maandag 27 september-2010
Door de commotie volgend op het referendum over de grondwetwijziging, is de berichtgeving in Turkije over andere onderwerpen danig in het gedrang gekomen. Onder de tijdelijk in de koelkast geplaatste thema’s bevond zich zowaar ook Ergenekon, het netwerk dat via een militaire staatsgreep een einde zou willen maken aan de regering van Premier Erdogan. Nu de overwinningsroes van de AK-partij na het referendum een beetje op de achtergrond is geraakt, barst het Ergenekon circus weer los. Het laatste hoofdstuk bestaat uit een onlangs opgedoken bandopname met een stem die volgens zeggen aan Ergenekon verdachte Kolonel Arif Dogan behoort. Hij klapt uit de school over JITEM, een illegale afdeling van de Turkse gendarme met een buitengewoon slechte reputatie. Niet alleen door de vele aan deze duistere organisatie toegeschreven moorden en verdwijningen onder met name de Koerden. Want daarnaast is JITEM door de aanklagers in het Ergenekon proces aangewezen als de operationele tak van Ergenekon. En daarmee ook als verantwoordelijk voor de aan deze geheime structuur toegeschreven destabiliserende activiteiten in Turkije die zo aan het aloude Gladio doen denken. Daaronder worden manipulaties begrepen die de verstandhouding tussen verschillende bevolkingsgroepen moesten verslechteren, zoals aanslagen op religieuze doelen. In dat licht is het geen verrassing dat de aan Dogan toegeschreven stem verklaart tientallen van baard voorziene agenten in dienst te hebben gehad om geweld uit te lokken tegen de Alevieten, een tamelijk liberale religieuze minderheid in Turkije. Dat geweld werd vervolgens toegeschreven aan radicale islamitische groeperingen, vandaar die baarden. De intenties liggen voor de hand. De Alevieten zijn doorgaans bovengemiddeld seculier in hun oriëntatie en niet zelden zien zij het leger als een garantie van hun vrijheden tegenover het oprukkend fundamentalisme in Turkije. Door JITEM geïnitieerde, maar aan fundamentalisten toegeschreven aanslagen op Alevitische doelen, moesten er kennelijk voor zorgen dat de Alevieten bij die opvatting blijven. Dat de AK-partij aldus in diskrediet werd gebracht, zal echter zeker ook een rol hebben gespeeld bij false flag aanslagen op Alevitische doelen.

dinsdag 28 september-2010
De aan Ergenekon verdachte Arif Dogan toegeschreven stem spreekt verder over een incident tijdens het bestuur van Turgut Özal, in het Syrische Cemsheref. Daarbij werden vijftien huizen opgeblazen en vonden 75 PKK strijders de dood. Werk van JITEM, volgens de stem, die er verder aan toevoegt dat in de omgeving van de aanslag flyers achtergelaten waren van islamitische groepen die zich tegen de regering in Damascus hadden gekeerd. Volgens de aan Dogan toegeschreven stem was toenmalige President Haffiz Assad van Syrië tijdens een onderhoud met Özal tot veel bereid om deze radicale moslims in handen te krijgen. In ruil daarvoor wilde Assad zelfs de in zijn land verblijvende PKK leider Abdullah Öcalan uitleveren aan Turkije. Özal was destijds duidelijk door zijn diensten in het ongewisse gelaten en wist van geen aanslag. “Hebben jullie iets buiten mijn orders gedaan” vroeg hij nog aan de nationale veiligheidsdienst MIT. Daar kreeg hij te horen dat de aanslag in Cemsheref een vergelding was voor een actie van PKK activisten in de provincie Ceylanpinar, die de uiers van zo’n 200 koeien hadden afgesneden. Özal reageerde vervolgens door te vragen “waar die mensen hun opdrachten van kregen”, wat typerend is voor de positie van de Deep State in Turkije. JITEM gaf er overigens destijds de voorkeur aan om Öcalan niet in handen te krijgen. Kennelijk wilde JITEM de strijd tegen een PKK onder zijn leiding nog wel even voortzetten. Tel daarbij op dat JITEM vooral medewerkers rekruteert onder PKK spijtoptanten, die de keuze krijgen tussen meewerken of de kogel, en het zal duidelijk zijn dat de grenzen onwaarschijnlijk dun zijn. Mede daarom rijst bij aan de PKK toegeschreven aanslagen steeds vaker de vraag in Turkije wat zich in werkelijkheid heeft afgespeeld.

zaterdag 2 oktober-2010
Er bestaat nu weinig twijfel meer over dat de stem op een onlangs in Turkije opgedoken geluidsopname inderdaad aan Arif Dogan toebehoort. De kolonel buiten dienst zingt als een kanarie tegenover zijn verhoorders. Hij is zwaar ziek en wil zo te zien schoon schip maken. Met kennelijke trots heeft Dogan verklaard dat hij de grote man was achter JITEM, de illegale gendarme afdeling die zoveel dood en verderf heeft gezaaid in Turkije. De verklaringen van Dogan werpen mogelijk licht op een aantal onopgeloste zaken. Volgens zeggen heeft hij ondertussen verschillende details genoemd over de dood van Generaal Bitlis in 1993. Bitlis kwam destijds om bij een ongeluk met een vliegtuig, dat volgens verschillende onderzoekers gesaboteerd was. Door de uitspraken van Dogan is het onderzoek naar de dood van Bitlis recentelijk heropend. Vaak is aangenomen dat Bitlis vermoord werd in opdracht van JITEM Generaal Ersever. Maar ook Ersever zelf werd in 1993 omgelegd. Grote vraag is nu of Dogan inderdaad de grote man was achter JITEM, zoals hij zelf beweert. En vervolgens of hij Bitlis en Ersever heeft laten vermoorden. Met de dood op de hielen lijkt Dogan een beerput van enorme proporties te gaan openen. Zo is de dood van Bitlis vaak in verband gebracht met de moord op de Turkse journalist Ugur Mumcu, nog geen maand eerder. Vast staat dat Bitlis en Mumcu destijds beiden onderzochten hoe het kon gebeuren dat de Koerdische leider Jalal Talabani in Irak een groot aantal Turkse en Amerikaanse wapens in handen kreeg.