donderdag 3 juni-2004
Het moet toch niet gekker worden. Schrijft die Anti-Mohammed van de VVD en het AD in haar column dat ze onlangs door een jongeheer van 24 op haar schouders werd getikt in een Haagse hap- en slokgelegenheid. Op zich al heiligschennis, maar goed. Zegt die blondgelokte gozer uit Tilburg: “Mevrouw, ik hoop echt van harte dat de Moedjahedien u pakken en doodmaken”. Met een gevoel voor pathos waar Cyrano de Bergerac een gevoelig puntje aan had kunnen zuigen antwoordde Alie toen: “Als je me dood wil hebben, moet je het zelf doen” en bood hem een mes aan. De blondeboy bedankte voor de eer en na een kort maar geanimeerd gesprekje bood hij zelfs zijn excuses aan en trok aan zijn stutten. Laten we aannemen dat het waar is wat ze schrijft. Mogen we dan even weten of die twee rechercheurs die haar moeten beschermen weer copieus uit hun neus zaten te dineren? Net als toen Alie in weer een andere Haagse horecagelegenheid op verzoek van staatssecretaresse Anette Nijs vrolijk met een bus pepperspray zat te zwaaien (*) . En mogen we dan ook even weten waar dat mes vandaan kwam? Weer uit haar tas? Of was het van de zaak zelf en zat ze daarmee haar coteletje te vierendelen? Je moet er niet aan denken dat die Tilburger had gezegd “Graag, dank u” en haar aan dat aangeboden mes had geregen. Was er dan juridisch sprake geweest van uitlokking, waardoor de straf tot drie jaar met aftrek zou zijn beperkt? Zouden die twee rechercheurs na de begrafenis zijn toegevoegd aan Geert Wilders? Zou Alie een soort Nederlandse Jeanne d’Arc zijn geworden? Zou de VVD op 75 zetels zijn gekomen bij de volgende verkiezingen? Kortom, de risico’s waren enorm. Verzoekje dus: kan in de inburgeringscursus ook een hoofdstukje worden opgenomen over wat wel en wat niet kan binnen de Nederlandse eetcultuur? Dan hoeven ze in Den Haag en omstreken niet vooraf door het raam van hun favoriete etablissement te controleren wie er binnen zit. En niet bang te zijn dat iemand voor de grill gaat staan en roept: “Gooi mij er maar op!”.

(*) Zie de eerste drie afleveringen van deze zwaarmoedige serie dd. 20/3, 21/3 en 9/4 jl.

zaterdag 22 januari-2011
Nou dat lucht wel effe op als je leest, dat Eric Prince zich heeft gelieerd met Lafras Luitingh om die zwarte kutkevers in Somalië netjes in de pas te laten lopen. In plaats van steeds onze koopvaardijschepen en plezierjachten te enteren. Wat? Omdat wij hun broodwinning naar de kloten hebben geholpen, omdat we daar ons giftig afval hebben gedumpt? Hebben we toch voor betaald! Of niet soms? Nou dan, niet ouwehoeren.
Prince is het voormalige baasje van Blackwater aka Xe, dat dermate excelleert in het handhaven van de orde, dat de Nederlandse regering ooit besloot om een stel platte petten- en Korps Commandosmurfen een cursusje bij hem te laten volgen. Weet je in ieder geval hoe je protesterende studenten voor hun poten moet slaan (1).
Overigens woont meneer Prince tegenswoordig met zijn gezinnetje in de Verenigde Emiraten. Nee, hij is niet bekeerd, maar er lopen in de VS een paar akelige onderzoeken tegen hem. Zijn club zou met zijn medeweten in het Midden-Oosten ruige ruimmethodes hebben toegepast op onschuldige burgers, zich her en der hebben toegelegd op handel in wapens, verwarrende middelen en dames- cq. kindervlees en wat ruime rekeningen hebben ingediend bij de opdrachtgevers. Kleinigheden, maar toch.
Luijtingh is een van de vroegere baasjes van het zo geciviliseerd klinkende Civil Cooperation Bureau in Zuid-Afrika. Ten tijde van de Apartheid. Het bureau blonk uit in het kelen van zwartjes die gelijke rechten eisten. Op alle manieren die denkbaar zijn. Dus niet alleen met ordinaire kogels of een kapmes, maar ook met biochemische cocktails. Shaken not stirred. Ze werden gemixt door Wouter Basson aka dr. Death. Een gappie van Luijtingh binnen CCB, die later ook de taktiek van de CIA in Californië toepaste door xtc en andere heerlijkheden voor een prikkie te verkwanselen in de zwarte lompenwijken. Dat haalt de fut er wel uit als je opstandige babbels hebt.
Hoe dit ook zij, Prince en Luijtingh zijn door de officiële regering in Mogadishu ingehuurd om een einde te maken aan de piraterij op zee en om de oprukkende islamieten een halt toe te roepen. Nou, met zoveel expertise moet dat lukken zou je zeggen. En als ze klaar zijn kunnen wij weer zonder al teveel poeha onze rotzooi trafiguren of cranendonken. Je moet er toch ergens mee heen. Zet hem op boys.

1. Zie aflevering 8 van de serie "Zwarte smurfen" dd. 23 december 2010

dinsdag 25 januari-2011
Voormalig haantjesvoorganger Jack Lang heeft een rapport gebaard. Volgens Jack hebben de activiteiten van die Somalische piraten al ruim 5 miljard dollar gekost aan de internationale gemeenschap. Daar moet een eind aan komen, dus stelt ie voor om her en der de wet zo te veranderen dat die zeeschuimers na gevangenname gewoon voor jaren een kruipruimte kunnen worden ingeduwd. En verder moeten marineschepen de mogelijkheid krijgen om dichter onder de kust van Somalië te opereren. Territoriale wateren? Heeft Jack schijt aan.
Allemaal leuk, maar er moet ook iets gebeuren in Somalië zelf. Aan wal. En als je dat aan Mogadishu overlaat gebeurt er net zoveel als op een zondag in Spakenburg. Of dat de reden is voor de lokale autoriteiten in Puntland om steeds vaker de middelvinger op te steken naar hun regering in de hoofdstad is nog niet helemaal helder (1). Het lijkt op het begin van een breuk à la Zuid-Soedan. En niet goedschiks, dan kwaadschiks. Voor dat laatste heb je wapens nodig en expertise. En laat nou juist in Puntland de combine van voormalig Blackwater CEO Eric Prince en voormalige CCB-voorman Lafras Luijtingh bezig zijn met iets moois uit de grond te stampen (2). Tegen de wens van Mogadishu. Jawel. Dus Jack, niet wanhopen. Hulp is onderweg.

1. De Punt van de hoorn van Afrika.
2. Zie deel 1 dd. 22/1/2011

dinsdag 22 februari-2011
Kon je op wachten. Op 22 januari jl. meldden we voor het eerst, dat de heren Eric Prince (ex-Blackwater) en Lafras Luitingh (ex-CCB) kennelijk de handen ineen hadden geslagen. Deze true believers in de democratie at gunpoint bleken namelijk een aantal van hun discipelen naar Somalië te hebben gestuurd. Naar Puntland om precies te zijn. Een deelstaat van Somalië met eenzelfde sterke drang naar zelfstandigheid als Zuid-Soedan. Al was het alleen maar, omdat de clan uit Mogadishu zonder instemming een paar perceeltjes zand wilde overnemen van Puntland. En om een beetje beslagen ten mocca ijs te komen als er echt eilie kwam huurden de Punters houwdegens van Eric en Lafras in. Zo'n beetje van dezelfde soort als de luitjes, die 15 publiekonvriendelijke exemplaren van onze platte pettengemeenschap en 60 mietjeshatende leden van ons Korps Landelijke Smurfen hebben bijgebracht hoe je de dromen van hooligans, kutmarokkanen, dierenliefhebbers, groenprotestanten en ander tuig met de inzet van knuppels, gas, tasers, lasers, rubberkogels en een paar liter water in no time kan vernietigen.
En wat denk je? Jawel, de eerste clash tussen de jongens uit Mogadishu en Puntland heeft zich eind vorige week voltrokken. Een x-aantal burgers is verrast met een eindeloos verblijf in een room with a view in hotel Petrus. En er is hier en daar wat puin achtergebleven. Maar dat is het ergste niet. Even Rotjeknor bellen en je bent ervanaf.
Hoe nu verder? Nou, de westerse policy is er tegenwoordig op gericht om met name Islamitische landen in delen op te knippen. Zijn ze wat makkelijker te manipuleren. Dus binnenkort wordt het daar in Somalië serieus hommeles. Kan je op wachten.