maandag 14 juni-2004
Je zal er maar mee zitten. Met de vraag hoever je gaan mag met het martelen van luitjes die vermoedelijk tot Al Qaida behoren en van wie je het vermoeden hebt dat ze iets weten wat jij ook graag zou willen weten. Kijk, indertijd toen we die rijstepikkers in Vietnam te pakken namen in de jungle was er geen discussie. Kon je rustig iemand zijn ballen onder stroom zetten, hem laten meebakken met de hamburgers, zijn vrouw en kinderen voor zijn ogen koeieneren, weken water op zijn kop laten druppelen, uren op zijn voetzolen trommelen enzovoort enzovoort. Dat stond welniet in de legervoorschriften uit het zogenaamde Kubark-boekje, maar nood breekt wet. Later is daar toch wat gezeik over ontstaan, dus kan je je tegenwoordig maar beter een beetje indekken. Ondanks dat je mag aannemen dat na 9/11 vrijwel iedereen vierendelen nog gematigd vindt. Dus wat doe je als CIA? Je stuurt de vraag welke vormen van martelen nou wel of niet zijn toegestaan naar het Witte Huis. Daar willen ze zichzelf ook niet graag compromitteren dus sturen ze de vraag door naar het Ministerie van Justitie. En die beantwoordt dan weer netjes de vragen van de CIA via een memo van het bewuste hoofd van dienst.
De president vindt ook dat er wel wat gemarteld mag worden, als je je maar aan de richtlijnen houdt en het ministerie van Rummy sluit zich naadloos daarbij aan. Wat wil je nog meer? Nou wil het in de praktijk nog wel eens uit de hand lopen. Maar daar is iets aan te doen. Je huurt gewoon particuliere firma’s in en als personeelsleden daarvan per ongeluk allerlei gevangen Muslims strippen en door opgehitste honden laten bijten, ja jammer. Dat heet “deniability”. De daders worden dan vervangen door andere personeelsleden van particuliere firma’s. Die moeten dan wel even wat kalmpies aan doen tot iedereen is uitgewauweld over het onderwerp en gaan vervolgens over tot de orde van de dag. Had u nog wat? Martelen mag.

dinsdag 10 januari-2006
Werden die baarden onder toezicht van de CIA nou gemarteld in Europa of niet? Is nog steeds geen uitsluitsel over.
Om wat helderheid te krijgen is misschien de onderschepping van een faxbericht uit Egypte gericht aan de ambassade van dat land in Londen wel nuttig. De fax, die door Zwitserse oortjes uit de lucht werd geplukt, bevestigde dat 23 Iraakse en Afghaanse heren waren overgebracht naar het Roemeense vliegveld Mihail Kogalniceanu bij Constanta. En niet om even lekker uit te blazen aan het lokale strand met een ijsco. Maar om even gekieteld te worden door de ouwe jongens van Ceaucescu of experts van de vroegere KGB.
De fax bevestigde ook het bestaan van CIA-norren in Kosovo, Bulgarije, Oekraïne en Macedonië. Dus als die meneer uit Brussel nou even in Constanta gaat snorren en/of de andere landen die genoemd worden, wie weet vind ie wat.
Uiteraard hebben de autoriteiten in Bern al laten weten op speur te zullen gaan naar de onverlaat die deze geheime info heeft laten lekken. Want martelen mag, maar lekken niet.

vrijdag 13 januari-2006
Wij weten het maar al te goed: de boodschapper is altijd de lul. Neem nou die jongens van het Zwitserse pulpblad “Blick”. Komen aanzeilen met de fax van het Egyptische ministerie van BUZA naar de ambassade in Londen over die 23 Irakese en Afghaanse onverlaten, die vanuit Egypte waren overgebracht naar een vliegveld in Roemenië voor een potje falaka (het beurs trommelen van de voetzolen), een voltagetest der testikels, een duurduik in ijswater en meer van dat soort gezelschapsspelletjes van de firma CIA.
Die fax was zoals u weet uit de lucht geplukt door militaire Tell-oortjes en stiekem doorgeprikt naar de “Blick”-boys en die wisten er niks beters mee te doen dan het bericht te publiceren. Meteen heisa in de Alpenkreuzer. Meteen een intern onderzoek onder het personeel van de oortjes-unit naar het lek. En de betrokken journalisten en hun hoofdredacteur worden voor de militaire kadi gesleept. De Egyptische fax had geheim moeten blijven. En die meneer Marty, die Brusselse wijsneus, kan de boom in.
Marty, een oud mafia-hunter en in Brussel aangewezen als onderzoeker naar de Amerikaanse martelkampen op Europees grondgebied, was ongelooflijk pissed off door de houding van de Zwitserse regering. Hoe meer mensen hem informeren hoe beter het is, aldus Marty.
Overigens weet ie al heel wat. Vooral over dat Italiaanse gevalletje. Het overhevelen van imam Abu Omar naar Egypte door die club oetlullen van de CIA (of een extract daarvan) onder leiding van Robert Seldon Lady. Marty is er inmiddels van op de hoogte dat meneer Lady twee weken aanwezig is geweest bij het koeioneren van Abu in een speciale Egyptische vakantiehut.
Maar de Brusselse speurneus wil nog veel meer weten voor hij de Bushies een penalty voor hun ballen gaat geven. En vandaar zijn gramschap over het juridisch vervolgen van de “Blick”-boys. Je zal tegenwoordig journalist wezen. Stay tuned.