zondag 28 maart-2004
Het Hoornse gemeentebestuur gaat bekijken of er een streep kan worden gezet door het contract met vier grote bouwbedrijven voor de herinrichting van het centrum onder de ronkende titel: Hoorn Kern Gezond. Want dat contract is op minder gezonde wijze tot stand gekomen. Dat is gebleken na een onderzoek van Deloitte & Touche naar aanleiding van berichten over ambtelijke corruptie in de historische stad aan het IJsselmeer. De werken werden verdeeld onder Koop Tjuchem, NBM, Ooms en VBK Hoorn. Ja, juist. Alle vier door Marijke aan de schandpaal genageld wegens ongeoorloofde prijsafspraken. Maar de gevolgde procedure was volgens allerleiverklaringen echt heel transparant geweest en werd gesteund door de lokale politiek. Andere bedrijven waren niet aan bod gekomen bij de uitbesteding van het project omdat er zo’n tijdsdruk op lag hè. En de vier musketiers konden alles op korte termijn ter hand konden nemen. Vandaar. En die bouwfraude? Ach, een hoop lawaai weinig wol. Er moet maar één Hoornse ambtenaar voor de kadi verschijnen. Dus waar lullen we nou eigenlijk over? Dat vond de organisatie Bedrijfsregio West-Friesland blijkbaar ook. Op 19 februari jl. werd het bouwbedrijf Ooms uit Avenhorn door haar in de bloemen gezet als de modelonderneming van het afgelopen jaar. Vanwege zijn innovatief-technische activiteiten. Dat Ooms door de NMa werd gesommeerd om met een boete van 3,6 miljoen euro over de brug te komen vanwege prijsopdrijvende afspraken bij werken op en rond Schiphol interesseerde de Westfriese bedrijvenclub blijkbaar geen pijp tabak. En dat ambtenaren ondermeer op kosten van Ooms reisjes maakten en zich gratis en voor niks innovatief mochten amuseren in de sexwinkel van de heren Van Hout en Holleeder net zo min. Dezelfde sexwinkel (Satiricon) trouwens waar ooit de ritmische oefeningen van OvJ Jo Valente op tape zouden zijn vastgelegd. Wellicht voor Deloitte & Touche nog een ongeëxploreerd terrein in de Hoornse affaire: bewegende beelden en technische hoogstandjes van met florijnen wapperende ondernemers, uit hun bol gaande hoogwaardigheidsbekleders en dampende ambtenaren. Met als leuke afgeleide: chantage. In onze volgende aflevering gaan we terug naar de roots van deze smakelijke story. Stay tuned.

dinsdag 30 maart-2004
De huidige shit voor de gemeente Hoorn is min of meer symbolisch begonnen op 10 april 2001. Toen stortte de toren van de in aanbouw zijnde schouwburg Het Park in elkaar. Foutje in de metaalconstructie. Maanden tevoren zou dat al zijn geconstateerd, maar maatregelen bleven uit omdat de risicogrenzen niet werden overschreden. De controle op het als bijzonder aangemerkte project had de gemeente overigens uitbesteed aan een gespecialiseerd extern bureau. En dat maakte het zicht er blijkbaar niet beter op. Hoe dit ook zij, B en W en de lokale ambtenarij wierpen zich manmoedig in de operatie damage control, waarbijniet altijd alles even open en bloot à la Satiricon naar buiten werd gebracht. Deels uit juridische overwegingen, deels wellicht uit andere, meer persoonlijke motieven. Dat kwam het college even duur te staan toen in maart 2002 het televisieprogramma Netwerk tot de conclusie kwam dat de gemeenteraad in deze kwestie de bek was gesnoerd. Volgens Jaap Schaper, de wethouder voor Kunst en Cultuur, was dat gelul in de ruimte. En de raad zelf vond dat later ook. Of dat parallel liep met de mening onder de Hoornse bevolking moet ernstig worden betwijfeld. In het volgende citaat uit de Horinese vertellingen op het internet worden de bestuurderen en ambtenaren kundig gefileerd:
“Heb je het gelezen? Wat een schande, zegt fietsenmaker Van Vliet. Een half miljoen extra voor het plein voor de nieuwe schouwburg. De gemeente laat zich voor de zoveelste keer naaien door inhalige aannemers en domme ambtenaren. Het zijn geen ondernemers daar op het stadhuis, zucht zijn vrouw”.
Aanleiding tot die zucht waren alarmerende berichten eind 2003, begin 2004 over de herinrichting van de naaste omgeving van de nieuwe cultuurburcht. De kosten bleken gierend uit de klauwen te zijn gelopen en het gemeentelijk apparaat kon niet zo gauw verklaren wat daarvan de oorzaak was. Aannemer van dit niet zo bijzondere project? Ooms uit Avenhorn. Stay tuned.

woensdag 31 maart-2004
In januari van dit jaar werd het college van B en W nog stevig op zijn vestje gespuugd voor het feit dat de begroting voor de herinrichting van het gebied rond Het Park van een half miljoen euro naar ruim een miljoen euro moest worden opgetrokken. Nadat notabene aannemer Ooms aan de bel had getrokken. Het veroorzaakte nogal wat deining aan het Hoornse Hop, hoewel het huidige college er eigenlijk weinig aan kon doen. Dat opereert namelijk nog maar vrij kort in een stevig gerestaureerde samenstelling. Noem het toeval of niet maar na het losbarsten van het bouwfraudeschandaal nam eenaantal Collegeleden nogal onverwacht afscheid van het pluche. Zo voelde burgemeester Pierre Janssens zich vrij plotseling geroepen om met vervroegd pensioen te gaan. Wellicht om weer eens een zeiltochtje naar Rusland te maken op het jacht van de lokale projectontwikkelaar met de toepasselijke naam Zeeman. Dat is in vroeger dagen ook al eens gebeurd. Toen daar enige rumor in casa over ontstond wist de toenmalige wethouder Tonnaers - die in het verleden als baasje van slachtofferhulp wegens vermeende ongewenste intimiteiten zelf ook al eens een stormpje had doorstaan- de rimpeling keurig glad te strijken. Tot de afscheid nemende Collegeleden behoorde eveneens de populaire wethouder Schaper. Na twaalf jaar vond hij het welletjes. Mogelijk dat hij af en toe zijn vertier in Suriname gaat zoeken waar hij naar verluidt een tweede huis heeft laten optrekken. Komend najaar staat binnen het kader van de bouwfraude-affaire het proces tegen Jan Alsema op de rol. De voor ontslag op de nominatie staande directeur gemeentewerken die als enige Hoornse participant zich tegenover de kadi moet verantwoorden. Of hij bij die gelegenheid zal uitpakken over de mogelijke rol die de vroegere bestuurderen van de geboorteplek van Jan Pieterszoon Coen hebben gespeeld in het schandaal is vooralsnog duister. Net als de vraag of Alsema weet heeft van het ontstaan van de Siciliaans aandoende atmosfeer bij de groei van Hoorn van een rustig centrum in het Westfriese land naar een koortsachtig uit zijn voegen groeiende stad. Stay tuned.

vrijdag 2 april-2004
Wij hebben in deze serie al eerder onze verbazing uitgesproken over de organisatie Bedrijfregio West-Friesland en de veer die zij recentelijk in een zeer duister en baccillenrijk gedeelte van bouwbedrijf Ooms stak. Notabene een bedrijf dat door de klas van juf Marijke in de hoek was gezet en door de NMa vervolgens werd verrast met de hoogste boete die tot nu toe in het bouwfraudecomplex is uitgedeeld. Ooms kreeg die veer voornamelijk wegens zijn innovatieve activiteiten op het gebied van asfaltproductie. Zo heeft het bedrijf een systeem ontwikkeld waarbij 's zomers de warmte die in de bovenlaag van asfaltwegenvrijkomt wordt opgeslagen om ‘s winters weer te worden gebruikt voor de verwarming van diezelfde wegen. Hoef je niet met het openbaar vervoer naar je werk of op de brommer. Dankzij het soepel wegsmelten van de 12 meter sneeuw die ‘s nachts gevallen is. Dankzij Ooms. Het kost wel een paar centen, maar dan heb je wat. Waar de een met volle waardering een prijs voor uitreikt, krijgt de ander een asfaltsmaak van in de bek. Die laatste categorie herinnert zich misschien nog hoe Ooms in de eerste helft van de jaren tachtig graag zijn asfaltfabriek wilde neerzetten aan de rand van een Hoornse woonwijk. Als we het wel hebben werkte toen ene Ad Bos bij de Avenhornse Hochstapler. De man die in 1998 een stel vuilniszakken voor zijn deur vond vol bedrijfsstrooigoed en dubbele boekhoudletters en een paar jaar later uitgroeide tot juf Marijke’s lieveling. Maar dit terzijde. Het volk liep te hoop toen de plannen van Ooms bekend raakten. Geen nood. Ooms stuurde toenmalig wethouder Arie Sijm naar het front. En met succes. Goed, Arie moest soms wel onder politiebegeleiding de praat- en kneedsessies met de pissige bewoners verlaten. Maar het was de moeite waard. De asfaltfabriek kwam er en Hoorn, Sijm en bouwbedrijf Ooms werden opgestoten in de vaart der volken. Oh, tussen vleeshaakjes: Arie zou nu volgens insiders op de loonlijst staan van Jo Roelof (JR) Zeeman. De Hoornse projectontwikkelaar die ooit samen met burgemeester Janssens helemaal naar Rusland voer. Om daar een “studie” te doen. Kleine wereld daar in Hoorn. Stay tuned.

dinsdag 6 april-2004
Volgens ons is Jan Alsema zwaar de lul. Afgelopen vrijdag stond de Hoornse directeur gemeentewerken al voor de kadi om zijn dreigende ontslag aan te vechten. Zijn werkgever heeft tot die stap besloten nadat die aanvullende informatie van de Officier van Justitie had ontvangen over Jan’s vermeende wandaden, die zijn ondergebracht onder het hoofdje “Plichtsverzuim”. Grosso modo weten we niet veel meer dan dat hij midden jaren negentig een auto en een caravan zou hebben gekregen van Koop Tjuchem. Jan zit al een paar jaar ziek thuis en is min of meer veroordeeld tot het kussen van des duivels oor.Ook al omdat hij volgens ingewijden vorig jaar met stille trom vertrokken is uit de controlerende top van de RABO-bank Hoorn-Medemblik. Blijkbaar eveneens een aantrekkelijke positie voor andere bestuurderen uit de desbetreffende regio. Zo komt de huidige Hoornse wethouder Arthur Helling (nee, geen Hekking) bij de RABO vandaan en fungeert Karel Loohuis, de oud-burgemeester van Wognum, daar als voorzitter van de Raad van Bestuur. Of de beide heren daar prat op moeten gaan is de vraag. Zo keurig is dat Prime Rate-vehikel nou ook weer niet (*). Overigens behoren zowel Loohuis als Helling (nee) tot het vrienden- en kennissenpark van Jo Roelof Zeeman. De plaatselijke project- en investeringsdon wiens beursgenoteerde investeringsclub Nieuwe Steen Investments geheel toevalligerwijs ook goede zakelijke relaties onderhoudt met deze geldzak. Net als zijn vastgoedonderneming. Dat de populariteit van J.R. niet van vandaag of gisteren dateert moge blijken uit de door Gerard Cox gebaarde musical over het Zeemansleven tot dan toe, die op 1 mei 1987 in de oude Parkzaal over het voetlicht werd getild. Meer up to date was de door ons al eerder gememoreerde veer die Zeeman kreeg van de organisatie Bedrijfsregio Westfriesland die als vice-president Arthur Helling (neehee) in haar gelederen heeft. Verder mag J.R. met enige regelmaat opdraven in het teevee programma van koffieshopuitbater Harry Mens. Voor J.R. moet het leven een feest zijn. Dit in tegenstelling tot Jan Alsema die later dit jaar voor de strafrechter mag verschijnen. Maar verschillen moeten er zijn, nietwaar. Stay tuned.

(*) Zie bijvoorbeeld aflevering 12 van de serie Octopussy op de Followupsite.

maandag 12 april-2004
Afgelopen week is het bouwfraudedossier in Hoorn met een zucht afgesloten. Zegge en schrijve één topambtenaar is de pineut: Jan Alsema. De rest van de sjoemelaars blijft buiten schot. De gemeente kreeg zelfs van juf Marijke Vos een pluim. Ze gaf een 4– voor wat er allemaal aan Siciliaanse toestanden was voorbijgekomen, maar gaf een 8+ voor het door de gemeente zelf geïnitieerde zelfreinigingsproces. Daarmee doelde juf Marijke op het initiatief van de Hoornse stadsregenten om de afdeling management consulting van Deloitte, Touche, Tohmatsu (DTT) in te huren voor een wasbeurt onder de gemeentelijke personeelsleden. Die waren niet verplichtom daaraan mee te werken, maar wie niet meedoet staat meteen al in de hoek waar de odeur d’urine het sterkst is. Dus 41 man kwamen opdraven. Jan Alsema bedankte voor de eer. Het rapport dat DTT samenstelde had betrekking op Hoorn, maar had net zo goed over Palermo kunnen gaan. Smeren en fêteren was de boodschap. Oftewel: wippen, voetballen, zakkenvullen, zeevaren en nog meer Olympische takken van sport. Mooi hoor, prachtig. Vond juf ook. Maar de zelfreiniging ging niet verder dan een koppel ambtenaren. De padrones werden niet doorgezaagd. De betrokken Westfriese burgemeesters, wethouders, Noordhollandse gedeputeerden en niet te vergeten de schuivende ondernemers. Die niet. En dat terwijl juf Marijke in grote lijnen de bevindingen van het DTT-rapport onderschreef. Zij was tijdens haar eigen enquête dezelfde soort shit tegengekomen. Zij het, dat haar team nog wel wat meer had opgedolven. Hè verdorie, jammer nou. Dat materiaal mocht verder niemand inzien. Dus blijft het bij die ene ambtenaar. Tenminste, voorlopig. Want in de nabije toekomst zal hier en daar beslist nog wel iemand zich geroepen voelen om een ram tegen de klok te geven. Al zal het alleen maar zijn om een stel oude rekeningen te vereffenen. Wij zijn er klaar voor. Roept u maar. Stay tuned.

dinsdag 28 juni-2011
Denkend aan Tonnie zien wij brede garanties vaag door oneindig laagland gaan. Onder andere in de omgeving van Hoorn, waar ex-020wethouder en ex-G-esser Hooijmaijers stiekem met 50 meloen euro's blijkt te hebben gestrooid ten behoeve van Zeeman en Ooms (1). Twee gretige grissers uit West-Friesland. De een groot geworden in armzalige schaamlappen, sokken voor één dag, Chinese dweiltjes en andere goedkope lorren uit de textielbranche, de ander in de van corruptie vergeven stenenwereld.
Tonnie was niet voor het eerst betrokken bij geintjes die een associatie opriepen met scheef schaatsen. Bijvoorbeeld na een poging tot een dubbele Rietberger op het ADM-terrein met als maatjes Bertus Lüske (rip) en diens bef Jos Fruytier (2). En dan heeft ie nog iets stekeligs gehad met avontuurlijk stapelaar Evert Kroon (3), poen naar de geisers geholpen in IJsland en meer van dit soort strapatsen die je eerder in Calabrië zou verwachten dan achter de duinen tussen Den Helder en Zandvoort.
Om hun belangen veilig te stellen hebben Zeeman en Ooms beslag gelegd op de bouwgrond in Berkhout, waar de deal met Tonnemans om draaide. Aldus het Financieele Dagvod, dat deze affaire boven AP heeft getrokken. Jammer dat het vod niet even heeft gerefereerd aan de roerige gebeurtenissen rond deze twee grootondernemers uit het recente verleden, die bij ons een rustiek plekje vonden in deze serie. Maar je kan niet alles hebben. Zelfs niet bij Zeeman. Stay tuned.

(1) Tekst en uitleg in dit artikel uit het FD.
(2) Zie aflevering 162 van de roemruchte serie Octopussy. Zie voor de artistieke interesses van Fruytier vooraal het artikel "Terp van Tijn" op de site van de Morgenster.
(3). Voor wat schilderachtige impressies over Evert raden wij aan om bijvoorbeeld eens de afleveringen 385, 388, 390 en 392 van de serie Octopussy tot u te nemen. Zware kost maar toch luchtig.