maandag 3 oktober-2005
Het ziet er naar uit dat op redelijk korte termijn slachtoffers gaan vallen onder de zwermen machiavellis die het Witte Huis bevolken. Aanleiding tot die veronderstelling zijn de berichten over de vorderingen van het justitiële onderzoek in de affaire rond Valerie Plame. De echtgenote van de Amerikaanse diplomaat Joseph Wilson IV die het lef in zijn donder had om dwars tegen de beweringen van de Bush-clan in zijn grote twijfels uit te spreken over Nigers levering van yellow cake aan Irak ten behoeve van Saddammekes atoombom. Na later bleek terecht. Niger had niks geleverd en Irak had geen geheim nucleair programma. Laat staan dat het bezig was een chemisch-biologische ruiker in elkaar te flansen om ons via een Fleurop-raket in de bloemetjes te zetten.
Blauwzuur pissende ellendelingen uit de omgeving van Bush en Cheney lieten vervolgens aan een paar hondstrouwe perspaladijnen weten dat de vrouw van Wilson, Valerie Plame, een CIA-agente was. En die brachten dat naar buiten. De identiteit van een van die ellendelingen staat sinds kort voor de volle honderd procent vast: Lewis Scooter Libby. De stafchef van vice-president Dick Cheney. Je zou zeggen dat vriend Scooter normaliter voor het luik gaat. Want het openbaren van naam en toenaam van een in full swing zijnde CIA-agent is strafbaar. En niet zo zuinigjes. Er staat een maximum op van tien jaar. Vraag is of Scootertje op eigen houtje handelde of op instigatie van zijn hoogste chef. En zo ja, of hem daardoor alsnog een gang naar de kadi bespaard zal worden. Een buitengewoon smakelijke affaire dus, die voor de zoveelste maal aantoont dat er heel wat rotten is in the White House.
Maar de achterliggende affaire is nog veel smakelijker. Hoewel die kwalificatie eigenlijk rijkelijk ongelukkig is. Het krakkemikkig in elkaar gehangen bewijs dat Saddammeke bezig was met het kneden van een atoombom behoorde namelijk tot het opgesexte pakket van beschuldigingen dat voor de VS en Engeland de reden vormde om de oorlog te verklaren aan Baghdad. Hetzelfde geintje wat Hitler in 1939 flikte met Polen. Maar wat wil je als je familiekapitaal vol zit met Nazi-poen, die notabene her en der ook nog diep bevlekt is met Joods bloed.
En dat brengt ons waar we wezen wilden. De schoothonden-kennel in Den Haag met likkertjes als Jan Peter en Henkie is vliegensvlug achter die illegale oorlog gaan staan. Gedekt door hetzelfde leugenpakket. Pas toen duidelijk werd dat de hele zaak fake was gingen de likkertjes en hun baasjes in Washington en Londen op zoek naar een andere legitimering van de slachting tussen Eufraat en Tigris. Noem eens wat, de Koerden.
Tientallen jaren geen item. Alle Koerden waren lid van de terroristische PKK en dat waren linkse hufters, dus die mochten rustig worden uitgemoord. Voordat ze met hun klauwen aan onze olie kwamen. Nù is het ineens wel een item. En we sturen zelfs Fred Teeven naar Irak om te laten zien hoe hoog de mensenrechten bij ons in het vaandel staan. Misselijke windowdressing.
Neemt niet weg dat we fout zaten en zitten. Maar bij ons zal er geen scooter sneuvelen. Nog niet eens een driewieler. Nederland: het land van de likkertjes.
- Datum: .