maandag 12 juli-2010
Nu we het toch over Honduras hebben. Vorig jaar pleegde een peletonnetje in de States opgeleide en met M16-s rondzwaaiende metaalvreters een inval in de woning van toenmalig president Zelaya. Ze namen hem mee in zijn pyjama en zette hem op een vliegtuig naar het door Washington beheerde Costa Rica. Oplazeren. Democratisch gekozen? Ja en? Geen links gelul hier. Wij maken wel uit wat goed is voor de bevolking.
Nou, dat laatste heeft die bevolking geweten. Back to the eighties. Er zijn inmiddels zonder al teveel ruchtbaarheid alweer honderden mensen gekeeld door frisse doodseskaders. En duizenden in elkaar geramd of illegaal opgesloten. Waaronder opvallend veel journalisten, leraren en vakbondsleiders. Wat in Iran een schande is, is in Honduras blijkbaar helemaal prima.
De regie van deze stiekeme bloedbruiloft is in handen van dezelfde humane lieden die in die jaren tachtig zich zo fijn hebben uitgeleefd en de op corrupte wijze gekozen pinokkio-president Lobo in hun kontzak hebben. En wat doet onze Nobelprijswinnaar voor de Vrede en kampioen van de democratie daaraan? Geen hol. Behalve dan op de golfbaan. Een hoop babbels, weinig wol. En daarmee is hij niks meer en niks minder dan zijn ellendige voorgangers. Yes, we can? No, we can't.
- Datum: .