Je kan erop wachten. Nu naar schatting 350.000 mensen na het afscheid van orkaan Matthew op Haïti alles kwijt zijn wat ze toch al niet hadden zal de goeiedoelenmachine wel weer op gang komen. Net als in 2010 (1). Of die opnieuw zal worden aangeslingerd door de Clinton Foundation is twijfelachtig. Ook op Haïti stoot een ezel zich niet 2 x aan dezelfde straattegel. Als de huidige regering zich tenminste kan verzetten tegen die Amerikaanse bemoeienissen. Kortgeleden kwam de Haïtiaanse senaatsvoorzitter Bernard Sansaricq in deze context nog met een gezellige story. In 1994 kreeg hij bezoek van Bill Richardson, de toenmalige gouverneur van Nieuw Mexico en gappie van president Clinton. Die vroeg hem ondermeer hoe hij tegenover een militair ingrijpen van de USSA stond. Dat zag Bernard helemaal niet zitten en met die boodschap ging de ene Bill terug naar de andere. Een week later meldde zich een tweede afgevaardigde van Clinton bij Bernard met de belofte dat de Amerikaanse president hem de rijkste man van Haïti zou maken als hij zich aansloot bij de Clinton Movement. Bernard liet die vette worst aan zich voorbijgaan en een week later werd zijn visum voor de USSA ingetrokken. Die movement ontwikkelde zich verder tot de Clinton Foundation, die zich in 2010 zo geweldig inzette bij de aardbevingsramp op Haïti en een paar luxe hotels liet neerzetten om de werkgelegenheid een kontje te geven. Waar de rest van de poen aan is besteed? Goeie vraag. Zou Bernard ook graag willen weten. Stay tuned.

(1) Zie Obamacaber (2) van 19 januari 2010.

Bericht met een randje. Vanochtend mochten we vernemen dat de dooienteller op Haïti nu al op 339 staat. And still counting. Die Matthew wordt bedankt. Gelukkig hebben we de Clinton Foundation nog en de gokvehikels van onze eigen Boudewijn Poelman. Anders konden de Haïtianen die wel het vege en lege lijf konden redden het wel schudden.
Leuke brug voor Ioors: Begin 2014 waarde in het zuiden van de USSA en Mexico plotseling de gele draak door de citrusbomen. Oftewel de citrus greening disease. De oogst ging op zijn rug. De prijzen rezen de schil uit. Bijvoorbeeld die van limoenen. En dat had uiteraard ook gevolgen voor de prijs van limoenolie. Voor de komst van de draak deed een metrische ton van die olie al decennia zo'n 15000 dollar. Daarna gierde de prijs in een paar maanden tijd naar rond de 50.000 dollar. Mag het een onsje meer wezen? Nou zullen mensen die dagelijks hun karretje bij de super vullen van deze problematiek niet lang wakker liggen. Maar de producenten van geurtjes en smaakjes wel. Want of het nou gaat om WC-eend of hopjesvla, je hebt aan de basis limoenolie nodig om er wat fatsoenlijks van te maken. Als we het goed begrepen hebben.
Een van de belangrijkste producenten in dit geurige en smaakvolle veld is Firmenich International uit Genève. Die zette een stel studenten van de universiteit van Sankt Gallen aan het werk om uit te vogelen hoe de firma Firmenich minder afhankelijk kon raken van de nukken van de draak. Een van de uitkomsten van de studie was om ook elders limoenbosjes te planten. Exclusieve bosjes. Bijvoorbeeld op Haïti. Hoe kom je erop.
Nou wil het toeval dat geile Billy in januari van datzelfde jaar een speech had gehouden bij de Fragrance Foundation. Een Europees overkoepelend orgaan in deze business, waar Firmenich ook lid van is. Billy deed dat niet voor niks. Hij kreeg 260.000 dollar voor die babbel. Kort daarna werd de Clinton Foundation benaderd door David Shipman, het baasje van Firmenich USSA en onderbaasje van Firmenich's liefdadigheidsafdeling (jawel). Onderwerp van gesprek: het planten van exclusieve limoenbosjes in Haïti. Het duurde niet lang of de Geneefse geuren en smaakjesclub maakte 200.000 dollar over naar de Acceso Peanut Enterprise Corporation en 175.000 dollar naar Small Holders Farmers Alliance. Allebei stevig gelieerd met het goeiedoelenapparaat van de Clintons. En wat denkt u? Helemaal goed. Op advies van de pindaboys hebben de kleine boertjes vorig jaar 20.000 exclusieve limoenboompjes geplant. Waar de winst heengaat? Wat dacht u? Begrijpt u nu een beetje waarom wij steeds die kale goeiedoelenkraaier voorbij zien komen op de glazen tiet? Juist. Stay tuned.

Of ze op Haiti in 2010 blij waren met alle buitenlandse hulp? Wat dacht u? Hulp van de Clinton Foundation! Kan haast niet beter. En niet te vergeten stuurden wij vanachter de duinen ook klappen poen naar het getroffen land. Via hulporganisaties. En ja, die moet je maar vertrouwen op hun blauwe ogen. Heeft u dit al gelezen trouwens? Over hulp gesproken. En dat Oxfam Novib wordt ondermeer met meloenen gestiekt door de bij ons zo populaire Nationale Postcodeloterij. Lees hier even een licht belegen kwootje van Judith Lingeman, manager goeie doelen van die club. Oxfam Novib probeert mensen in beweging te brengen. Nou dat is in 2010 Caligulaans gelukt. Uit, goed voor u. Stay tuned (JP).

Dat het nou net bij een Belg in huis moest zijn. Waar die Haïtiaanse heuveltjes werden bestegen door de hulpverleners van Oxfam. Roland van Hauwermeiren heet ie. En dan kan je roepen “foutje, bedankt”. Maar het was naar alle waarschijnlijkheid niet het eerste foutje binnen deze context. In 2006 had Roland namelijk de regie over een Oxfamcampagne in Tsjaad en wat denkt u? Jawel. Dompelt u zich hier even in de ellende van toen. Geen wonder dat hele drommen goeie gevers hun lidmaatschap hebben opgezegd en ook andere organisaties op dit terrein zullen de gevolgen ondervinden van de publiciteit over dit soort dampende hulpverlening. Om over het groeiende wantrouwen van meisjes in rampgebieden in schemerig Afrika, Azië en Latijns Amerika maar te zwijgen. Straks gaan ze daar het Rode Kruis nog associëren met heel andere dingen dan prinses Margriet voor ogen moet hebben gestaan. Om eens wat te noemen. Hebben ze in Groningen toch nog mazzel dat ze in een beschaafd land wonen waar na een aardbeving niet meteen Oxfammers en/of blauwhelmen op de stoep staan. Stay tuned (JP).

Sta je op het punt om te trouwen. Met prins Harry. Veel pomp en evenveel circumstances. En wat gebeurt er? Wordt de goeie doelenclub waar je tot je verkering kreeg een Margriet rol vervulde niet zo zuinig ervan beschuldigd stelselmatig Oxfammetjes te hebben gepleegd in Haiti. Hulp voor sex.
Het gaat hier om World Vision, dat ondermeer zwaar wordt gestiekt door USAID. Nog niet erg misschien, maar USAID is een CIA-front en dan kijk je meteen heel anders naar zo'n organisatie.
Hoe dit ook zij, het schandaal rond Oxfam treedt hiermee buiten zijn oevers en als je dat mens van Tensen en andere Nederlandse grootheden reclame ziet maken voor al die hulp via de Nederlandse Postcodeloterij vraag je je toch af wie wat controleert. Niet alleen de euro's maar ook en vooral de manier van hulpverlening. Btw: hier kunt u uw hart en andere D'66-onderdelen ophalen. Stay tuned (JP).

Bij Oxfam Nowip, Save the Children, Grenzeloze Dokters, Rooie Kruis, Children's Defense Fund en god weet wat voor moois nog meer is de stress in de hamstring geschoten. Doe je met poen van donateurs en gokkers zulk mooi werk in sombere gebieden op deez' aardkloot, zit je ineens met een maaltje gebakken peren. Omdat de heren in het veld hun leut niet thuis kunnen houden. Nu gaat de bezem erdoor en terecht. Nou is de aandacht vooral gericht op de grotere organisaties op dit humanitaire terrein. En dat is jammer, want wie zegt ons dat er bij de kleinere clubjes niet wordt gesodomt of gegomorraad. In dat kader willen wij daarom -misschien ten overvloede- nog even vriendelijk wijzen op dit artikeltje van 20 juni vorig jaar. Gelijke monniken, gelijke kappen nietwaar. Stay tuned (JP).

Nee. Nog niks vernomen van het Ministerie van Bread and Breakfast. Over een negatief reisadvies richting Haïti. Maar misschien is onze Stef nog bezig met het verwijderen van die blauwe grappenmaker op zijn bureau. Als dat eenmaal gebeurd is zal ie het advies van zijn pompeuze Amerikaanse collega wel volgen. Je loopt aan de lijn of niet. Waarom een negatief reisadvies? Nou in Haïti is de Franse pleuris uitgebroken. Tegen het bewind van president Jovenal Moiser. En die pleuris is zo agressief dat Washington zelfs de Amerikaanse burgers die momenteel hun reet laten garen in de door de zo humanitaire familie Clinton en aanhang (1) opgetrokken weelderige compounds heeft geadviseerd om schielijk de poten te nemen. Voor ze gekeeld worden. Een van de dingen die de Haitiaanse hesjes hun president en zijn kliek verwijten naast de “normale” corruptie is het verbreken van de banden met de democratisch gekozen Venezolaanse president Maduro. Die leverde namelijk net als aan Cuba, Nicaragua, Jamaica en een heel rijtje eilanden in het Caraibisch gebied tegen zeer gereduceerde prijs olie. Als onderdeel van het zogenaamde PetroCaribe-project. En daar gaat nu uiteraard een streep door. Ondertussen heeft de Amerikaanse Nationale Onveiligheidsadviseur John Bolton alle steun toegezegd aan de in het nauw gebrachte president Moiser bij de VERDEDIGING VAN DE DEMOCRATIE. Want hé, de democratie in Venezuela is heel wat anders dan in Haïti. Zucht. Stay tuned (JP).

(1) Onder wie multi-meloenair en gokbaas Boudewijn Poelmann.