zaterdag 22 maart-2014
We gaan terug naar vorig jaar. Rond deze tijd wrikten een paar onverlaten op een zondagavond een kluis open in Prinzendorf. Een slot in het met Oostenrijkse huiswijn bezwangerde Hauskirchen. Eigenaar Hermann Nitsch en zijn vrouwtje Rita zaten op dat moment in een Weense schouwburg en wisten waarschijnlijk van Apfel noch Strudel. Na thuiskomst constateerden ze dat er zo'n 4 ton euro cash en wat glimmende versiersels ter waarde van nog een tonnetje pleite waren. Ze alarmeerden stante pede de lokale Schlümpfe, die de volgende dag aan de jongens van de mainstream lieten weten dat het om Profis ging. Yeah, right. Maar dan wel Profis die hun gereedschap in een volgelopen bad hadden achtergelaten. Kennelijk in de veronderstelling dat daarmee hun DNA ausgeputzt zou worden. Beetje domme Profis dus. Wil overigens niet zeggen dat de Schlümpfe inmiddels de daders al naar binnen hebben getrokken.
Hermann, van beroep bloed- en darmenschilder met bijbehorende muziekjes en choreografietjes, zag al gauw de bui hangen en huurde een privé-detective in. Ene Dietmar Guggenbichler. Geen eenvoudige frutselaar, want onze Dietmar had in de geruchtmakende affaire rond het naar de bodem van de Indische Oceaan gedirigeerde vrachtschip Lucona een niet onbelangrijke rol gespeeld (1). Tijdens de briefing van de Nitsches zette Dietmar hun verklaringen keurig op teep. Er mochten later eens misverstanden ontstaan. Nou, die ontstonden. De bloederige slotheer en zijn Rita verklaarden namelijk dat er ruim een meloen cash in de kluis had gezeten. En dat strookte niet met hun verklaringen tegenover de handhavers. Dus Dietmar kreeg een onaangenaam gevoel tussen zijn tenen. In het contract dat zijn opdrachtgevers hadden getekend stond, dat de speurneus te allen tijde met zijn bevindingen naar de autoriteiten mocht stappen als de zaak naar een dooie makreel begon te stinken. En dat deed Dietmar dan ook. Gevolg: afgelopen dinsdag een inval in Prinzendorf van een heel stel Schlümpfe en blauwe brievenbrigadisten. Die haalden het hele slot ondersteboven. Hermann wordt namelijk verdacht van belastingfraude. Gelukkig waren hij en zijn vrouwtje niet thuis. Ze zaten in Duitsland en zijn voorlopig niet van plan om naar huis te gaan.
Nou het gekke. Dankzij onze uitstekende contacten in de wereld van de kunstenmakers kunnen wij met zekerheid boeren, dat Hermann al heel wat jaartjes voor zijn roodgekleurde werkjes zwarte poen in zijn zak heeft gestoken. En ook waar dat vandaan kwam. Dus dat wordt hartstikke gemütlich. Tijd voor een Sachertorte en een Glühweintje. Stay tuned.
(1) zie dit verhaal
- Datum: .
