vrijdag 31 december-2004
Mocht u het even gemist hebben: het gaat niet goed met Dutchbird. De kluiten vliegen je buizen van Eustachius binnen. Maar hoe het nou echt zit met die chartervogel weten we nog steeds niet. Ondanks als een vloot Toepolevs ronkende artikelenreeks over directeur Harm Prins, die een tijdje in een zweethokje mocht plaatsnemen binnen het kader van een onderzoek naar witwassen en andere onoirbare praktijken. Over kortstondig eigenaar Erik de Vlieger, die net als gewone mensen plotseling in de clinch lag met Piet Belasting en het goochelboek van vernuftig ondernemen in Nederland uit zijn hoofd blijkt te kennen.Over partner Niek Sandmann, de onderkoning van Bonaire, die naast alle sores deze maand ook nog eens het verlies van zijn privétoestel moest verwerken na een vluchtje Colombia vice en bijna versa. Over accountantsbureau Deloitte en Touche dat zichzelf schijnheiliger dan de Paus heeft verklaard, maar dat nog niet zo lang geleden door de geschiedenis en Rob Boon werd ingehaald. Kortom, het zicht is slecht en het is maar de vraag of een veilige landing in het verschiet ligt.
Om nog maar te zwijgen over een andere complicerende factor. Dat is die zogenaamde derde partij, die ook al recht zou hebben op de aandelen Dutchbird. Dankzij onze hardnekkige snuffeltocht in de Fecundo-krochten zijn we erachter gekomen dat die partij wordt vertegenwoordigd door Rob van de Rhee, die vooral opereert vanuit Libanon en ook nog over een stekkie in Zwitserland beschikt. Heeft ook al een moeilijk jaar achter de rug door een brief encounter met avontuurlijk ondernemer Jaap de Bode en financiële perikelen met zijn inmiddels aan de dijk gezette advocaat Victor Boitelle. We hadden het Robbedoes al eens eerder gevraagd* hoe dat nou zat met Dutchbird. Jammer, maar helaas daar wilde hij niks over zeggen. En ook op ons verzoek van 29/12 ging hij niet in. Hoewel hij in een nabeurt nog wel geheimzinning aankondigde dat wij binnenkort verdere informatie konden verwachten over het onfrisse spel rond Dutchbird. Wij zijn er alvast eens goed voor gaan zitten. Wij houden wel van vuurwerk.

* zie de afleveringen 125/126 van Octopussy dd. 8 en 9 november jl

zondag 2 januari-2005
Die Rob van de Rhee moet ergens tussen zijn bullen een glazen bol hebben staan of contacten onderhouden met Jomanda. Want wat denk je? Er meldde zich inderdaad iemand met een interessante kijkdoos die ons een blik gunde in het heden en verleden van Dutchbird. Weliswaar afkomstig van een meneer Deep Throat, maar daar hebben we begrip voor. Wij zijn ook niet erg scheutig met onze eigen personalia in een tijd waarin bijvoorbeeld Kamerleden voor hun kont worden gereden, niet onder een publieke tribune durven te zitten, met pepperspray ronddarren, met veel bombarie onderduiken of een tourneegaan maken door de VS en Israël. En een minister zelfs zonder dat ie het weet onder de lakens wordt belaagd door de jihad.
Volgens Deep Throat lag de oorzaak van alle misère bij Hans Mosselman, die in zijn visie ook al verantwoordelijk was voor de twee faillissementen van het met coke in de lucht gehouden Air Holland. Een quote uit zijn mail:

"Als aandeelhouder dwong hij Air Holland om voor zijn organisatie Sudtours onder de kostprijs te vliegen. In Sudtours pakte hij uiteraard de winst. Zijn mede-aandeelhouders met de strop achterlatend. Dat was Air Holland 1. Bij Air Holland 2 was het nog erger. Niet alleen liet hij de gebroeders Van der Valk met een strop van 5 miljoen achter, voor Van Dormael maakte hij het verder onmogelijk door Dutchbird op te starten (lang van tevoren in het geniep gepland met directeur Jan Heppener) en goed personeel en belangrijke routes en rechten mee nemen. En nu dus Dutchbird."

Enter Rob van de Rhee. Aanvankelijk had die zijn zinnen gezet op Air Holland. Maar Erik de Vlieger vloog hem rechts voorbij en pikte de kroonjuwelen van Air Holland in. Vandaar wellicht dat Van de Rhee’s waardering voor De Vlieger de grootte heeft van een mierenei. Notabene op introductie van Cees van Dormael maakte Van de Rhee vervolgens zijn entree bij Dutchbird met een delegatie van de Libanese vliegtuigmaatschappij Middle East Airlines (MEA). Weliswaar vond hij ook daar De Vlieger op zijn pad, maar er was nog voldoende onderhandelingsruimte. Vooral door de heel wat bredere financiële mogelijkheden waarover Van de Rhee beschikte. Hij toonde zich direct bereid de vraagprijs van 4,5 miljoen euro op te hoesten en Mosselman bood hem in ruil daarvoor de garantie van een stoelenafname van 100 miljoen euro. Ze werden het eens. Van de Rhee (MEA) zou de nieuwe eigenaar worden. En hij werd als zodanig voorgesteld aan de directie, de OR en het personeel. Kat in het bakkie zou je zeggen. Niet dus. Stay worriedly tuned.

maandag 3 januari-2005
We gaan verder waar we gisteren gebleven zijn. Met de mail die Deep Throat ons stuurde waarin hij zijn inside visie gaf op wat er fout ging bij Dutchbird.
Deep Throat:

“…Mosselman heeft Sudtours verkocht aan Fentener van Vlissingen. Van de Rhee kwam hierachter door openbare gegevens bij de NMA na te trekken. Hij verlangde dat de nieuwe eigenaar van Sudtours de honderd mio garantie mede zou erkennen. Dat deed hij dus niet.
Ook bleek Van de Rhee na controle van openbare en gedeponeerde jaarrekeningen dat Sudtours en Dutchbird op dat moment technisch failliet waren. Zij hadden geconsolideerd de afgelopen jaren tientallenmiljoenen verloren. Het eigen vermogen was verdampt. Hiermee geconfronteerd bood Hans Mosselman in ieder geval 20 miljoen van de garantie te laten verzekeren door een accountantsverklaring. Dat kon hij later echter niet. Hij werd bang. Als deze informatie op straat kwam zou Sudtours failliet zijn. Van de Rhee kreeg de schuld. Hij durfde Sudtours een failliete tent te noemen.
Daarna begon een schandalig gedraai waarbij alles in het werk werd gesteld om onder de transactie met Van de Rhee uit te komen. Daarbij werden leugens en zwartmakerijen in de rechtszaal niet geschuwd en ook zou Fentener van Vlissingen zijn invloed hebben misbruikt om de rechterlijke macht te sturen. Naar ik heb begrepen doet Van de Rhee momenteel onderzoek naar dit vermeende beïnvloeden van de rechterlijke macht door Fentener van Vlissingen en de advocaat van Mosselman, Jan van der Steenhoven (toevallig ook plaatsvervangend rechter!). Deze laatste krijgt overigens een fikse klacht bij de Deken te verantwoorden.
Zoals u weet loopt er nu een procedure. Daarna heeft Hans Mosselman van alles geprobeerd.
Tot drie keer toe is de zaak aan De Vlieger verkocht. Even zovele malen is dat weer teruggedraaid. Tussendoor met de Turken onderhandeld en nu dus uiteindelijk de zaak verkwanseld aan een figuur van twijfelachtig allooi (HP).
Het ging Hans maar om 1 ding: van Dutchbird afkomen voor 2005 (Sudtours verkopen aan Fentener van Vlissingen) en zonder garantie van 100 miljoen euro! Nu door deze handelwijze
Dutchbird regelrecht op een faillissement afstevent komt het erop neer dat dit is veroorzaakt doordat Mosselman zich aan de garantie van 100 miljoen onttrekt en is dus regelrecht paulianeus te noemen. Bovendien wist hij dat deze 100 miljoen (in de vorm van stoelenafnamegaranties) nodig waren voor de continuïteit van Dutchbird. Door dit niet te geven wist hij dus met zekerheid dat Dutchbird zou failleren en is daarom daarvoor verantwoordelijk.
Ik zou niet graag in Hans zijn schoenen staan, er zijn een paar mensen goed boos. Daarnaast is het wel wrang dat Hans nu de kassa gaat doortrekken door Sudtours voor vele miljoenen aan Fentener van Vlissingen te verkopen terwijl dit bedrijf uitsluitend waarde heeft door de aldaar geboekte reisjes. De reizigers van Sudtours zijn wellicht in het verleden al vele malen door deze zelfde organisatie in den verre gestrand als Air Holland of nu ook Dutchbird niet kwam opdagen. Hans Mosselman heeft nu als Dutchbird ook nog failleert de langste trackrecord in de Nederlandse luchtvaartgeschiedenis van failliete charterondernemingen.
Zelf neem ik Hans Mosselman zijn gedrag erg kwalijk. Hij heeft een prachtig bedrijf om zeep geholpen puur uit eigen winstbejag en daarbij een goed en loyaal team van medewerkers in de stront laten zakken. Ik hoop dat hij hier niet zo mee weg komt. Ik weet dat het Van de Rhee nooit om een schadeclaim ging. Hij wilde gewoon het bedrijf. Tot voor een paar weken was hij bereid iedere schade te vergeten als hij maar door kon met zijn plan. Nu zal het te laat zijn. Als het nu wel om de schade zal gaan dan zal dat een dermate hoge claim worden dat Hans Mosselman nog wel eens spijt van zijn streken zal krijgen”.

Aldus onze anonieme bron vanuit het diepst van zijn keel. Stay slippery tuned.

dinsdag 4 januari-2005
Een wet van Bataven en Kaninefaten: actie is reactie. Na de ontboezemingen van Deep Throat over de rol van Hans Mosselman in de Dutchbird-affaire compleet met de verkoop van Sudtours aan Fentener van Vlissingen kregen we een e-mail van Rob van de Rhee. Om even wat recht te zetten. Volgens hem werd hij bij zijn onderhandelingen met de club van Mosselman namelijk niet begeleid door een vertegenwoordiging van Middle East Airlines. Quote:

“Juist is slechts dat wij namens onze financiers -welke inderdaad deels uit het Midden-Oosten komen- vergezeld waren door een oud lid van de Raad van Bestuur van MEA,die vanwege zijn expertise op luchtvaartgebied alsmede de destijds voorgenomen alliantieplannen met Europese, Midden-Europese en een luchtvaartmaatschappij uit het Midden-Oosten van groot belang was om een snelle besluitvorming mogelijk te maken. Het was ook deels hieraan te danken dat wij binnen een week een beslissing over een dergelijke investering konden nemen”.

Verder zond Van de Rhee ons nog de tekst van een mail die hij aan de vakbond De Unie had gezonden naar aanleiding van de open brief die de bond een paar dagen geleden op haar website publiceerde en die gericht was aan het adres van de Amsterdamse bounty hunter Erik de Vlieger. Daarin bevestigde hij in wezen het verhaal van Deep Throat. Dat de verkoop van Sudtours de achterliggende reden voor Mosselman was om door de wind te gaan en Dutchbird voor 1 euro aan Harm Prins te verpatsen in plaats van 4 1/2 miljoen euro aan Van de Rhee cs. Quote:

“Mosselman heeft er toen voor gekozen om in de procedure, bij gebrek aan betere argumenten, over te gaan tot moddergooien. Zijn belangrijkste punten bestonden uit mijn persoonlijk verleden, gebrek aan zekerheid van betaling van de koopsom en te weinig garanties voor de continuïteit van Dutchbird. Het feit dat ik ooit betrokken was bij een faillissement is bijna een heiligverklaring in verhouding tot het niveau van zijn huidige zakenpartner Prins dunkt mij. Indien er geen betaling had plaatsgevonden, hebben wij immer betoogd, was er ook niet geleverd. En over de continuïteit hebben wij garanties aangeboden die echter nooit meer zijn geverifieerd.
Bovendien hoeft men niet bepaald econoom te zijn om te begrijpen dat men met 100 miljoen euro aan garanties wel wat kan financieren. Door nu de zaak voor 1 euro te verkopen aan iemand die wordt verdacht van criminele zaken en bovendien de zaak regelrecht de afgrond in te sturen zonder enige garantie haalt Mosselman al zijn eigen argumenten onderuit.
Door nu tot elke prijs (1 euro dus) de onderneming te verkopen zonder deze garantie wist Mosselman dat hij mede debet zou zijn aan het faillissement van Dutchbird (overigens is de heer Mosselman op dezelfde wijze aantoonbaar mede debet aan twee faillissementen Air Holland)”.

Klinkt allemaal heel plausibel. Maar wij zijn echte liefhebbers van naadje en kous. Wie waren bijvoorbeeld die investeerders van onze Robbedoes? En hoe bizar is het dat in een jaar waarin Van de Rhee zich toch op redelijk hoog niveau manifesteerde in de vliegerij hij er niet voor terugdeinsde om balletje balletje te spelen met een figuur als Jaap de Bode (zie de serie Octopussy)? Als alle tekenen niet bedriegen (en dat doen ze haast nooit) reed Robbie afgelopen zomer financieel gezien bijna op zijn velgen. Geen schande, maar het levert bij ons wel geknaag in de bovenkamer op. Stay closely tuned.

donderdag 6 januari-2005
Geplaagd door technische problemen konden wij niet tijdig een mail van Rob van de Rhee in onze kolommen opnemen. Op zich niets om harakiri voor te plegen, ware het niet dat de mail tijdgebonden was. Maar goed, een beetje als mosterd na een bal gehakt alsnog die kruidig uitgevallen mail gericht aan de curator van Dutchbird Frits Kemp van Fort Advocaten:

“Geachte heer Kemp,

Morgen, donderdag 6 januari, hebben wij om elf uur een afspraak om te overleggen omtrent de toekomst van sursiet Dutchbird en met name de daarmee gepaard gaande werkgelegenheid.
Heden ben ik erop gewezen dat u zeer recentelijk, goedeen maand geleden, bent opgetreden namens IMCA/De Vlieger in een tweetal procedures. Het zou gaan om de merkenrechten inzake het faillissement Glamago (IMCA-groep) jegens de curator Van Dijk alsmede namens IMCA/De Vlieger inzake het faillissement van IMCA-dochter TV Industries (inmiddels ook failliet).
Daar een dergelijke nauwe betrokkenheid bij de IMCA-groep, de heer De Vlieger en in ieder geval destijds de heer Prins naar mijn smaak een ontoelaatbare belangenverstrengeling in de begeleiding van deze sursiet in zou houden, zou ik graag van u willen vernemen of opgemelde informatie juist is.
Mocht dit het geval zijn dan verzoek ik u de RC hieromtrent te willen informeren en bovendien meen ik in dat geval van u te mogen verlangen, al was het maar om de geringste schijn van belangenverstrengeling voor te zijn, uw benoeming in deze terug te geven.
Wellicht is het in dat geval beter dat de hele surseance aan een andere rechtbank wordt overgedragen. In dat laatste geval verdient het aanbeveling in deze ook de Haagse rechtbank over te slaan, nu de raadsman van Dutchbird aldaar plaatsvervangend rechter is.
Ik zie uw antwoord gaarne ruim voor onze afspraak tegemoet, uiterlijk morgen voor 10 uur.
Bij uitblijven van een mij conveniërend antwoord zeg ik onze afspraak af. In dat geval zal ik mij direct tot de RC wenden.
Ik verneem wel van u.
Groeten/Regards
Robert van de Rhee”.

En dat is nog maar e2 – e4. Onder couvert! Er staan ons nog een paar heftige scènes te wachten in dit tournooi. Stay stampingly tuned.

vrijdag 7 januari-2005
Ja, daar kon je op wachten. Meteen een tegenzet van Frits Kemp, de curator/beheerder van het in surseance verkerende Dutchbird. Hij schreef gisteren het volgende aan de geagiteerde Robert van de Rhee:

“Uw informatie is deels juist en ik begrijp uw zorg. Ik heb gisteren een brief aan Imca Group BV geschreven en was uiteraard voornemens de rechter-commissaris vandaag de kwestie voor te leggen. Bijgaand zend ik u afschrift van deze brief. Ik heb een en ander zorgvuldig onderzocht en deel de conclusie die u trekt niet. Ik licht dat toe.

Allereerst dient u te weten dat het niet juist is datExel (of De Vlieger) de aandelen in Dutchbird houdt. De formele status van Exel is voor mij niet anders dan die van de 27 andere partijen die het afgelopen jaar hebben onderhandeld over een overname Dutchbird. U bent een van deze partijen. Iedere partij die interesse heeft wordt door mij uitgenodigd. De biedingsprocedure zal objectief en transparant zijn.

Imca is niet betrokken in deze surseance.

Imca gebruikt veel advocatenkantoren, mij zijn er ten minste acht bekend, waarschijnlijk zijn het er meer. Zelf ben ik nooit opgetreden, wel een kantoorgenoot.

De ondernemingen van Imca en Exel zijn verschillend.

De relatie tussen Imca en Exel is niet controlerend.

Naar ik begrijp heeft de heer De Vlieger in Imca (indirect) een controlerend belang; dat heeft hij niet in Exel. Er bestaat alleen een verband omdat De Vlieger en Corver van beide vennootschappen directeur zijn. Geen van beiden heb ik ooit ontmoet.

Mijn kantoor heeft nooit opgetreden voor Exel.

Slotsom is dat er geen relaties zijn tussen Exel Aviation Group en mijn kantoor. Ik heb geen voorkennis en ben onpartijdig. Ook commercieel bestaan er geen belemmeringen.

Ik zal vandaag de rechtercommissaris informeren en ook deze beide brieven toezenden.

Het lijkt me in ieder geval juist en wenselijk dat u wel komt.

Vriendelijke groet.

Frits Kemp”.

En Robert ging inderdaad naar Canossa. Maar kwam met gemengde gevoelens uit dat overleg.

Meer daarover in de volgende vertelling over de gestrande Dutchbird. Stay featheredly tuned.

maandag 10 januari-2005
Nog voordat de fors klapwiekende vogelaar Robert van de Rhee daadwerkelijk een ontmoeting had met Dutchbird-beheerder Kemp loste hij nog een schot voor de boeg. Dat schot luidde aldus:

“Geachte heer Kemp,

Dank voor uw prompte reactie. Het leek me maar beter om klare wijn te schenken en niet om de zaak heen te draaien. U begrijpt dat uw antwoord mij maar matig bevredigt. Het blijft een feit dat ik, mijn vennootschap Sgradrecht en zelfs Dutchbird (!) als Going Concern dan wel, en niet als kip met gouden (passagiers) eieren een volstrekt tegenstrijdig belang heeft met De Vlieger en zelfsde heer Prins.
De hele juridische scheiding tussen de diverse ondernemingen zijn uiteraard slechts “Chinese
Walls” en feit blijft dat uw kantoorgenoot Oskamp nog geen maand geleden namens Imca media twee faillissementen heeft mogen “afhandelen” en zulks nu ook al weer niet op al te fraaie wijze, met name het personeel is daarbij schandalig behandeld. Wat er ook van de juridische scheiding mag zijn, feit is en blijft dat telkens als er een onderneming binnen het De Vlieger gebeuren in surseance of faillissement geraakt, Harm Prins daar snel naar voren wordt geschoven als een soort katvanger Directeur en zelfs aandeelhouder. Zo ook nu dus bij Dutchbird.
Mijn bezorgdheid is dat we hier niet te maken hebben met een slim onroerend goed dealtje, daarin is het duo De Vlieger/Prins vast zeer bedreven, dat hebben we recentelijk nog uitvoerig in de pers mogen genieten, maar we hebben hier te maken met een luchtvaartmij die, als de aandelen mij gewoon tijdig waren geleverd, inmiddels de status van nationale “Flag” carrier al van KLM had kunnen overnemen. Nu is het zaak zo snel mogelijk te onderzoeken wat daarvan nog te redden is en is het van belang dat zo een operatie in alle (bestuurlijke) rust uitgevoerd kan worden zonder een stel hijgerige cowboys op de achtergrond. Hier komt nog bij dat recentelijk in enkele procedures toch reeds de schijn van niet geheel zuivere rechtspraak is gewekt, hetgeen momenteel onderzocht wordt.
Om deze redenen leek het mij beter iedere schijn van partijdigheid, zelfs als die juridisch goed lijkt afgezekerd, te voorkomen en hier een kantoor van onbesproken verleden richting belanghebbenden Prins en De Vlieger aan te wijzen. U wilt wel van mij aannemen dat het bovenstaande sans rancune personelle is, we kennen elkaar nog niet en ik zou dan ook absoluut niets ten nadele van u willen suggereren, behalve dan dat u momenteel wellicht aan de “verkeerde” kant van de straat woont. Ik blijf ervan overtuigd dat bij de juiste aanpak en visie Dutchbird in zijn geheel met behoud van volledige werkgelegenheid kan overleven.
Ik zal daarover rond 11.00 uur met u verder spreken, al moet mij wel gelijk van het hart dat ik niet meer die openhartigheid jegens u aan de dag zal leggen als waarmee ik voornemens was met u aan deze operatie te beginnen. Daarmee is gelijk al aangegeven dat uw benoeming - nogmaals absoluut niet persoonlijk – reeds nu het voortbestaan van Dutchbird mogelijk zou kunnen bemoeilijken. Dat kan toch niet de bedoeling zijn.
Ik verzoek u ook deze reactie aan de RC mee te willen geven en wacht zijn beslissing met belangstelling af. Ik zal uw verzoek waarderen en toch onze afspraak doorgang laten vinden.
Met vriendelijke groet
R. v.d. Rhee .”

Het is niet moeilijk om te raden hoe dat gesprek tussen Van de Rhee en Kemp is afgelopen.
Knudde. Op naar de volgende ontboezeming van onze koene Dutchbirdredder. Stay breathlessly tuned.

dinsdag 11 januari-2005
Wij broeden het ei helemaal uit. Ook de laatste mail waarmee Robert van de Rhee Dutchbird-beheerder Frits Kemp verraste zullen we u niet onthouden. Een mail, die hij stuurde na zijn onderhoud met de volgens hem aan de verkeerde kant van de straat wonende befklant.

“Geachte heer Kemp,

Volgend op ons onderhoud van hedenmorgen bericht ik u als volgt:

Alhoewel ik u reeds direct heb aangekondigd dat uw bijgesloten brief, waarin u uitvoerig ingaat op de vraag of u nu wel of niet voldoende onpartijdig bent als bewindvoerder/curator mij een gevoel achterliet van de uitspraak “I did NOT have sex with that woman”kreeg ik aanvankelijk het gevoel dat ik u graag het gevoel van de twijfel gunde.

De gesprekken nog eens overdenkende en dan met name uw uitspraak dat u slechts 1 doel voor ogen had en dat was zo snel mogelijk zoveel mogelijk activa te verkopen, bevestigen toch mijn schrik dat u (nu al) afstand hebt genomen van een serieuze poging tot doorstart en u zelf reeds ongekroond tot Curator heeft verheven. Ik acht dat temidden van zoveel twijfels kwalijk.

Ook het feit dat ik niet meer van u heb vernomen na uw gesprek met De Vlieger en Prins verbaast mij. Evenzeer verbaast het mij overigens dat De Vlieger en Prins gezamenlijk en vertegenwoordigd door een gemeenschappelijke advocaat bij u komen praten, terwijl de buitenwereld moet geloven dat dit duo in onmin over straat rolt.

Al met al meen ik toch te moeten aandringen op het aanstellen van een andere minder “obscure” bewindvoerder en tenzij u dit zelf aan de RC voorlegt zal ik dat doen en ook de Deken van de gevolgde handelwijze op de hoogte stellen”.

Zo. En nu eens kijken of mr. Kemp van dit alles een frisse uitsmijter kan bakken of dat hij toch kiest voor een andere lekkernij op het menu. Fasten your seatbelts and stay tuned.