woensdag 10 augustus-2005
De vol in bloei staande veertiger Mabel van den Dungen gaat als lekker wijf door het leven. Verder schijnt zij bij tijd en wijle een roze wolk aan haar reet te hebben hangen, een stel teevee-formats de wereld te hebben ingeslingerd, voor Nieuwe Revu en Quote in de ring te zijn geweest, iets te doen aan het imago van Dirk van den Broek en je te kunnen coachen als je problemen hebt met je communicatie. Een duizendpootje dus, die Mabel. En voor heren met een beetje poen een wannahave.
Een van die heren was André Kahn. Het redelijk gevulde zie-de-maan-schijnt-door-de-bomen-baasje van Amstel Diamonds, die onder de voorbijgangers ook al eens Abraham heeft gezien. André was ooit voor Mabel gevallen als een piano van een wolkenkrabber. Of dat helemaal wederzijds was vermeldt het sprookje niet.
Diamonds mogen dan een girl’s best friend zijn, ze zijn geen garantie voor iets langdurigs als er een kerel aanhangt. Mabeltje en André kregen dan ook ruzie. Geen gewone, een ordinaire, waarbij naar verluidt zelfs klappen vielen in het Olympisch Stadion. Op zich, gezien het sportieve karakter van de lokatie, geen slechte keus om te matten, maar chique is wat anders.
En het ging bij die gelegenheid niet eens om de eindsprint, want na die woelige finale volgde nog een flink stel verbale etappes, waarbij de geur van de vismarkt nooit ver weg was.
Mabel begon de situatie knap genant te vinden en klaagde hier en daar haar nood bij andere aimants en/of bewonderaars, onder wie Izhtak Meiri. Een Israëlische spierbundel die wereldberoemd is geworden in de randstad en omstreken door zijn rol als vermeende afperser van brokkenpiloot Erik de Vlieger.
Ridder Izhtak raapte de witte zakdoek van Mabel op, belde André en kondigde aan dat ie even bij de diamantair langs zou komen om hem een afknapbeurt te geven. Guess what? Bleken de bundel en de honderd karaat elkaar te kennen. Amsterdam is een dorp en zeker als het gaat om het oude volk. De vrede tussen Izhtak en André werd ter plekke getekend. Het werd het begin van een wat hechtere relatie tussen beide heren, gepaard gaand met vele telefonades en gesprekken in slok- en smikkeltenten...
Dat maakte de situatie tussen de twee ex-geliefden er echter niet makkelijker op. De strijd werd met niets ontziend elan voortgezet en mondde zelfs uit in processen-verbaal en officiële aanklachten. Nog niks aan de hand, maar Meiri, de Dritte im Bunde, werd door de Amsterdamse bromsnorrenbrigade fanatiek afgelegd en afgeluisterd vanwege diens andere kunststukjes. Dat leidde er haast automatisch toe dat ook de vriendenkring van Kahn het slachtoffer werd van de onstuitbare ijver der koddebeiers en hun gesprekken terechtkwamen in de tapverslagen van het inmiddels uit zijn krachten gegroeide dossier over het droevige naspel van een verloren liefde. Kahn hels, vriendenkring hels, Mabel hels en Meiri de zwartepiet. En vooral dat laatste schijnt ongezond te zijn.
Regisseur van deze warboel was OM-bef Michiel Zwinkels, die ondermeer bekendheid geniet door tegen een mof een boete van duizend euro te eisen omdat die zijn hond “zonder redelijk doel” pijn had gedaan. Conclusio: als je wel een redelijk doel hebt mag je je hond wat Michiel betreft kennelijk een flink pak ros geven.
Op het oog dus een wat ongevoelig heerschap die Michiel, maar volgens insiders niet waar het de charmes van Mabel betreft. Hij zou haar al ettelijke malen bij zich hebben ontboden. Ambtelijk uiteraard. Mogelijk ligt in die stille adoratie de reden voor Zwinkels om een dergelijk flutdossier coûte que coûte aan te houden. Het beroerde is echter wel dat de bijbehorende tapverslagen inmiddels de afdeling journalistiek hebben bereikt. En u weet, wij houden er wel van om voor de muziek uit te lopen. Nou nog even zien of het orkest het vaandel wil volgen.

maandag 22 augustus-2005
We hebben de laatste tijd nogal wat aanvaringen met luitjes over wie wij hebben geschreven. De een komt met een kortgeding aanzeilen, de ander wil een rectificatie. Zo zou de indruk kunnen ontstaan dat we maar voor onze mallemoerskont artikeltjes produceren. Voor kicks.
Is niet zo.
Vorige week beschreven wij een paar scènes uit de oorlog tussen diamantair Adré Kahn, publiciste Mabel van den Dungen en de Israëlische spierenbundel Izhtak Meiri zoals die naar ons toe waren gewaaid uit een van de dossiers van OM-bef Michiel Zwinkels. Daar kregen we vandaag een reactie op (zie ons discussieforum) van André Kahn zelf. En niet zo zuinig. Mabel heeft volgens hem niet alleen Meiri op hem afgestuurd maar ook nog andere duisterlingen. Onder wie een paar Antillianen die hem een pistool op het hoofd zetten met het verder vriendelijke verzoek zijn strafklacht tegen Mabel in te trekken. Verder nog iets uit de OM-keuken over kok Zwinkels en de dramatische jeugd van Mabel. Boeiend, zeer boeiend allemaal. Een echte aanrader.

donderdag 25 augustus-2005
Dankzij de verhelderende bijdrage van diamantair André Kahn met betrekking tot een van de dossiers die door Justitie zijn aangelegd over de muscle-praktijken van Izhtak Meiri weten we inmiddels iets meer over Mabel van den Dungen (1). De ravissante expert op het gebied van communicatie die er kennelijk niet tegen opziet opposanten de mond te snoeren door het sturen van al dan niet gewapende sombere heren. Volgens André Kahn vloeit deze rigoureuze
methodiek voort uit een traumatische gebeurtenis in Mabel's jeugdjaren binnen de familiekring. Sindsdien zou zij de heren der schepping minachten en ze uit wraak graag willen kwetsen.
Nou zijn wij geen zielknijpers, maar we kunnen André wel een beetje volgen. Mabel groeide namelijk niet op in een milieu waarin beertje Carrington populair was. Zo waren haar vader cq. haar broer betrokken bij de uitbating van het beruchte Amsterdamse penozecafé "De Blauwe Druif" waar verhalen de ronde deden die voor een opgroeiend meisje educatief gezien weinig verheffend waren. Dat ze tegenwoordig figuren als Meiri, een paar Antillianen of de broer van een bekende in Thailand overleden enforcer (oude buurjongens van Mabel) op pad stuurt om een geschil met de heer Kahn te beslechten is dus niet zò vreemd.
Overigens maakt ze niet altijd gebruik van deze methode. In der Beschränkung zeigt sich erst der Meister. Soms volgde zij bijvoorbeeld de normale justitiële weg om voormalige aanbidders definitief uit haar galactica te stoten. Zoals bij een nog steeds behoorlijk in de kluiten zittende vastgoedboer uit Amsterdam-Zuid, die naar verluidt enorm kickte op de bij Mabel in gebruik zijnde lingerie. Nadat hij was verbannen begon hij haar te stalken. Vond Mabel wat minder en zij zocht contact met een afdeling bromsnorren. De vastgoedboer bracht vervolgens een nachtje door in een officiële kleine ruimte en zag vervolgens verder af van zijn pogingen om opnieuw met Mabel en haar intrigerende ondergoed in contact te komen.
Dit soort details zullen hoogstwaarschijnlijk niet aan de orde komen bij de pro forma zitting in de zaak Meiri op 1 september aanstaande. Maar we zijn er haast zeker van dat dit niet de laatste berichtgeving is over deze affaire. En zeker niet als het aan OM-bef Zwinkels ligt. Stay tuned.

1. Zie ons discussieforum

woensdag 31 augustus-2005
Het duurde even, maar jawel. Het orkest heeft het vaandel gevolgd. Gisteravond zagen we de door ons in deze serie al in een eerdere fase geportretteerde André Kahn en Mabel van den Dungen door het beeld schuiven bij NOVA. Als een van de onderdelen van het totaalpakket dat donderdag aan de orde komt bij de pro forma-zitting in de zaak tegen Izhtak Meiri. Brokkenpiloot Erik de Vlieger pakte voor het eerst na zijn door Justitie geredigeerde downfall weer eens flink uit en kondigde tussen de regels een tsnunami aan.
Vanochtend arriveerde de eerste golf, verpakt in de Telegrof. Het gaat om grote delen uit het dossier dat door meneer Zwinkels en diens nijvere trawanten over De Vlieger is aangelegd. De bewijzen tegen de tien maanden geleden nog als grootondernemer door het leven fietsende post-Provo blijken net zo dun als de portemonnee van een steuntrekker na een diner in het Amstel-hotel.
De Vlieger’s exposé van zijn dossier betekent een nouveauté in justitieland. Tot nu toe was nog nooit een verdachte tot een dergelijke stap overgegaan.
U weet het, wij houden wel van dit soort geintjes. Hou daarom deze rubriek in de gaten. Want wij gaan eind deze week in de zaak die tegen ons is aangespannen ook nog even knallen met de ballen. Stay tuned.

donderdag 8 september-2005
Onze publicaties over dit dossier hebben blijkbaar nogal wat losgewoeld. Zo arriveerde een paar dagen geleden deze mail op ons bureel.
Nou is een tosti kaas best aangenaam, maar met een plakkie ham erbij is ie toch lekkerder. Dus vroegen we naar de identiteit van genoemde heren.
Kregen we deze mail op terug.
Dat wordt dus nog even zoeken, hoewel die TV-bons natuurlijk format-goeroe Bert van der Veer moet wezen.
Een ding is al wel duidelijk: die Mabel weet van wanten. Stay tuned.

vrijdag 24 februari-2006
Soms ben je zo alert dat je Erica Terpstra al herkent voordat ze in beeld komt en soms heb je 101 saluutschoten nodig om door te hebben dat er iets bijzonders aan de hand is. Wat dat laatste betreft: vorige week donderdag wordt er in de late namiddag een overval gepleegd op een dure Amsterdamse snuisterijenshop, Amstel Diamonds. De drie daders blijken bescheiden jongens te zijn. Ze kiezen een klein voorraadje ringetjes uit en verlaten de shop weer. Een paar koddebeiers noteren wat er gebeurd is, keren terug naar hun clubhuis, zetten hun verslag op een geduldige harde schijf en gaan over tot de orde van de dag. Horen we waarschijnlijk nooit meer een syllabe over, tenzij de compu op de stoep voor het clubhuis terechtkomt naast een vuilniszak vol plastic koffiebekertjes. Zoals bekend zijn variaties op dit thema ruim voorhanden.
En dat terwijl er toch wel degelijk sprake was van een rare overval bij Amstel Diamonds. Zo waren de drie betrokken rekels voorzien van indrukwekkende automatische ijzerwaren. Nou zijn die officieus door ZKH Brinkhorst geliberaliseerd, dus kan je die als je een beetje mazzel hebt bij je lokale visboer of warme bakker laten inpakken voor een gezellig weekend. Maar er is meer. Bivakmutsen en/of andere attributen om het team van Opsporing Verzocht aan het werk te houden hadden de onverlaten namelijk rustig thuisgelaten. Daarnaast hadden ze ook geen zakken of tassen bij zich, wat toch wel handig is als je een slagje probeert te slaan. En verder vroegen ze naar de baas van de shop voor ze zich meester maakten van de ringetjes en aan hun stutten trokken. De baas van de shop? Die was net de winkel uit. Maar wat moesten ze van hem?
Goeie vraag. Een pareltje voor de CITO-toets. De eigenaar van Amstel Diamonds is namelijk André Kahn. De hoofdpersoon uit deze serie, die de laatste tijd meer eilie heeft meegemaakt dan een varkensboer in Saudi-Arabië. Met name na zijn luidruchtige déconfiture bij media-duizendpootje Mabel van den Dungen en de schermutselingen die daarop volgden. Die waren er de oorzaak van dat hij in aanraking kwam met kadi Zwinkels, dat hij gerelateerd raakte aan troubleshooter Izhtak Meiri (1) en dat hij bezoek kreeg van een kleine file aan sombere lieden, die hem iets onprettigs in het vooruitzicht stelden als hij Mabel niet met rust liet. Met als klapstuk twee heren van Antilliaanse origine die hem met hetzelfde doel een pistool op de kruin zetten.
En dan nu die merkwaardige overval. Of was het wat anders? Was het misschien opnieuw een waarschuwing aan het adres van Kahn om zich niet meer met Mabel te bemoeien, maar dan in de overtreffende trap? Of was het nog iets ergers? Van zulke vragen raak je toch stevig van de coke. Even naar het toilet. We zijn zo terug. Stay tuned.

1. Zie voor Izhtak de afleveringen 214 en 215 van Octopussy (dd. 22 en 23 februari), de afleveringen 1 en 2 van de serie Riool (zie de Followup-site) en eerder in deze serie.