Skip to main content

Hoop gelul vandeweek. Over de foto van Volkert van der Graaf. En de pijnlijke afgang van de nog redelijk verse minister van Justitie Van der Scheur. Bijna waren de jongens en meisjes van het Ministerie van Justitie en Veiligheid erin geslaagd om binnen korte tijd alweer een minister weg te werken. Eerst door Opstelten op zijn verkeerde stelt te zetten in de affaire rond het duo Helman/Teeven. En Van der Scheur over die foto van de Pimkiller. Gebeurde dat nou willens en wetens of door een latente chaos binnen het Ministerie? Er wordt gegokt op het laatste, maar wie terugbladert naar het begin van het dossier treft toch teveel onverklaarbare blunders aan om uit te sluiten dat het om staaltjes kwaaie wil gaat. Zo was Pim naar eigen zeggen een enthousiaste consument van ondermaatse marokkaantjes. Net als bijvoorbeeld voormalig Oranje-advocaat Salomonson. We mogen aannemen dat die kennis ook bij het ministerie was opgeslagen in een fag file. Is iemand daar dan nooit plotseling wakker geworden met de gedachte om over die kwestie eens met het OM te bellen? Niet waarschijnlijk. Maar hoe makkelijk was het niet geweest om een gevreesd politiek fenomeen langs deze weg uit te schakelen in plaats van hem onbeschermd langs 's Heren wegen te laten banjeren? Was men misschien bang dat Pim tijdens een eventuele strafprocedure hem eens flink van Jetje zou geven over andere hooggeplaatste koterconsumenten? Zoals bijvoorbeeld Joris Demmink, de toen nog als eenvoudige directeur-generaal Internationale Aangelegenheden en Vreemdelingenzaken door de Riouwstraat stapte. Ondermeer langs een pand waar volgens insiders aan de onschuld van minderjarigen werd gewrikt. En dan hebben we het nog maar niet over de diskettes die in 2005 bij de inmiddels tot voetbalmakelaar verworden speurneus Peter R. de Vries in de schoot werden geworpen (1). Of onze revelaties over het falen van het ministerie en de connecties die Pim onderhield met een hele serie avontuurlijke ondernemers (2). Nee, Justitie heeft in het dossier Fortuyn annex Van der Graaf van meet af aan merkwaardig rondgeschutterd. Dus dat van die foto is eigenlijk maar pinda's. Vanwaar dan al die drukte? Geen idee. Stay tuned.

(1) Zie de serie Peter “Kuifje” R. de Vries.
(2) Zie de serie “Schimmen achter Pim.

  • Datum: .

Drie dagen geleden was het nieuws. Zat ene Marnix Hoitink om tien uur 'savonds op schoot bij dat meisje van Tweebeeke. Marnix bleek O.R.-voorzitter te zijn van het Nederlands Forensisch Instituut (NFI) en niet erg gecharmeerd te wezen van zijn directeur. De vorig jaar september benoemde Reinout Woittiez. Een aartsliberaal die naast zijn werkzaamheden bij het gruttersvehikel ook elders nog een paar leuk betaalde klusjes doet. Reinout zou volgens Marnix en zijn tribe niet adequaat omgaan met de door een opgelegde bezuiniging van 9 meloen noodzakelijke reshuffle van NFI. En bovendien dreigde de wetenschappelijke integriteit en objectiviteit van het instituut tussen de draaideur te raken. Zullen we laten voor wat het is. Maar we kregen naar aanleiding van voornoemde babbel bij Nieuwsuur een reactie van Nico Roosnek. Een wetenschappelijke speurneus op het gebied van akoestiek en experimentele fysica. Die had tien jaar geleden ook een aanvaring gehad met onze Reinout en geanimeerd geraakt door de laatste ontwikkelingen bij NFI is hij van plan alsnog zijn gram te halen. Bij deze de brief aan de toen nog bij het RIVM actieve Woittiez, waarin die aanvaring tot leven komt.
Btw. In het dagelijks leven werkt het NFI nauw samen met het TNO, dat tegenswoordig zucht onder het regime van RvB-voorzitter Paul de Krom. Een voormalig staatssecretaris die ergens de boot miste op weg naar het ministerschap. Mogelijk lag dat aan zijn niet al te joyeuze persoonlijkheid. Wat dat betreft is ie bij TNO helemaal op zijn plekkie, want het TNO heeft ook geen joyeus verleden. Maar dat bewaren we voor een volgend artikeltje. Stay tuned.

  • Datum: .

Het kan u niet zijn ontgaan. Oud-politicus Willem Aantjes is herenigd met zijn schepper. Willem was een van de founding fathers van het CDA en fractieleider van het vehikel in de Tweede Kamer van de jaren zeventig. Tot ie in 1978 van achteren werd getackeld met zijn oorlogsverleden door Lou de Jong. De toenmalige baas van het Rijks Instituut Oorlogs Documentatie, die van de overheid de opdracht had gekregen om de allerergste gebeurtenissen uit WO II tot nader order te begraven. Mocht u bekropen worden door een onstuitbare behoefte om iets meer aan de weet te komen over Willem's Werdegang in de jaren 40/45, dan kan u terecht in Wolff in de klem op de site van de Morgenster. Een artikel over het naar de kant halen van de communistische spitsspeler Joop Wolff, die ook al geblesseerd raakte door een tackle van achteren. Aan die kant was Joop namelijk buitengewoon kwetsbaar door zijn ellenlange verleden als koterkruiper.
Mocht u denken, dat het een soort gewoonte was bij de overheid om luitjes van enige importantie naar believen met hun verleden te confronteren, dan moeten we u teleurstellen. Zo tetterden de msm een paar dagen geleden dat bollebozen van het TNO i.c. het FOM (Fundamenteel Onderzoek der Materie) Albert Einstein te kakkerd hadden gezet. Door aan te tonen dat er een onzichtbare en instantane oftewel directe verbinding bestaat tussen elektronen. Ook als die zich ver van elkaar af bevinden. Iets wat Albert altijd had weggezet als een spooky action at a distance.
Heel prachtig allemaal, daar niet van. Maar als wij FOM lezen denken wij meteen aan het ontstaan van dat instituut en zijn eerste bewoner: professor Jaap Kistemaker (1). Zo fout als fout geweest zonder daarover te zijn getackled door de Nederlandse overheid. Vreemd, want meneer had tijdens WO II voor de Duitse spionageorganisatie Cellastic gewerkt, dat vlijtig bezig was om de Berlijnse bende tijdig te voorzien van een atoombom. Dat het niet lukte was niet de schuld van Jaap en zijn geleerde Nederlandse gabbers op dit terrein: De Haas, Ketelaar en Zwartsenberg (2). Jaap had overigens nog meer geleerde gabbers die tijdens WO II oerfout waren en daarna dik betaald door de Nederlandse overheid ongestoord hun carrière konden vervolgen. Ook bij TNO cq. haar dochters. Hebben we het nog over. Stay tuned.

(1) Later zou het FOM een nog grotere faam verwerven door de aanwezigheid van de Pakistaanse metallurg Abdul Qadeer Kahn binnen haar muren. De spion die geen spion was. Zie voor hem het artikel Miljoenen dodelijke slachtoffers op de site van de Morgenster.
(2) Zie Hoe fout is Urenco? uit Kleintje Muurkrant 370 dd. 16 augustus 2002, Het Lippmann Rosenthal-archief & Degussa uit Kleintje Muurkrant 319 dd. 22 maart 1998 en klein maar fijn aflevering 5 van de onthullende serie Naar de kloten. En als je toch bezig bent, kijk dan ook even naar "De CDU-affaire - schaduwen uit het verleden.

 
  • Datum: .

We zouden het nog even hebben over TNO. Volgens de al eerder geïntroduceerde Nico Roosnek (1) zou de tegenswoordig in Den Haag huizende wetenschappelijke snuffelaarsorganisatie moeizame onderhandelingen voeren met het Nationaal Archief. Over de voorwaarden waaronder het verleden van TNO en haar dochters kan worden bijgezet. Want WO II mag dan een stief kwartiertje geleden zijn, om nou meteen al je zwarte bladzijden in de openbaarheid te mieteren is een ander chapiter. Om nog maar te zwijgen over de PIA-retourtjes die Nederlandse bollebozen ondernamen naar Islamabad om te assisteren bij de opbouw van Abdul Khan's nucleaire pretpark in Kahuta.
Wat die zwarte bladzijden betreft: over collaborateurs als Kistemaker, De Haas, Ketelaar en Zwartsenberg hebben we al bescheiden uitgepakt in aflevering 2. Maar er waren meer zwaar foute jongens, die na de oorlog vrolijk fluitend verder gingen waar ze in '40-'45 waren gebleven. Niet uitzonderlijk. We moesten immers oppassen voor het rooie gevaar. Dus werd er na de ondergang van het Derde Rijk fervent verdergesleuteld aan het Vierde, waarvan we momenteel de vruchten plukken. En in dat Vierde Rijk waren en zijn ook en vooral Lupardi's nodig die wapens in elkaar kunnen frutselen die zo afschrikwekkend zijn, dat de rooien en nu dan de baarden zich wel twee keer bedenken om hun handen naar ons uit te strekken (2).
Buiten de eerder genoemde fabulous four werd bijvoorbeeld ook ene Bartholomeus Franciscus Saris (rip) met fluwelen handschoenen aangepakt. Studeerde aan de universiteit van Leiden, was in de jaren dertig lid van het vooral in België populaire anti-kapitalistische, anti-semitische en anti-marxistische Verbond van Dietsche Nationaal Solidaristen (Verdinaso), promoveerde in 1941 bij de zo frisse professor De Haas en werd vervolgens leider van het net zo frisse Nationaal Socialistische Studentenfront, een kind van de NSB. Bart was in zijn Leidse studententijd een dikke gap van Jaap Kistemaker en medebewoner van een pand op het Rapenburg, waar ze een roedel SS-Mannschaften als buurtjes hadden. Goed voor je Duits zullen we maar zeggen. Een van die Mannschaften was overigens SS-Obersturmführer Alfred Boetcher, die later het instrumentarium van de Leidse universiteit plunderde ten behoeve van het Duitse nucleaire onderzoekscentrum in Jülich. Iets waarvan hij na de oorlog als directeur van datzelfde centrum nog een tijdje veel genoegen aan beleefde.
Van de een krijg je vlooien, van de ander slechte ideeën. Saris trad mogelijk onder invloed van buurman Boetcher toe tot de SS en schopte het tot Hauptscharführer met als standplaats Gouda en in latere instantie Oost-Nederland. Eind 1944 zag ie in, dat treu bleiben an seine Ehre weinig toekomst meer had en hij vestigde zich -nog steeds als SS-er, dat wel- in Vries. Een metropool niet ver van Zuidlaren. Na mei 1945 dook ie definitief onder en meldde zich pas in 1948 in gezelschap van een bef bij Justitie in Den Haag. Hij kreeg 2,5 jaar voor de ballen, maar zat er maar tien maanden van uit. 
Al vrij spoedig daarna raakte zijn carrière in een opwaartse flow. Zo werd ie opgenomen in de directie van AKU (later AKZO) en Comprimo (een Amsterdams ingenieursbureau, dat op het Kahuta-complex geen onbekende was). Bij beide bedrijven werd de stem van “Frits” Fentener van Vlissingen gevreesd en gehoord. Dat was btw dezelfde Frits die in 1937 een Duits erekruis kreeg opgespeld in de orde van de Gouden Adelaar en qq. in 1940 aan Berlijn voorstelde om hem als stadhouder aan te stellen. Ging niet door. In april 1942 probeerde voormalig SS-er en NSDAP-lid prins Bernhard zur Lippe-Biesterfeld datzelfde geintje uit. Ook vergeefs. Maar dit terzijde.
Onder al dit geweld zouden we bijna vergeten te vermelden dat onze Bartholomeus ook nog directeur van TNO werd. Ondanks zijn oorlogstrauma. Een verschijnsel dat we nu misschien post traumatische stress stoornis zouden noemen en voor het eerst werd gedetermineerd bij voormalige postbodes die hun hele werkzame leven met volle tassen correspondentie door weer en wind de brievenbussen afgingen. Gelukkig kreeg Saris hulp van onverdachte zijde: rabbijn Soetendorp en verzetsstrijdster Gesina van der Molen. Betere wasmiddelen waren er niet voorhanden. Wat een land! Stay tuned.

(1) Zie aflevering 1 van deze serie dd. 8 oktober 2015.
(2) Professor Lupardi was een markante Strangelove-figuur in de legendarische stripboeken van Kapitein Rob.

  • Datum: .

Zeikers. Zo worden de omwonenden van Schiphol en wijde omgeving her en der weggezet als ze zich verweren tegen nieuwe plannetjes om onze nationale trots verder uit te breiden. Onder het economische motto: Je maintiendrai, Neerland spreekt een woordje mee. Maar je zal als omwonende terwille daarvan een flink aantal dagen per jaar die grote jongens over je heen horen komen. Dan zeik je wel een straaltje anders. Nu er dus inderdaad weer zachtjes wordt geduwd om het aantal vliegbewegingen op te krikken zal ook het pitje onder de oude discussies weer hoger worden gedraaid. Hoeveel lawaai kan je als normaal mens hebben per dag? Ben je voor je vijftigste al zo doof als een kwartel? Zo ja, wie vergoedt dat? Wie zegt u? En dan hebben we het nog maar niet over hoge bloeddruk, slapeloosheid en de leerproblemen van de koters in het betrokken gebied. Voor het antwoord op vragen over de trommelvliesproblemen en de ruimtes daarachter speelt meetapparatuur een daverende rol. Hoe beter die apparatuur deste eerlijker de discussie. Zou je zeggen. Moet je testjes voor doen en die vinden plaats onder toeziend oog van het Rijks Instituut voor Volksgezondheid en Milieu. Niet een instituut dat ons volste vertrouwen geniet (1). En daar staan we niet alleen in. Getuige bijvoorbeeld de ontboezemingen van Nico Roosnek in deze serie. In aflevering 1van deze serie dd. 8 oktober 2015 namen wij een brandbrief op aan het adres van RIVM uit 2005. Daarin wijst de verontwaardigde wetenschapper over de wel zeer merkwaardige gebeurtenissen rond het testen van de door hem ontwikkelde geluidsapparatuur, DINOS. Dat leverde in wezen geen hol op en dat bleef aan Nico knagen. Volgens hem was er sprake geweest van foul play. En hij richtte daarbij zijn pijlen op TNO. Vandaar dat hij onlangs nog deze mail in de gleuf van twee juridische medewerkers van dat bollebozeninstituut duwde. Komt ie:

Bijgesloten heb ik twee e-mails van ir. Jan Fransen van Stichting Natuur & Milieu en een pdf van de sabotage. De persoon die geanonimiseerd is in de mail, is professor dr. Lucas Reynders. De e-mails zijn gericht aan beleidsmedewerkers van de provincies Utrecht en Zuid-Holland. Met het bekende rapport van prof. dr. ir. Dick Botteldoorn, de wetenschap dat TNO-TPD adviseur was van RIVM en CROS tijdens de sabotage en de omissie van DINOS in het TNO-TPD-TUD-NLR-rapport kunt u slechts tot de conclusie komen dat door TNO-TPD een heel vals spel is gespeeld. Welke juridische termen hieraan gehangen kunnen worden, weet u beter dan ik. Dit valse spel gaat nog steeds door, dus korter dan tien jaar. Het betreft een bedrijf waarmee TNO-TPD innige contacten heeft. Mogelijk dat ik een WOB erop los laat. Ik hoop dat deze informatie geen last van Fred Teeven-anomalie heeft”.

Zo. Dat liegt er niet om. Het lijkt erop dat een betere geluidsapparatuur voor het meten van bijvoorbeeld Schipholgedruis willens en wetens is afgeserveerd. Het waarom is niet moeilijk te raden. Stay tuned.

(1) Zie bijvoorbeeld de serie Roestig op onze Followup-site. 

  • Datum: .

Roepen in de woestijn? Daar lijken ze bij het Nederlands Forensisch Instituut een abonnement op te hebben. Volgens het personeel gaat het instituut naar de kloten en dat ligt volgens het personeel voor een groot deel aan het krimpbeleid van Reinout Woittiez, de huidige directeur. Aldus dit ernstige artikel in de Volksfiets van een paar dagen geleden, dat ook op de Engelstalige site van het dagvod is terug te vinden. Het was overigens niet voor het eerst dat die rampzalige ontwikkeling onder het vergrootglas werd gelegd. Begin oktober vorig jaar zat o.r.-voorzitter Marnix Hoitink met dezelfde boodschap al eens op schoot bij dat meisje van Tweebeeke. Ook wij besteedden wat moleculaire aandacht aan die problematiek, zij het om met een ezel de brug over te gaan naar het met het NFI samenwerkende TNO en daarmee verbonden bollebozen. Sommigen van die bollebozen zeulden met een uiterst bezwadderd oorlogsverleden rond, dat her en der na meer dan 75 jaar nog steeds op subtiele wijze van een netter verfje wordt voorzien. Zo staat in het gerenommeerde Amerikaanse blad Physics Today van deze maand een artikel over de in oktober vorig jaar in Californië overleden Nederlandse wetenschapper Jan Korringa bijvoorbeeld het volgende:

Born in Heemstede, the Netherlands, on 31 March 1915, Korringa received his undergraduate degree from Delft University of Technology. He went to Leiden in 1937 to pursue his graduate studies under Hendrik Kramers. The university closed in 1940 when the Netherlands was occupied by the Nazis and the faculty went on strike in sympathy with their Jewish colleagues. Korringa returned to Delft and received his PhD in 1942 under Bram van Heel with a study of algebraic optics and also did postdoctoral work with Ralph Kronig on the theory of metals”.

Als je het zo leest zou je zweren dat de professoren de zaak plat gooiden. Lag wel even anders. Het waren de studenten die op 25 november 1940 een staking uitriepen naar aanleiding van het ontslag van drie Joodse professoren. Dit ondanks het verbod tot staken van de hooggeleerde heren, die in hun warme stoel waren blijven zitten. Een van de leiders van dit eerste publieke protest in Nederland tegen de Jodenvervolging was de student weg- en waterbouwkunde Frans van Hasselt. Een paar dagen na het uitbreken van de staking werd hij door de moffen opgepakt en overgebracht naar Buchenwald. Daar overleed hij op 10 november 1942. Laten we het erop houden dat niet iedereen als held wordt geboren. Maar om het bang-voor-hun-hachie-gedrag van de bewuste professoren te verdoezelen is weer heel wat anders (2). Stay tuned.

(1) Zie de eerste aflevering van deze serie dd. 8 oktober 2015.
(2) Voor de laagstandjes van een totaal andere “studentenleider” aan de toenmalige universiteit van Leiden zie aflevering 3 van deze serie dd. 1 november 2015.

  • Datum: .

Het moet nog ergens tussen uw kwabben zitten. Als u het tenminste gelezen heeft. Over DINOS. Nee? Geen bel? Misschien heeft u het helemaal niet gelezen. Goed, komt ie nog een keer. Een prima apparaat dus, dat is weggejorist door duisterlingen bij TNO annex TPD. Belangetjes? Het zal.
Maar het is kennelijk niet het enige voorbeeld van Delfts gehussel dat de vraag “Was wuppert da in Wupperthal?” oproept. Naar aanleiding van dit droeve bericht van afgelopen weekend stuurde de strijdbare DINOS-uitvinder Nico Roosnek dit mailtje naar Jessica Oudhof, legal counsellor van TNO (1). Kort, krachtig, droevig. Sterkte Jessica. Stay tuned.

(1) Inmiddels is de duiker gevonden. Had in ieder geval sneller gekund als de bewuste telefoon in omloop was gebracht.

  • Datum: .

Ook VVD. Dat blonde geval van Schultz van Haegen. Onder andere bekend van het ongekende milieusucces bij de invoering van de 130 kilometer op snelwegen, het schrappen van schijthuizen in de Sprinters, het terugsturen van een grote houten leuter en het seconderen van Ali Cyaankali bij een nummertje peppersprayen in een Haags restaurant. Die Schultz van Haegen dus kreeg als minister van I & M op 28 mei 2016 deze brief in de gleuf. Van geluidsexpert Nico Roosnek. Wat daarmee gebeurde? Geen reet. Maar er kwam wel een vervolg, want Nico is een taaie. Stay tuned.

  • Datum: .

Twee weken geleden vergaderde de Haagse Landdag en petite comité over Schiphol. En Nico Roosnek zag zijn kans schoon. Hij stuurde zijn schrijven dat hij in 2016 in de gleuf van haar van Schultz had laten glijden (1) naar de betrokken Landdagleden. Daaruit onstond de volgende uiterst vermakelijke en tegelijkertijd droevige mailwisseling met ene Barbara Visser. Ook VVD en vorig jaar nog liefhebber van Minnie Mouse, Elvis Presley en ooit Axl Rose. Verder had ze net als partijgenoot Fredje bij de FIOD gewerkt, was ze gemeenteraadslid en wethouder geweest, had ze twee huizen en geen vriend en vond haar liberale Landdaggenoot Remco Dijkstra wel een schatje.
Volgens haar was de VVD dus heel scherp als het om oneerlijke concurrentie ging. En die Nico was toch blij. Hij zoekt nu een door de wol geverfde bef om zijn zaak te behartigen. Iemand? Stay tuned.

(1) Zie aflevering 8 van deze serie dd. 19 september 2017

  • Datum: .

Ook VVD. Pieter Winsemius aka Winzemuis. Een paar keer het baasje geweest van het ministerie van Volkshuisvesting, Ruimtelijke Ordening en Milieu. Aardige gozer in de omgang, die op 1 augustus van dit jaar in het weekvod HP/De Tijd nog liet weten dat mensen zich verneukt voelden als er niet naar ze werd geluisterd. Dat triggerde de hoofdpersoon van deze serie, Nico Roosnek. En hij schreef deze mail aan Pietertje. Komt ie.


Naar aanleiding van uw recente boek en het HP/De Tijd-artikel “Pieter Winsemius: Mensen voelen zich verneukt” dd. 1 augustus jl. stuur ik u de volgende informatie. Doorgestuurde e-mail kan u, gelet op bovenstaand artikel als oud-minister en oud-penningmeester en oud-lid van de NNV [Nederlandse Natuurkundige Vereniging, red.] wel waarderen.
Toen u nog minister was heb ik u persoonlijk deze brief dd. 06-11-2006 gestuurd over een onderwerp dat uw departement betrof en wat grove schending betekende van de integriteit van de (semi-) overheid, zoals wetenschapsfraude, uitsluiting, corruptie, samenspanning en sabotage (2x). Twee ambtenaren/academici van uw ministerie waren daarbij betrokken. Ik kreeg een ontvangstbericht, echter geen antwoord van u of uw staf. Ook niet nadat ik u per brief persoonlijk op 7 januari 2007 daaraan had herinnerd.
In het verre verleden (1981) was u ook penningmeester van de Nederlandse Natuurkundige Vereniging. U kent vast wel de reden voor oprichting van de NNV. Artikel 2 van de statuten is daarin duidelijk: De vereniging stelt zich ten doel de bevordering van de beoefening van de natuurkunde in de ruimste zin des woords en de behartiging van de belangen der natuurkundigen.
Het huidige NNV-bestuur vindt het een zakelijk geschil. U bent wat uw toenmalige reactie als minister betreft in lijn met het huidige bestuur en de Nederlandse mentaliteit. Een andere oud-minister die ook natuurkunde heeft gedaan, was verbijsterd. Ik doel niet op uw VVD-broeder Rudolf de Korte. De kop van het artikel zou in deze dus anders moeten luiden. Bent u het daarmee eens? Ik zie gaarne uw antwoord tegemoet. Met vriendelijke groet, Nico Roosnek”.

Een ding is duidelijk: Nico Roosnek voelt zich verneukt. En terecht. Stay tuned.

  • Datum: .

Eind mei is voor Nico Roosnek blijkbaar een gunstige tijd om eens even flink gas te geven. Zoals u inmiddels weet liet hij op 28 mei 2016 een mail bij haar van Schultz van Haegen in de gleuf glijden (1). En wat gebeurde er een jaar later? Toen ondervond directrice Noortje de Graaf van de NNV dezelfde sensatie. Zij kreeg op de 30ste van die maand een mail waarvan een morene zou gaan schuiven. Uiteraard willen wij u ook dat gloeiende epistel niet onthouden. Lees en u krijgt een plaatsvervangend gevoel van verneuktheid. Stay tuned.

(1) Zie aflevering 9 dd. 21 september 2017

  • Datum: .

Retorische vraag: hoe zinvol is het om een kreunende mail te sturen aan de Haagse Landdag? Dat weerhield natuurkundig bolleboos Nico Roosnek er niet van om het een paar dagen geleden opnieuw te proberen. En wij vinden het zinvol om aan de vooravond van de dag, waarop zij van Hennis wordt doorgetrokken die mail in onze kolommen op te nemen. Omdat ie zo raak is. Dit is hem. Stay tuned.

  • Datum: .

Gisteren kreeg dit artikeltje een plaatsje op de site van Quote. Over Frederik Hendrik Fentener van Vlissingen. De grondlegger van een stinkend rijke dynastie dankzij een prima relatie met de Duitse industriewolven. Zowel tijdens het door een Oostenrijkse kladschilder langzaam bruin gekleurde interbellum als tijdens en na WO II. In aflevering 4 van deze serie komt Frederik Hendrik al even voorbij. Als sollicitant naar de positie van stadhouder kort na de inval van de moffen. Dat stadhouderplan bestond al eerder bij toppers van de Abwehr. De Duitse snuffeldienst onder leiding van Admiraal Canaris. Alleen hadden zij een andere kandidaat op het oog: prins Bernhard von Lippe Biesterfeld, die voor de oorlog onder de schuilnaam Observator al voor de Abwehr in de weer was. Op 24 april 1942 volgde Benno wat laat het voorbeeld van Frederik Hendrik via een brief uit Washington aan de inmiddels maatschappelijk flink opgeklommen kladschilder. Maar net als Frederik Hendrik ving hij bot. Of schar. Wat maakt het uit. Vraag is nu of niet alleen in Utrecht maar ook elders in den lande net als bij Fentener geen onderzoek moet worden gedaan naar de graad van kosherheid van onze prins in definitieve ruste. En of ook hij niet uit het straatbeeld moet verdwijnen. Gebruiken we wel vaker: gelijke moniken, gelijke kappen. Stay tuned (JP).

  • Datum: .