppers te kijken als die hun rondjes van rond de dertig draaien. Wie herinnert zich in dit verband niet, dat ze als minister van EZ zich naar het WK in Inzell liet overhoppen in het privévliegtuig van dear old stenenschuiver Henk Koop? Dat leverde her en ook der wat zuur commentaar op en vragen over haar integriteit. Vond Annemarie niet leuk. Dus wat is er eenvoudiger dan voor je eigen deur een Dome te laten verrijzen, waar je bij wijze van spreken je elke dag kan verlekkeren? En ook al mocht de voorkeur van de KNSB alsnog uitgaan naar een nieuwe Thialf in Heerenveen, die Dome die komt er. Of de exploitatie financieel haalbaar is zal in de tweede helft van dit decennium wel duidelijk worden. Mocht dat niet zo zijn, dan kan je er 'szomers altijd nog milieuvriendelijke karts in laten rondtollen. Net als bij dat andere megalomane schaatsfenomeen in de Flevopolder, de open ijsbaan in het nabijgelegen Biddinghuizen. Zoals u weet ging die zwaar de bietenberg op, maar met vereende krachten werd ie weer naar beneden gemanouvreerd en kreeg een doorstart. Mede dankzij een genereus gebaar uit Brussel ter waarde van 2 meloen euro. Maar daar hebben we het binnenkort nog over. Stay tuned.

  • Datum: .