maandag 8 april-2013
We weten niet niet of het u is opgevallen, maar ons vertrouwen in het functioneren van curatoren haalt nauwelijks de 0,1 op de schaal van Richter. En niet zonder reden. Neem nou de in onze annalen voortwoekerende Erik Kuper, een redelijk jong lefgozertje op het befkantoor Van Zeijl, Bijl en Aartsen in de Noordveluwse metropool Harderwijk. Kunnen wij geen Duitse staander van krijgen. Eerst was hij niet vooruit te branden toen hem beleefd werd verzocht Robbie van de Rhee op de bolderkar naar het schavot te zetten in verband met het leeghalen van Uniwall (1) en nu na een paar rondjes in het dossier van de ijsbaan in Biddinghuizen krijgen we de indruk dat hij kul verspreidt. Om uw geheugen even op te husselen raden wij u bij deze aan om aflevering 7 nog even door te neuzen. Neem er gerust even de tijd voor. Nemen wij onderhand een bakkie...
Zo, zijn we weer. Is dat een typische uitspraak van Kupertje of zijn wij in de war? Een curator die zich niet bemoeit met de finale gesprekken tussen Van Lanschot en DTZ Zadelhoff over de verkoop van het failliete stuk smeltijs en bijbehorende hebbedingen als grond, installaties en restaurant! Dan mag je je toch afvragen wat onze vriend in real time aan het doen was. Als je tenminste gelooft wat ie schrijft. En aangezien wij karaktertrekjes vertonen van ene Thomas hebben we daar moeite mee. Temeer als je zijn tweede, zonder twijfel redelijk gehonoreerde faillissementsverslag van 12 oktober 2012 doorvingert. Daaruit blijkt dat ie Van Lanschot voortdurend op de huid heeft gezeten om de boel te verkopen. Toen ie vond, dat het Bossche spaarvarken daarmee te weinig vaart maakte stelde hij zelfs een termijn en als die verliep ging het object in de openbare ramsh. De meet van de eerste termijn lag op 24 september en na wat onderling gehannes werd die door rechter-commissaris Vegter verlegd naar 24 november. In die nazomerse periode meldden zich verschillende gegadigden voor de overname en eentje vond ons Kupertje heel interessant, Van Lanschot niet. Maar op aandringen van de curator ging het spaarvarken uiteindelijk toch overstag en stemde toe in onderhandelingen met die in de ogen van de uiterst actieve Harderwijkse bef veelbelovende kandidaat. Met aan zekerheid grenzende waarschijnlijkheid Hamapro BV van Joop Pinkster. Dus na al die drukte en al die ophef verklaarde Kupertje doodleuk, dat ie nou net in de beslissende fase geen partij was geweest in de onderhandelingen. Ja, doei.
Btw. Nu we het er toch over hebben. Wij vroegen in een eerder stadium aan bef Kuper of meneer Pinkster bij hem te boek stond als aandeelhouder van een van de drie onder de vlag van FlevOnice gesneuvelde vehikels Flevonice Onroerend Goed BV, Flevonice Holding BV en Flevonice Exploitatie BV. Het antwoord was nee, die kwam niet voor in zijn dossiers. Maar wat boerde Omroep Flevoland op 13 november 2012? Komt ie:
Momenteel wordt er met de curator van FlevOnice (Kupertje, red.) onderhandeld over de inventaris van het restaurant. Hamapro is een dochteronderneming van Pinkster Vastgoed uit 't Harde. Dit bedrijf was vanaf het begin bij FlevOnice betrokken als aandeelhouder en investeerder.
Hoor je het eens van een ander. Hoe het is met ons vertrouwen in curatoren? Haalt nog steeds krappies de 0,1 op de schaal van Richter. Stay tuned.
(1) zoals jullie van ons onderhand gewend zijn: eventjes zoeken via onze zoekmachine op "Robert van de Rhee" of "Uniwall" en alles wordt duidelijk...