maandag 2 december-2013
Vort met de geit. Nu het E-woord de laatste tijd alweer een paar keer is gevallen (1) en een lustrum zo langzamerhand nadert kruipen we nog maar weer eens op de achterbank van Jan, Carel en Henk. Vooral omdat ons nog steeds een paar dingen storen. Praten we niet eens over de indertijd in ongerede geraakte tapes van deze drie smurfen van de Criminele Inlichtingen Eenheid. Dat zijn we wel gewend bij heikele zaken (2). Nee, wij zouden woestgraag willen weten wie Willem Endstra allemaal bedoelde met de “nette mensen”, die blijkens zijn uitspraken de poen bewaarden die hij onder druk van Willem Holleeder cs. naar ze overmaakte. Even een kontje:

"Endstra: Nou ja, wat ik al zeg: ze hebben dus een aantal zeer nette mensen die ik ken, die worden als een soort stroman gebruikt. En ik weet zeker dat ze dat niet vrijwillig doen”.

Nog maar een kontje:

"Endstra: Nou ik maak alles gewoon netjes over naar hem. Naar nette partijen.
CIE-er: Ja, naar John.
Endstra: Naar John of naar andere mensen”.

Welke John? John de Mol? De mediaman, die de deur op een kier zou hebben gezet nadat ie te horen kreeg dat de kidnap van zijn zoon verijdeld was. Of ging het om John Wijsmuller? De ouwe baas van de disco Voom-Voom, waar toute Amsterdam uit zijn dak ging en zijn Paki-gap Mushtaq Malik danste met de Deense koningin Margaretha. Hoe net wil je het hebben? Laten we nog even voor wat het is. In ieder geval is er sprake van meerdere nette partijen. Terwijl wij door het OM in wezen zijn opgescheept met één nette verdachte, die stijf blijft ontkennen maar inmiddels wel het cassatiehok is ingejaagd. Raar. Vooral omdat de naam van deze verdachte nergens op de tapes voorkomt. Bovendien gaat het daarbij om het luttele bedragje van 17 meloen en er zijn tegenswoordig feestjes die duurder kosten. Kortom waar is de echte poen gebleven? En wie is erop gaan zitten? Gaan we naar neuzen. Stay tuned.

(1) Zie de serie “Antillen Vice Versa”.
(2) Zie “Goed getapt is het halve werk” van afgelopen vrijdag.

donderdag 5 december-2013
Hoort Willem Smit thuis in de categorie nette mensen, zoals die door Willem Endstra werd omschreven tijdens zijn achterbankgesprekken met de drie stooges van de CIE (1)? Die vraag bestormt ons als we na zoveel jaren opnieuw door Endstra's krabbels struinen, die na zijn heengaan in mei 2004 op verschillende plekken werden teruggevonden. Die krabbels hadden zowel betrekking op betalingen die hij al dan niet cash had verricht of die nog op zijn urgentielijstje stonden. Een daarvan luidde "1 mio Internoc". Datum ontbreekt, maar de notitie kan volgens experts geen betrekking op een transactie van voor 2002. Kan dus twee dingen inhouden: Endstra heeft 1 meloen overgemaakt aan de firma Internoc of moest dat nog doen. Waarom stond er niet bij.
Nou was Willem Smit's Internoc Holding in 2001 de bietenberg opgegaan en zoals gebruikelijk in dit soort gevallen duurde de verdere afwikkeling een jaar of tien. Curator was jhr. mr. B.W.J.M de Roy van Zuydewijn van het Amsterdamse befkantoor AKD. En wie zou ons dus buiten Willem Smit zelve inzicht kunnen verschaffen over de ware aard van Endstra's krabbel over die ene meloen, die hij kennelijk aan het failliete Internoc had toebedacht? Ging het daarbij om de aflossing van een reguliere overeenkomst of ging het om iets anders? Gaan we vragen. Stay tuned.

(1) Zie aflevering 1 dd. 2 december 2013

maandag 9 december-2013
In volle verwachting. Dat zijn we van het antwoord op de mail, die wij vorige week naar meneer De Roy van Zuydewijn stuurden. Nee, niet Edwin. Barend. Van het befkantoor AKD. De curator van Willem Smit's onderneming Internoc. Met de vraag of die 1 meloen euro die Willem Endstra in de laatste periode van zijn verblijf aan deze zijde op een papiertje had gekladderd en die bestemd was voor Internoc, betrekking had op een achterstallige betaling van Endstra of iets vandoen had met minder leuke zaken.
Uit ervaring wisten we dat curatoren de tijd nemen voor ze tot actie overgaan, dus neusden we alvast wat verder in de financiële tikkietakkies tussen de heren Endstra en Smit van zo'n tien jaar geleden. Stuitten we op het nodige gehannes rond Playlogic. Een ander vehikel van Smit, dat in 2007 de vangrail overging. Endstra zou daar meloenen in hebben geïnvesteerd. Smit zei dat het maar om een paar ton ging en dat die uit de knip van Anita Schuts kwamen. De bijslaap van Endstra, moeder van zijn dochter Eva en kennelijk hoedster van een van Endstra's spaarvarkens (1). Blijft de vraag hangen waar die meloenen cq. tonnen vandaan kwamen en of Smit tot de nette mensen behoorde bij wie Endstra poen stalde ten behoeve van allerlei heren uit het avontuurlijke milieu.
Wisten die mensen dat? Wisten ze het niet? Tsja. In ieder geval werden ze na Endstra's ruwe heengaan niet door het OM en/of blauwe brigadisten jarenlang binnenstebuiten gekeerd. Zoals een kasteelheer uit Maarssen overkwam. Stay tuned.

(1) Zie voor Anita ook de serie Octopussy.

zaterdag 14 december-2013
Pats. Zomaar een cadeautje in de intersintentijd. En weer van het Financieele Dagvod. Blijkt Cees Hakstege in de jaren na zijn vertrek als baasje van het corrupte Bouwfonds in 2001 in totaal ruim een ton te hebben gebeurd van het duo Willem Endstra/Klaas Hummel. Wat ie deed voor die fooi? Ach, hij kwam samen met zijn gappie Edje Nijpels af en toe eens binnenwaaien bij zijn ouwe werkgever en dan lobbiede hij wat ten faveure van het roemruchte tweetal (1). Brengt ons met een simpel stapje bij Harrie Mens, die indertijd het Bouwfonds bekogelde met nota's ter waarde van in totaal 1,75 meloen. Volgens Harrie ging het om een beloning voor zijn geweldige adviezen aan het fonds. Maar volgens de Volksfiets om een vorm van rauwe afpersing, omdat Harrie iets lelijks wist van Cees Hakstege en dreigde dat op de keien te mieteren. Zou onze adviseur misschien op de hoogte zijn geweest van de voor beide partijen zo profijtelijke connectie tussen Hakstege en het koningskoppel op het slappe koord? Zo vragen wij u af meneer Sonneberg.
En nu we het toch over bijdrages van Willem Endstra hebben. Op de krabbels uit Willem's nalatenschap waarover we het al eerder hebben gehad komt ook de naam van Johnny Weismuller voor. Met daarachter het bedragje van 2 meloen. Vraag is, waar was dat voor? Was dat om te voorkomen dat Johnnyboy gekeeld zou worden door zijn Turkse gappies? Was het eenmalig of niet? Of behoorde Johnny met zijn wat Britse verschijning tot de in Willem's ogen nette mensen die als schatbewaarders dienden voor de mannen van de bankschroeven? Dat laatste zou ons zeer verbazen, want zoals eerder betoogd was Weismuller al in de jaren tachtig een soort schatbewaarder voor Mushtaq Malik, de toenmalige Pakistaanse grootmacht in verwarrende middelen. En ook toen al was vriend Johnny in de weer met zakelijke initiatieven in Turkije. Maar misschien wist Endstra dat niet. Je kan niet alles weten. In ieder geval is Wijsmuller nooit door het OM langdurig door de gehaktmolen gehaald. Het zal toch niet zo zijn, dat de Turkse affaire rond kindervriend Demmink het draaien van een extra balletje onmogelijk heeft gemaakt? Of is dat teveel conspiracy? Stay tuned.

(1) Zie aflevering 266 van de serie Octopussy dd. 13 september 2006

woensdag 18 december-2013
Terug naar de kattenbelletjes uit de nalatenschap van Willem Endstra. Op zoek naar de nette mensen die al dan niet bewust als een soort spaarvarken dienden voor de heren die Willem aan het infuus hadden gezet. En die merkwaardigerwijs na diens definitieve verhuizing naar villa De Hemel niet tot nauwelijks in het schootsveld van een OM-posse terechtkwamen. Neem bijvoorbeeld Benedikt Höss of Hoess. Een Duitse grootscharrelaar in vastgoed en -fout, die al heel wat jaartjes in Nederland rondrommelde voor hij tegen Willem opbumpte. Benedikt komt een paar keer in voornoemde belletjes voor als iemand die nog 3 tonnetjes tegoed heeft cq. heeft ontvangen. Onder de titel Höss Brussel. Nou kan het heel goed zijn, dat onze Benedikt in Willem's visie tot de “nette mensen” behoorde. Ook al omdat ie smakelijke mik was met een telg uit de Swarovski-clan en twee grote deals naar behoren had afgewerkt: die van het Haagse Kurhaus en die van het Amsterdamse World Fashion Center. Mogelijk dat ie in dat verband nog wat centjes van Willem tegoed was. Maar netjes? Daar hebben we onze twijfels over. Wil niet zeggen dat ie op zeker als stromannetje heeft gediend bij het onderbrengen van Willem's perspoen cq. andere irregulier verkregen gelden. Zeker is wel, dat een diepgaand onderzoek naar deze zakenvriend van Endstra is uitgebleven. We hebben indertijd nog wel eens aan hem zitten kluiven, maar wie weet hebben we nog het nodige laten zitten. Dus stay tuned.