maandag 24 november-2003
Hieperdepiep hoera. Sheverdnadze is opgelazerd na een fluwelen revolutie. Iwan met de pet blij. De vuilnisbelt kan worden opgeruimd. Weg met de corruptie en het nepotisme. Georgië gaat een glanzende toekomst tegemoet onder de nieuwe leider Mikhail Saakashvili. Een jonge man, die halfweg de jaren negentig zijn aangename advocatenbaantje in New York opgaf voor een onzeker bestaan als politicus in zijn geboorteland. Als we Peter d’Hamecourt tenminste mogen geloven. Maar wat dat betreft houden we vaak ons hart vast. Vooral als ze vanuit Hilversum aan Peter om wat achtergrondinfo gaan vragen over het grimmige vernietigen van Tsjetsjenië of de onlustenin Georgië. Dan zouden we hem graag willen toefluisteren: “It’s the oil, stupid!”. Maar dat kan nou eenmaal niet, dus roeren we maar mistroostig in ons bakkie troost en wachten op het volgende Journaal-item. Ook bij de introductie van Saakashvili was het weer zover. Want het is hartstikke leuk om te weten dat Georgië’s hoop in bange dagen getrouwd is met Sandra Roelofs uit Terneuzen, maar we hadden daarnaast bijvoorbeeld graag willen vernemen aan welk advocatenkantoor hij nou eigenlijk verbonden was geweest. Nou dat blijkt de firma Patterson, Belknap, Webb & Tyler te zijn. En laat dat kantoor nou na de terugkeer van het gezinnetje Saakashvili zijn activiteiten in het gebied van de Kaukasus en de Kaspische Zee drastisch hebben uitgebreid. Zo behartigt de club tegenwoordig de belangen van Amerikaanse ondernemingen op het gebied van de olie- en gaswinning, mijnbouw, financiering, verzekering en telecommunicatie. Met name vanuit haar filiaal in Baku, de hoofdstad van Azerbaidzjan, het buurland van Georgië, waar haar voormalige employé het zelfs tot minister van Justitie schopte. Een contactje is nooit weg. Overigens was Sandra een gewaardeerd medewerker van het Nederlandse consulaat geworden. Ook dat contactje is nooit weg. In diezelfde aanloopperiode tot de fluwelen revolutie arriveerde in Georgië eveneens een peloton Amerikaanse militaire adviseurs. Min of meer op kousenvoeten. En als dat gebeurt weten we over het algemeen hoe laat het is. Iwan mag best blij zijn met zijn freedom of speech and demonstration. Want die kan hij straks heel erg nodig hebben als Mikhail in de voetsporen treedt van oud-buurman Jeltsin, zijn land stijf staat van de oligarchs, Derk Sauer zijn Georgische Playboy lanceert en de Amerikanskis zijn land leeghalen. Of dan een eventuele nieuwe revolutie weer van fluweel zal zijn is nog net zo duister als een koppel Zwarte Pieten in een kolenmijn.

donderdag 4 december-2003
Moeten we nou met zijn allen blij wezen? Met die fluwelen revolutie in Georgië. En dat straks een Nederlandse mevrouw uit Terneuzen daar de First Lady wordt. We hebben onze twijfels. Tuurlijk het was daar geen paradijs op aarde. Maar of het met Mikhail Saakashvili beter wordt is de vraag. Per saldo toch een marionet van de olie-en gasboeren die zijn land op korte termijn de NATO van Jaap in wil loodsen. En zelfs wulpse blikken werpt naar de Europese Unie. Kortom een echte democraat. Maar dat kan ook moeilijk anders als je in het zadel bent geholpen door eendemocraat bij uitstek, George Soros. De baas van de Open Society, waar de door de AIVD leliewit verklaarde prinses Mabel i.o. sedert 1997 verantwoordelijk was voor de geldstromen. Ook richting Georgië. Zo werd de Georgische activist Giga Bokeria van het door Soros gestichte Liberty Institute naar Belgrado gestuurd om contact te leggen met de groep die met spontane massademonstraties Milosevic uit zijn pluchen stoel had weten te wurmen. Een soort gesponsorde studiereis. Op kosten van de Open Society-club keerde Bokeria vervolgens in zijn land terug met een paar van zijn nieuwe Servische kennissen om de democratiseringsgolf op gang te brengen. Gesteund door de televisiezender 24 Hours die net als indertijd het via Nederland opererende vrije radiostation B 92 in Belgrado gestiekt werd door vriend Soros. Nadat Sheverdnadze de brutaliteit had gehad om een paar vette contracten af te sluiten met Russische olieboeren was wat Washington en Soros betrof de maat vol. De gebruikelijke malversaties bij de verkiezingen vormden de kapstok om het vuur onder de kont van de president aan te steken. De actiegroep Kmara (ofwel “Genoeg”) kreeg van Mabel’s baasje 500.000 dollar toegestopt en het feest kon beginnen. Een paar weken van spontane demonstraties volgde. Saakashvili kreeg een megafoon en eiste dat de oude grijze vos oplazerde. A la Begrado werden de trappen van het parlement bestormd en hoppa een fluwelen revolutie was het resultaat. Nou die paar Russische soldaten nog laten opzouten en het koren van meneer Soros en zijn trouwe Mabeltje staat te bloeien. Waar fluweel al niet goed voor is.